به نقل از «پول نیوز»

ساخت خانه‌های ۳۵ متری مشکل خانه‌دار شدن مردم را حل نمی‌کند

تاریخ انتشار: ۹ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۷۵۹۴۲۹

تجربه اجرای سیاست «پاک» در اواسط دهه هفتاد نشان می دهد تا زمانی‌که با ابزار‌های مالیاتی همانند مالیات بر عایدی سرمایه و مالیات بر خانه‌های خالی جلوی پدیده سرمایه‌ای شدن مسکن گرفته نشود؛ با ساخت خانه‌های کوچک نیز نمی‌توان مردم را خانه‌دار کرد.

 

به گزارش پول نیوز، رشد غیرمنطقی و نجومی قیمت مسکن طی دو سال اخیر، قدرت خرید دهک‌های متوسط و پائین جامعه را به مرور کاهش داده و همین مسئله، کاهش تعداد معاملات را به دنبال داشته است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

خروج تدریجی اقشار جامعه از بازار خرید و فروش مسکن و ورود این خانوار‌ها به بازار استیجاری، مشکلات این بخش از اقتصاد را دو چندان کرده است. به طوری‌که به منظور حل این التهابات و ایجاد آرامش در بازار، شهرداری تهران به همراه وزارت کشور از طرح ساخت خانه 35 متری برای شهروندان رو نمایی کردند.

اخیرا گلپایگانی معاون شهرسازی و معماری شهردار تهران از ارسال طرح خانه‌های کوچک مقیاس (35 متری) به وزارت کشور خبر داده و گفته است: «این موضوع در کارگروه ویژه مسکن در حال بررسی است و منتظر تصمیم نهایی هستیم».

وی با بیان اینکه متولی اصلی این موضوع سازمان نوسازی است و در ضوابط طرح تفصیلی اجازه ساخت واحدهای 35 متری وجود دارد، تاکید کرده است: «طبق این طرح به هر ساختمان اجازه داده شده تا 20 درصد واحدهایش را کوچک مقیاس و حداکثر 35 متر بسازد».

رشد ۱۳۰ درصدی قیمت مسکن در سال‌های ۷۴ تا ۷۸ با وجود رویکرد کوچک‌سازی

گرچه پیشنهاد ساخت واحدهای مسکونی کوچک با هدف خانه‌دار کردن اقشار پایین جامعه مطرح شده؛ اما نکته حائز اهمیت دلیل ارائه این طرح است. در واقع این کاهش بیش از 50 درصدی تولید مسکن در سال‌های اخیر و رشد فعالیت‌های سوداگرانه بوده که موجب افزایش قیمت مسکن شده و مردم را از خرید خانه دور کرده است.

لذا ساخت خانه‌های کوچک راهکار جبران سیاست‌های اشتباه سال‌های گذشته در حوزه مسکن نیست و بدون در نظر گرفتن عوامل اصلی رشد قیمت و بر طرف کردن آن‌ها، ارائه طرح‌های عجولانه همچون ساخت خانه با متراژ پایین، صرفاً سوداگری در زمین را افزایش می‌دهد و این موضوع افزایش مجدد قیمت تمام شده مسکن را به دنبال خواهد داشت.

به عنوان یک تجربه، این سیاست در برنامه دوم توسعه کشور با عنوان «پاک» که به معنای پس انداز، انبوه‌سازی و کوچک‌سازی است، طی سال‌های ۱۳۷۴ تا ۱۳۷۸ در دستور کار دولت قرار گرفت و زمانیکه مردم ایران خانه‌های شخصی ۲۰۰ متری را کوچک می‌دانستند، به دلیل رشد قیمت مسکن، ساخت آپارتمان‌های ۷۵ متری آغاز شد. بررسی روند قیمتی مسکن طی این سال‌ها نشان می‌دهد قیمت هر مترمربع واحد مسکونی در شهر تهران از ۸۰ هزار تومان در سال ۷۴ به ۱۸۴ هزار تومان در سال ۷۸ رسیده است؛ به عبارتی در طی این ۵ سال بیش از ۱۳۰ درصد رشد قیمتی در مسکن اتفاق افتاده و روند افزایش قیمت متوقف نشده است.

