به نقل از «تابناک»

آسیب‌های روحی پس از درمان کرونا را جدی بگیریم

تاریخ انتشار: ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۸۰۴۰۷۳

ایرنا- بیش از دو هفته است که به گفته خودش کرونا را شکست داده اما با وجود بهبودی کامل، از «خودباختگی» و «افسردگی» می‌گوید که این روزها دست از سرش بر نمی‌دارد.

سرد و بی‌رمق ادامه می گوید: «آن‌طور که باید در خانه ماندن را جدی نگرفتم. قبل از اعمال ممنوعیت جاده‌ها به مسافرت رفتم و سوغات این سفر برایم ویروسی بود که شاید هرگز فراموش نکنم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

حالا که عمیق‌تر به این مساله نگاه می‌کنم، می‌بینم گاه منافع شخصی در گرو منافع اجتماعی است. امروز می‌فهمم تاکید پزشکان برای رعایت هر یک از اصول پزشکی همچون پرهیز از مسافرت و مهمانی‌های خانوادگی بی‌شک برای حفظ سلامتی و جان هر یک از خود ما است.

نباید از خانه خارج می‌شدم؛ تاوان سنگینی داشت. کاش درک می‌کردیم گاه بی‌توجهی به نصایح پزشکی خسارات جبران‌ناپذیری به‌بار می‌آورد.

درباره احساسات و عواطف روحی‌اش بعد از بهبودی می‌پرسم؛ می‌گوید: با وجود بهبودی کامل هنوز از تجربه دوباره این بیماری، خودباختگی و افسردگی آن‌روزها می‌ترسم.

آسیب‌های روحی این بیماری را نمی‌توان انکار کرد، اضطراب و نگرانی از مبتلا شدن خانواده‌ات و ترس و وحشت از انگ این بیماری. سخت است احساس کنی حتی نزدیک‌ترین آدم‌های زندگی‌ات شاید تا مدت‌ها از دیدنت بیم داشته باشند.»

ویروس کرونا به عنوان یک بیماری ناشناخته اما نام‌آشنا در این روزها به گزارش سازمان جهانی بهداشت تاکنون بیش از دو میلیون و ۹۰۰ نفر را در سراسر جهان درگیر و جان ۲۰۷ هزار و ۹ نفر را گرفته است.

ویروسی که گاه با عوارض سخت و طاقت فرسا در صورت درمان قطعی نیز به جهت اضطراب و تنش ناشی از ترس و وحشت عدم معالجه، انگ جامعه و... به اعتقاد روانشناسان با برخی از آسیب‌های روحی همچون افسردگی و گرفتگی همراه می‌شود.

یک روانشناس و مشاور در این رابطه گفت:‌ ظهور یک بیماری ناشناخته و مبهم بی‌شک برای هر جامعه سبب اضطراب و تنش می‌شود و این اضطراب و تنش گاه با ابتلاء و همچنین بهبود بیماری نیز تداوم می‌یابد.

نرگس نوروزی افزود: بر این اساس گاه بیماران مبتلا به این ویروس با درمان قطعی بیماری نیز از اضطراب و نگرانی رنج می‌برند.

وی ادامه داد: همچنین یکی از مهمترین آسیب‌های روانی بهبودیافتگان اختلالات روان‌تنی است؛ بر اساس این اختلال، بهبودیافته با وجود معالجه و درمان قطعی بیماری دچار خودبیماری انگاری است.

نوروزی تصریح کرد: به عبارت دیگر، مکرر متصور از بیماری است و جزئی‌ترین آسیب‌های جسمانی را به کرونا ویروس ارتباط‌ می‌دهد. تداوم این آسیب روحی سبب وسواس فکری و عملی (افراط در شست وشو) و در نهایت آزردگی و افسردگی می‌شود.

این روانشناس افزود: خشونت و پرخاشگری نیز گاه با تداوم ترس و نگرانی بروز پیدا می‌کند؛ رعب و وحشت به عنوان یک هیجان منفی باید تخلیه شود و این تخلیه با بروز خشم و غضب تجلی می‌یابد.

