ساخت تراسترهای پیشرانه سامانههای فضایی در کشور
تاریخ انتشار: ۷ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۷۳۵۹۴۶
خرداد: رییس پژوهشگاه فضایی ایران اعلام کرد: سامانههای فضایی مانند ماهوارهها، سفینهها و ماهنشینها برای حرکت در فضا و کنترل موقعیت خود از موتورهای ویژهای استفاده میکنند که در کاربردهای فضایی به این نوع از موتورها، تراستر گفته میشود. دانشمندان جوان فضایی در پژوهشگاه فضایی ایران، موفق به طراحی و ساخت تراسترهای شیمیایی تکپیشرانه و دوپیشرانه شدند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش خرداد به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه فضایی ایران، حسین صمیمی درباره تراسترها گفت: سامانههای فضایی مانند ماهوارهها، سفینهها و ماهنشینها برای حرکت در فضا و کنترل موقعیت خود از موتورهای ویژهای استفاده میکنند که در کاربردهای فضایی به این نوع از موتورها، تراستر گفته میشود.
وی افزود: ویژگیهایی همچون گستردگی محدوده نیروی رانش تولیدی، امکان روشن و خاموش کردن به دفعات، کنترلپذیری مناسب و همچنین سابقه طولانی استفاده موفقیتآمیز از آنها در دنیا، باعث شده است که این سامانههای کم پیشران بهعنوان پرکاربردترین تراسترها در انواع مأموریتهای فضایی به کار برده شوند.
صمیمی در باره کاربرد این تراسترها گفت: ویژگیهایی همچون گستردگی محدوده نیروی رانش تولیدی، امکان روشن و خاموش کردن به دفعات، کنترلپذیری مناسب و نیز سابقه طولانی استفاده موفقیتآمیز از آنها در دنیا، باعث شده است که این سامانههای کمپیشران بهعنوان پرکاربردترین تراسترها در انواع مأموریتهای فضایی به کار برده شوند.
وی خاطرنشان ساخت: با توسعه فناوری تراسترهای تکپیشرانه و دوپیشرانه، امکان تعریف مأموریتهای گسترده و متنوعی برای محمولههای فضایی و ماهوارههای بومی آتی فراهم شده است.
رئیس پژوهشگاه فضایی ایران در باره اهمیت این پروژه تصریح کرد: در مسیر توسعه برنامههای فضایی در تناسب با نقشه راه فضایی کشور و به منظور ارتقاء قابلیتهای مأموریتی ماهوارههای بومی نسل آینده، توسعه سامانههای کمپیشران فضایی به عنوان منابع تولید نیروهای پیشران و همچنین نیروهای کنترلی لازم، ضروری است. از سوی دیگر، با توجه به سطح بالای فناوریهای مختلف موجود در این نوع از تراسترها، مدت زمان طراحی و توسعه آنها طولانی است.
بدین ترتیب، در راستای رفع نیاز مأموریتهای فضایی جاری و آینده کشور، توسعه این نوع از زیرسیستمهای فضایی، به منظور ارتقاء سبد محصولات فضایی کشور و همچنین، کاهش زمان طراحی، توسعه و ساخت محولههای فضایی، ضرورت دارد.
حسین صمیمی در باره پیشینهاین پروژه اظهار کرد: پروژه توسعه تراسترهای تکپیشرانه و دوپیشرانه از سال ۱۳۹۵ در پژوهشکده سامانههای حملونقل فضایی پژوهشگاه فضایی ایران، با هدف کاربرد در ماهوارههای موجود در نقشه راه فضایی کشور، وارد فاز عملیاتی شد و در گام نخست و پس از اتمام فاز طراحی مفهومی، فرآیند طراحی، آزمون و توسعه این فناوری در دستور کار قرار گرفت.
وی ادامه داد: بدین ترتیب، متخصصان پژوهشکده سامانههای حملونقل فضایی موفق شدند مراحل طراحی، ساخت و آزمون نمونه آزمایشگاهی این نوع از تراسترها را به انجام رسانند. در این مسیر، پس از طراحی اولیه و ساخت نمونههای اثبات فناوری و اجرای موفق تستهای مد نظر، توسعه فناوری تراسترهای کم پیشران، تک پیشرانه و دو پیشرانه انجام شده و نمونههای آزمایشگاهی تولیدی، آزمونهای عملکردی مورد انتظار را با موفقیت پشت سر گذاشتهاند.
