دوره نیاز مبرم به بازیگر چهره گذشته است/ پول‌های بدون منشأ در شبکه نمایش خانگی خرج می‌شوند
تاریخ انتشار: ۶ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۷۱۸۱۱۳
بهادر زمانی بازیگر، نویسنده و کارگردان جوان سینما، در تحلیل فضای بازیگری کنونی سینما به خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، گفت: دوره نیاز مبرم به بازیگر چهره گذشته و اگر تهیه کننده و کارگردان با کمی ریسک تابوی بهره بردن صد در صدی از بازیگران چهره را بشکنند و به نیرو‌های جوان و با استعداد رجوع کنند، اتفاق خوبی برای کلیت سینما خواهد افتاد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی در خصوص کمرنگ شدن حضور یکسری از بازیگران در عرصه تصویر با وجود داشتن پتاسیل کافی، بیان کرد: این موضوع را می‌توان از دو وجه بررسی کرد؛ اول اینکه مسیر تکامل هر کسی در زندگی متفاوت است. خود من شاید نیاز به آموزش‌ها و یا اتفاقات دیگری داشتم که این فاصله ایجاد شود و در زمان دیگری موفقیتم را به ثبت برسانم. از سوی دیگر، انگار حذف آدم‌ها طبیعی شده و به نوعی نگاه بغض انگیزی وجود دارد که در حق خیلی‌ها اعمال می‌شود.
این بازیگر افزود: در کار ما آدم‌هایی هستند که با ورود افراد جدید حس خوشایندی ندارند و فکر می‌کنند جای آنها اشغال می‌شود. آنها انتظار دارند به عنوان یک رئیس و تصمیم گیرنده نگاهشان کنند و همه چیز بر اساس فکر و ایده آنها پیش برود.
زمانی اظهار داشت: برخی با وجود توقیف فیلمشان باز دیده و مطرح می‌شوند. انگار برای اینکه در این عرصه از قافله عقب نیفتید، نیاز به یک سری شرایط اخلاقی خاص و دریدن برخی پرده‌های درونی دارید. اگر فکر کنید که به صرف استعداد و هنرتان دیده و مطرح می‌شوید، سخت در اشتباه هستید.
این کارگردان درباره علت تولید بیش از حد آثار در حوزه نمایش خانگی و پایین آمدن سطح کیفی بیشتر آنها، اظهار کرد: در هرجامعه‌ای عرضه با تقاضا رابطه مستقیم دارد؛ وقتی فرهنگ تقاضا به وجود نیاید، فرهنگ عرضه نیز به هم می‌ریزد. نکته بعد اینکه، پول‌های هنگفتی که منشا مشخصی ندارد در این حوزه راحت‌تر خرج می‌شود. کیفیت آنها هم برای سرمایه گذاران اصلا مهم نیست. مشکل اصلی این بخش به عدم مدیریت حرفه‌ای ربط دارد.
وی ادامه داد: در حوزه نمایش خانگی پرداختن به سوژه ها، موضوعات و کاراکتر‌ها از آزادی عمل بیشتری برخوردار است و این امر باعث شده سازندگان تمایل بیشتری برای فعالیت در این بخش پیدا کنند.
بازیگر فیلم سینمایی «رستاخیز» عنوان کرد: البته اگر انصاف را رعایت کنیم، برخی از آنها دارای کیفیت لازم هستند؛ سریال «کرگدن» یکی از آنهاست که به شخصه شانس حضور در آن را داشتم. هرچند بی نقص نبود، اما خوشبختانه مورد استقبال و احترام مخاطب قرار گرفت، چون به شعورشان توهین نشد.
زمانی درباره فضای کنونی سینمای ایران هم گفت: سینمای ما شریف است، اما حرفه‌ای نیست. به نوعی رفاقتی است که خروجی آن تعدادی کار تصویری خوب می‌شود. از سویی دیگر محدودیت در پرداختن به ژانر‌ها و سوژه‌های مختلف و نبود امکانات تولید کافی از سخت افزاری تا نرم افزاری، باعث عدم پیشرفت و تولید آثار متنوع شده است.
او افزود: از همه مهمتر ذائقه مخاطب این روزها به سمتی رفته که فقط یکسری درام اجتماعی و طنز می‌بیند که آن هم شامل ممیزی‌های فراوان می‌شود. فیلمنامه نویس‌ها هم در شرایطی کار می‌کنند که دچار خودسانسوری وحشتناکی شده اند. با این اوصاف چه انتظاری از سینما داریم؟! تا وقتی مدیران و تصمیم گیرندگان جهت گیری خود را عوض نکنند، همین شرایط باقی خواهد ماند.