نوروزی در خصوص کاهش و رفع این آسیب‌ها نیز عنوان کرد: بهبودیافتگان بیماری‌های خاص (نظیر کرونا ویروس) بعد از گذران دوره درمان به مشاور و روانشناس مراجعه و از پیگیری مداوم اخبار و اطلاعات در خصوص بیماری خودداری کنند.

به گفته وی اقوام و نزدیکان نیز در بازگشت بهبودیافتگان به روزمرگی‌ها و زندگی عادی نقش موثری ایفا می‌کنند.

یک روانشناس شخصیت نیز در این رابطه عنوان کرد: گفت وگو در خصوص آسیب‌های روانی بهبودیافتگان کرونا مستلزم مطالعات جامع و دقیق است؛ اما به طور حتم برخی بیماری‌های روحی همچون افسردگی با ابتلاء به کرونا ویروس و تحمل اضطراب و نگرانی ناشی از آن تقویت می‌شود.

عطاالله محمدی افزود: براساس شماری از تحقیقات در کشور آمریکا ویروس کرونا با بروز عفونت در سیستم عصبی نیز همراه بوده است و بنابراین می‌تواند برای سیستم عصبی فرد مشکل‌آفرین باشد.

۳۰ درصد از بیماران مبتلا به کرونا عفونت سیستم عصبی را تجربه کرده‌اند

وی ادامه داد: براساس این تحقیقات نزدیک به ۳۰ درصد از بیماران مبتلا به کرونا عفونت سیستم عصبی را تجربه کرده‌اند و برخی از بیماران هم دچار سکته مغزی شده‌اند.

روانشناس مرکز مشاوره دانشگاه تهران در ادامه یادآور شد: در زمان حاضر مهمترین مساله حفظ جان مردم است؛ بنابراین گاه جامعه از اختلالات و آسیب‌های روانشناختی این بیماری غافل می‌شود. این در حالی است که با شیوع این بیماری جامعه اضطراب و نگرانی شدیدی را تجربه می‌کند و بنابراین رسیدگی به مباحث روانی نیز حائز اهمیت است.

به گفته محمدی، بعد از مهار و کنترل این بیماری (در جهان پساکرونا) آسیب‌های روانی ناشی از گذار از این بحران تجلی می‌یابد؛ اما آسیب‌ روانی بهبودیافتگان بیماری کرونا بی‌شک نیازمند تحقیق و پژوهش است.

منبع: تابناک

کلیدواژه: ویروس کرونا سینا کمالخانی سهام عدالت سردار حاجی زاده دعای روز هشتم رمضان ویروس کرونا پساکرونا آسیب روحی ویروس کرونا سینا کمالخانی سهام عدالت سردار حاجی زاده دعای روز هشتم رمضان اضطراب و نگرانی سیستم عصبی آسیب ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۸۰۴۰۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

همه چیز درباره انگ اجتماعی

 در سال‌های دور، روی پوست بدن برده‌های سیاه پوست و مجرمان داغ گذاشته می‌شد تا نسبت به سایر افراد متمایز باشند و این نشانه‌گذاری در لغت لاتین "انگ (Stigma) " گفته می‌شود! انگ اجتماعی هرگونه نگرش منفی، پیش‌داوری و تعصب یا باور‌های غلط مرتبط با ویژگی‌ها یا شرایط خاص افراد جامعه مثل ویژگی ظاهری، محل سکونت و بیماری روانی و جسمی در جامعه را شامل میشود! به طور کلی این نگرش‌ها، رفتار افراد جامعه را با فردی که گرفتار نوعی انگ اجتماعی است تعیین می‌کند.