رئیس پژوهشگاه فضایی ایران گفت: اینک، فرآیند طراحی دقیق و ساخت نمونه مهندسی تراسترهای فضایی مورد اشاره به اتمام رسیده و آزمونهای فاز نمونه محیط آزمایشگاهی یا نمونه مهندسی نیز با موفقیت انجام شده است. در این مرحله، امکان توسعه و بهرهبرداری از محصولات به دست آمده، در انواع پروژههای ماهوارهای کشور و ارتقاء سطح مأموریت آنها، فراهم شده است.وی در باره مواد به کار رفته در این سازه گفت: مواد به کار رفته در سازه تراسترهای دوپیشرانه از آلیاژ ویژهای از پلاتین با قابلیت تحمل درجه حرارت بسیار بالا و مقاوم در برابر سایش و اکسیداسیون است. دستیابی به فناوری اخیر، منجر به ایجاد امکان انجام مأموریتهای فضایی با زمان عملکرد بالا شده است. همچنین، برای دستیابی به فناوری تراسترهای تکپیشرانه، نیاز به نانوکاتالیست با قابلیت تحمل خصوصیات فیزیکی و ترمودینامیکی محصولات برآمده از تجزیه سوخت، است. این نوع از کاتالیستها توسط متخصصان حوزه نانوفناوری پژوهشگاه فضایی ایران تولید شدهاند.
صمیمی همچنین به راهاندازی آزمایشگاههای مجهز برای آزمایش این تراسترها اشاره کرد و اظهار کرد: یک تراستر، پیش از استفاده در فضا، لازم است که مراحل مختلف آزمون و ارزیابی را در زمین و در آزمایشگاههای تخصصی با قابلیت شبیهسازی محیط فضا پشت سر بگذارد. از این رو، لازم است که محیط خلأ فضا و سایر مشخصات مرتبط با آن، در محیط آزمایشگاهی شبیهسازی شده تا بتوان عملکرد سامانه را در محیط واقعی ارزیابی کرد. بدین منظور، متخصصان پژوهشگاه فضایی ایران با راهاندازی آزمایشگاههای مجهز، زیرساختهای لازم برای آزمایش تراسترهای فضایی را نیز فراهم کردهاند.
منبع: ایرنا برچسب ها: سامانههای فضایی
منبع: خرداد
کلیدواژه: سامانه های فضایی پژوهشگاه فضایی ایران مأموریت های فضایی سامانه های فضایی کم پیشران ماهواره ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khordad.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خرداد» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۷۳۵۹۴۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شهری که برای ۱۰۰ سال آینده طراحی شد
شهر هوشمند فوجیساوای ژاپن (Fujisawa SST) از حیث استفاده از فناوریهایی نظیر زیرساختهای ضدزلزله، تحویل خودران، حملونقل هوشمند، تامین انرژی از پنلهای خورشیدی و سیستمهای نظارتی پیشرفته سرآمد است و به عنوان شهری برای ۱۰۰ سال آینده شناخته میشود.
به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، شهر هوشمند پایدار فوجیساوا یک شهر کوچک به اصطلاح «تجربی» است که با حمایت پاناسونیک و با هدف توسعه فناوریهایی برای کاهش تأثیر انسان در جهان و با رویکردی شهروندمحور توسعه یافته است.
این شهر هوشمند ژاپنی یک هدف اضافی را نیز دنبال میکند که استفاده از فناوری اطلاعات برای دستیابی به اهداف ۷، ۱۱، و ۱۷ توسعه پایدار سازمان ملل متحد است که به ترتیب شامل مفاهیم انرژی مقرونبهصرفه و پاک، شهرها و جوامع پایدار و مشارکت برای اهداف است. حال آیا فوجیساوا میتواند به این هدف دست یابد؟
شهر هوشمند چیست؟در حالی که تفاسیر متفاوتی از شهر هوشمند وجود دارد اما یک اجماع مشترک وجود دارد: شهری است که به تقویت پایداری اجتماعی، زیستمحیطی و اقتصادی اختصاص داده شده است، در حالی که خدمات را از طریق نوآوریهای دیجیتالی که نیازهای همه ساکنانش را برآورده میکند، افزایش میدهد.
نوآوریها شامل سیستمهای حملونقل شهری هوشمندتر، مدیریت تأمین آب پیشرفته، طرحهای کاهش زباله و اجرای سیستمهای روشنایی و گرمایش کارآمدتر در ساختمانها است. علاوه بر این، شهر هوشمند مستلزم تقویت مدیریت شهری تعاملیتر و پاسخگوتر و همچنین طراحی فضاهای عمومی است که برای ساکنان قابل سکونت و ایمنتر باشد.
شهرهای هوشمند را میتوان در تمام قارهها از جمله آسیا، آفریقا، خاورمیانه یا اروپا یافت. این شهرها به ترویج شیوه زندگی پایدارتر اختصاص دارند و اغلب با نامهای مختلفی مانند شهر دیجیتال، شهر حساس، شهر بومگردی یا شهر سبز فعالیت میکنند.
شهر هوشمند پایدار فوجیساواشهر هوشمند فوجیساوای ژاپن که با نام Fujisawa SST شناخته میشود، یک پروژه توسعه شهری پایدار است که توسط پاناسونیک و چند شرکت فناوری شریک ایجاد شده است و در استان کاناگاوا حدود ۵۰ کیلومتری توکیو قرار دارد.