به عبارت دیگر می‌توان گفت علی رغم آنکه برای خانه‌دار کردن مردم متراژ خانه‌ها کوچک شد، اما هدف در نظر گرفته تحقق نیافت و پس از گذشت بیش از ۲۰ سال هنوز مردم دغدغه خانه‌دار شدن را دارند و روز به روز از تأمین آن دور تر می شوند؛ به طوری که در حال حاضر طرح کوچک‌سازی مجدداً ارائه می‌شود.

ریشه اصلی التهابات در بازار مسکن، سرمایه‌ای شدن این کالای اساسی است؛ به طوریکه حدود 77 درصد از واحد‌های مسکونی ساخته شده را تقاضاهای سرمایه‌ای خریداری می‌کنند و خرید آنها نیز برای مصرف نیست؛ بنابراین طبیعی است که با این روند قیمت مسکن روز به روز افزایش یابد و نبض بازار در دست سوداگران قرار گیرد. بنابراین تا زمانی‌که با ابزار‌های مالیاتی همانند مالیات بر عایدی سرمایه و مالیات بر خانه‌های خالی جلوی این پدیده گرفته نشود؛ با ساخت خانه‌های کوچک حتی ۱۵ متری نیز نمی‌توان مردم را خانه‌دار کرد.

متراژ بهینه مسکن ۹۹ متر است

بر اساس مطالعات مختلف نیازسنجی که در طرح جامع مسکن توسط وزارت راه و شهرسازی انجام گرفته، سرانه متراژ واحد مسکونی برای هر فرد معادل حدود ۳۰ مترمربع است. بنابراین با در نظر گرفتن بعد خانوار ۳.۳ نفر، باید متوسط مساحت واحد مسکونی به ازای خانوار حدود ۹۹ مترمربع در نظر گرفته شود. اما به دلیل سود بالای واحد‌های بزرگ متراژ، تولیدکنندگان نیز علاقه بسیاری برای ساخت اینگونه واحد‌ها دارند؛ به طوری‌که در حال حاضر بر اساس اطلاعات مرکز آمار میانگین متراژ واحدها در پروانه‌های صادره، بالای۱۵۰ مترمربع است. به عبارت دیگر افراط و تفریط در متراژ خانه‌های در حال احداث اتفاق افتاده است.

تضاد کوچک‌سازی خانه با سیاست کلی نظام

علاوه بر موارد مذکور، مشکل دیگری که طرح شهرداری برای ساخت خانه‌ها با چنین متراژی ایجاد می‌کند، کاهش فرزندآوری در کشور است؛ که این مسئله با سیاست‌های کلی نظام (فرزندآوری) همخوانی ندارد و این خانه‌ها کفاف زندگی خانواده‌های بیش از ۲ نفر را نخواهد داشت. به عبارت دیگر اجرای چنین ایده هایی بدون توجه به تبعات مختلف آن در آینده، خود مسئله‌ای جدید علاوه بر مسائل دیگر کلان‌شهرهایی مانند تهران خواهد شد.

منبع: پول نیوز

کلیدواژه: قیمت مسکن خرید خانه شهردار تهران طرح خانه های کوچک وزارت کشور پول نیوز ساخت خانه خانه های کوچک ساخت خانه ها کوچک سازی قیمت مسکن خانه دار سال ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.poolnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پول نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۷۵۹۴۲۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

این ۲ مشکلِ بزرگ در بازار مسکن ایران

وقوع جهش های ارزی و البته افزایش نرخ تورم در سال های گذشته، در کنار برخی چالش های ساختاری نهادینه شده در اقتصاد ایران نقشی مهم و محوری در افزایش قیمت مسکن در ایران و سخت‌تر شدن خانه دار ‌شدنِ افراد بازی کرده اند. - اخبار رسانه ها -

به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم، بازار مسکن در سال های گذشته شرایط پر فراز و نشیبی را سپری کرده است. در این راستا، به طور خاص وقوع جهش های ارزی و البته افزایش نرخ تورم در سال های گذشته، در کنار برخی چالش های ساختاری نهادینه شده در اقتصاد ایران، همه و همه نقشی مهم و محوری در افزایش قیمت مسکن در ایران و سخت‌تر شدن خانه دار ‌شدنِ افراد بازی کرده اند. 