از اینکه بگم بیماری روانی دارم، می‌ترسم

در این بین از برچسب گذاری‌ها، بیش از نیمی از افراد مبتلا به بیماری روانی برای اختلالات خود کمکی دریافت نمی‌کنند. آنها اغلب از رفتار و برخورد متفاوت دیگران و یا از این که شغل‌شان را از دست بدهند می‌ترسند! برای همین از درمان خودداری می‌کنند یا آن را به تعویق می‌اندازند. این به این دلیل است که انگ، تعصب و تبعیض علیه افراد مبتلا به بیماری روانی همچنان یک مشکل است. مهم نیست که چقدر آشکار و یا پنهان باشد و یا در چه ابعادی باشد این می‌تواند آسیب‌زا باشد!

حقایقی در مورد انگ، تعصب و تبعیض

انگ اغلب ناشی از عدم درک یا ترس است. بازنمایی نادرست یا گمراه کننده رسانه‌ای از بیماری روانی در هر دوی این عوامل نقش دارد. بررسی مطالعات در مورد انگ نشان می‌دهد که اگرچه عموم ممکن است ماهیت پزشکی یا ژنتیکی یک اختلال سلامت روان و نیاز به درمان را بپذیرند، اما بسیاری از مردم هنوز دیدگاه منفی نسبت به مبتلایان به بیماری روانی دارند.

انگ عمومی شامل نگرش‌های منفی یا تبعیض‌آمیز است که دیگران ممکن است در مورد بیماری روانی داشته باشند. انگ ساختاری بیشتر سیستمی است و شامل سیاست‌های دولت و سازمان‌های خصوصی است که عمدا یا ناخواسته فرصت‌ها را برای افراد مبتلا به بیماری روانی محدود می‌کند. به عنوان مثال می‌توان به بودجه کمتر برای تحقیقات بیماری روانی یا خدمات بهداشت روان کمتر نسبت به سایر مراقبت‌های بهداشتی اشاره کرد. انگ نه تنها مستقیماً بر افراد مبتلا به بیماری روانی تأثیر می‌گذارد، بلکه بر نزدیکان از جمله اعضای خانواده‌ای که از آنها حمایت می‌کنند، هم اثرگذار است.

انگ، اختلاف اجتماعی می‌سازد!

کلیشه‌ها و پیش‌داوری‌ها در بسیاری از نقاط باعث شدند افراد مبتلا به بیماری روانی، خطرناک، بی‌کفایت، مقصر اختلال خود، غیرقابل پیش‌بینی، نالایق و خودسرزنشگر محسوب شوند. علاوه بر آن با تبعیض، کارفرمایان ممکن است آنها را استخدام نکنند، صاحبخانه‌ها ممکن است به آنها اجاره ندهند و سیستم مراقبت‌های بهداشتی ممکن است استاندارد کمتری از مراقبت ارائه دهد. انگ بیماری روانی جهانی است. گزارشی در سال ۲۰۱۶ در مورد انگ ننگ به این نتیجه رسید که "هیچ کشور، جامعه یا فرهنگی وجود ندارد که افراد مبتلا به بیماری روانی ارزش اجتماعی مشابهی با افراد بدون بیماری روانی داشته باشند. "

تاثیرات مخرب انگ اجتماعی بر مردم

انگ و تبعیض علائم و احتمال درمان را بدتر می‌کند؛ کاهش امید، عزت نفس پایین‌تر، افزایش علائم روانپزشکی، مشکلات در روابط اجتماعی، کاهش احتمال ماندن در درمان و مشکلات بیشتر در کار از جمله این علائم است. بی میلی به دنبال کمک یا درمان و کاهش احتمال ماندن در درمان، ایزوله‌سازی اجتماعی، عدم درک خانواده، دوستان، همکاران یا دیگران، فرصت‌های کمتر برای کار، مدرسه یا فعالیت‌های اجتماعی یا مشکل در یافتن مسکن و قلدری، خشونت فیزیکی یا آزار و اذیت، این باور که هرگز در چالش‌های خاص موفق نخواهید شد یا نمی‌توانید وضعیت خود را بهبود بخشید از دیگر اثرات مضر انگ در اجتماع است.