با مساحت ۱۹ هکتار و با فضایی برای حدود هزار خانه، هدف اصلی این شهر کشف فناوریهایی است که برای کاهش اثرات زیستمحیطی شهرها طراحی شدهاند. راهحلها عمدتاً توسط پاناسونیک ارائه میشوند، با این حال، سایر همکاران این شهر شامل شرکت گاز توکیو و یاماتو ترانسپورت هستند.
یکی از اهداف اصلی تعیینشده فوجیساوا کاهش انتشار گازهای گلخانهای به میزان ۷۰ درصد در مقایسه با سطوح سال ۱۹۹۰ است. این شهر خانههای تکخانواده و حذف وسایل نقلیه موتوری را در اولویت قرار داده است.
نوآوریهایی نیز در زمینه پنلهای خورشیدی، مدیریت شبکه هوشمند، فناوری باتری، وسایل نقلیه تحویل خودران، سیستمهای نظارتی، سازههای مقاوم در برابر زلزله در این شهر به وضوح به کار برده شده است.
اولین ساکنان فوجیساوا در سال ۲۰۱۴ وارد شدند، اما انتظار میرود این پروژه برای چندین دهه ادامه یابد. بسیاری از اهداف بهویژه استفاده بهتر از انرژی، انسجام اجتماعی بالقوه یا کاهش درازمدت مورد انتظار در نرخ جرم و جنایت با چشمانداز ۱۰۰ ساله تعیین شدهاند.
پروژههای شهر هوشمند و پایدار فوجیساوایکی از پروژههای اولیه شهر مربوط به پنلهای خورشیدی است که روی همه پشتبامها نصب شده است و هدف آن تأمین صددرصدی انرژی مورد نیاز خانوادهها است. یک سیستم باتری، انرژی تولیدشده توسط پنلهای خورشیدی در طول روز را ذخیره میکند تا در مواقع نیاز مورد استفاده قرار بگیرد.
مانند سایر شهرهای آسیایی، فوجیساوا در حال آزمایش فناوری نظارت انبوه به نفع امنیت عمومی است. این شهر کوچک با نصب ۵۰ دوربین در مجموعه و گشتهای فیزیکی متعدد، قصد دارد هر نوع جرمی را کنترل کند.
جابهجایی الکتریکی یکی از ارکان اساسی این جامعه هوشمند است و شامل اتومبیلهای برقی و دوچرخه و نقاط شارژ متعدد در سراسر شهر میشود. در پایان سال ۲۰۲۰، پاناسونیک شروع به استفاده از رباتهای تحویل خودکار کرد که با سرعت بسیار کم (۴ کیلومتر در ساعت، مشابه سرعت پیاده روی تند) رانندگی میکنند.
توسعه فناوری ژاپنی مقاوم در برابر زلزله برای محافظت از خانوادهها و شبکههای برق در این شهر نیز برجسته است. ژاپن در بین گسلها قرار دارد به دلیل فراوانی و شدت زلزلههایش مشهور است و چندین دهه است که راه حل هوای مقاوم در برابر زلزله را توسعه داده است. در فوجیساوا، تمام زیرساختها به گونهای ضدزلزله احداث شدهاند که قبل و بعد از حرکت زمین به کار خود ادامه میدهند.
با این حال، همه ویژگیهای فوجیساوا در مورد تکنولوژی نیست. قلب شهر میزبان نهادی است که مردم میتوانند در آن جمع شوند تا در مورد مسائل مربوط به شهر بحث کنند و نقش فعالی در توسعه این محله عجیب و غریب ژاپنی داشته باشند.
انتقادها به فوجیساواواضحترین انتقاد از فوجیساوا دقیقاً مدل شهری آن است که ساخت خانههای تکخانواده را تقویت میکند. از آنجایی که این مدل بیشترین تأثیر زیستمحیطی را دارد، بیشترین مصرف آب و انرژی را نیز به همراه خواهد داشت.
انتقاد دوم که اغلب در گزارشهای رسانههای غربی دیده میشود، مربوط به استفاده از دادهها و مسائل اخلاقی مرتبط با نوآوری شرکتهای مؤسس شهر است. بر اساس گزارش سازمان ملل، شرکتهای بزرگ فناوری سهم قابلتوجهی در انتشار گازهای گلخانهای جهانی دارند و ردپای کربن آنها تقریباً دو تا سه درصد از کل انتشار جهانی را تشکیل میدهد.
در میان شرکتهای فناوری پیشروی ژاپن، گروه پاناسونیک مسئول انتشار حدود ۱۱۰ میلیون تن CO۲ در سال در کل زنجیره ارزش خود است. این رقم معادل مصرف سالانه برق ۲۰ میلیون خانوار است و حدود یک درصد از کل انتشارات ناشی از مصرف برق جهان را نشان میدهد. بنابراین، آیا فوجیساوا نشاندهنده تعهد واقعی به تغییر است یا صرفاً تلاشی برای تغییر نام تجاری چندملیتی ژاپنی است؟
کد خبر 745298