در این راستا، بانک مرکزی کشورمان در آخرین گزارش خود از وضعیت قیمتی بازار مسکن در تهران، میانگین قمیت هر متر مربع مسکن در پایتخت را چیزی بیش از 81 میلیون تومان اعلام کرد که این عدد در مقایسه با دوره زمانی مشابه سال گذشته از افزایش 24 درصدی و در مقایسه با ماه گذشته، از افزایش بیش از 3 درصدی حکایت دارد. با این همه، هنوز بسیاری از افکار عمومی این سوال را مطرح می کنند که عمده محرک های افزایش قیمت مسکن در ایران چیست؟ 

اگر مولفه تحریم و فشارهای خارجی که کلیت اقتصادی ایران و بخش های مختلف آن نظیر بازار مسکن را نیز متاثر می کند کنار بگذاریم، اینطور به نظر می رسد که بازار مسکن با 2 چالش مهم و محوری دست به گریبان است که برای حل آن ها بایستی تدابیری جدی اندیشیده شود. 

اول اینکه معادله عرضه و تقاضا در بازار مسکن ایران به ویژه در کلانشهرهایی نظیر تهران، حالتی متوازن ندارد. اکنون بخش تقاضا از عرضه پیشه گرفته و همین مساله خود سبب شده تا افزایش قیمت مسکن در پایتخت و متعاقبا دیگر شهرها و مناطق کشورمان(به عنوان مناطقی که از قیمت مسکن در تهران تاثیر می گیرند) را شاهد باشیم. به طور خاص در شهر تهران شاهد هستیم که بخش قابل توجهی از مسکن در حال ساخت نیز عمدتا مربوط به مناطقی است که نیازهای عمده و محوری پایتخت را تامین نمی کند. 

مثلا به جای اینکه در پایتخت شاهد ساخت مسکن باشیم، در مناطق پیرامونی آن این موضوع به نحو ملموس‌تری قابل مشاهده است. از این رو، همین عدم توازن در معادله عرضه و تقاضا در بازار مسکن، سبب شده تا افزایش قیمت ها در بازار مسکن به ویژه در کلانشهرهایی نظیر تهران سرعت بگیرد. 

دوم اینکه دولت نیز همچنان از منظر قواعد دستوری به بازار مسکن می نگرد. معادله ای که ناکارآمدی آن در طی دولت های مختلف کشورمان در سال های گذشته به وضوح اثبات شده و اصرار بر تداوم آن، صرفا مشکلات را بیشتر می کند. در کنار این نوعِ نگاه نادرست، شاهد تشدید فعالیت های دلالی در بازار مسکن و در عین حال، تشدید رویکردهای هیجانی افکار عمومی به بازار مسکن و البته تقویت نگاه سرمایه ای به این بازار نیز هستیم. 

معادلاتی که همه و همه خود در ایجاد عدم توازن در بازار مسکن نقشی محوری بازی می کنند. البته که همانطور که پیشتر نیز گفته شد، مسائلی که در بازار مسکن و افزایش قیمت ها در این بازار ایفای نقش می کنند، بیشتر و گسترده تر از این حرف ها هستند با این حال، مولفه هایی که در این گزارش به آن ها اشاره شد نیز به طور خاص از منظر داخلی، اثرگذاری منفی را بر بازار مسکن داشته و دارند. 

منبع: الف

انتهای پیام/