انگ می‌تواند بر خانواده و دوستان تأثیر بگذارد

اعضای خانواده و دوستان که اغلب کمک و حمایت اساسی برای افراد مبتلا به بیماری روانی ارائه می‌کنند، می‌توانند انگ را تجربه کنند. آنها ممکن است ننگ را درونی کنند و خود را سرزنش کنند، یا ممکن است ترس داشته باشند که مردم آنها را به خاطر ایجاد بیماری یکی از عزیزانشان سرزنش کنند یا خانواده را از نظر اجتماعی طرد کنند. این انگ می‌تواند باعث کاهش حمایت عاطفی، انزوای اجتماعی و بی میلی به مراقبت از خویشاوندان شود.

انگ در محل کار

کارمندان با استرس‌های شغلی-زندگی، مسائل خانوادگی، نگرانی‌های مالی، مشکلات روابط یا نگرانی‌های قانونی، مقابله می‌کنند. یک نظرسنجی ملی در سال ۲۰۲۲ از انجمن روانپزشکی آمریکا (APA) نشان داد که انگ سلامت روان هنوز یک چالش بزرگ در محل کار است. حدود نیمی (۴۸درصد) از کارگران می‌گویند که می‌توانند صریح و صادقانه در مورد سلامت روان با سرپرست خود صحبت کنند که این نسبت از ۵۶درصد در سال ۲۰۲۱ و ۶۲درصد در سال ۲۰۲۰ کاهش یافته است.

راه‌های کاهش انگ

به گزارش وب گاه تبیان، شناخت یا تماس با فرد مبتلا به بیماری روانی یکی از بهترین راه‌ها برای کاهش انگ است. افرادی که صحبت می‌کنند و داستان‌های‌شان را به اشتراک می‌گذارند می‌توانند تأثیر مثبتی داشته باشند. وقتی کسی را می‌شناسیم که بیماری روانی دارد، کمتر ترسناک و واقعی‌تر و قابل ملموس می‌شود. بر اساس نظرسنجی ملی حدود چهار نفر از هر ۱۰ نوجوان گفتند که به دنبال افرادی با نگرانی‌های سلامت مشابه بوده‌اند. بسیاری از افراد مشهور مانند دمی لواتو، دواین "راک" جانسون، مایکل فلپس، تاراجی پی هنسون و لیدی گاگا داستان‌های خود را در مورد چالش‌های سلامت روان به طور عمومی به اشتراک گذاشته‌اند و بحث را بسیار بیشتر به رسانه‌های عمومی و گفتگو‌های روزمره آورده‌اند. جوانان به دنبال اطلاعات و این داستان‌های شخصی آنلاین هستند.

اقدامات فردی برای کاهش انگ

اتحاد ملی در مورد بیماری روانی (NAMI) پیشنهاداتی را برای کمک به کاهش انگ بیماری روانی ارائه می‌دهد:

علناً در مورد سلامت روان صحبت کنید، مانند اشتراک‌گذاری در رسانه‌های اجتماعی

به خود و دیگران با به اشتراک گذاشتن حقایق و تجربیات آموزش بدهید

از زبان آگاه باشید، به مردم یادآوری کنید که کلمات مهم هستند

برابری بین بیماری‌های جسمی و روانی را تشویق کنید - با نحوه رفتار آنها با فرد مبتلا به سرطان یا دیابت مقایسه کنید

نسبت به افراد مبتلا به بیماری روانی ابراز همدردی کنید

در مورد درمان صادق باشید - درمان سلامت روان را عادی کنید، درست مانند سایر درمان‌های مراقبت‌های بهداشتی.

به رسانه‌ها اطلاع دهید که وقتی از زبان تحقیرآمیز استفاده می‌کنند و داستان‌های بیماری روانی را به شیوه‌ای انگ‌زننده ارائه می‌کنند

توانمندسازی را به جای شرم انتخاب کنید - "من با انتخاب یک زندگی قدرتمند با ننگ مبارزه می‌کنم. برای من این به معنای مالکیت زندگی و داستانم است و از دادن اجازه به دیگران برای دیکته کردن من به خودم یا احساس من در مورد خودم، امتناع می‌کنم. "

منبع: ایرنا

باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی وبگردی