زمانی در پایان درباره جدیدترین فعالیت‌های هنری خود گفت: چند پیشنهاد بازی دارم که هنوز قطعی نکردم، اما از بهمن ماه سال گذشته پیش تولید فیلمی به نویسندگی و کارگردانی خودم را آغاز کردم که به علت شیوع کرونا متوقف شد. پس از مساعد شدن شرایط برای دریافت پروانه ساخت و دیگر مسائل مربوط به تولید اقدام خواهم کرد.
او افزود: نام این اثر «سینما کرونا» است و لوکیشن‌های آن تهران و کرج و پربازیگر خواهد بود. از آنجا که همه نقش‌ها تاثیر گذار و مهم هستند، حتما از بازیگران جدید و مستعد تئاتر نیز استفاده خواهم کرد تا راهی برای نشان دادن خودشان پیدا کرده باشند.
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: سینمای ایران بازیگر سینما شبکه نمایش خانگی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۷۱۸۱۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
می‌خواهند همان بلایی که سر تلویزیون آورند را، سر پلتفرم‌ها هم بیاورند/ آیینه شبکه نمایش خانگی را نشکنید
پرداختن به موضوعات و معضلات اجتماعی در تولیدات تصویری از مقوله‌های پراهمیت و البته حساسیت‌برانگیزی است که همیشه با نقد و اعمال نظرهای مختلفی روبه‌رو می‌شود. جریانی که البته گریزی از آن نیست و یکی از ملزومات خلق داستانی واقع‌گرایانه و برگرفته از دل جامعه محسوب می‌شود. با این حال هنوز که هنوز است برخی گسترش آمار این معضلات، مانند استعمال دخانیات یا موارد دیگر را بر گردن همین انعکاسها انداخته و در آمار ارائه شده از فضایی مثل شبکه نمایش خانگی نام می‌برند.
در این بین شکی در پرداخت عریان‌تر نمایش خانگی به موضوعات مختلف وجود ندارد اما نقش این جریان در تشدید معضلات اجتماعی و اینکه آیا واقعاً چنین جریانی وجود دارد از مواردی است که کم و کیف آن را از محمدعلی الستی، استاد دانشگاه و جامعه‌شناس ارتباطات جویا شدیم.
الستی، در خصوص شیوه پرداختن به معضلات و انعکاس آن در تولیدات تصویری بیان کرد: در تولیدات مختلف رسانه‌ای دو مسئله و یک مرز وجود دارد که باید آنها را روشن نمود. از آنجایی که خیلی از موضوعات مطرح و نمایش داده‌شده، بخشی از واقعیت‌های اجتماعی هستند، باید در رسانه منعکس شوند و مورد بحث و پردازش قرار بگیرند، در حالی که همواره این خطر مطرح است و وجود دارد که نحوه پرداختن به بعضی از آسیب‌ها و مسائل اجتماعی، خود می‌تواند ضمن از بین بردن قبح موضوع، سبب الگو سازی و تشدید معضل در سطح اجتماع شود. در سوی دیگر اما این مسئله، به قوت خود باقیست که اگر به بهانه تشدید یک معضل به آن نپردازیم، با خطر از دست دادن واقع‌گرایی مواجه می‌شویم. این همان مرزی است که در صورت زیاده‌روی در آن خطر ترویج وجود دارد و در نبود و سانسورش، بحث دوری از واقعیت مطرح می‌شود. بنابر این همان‌قدر که نگرانی دلسوزان از ترویج فساد به جا است، دغدغه مصلحان نسبت به تهدید پوشانده شدن و مخفی ماندن و نتیجتاً باقی ماندن انبوه مشکلات و مسائل اجتماعی، بر حق است.
او با تأکید به لزوم در نظر گرفتن مرز این دو امر، افزود: در مسیر تولید یک اثر و انعکاس موضوعات گوناگون باید دید که درجه واقع‌گرایی در نهاد تولید‌کننده آن چقدر است؟ با نگاهی اجمالی به شبکه نمایش خانگی نیز می‌توان گفت که این فضا اتفاقاً واقع‌گراست و افراطی که گاه برخی به آن اشاره می‌کنند، در آن وجود ندارد. بنابراین نباید با زدن برچسب سیاه‌نمایی، این رسانه را هم از واقع‌نمایی دور کرد و آن را به سمت قالب تلویزیونی سوق داد که خیلی وقت‌ها با فرم کلیشه‌ای سراغ موضوعات مختلف می‌رود. در واقع باید مرز بین نمایش واقعیت‌ها و ترویج و تشدید معضلات را در این برآوردها در نظر گرفت تا بتوان درست در مورد آن قضاوت کرد.
حضور عده‌ای غیر‌متخصص در ارائه آمار و اظهار‌نظر در خصوص جریان موجود در فضاهای مختلف مثل شبکه نمایش خانگی هم از موضوعاتی بود که این جامعه‌شناس با اشاره به آن تصریح کرد: همانطور که گفته شد، به عقیده من جریانی که شبکه نمایش خانگی در انعکاس معضلات پیش گرفته، عموماً و عمدتاً واقع‌گرا و نزدیک به جامعه‌ای است که در آن زندگی می‌کنیم.
او ادامه داد: در این میان عده‌ای هستند که صلاحیت و تخصص ندارند ولی خود را به کارشان متعهد می‌دانند، در صورتی که آن تعهد با تخصص معنا پیدا می‌کند و تا وقتی که شما در کاری متخصص نباشید، نمیتوانید خود را به آن متعهد بدانید و یا به آن بپردازید. اساساً نخستین شرط و نشانه تعهد این است که اگر در کاری تخصص نداریم، آن را بر عهده نگیریم، در دنیای رسانه و تولیدات آن نیز همین قواعد حکمفرماست. گاهی افرادی خارج از این فضا اظهارنظرهای غیر‌اصولی می‌کنند و با تلاش برای عدم انعکاس واقعیت به دنبال آن هستند تا همان بلایی را که سر تلویزیون آوردند، برسر دیگر رسانه‌ها هم بیاورند.
الستی ادامه داد: دوری از حقیقت و ارائه تصویر غیر واقعی از یک جامعه که می‌خواهیم آن را در ساحت نمایش، به صورت آرمانی نزدیک و منعکس کنیم (که انصافاً شعبه‌ای از شعبات کفر به معنای پوشاندن حق و حقیقت است)، همان بلایی است که تلویزیون را درگیر کرده و به گمانم همان‌گونه که در میان موحدان و یکتاپرستان، آفت و انحراف «شرک خفی» در برابر «شرک جلی» مشرکان مطرح است، بدین گونه می‌توان از عارضه «کفر خفی» در اجتماعات و جوامع مسلمان سخن گفت که با گسترش روزافزون بساط انکیزیسیون و تفتیش عقاید قرون وسطایی، به نام ترویج دین، روز به‌روز از محبوبیت و اقبال آن می‌کاهند؛ چرا که اگر امر مقدس را امر بی‌عیب و بدون نقص یا به عبارتی نقد‌ناپذیر بدانیم، اعتقاد توحیدی ما ایجاب می‌کند که فقط ذات اقدس الهی را مقدس بدانیم و هرگاه هرکس یا هرچیز غیر از خدا را مقدس یعنی مصون از نقد به شمار آوریم، برای خداوند، شریک قائل شده و در عین ادعای توحید، مرتکب شرک خفی شده‌ایم.
هر نظامی برای استمرار حیات، نیازمند نقد مستمر و اصلاحات دائم است، در حالی که ما نظام خود را نظام مقدس می‌خوانیم و می‌نامیم، نتیجه آن است که نمی‌خواهیم و پس از مدتی اصلاً نمی‌توانیم آن را نقد و اصلاح کنیم. پس به ناچار مرتکب کفر خفی می‌شویم و واقعیات منعکس شده دررسانه‌ها، از عوارض، آسیب‌ها و بحران‌ها را، نشر اکاذیب، سیاه‌نمایی و تشویش افکار عمومی می‌نامیم.
این جامعه‌شناس در پایان با یادآوری اینکه نباید از انعکاس حقایق هراس داشت، خاطرنشان کرد: خلاصه عرض کنم، از انعکاس واقعیت‌ها در رسانه‌ها نهراسیم، اخلاقیات و نظام اخلاقی بسیار عزیز و مهم است و باید جلوی ترویج فساد و فحشا را از هر دست که باشد گرفت ولی اشاره به گسترش سرسام‌آور استعمال دخانیات در سطح جامعه و یا فساد بعضی از مدیران و مسئولان، نه دروغ و نشر اکاذیب است، نه بدآموزی محسوب می‌شود.
وی افزود: اما در مورد اصطلاح «تشویش اذهان عمومی»، باید گفت، ذره‌ای تشویش برای بیداری وجدان‌ها و بیداری افکار عمومی، نه تنها بد نیست که بسیار هم لازم و ضروری است. راضی نباشیم تا گردانندگان رسانه‌ها با لالایی «شهر در امن و امان است»، مردم را به خواب خرگوشی فرو ببرند و در آن نگاه دارند. «آینه چون نقش تو بنمود راست، خود شکن، آیینه شکستن خطاست»، اگر آنچه امروز در شبکه نمایش خانگی می‌بینیم به واقعیتی که آن را زندگی می‌کنیم، نزدیک‌تر است، به خود بیاییم و با هم در اصلاح واقعیت‌های تلخ بکوشیم. آیینه شبکه نمایش خانگی را نشکنیم، پاک کردن صورت مسئله و ندیدن آن، فقط حل آن را به تعویق و ما را از چاله به چاه خواهد انداخت.
تعطیلی مدارس شهرستان زرند در روز چهارشنبه