میخ کرونا زیر چرخ تاکسیها
تاریخ انتشار: ۱۷ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۸۵۲۴۶۱
طرح فاصلهگذاری اجتماعی اگر برای رانندههای تاکسی آب نداشت، لااقل برای مسافربرهای شخصیها نان داشت!
به گزارش ایسنا، روزنامه ایران نوشت: «صدای «آزادی»، «آزادی» گفتنش یک لحظه هم قطع نمیشود. ساعت از ۱۲ ظهر گذشته اما دخلش به ۵ هزار تومان هم نرسیده. ۷ ساعت قبل، راهش را از میدان آزادی به ابتدای میدان ونک کج کرده تا بلکه در این کسادی بازار مسافر، خارج از محدوده مرکزی شهر، چند نفر را سوار کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
خودش میگوید از اواسط بهمن کارش همین شده، یکماه که مردم در خانههایشان کز کرده بودند و حالا هم که چند وقتی است سرو کله مسافران پیدا شده، کسی گوشش به مشکلات آنها بدهکار نیست! مسافران ترجیح میدهند با نرخهای پایین، بی حرف پیش، عقب تاکسی بنشینند و ترس سوار شدن حتی یک نفر دیگر را هم به جان نخرند، کافی است درخواستشان را اینترنتی ثبت کنند و بعد با چند هزار تومان ناقابل به مقصدشان برسند. نه رانندهای برایشان ناز میکند و نه قرار است دلهره کم و زیاد شدن کرایهها را تحمل کنند. ساعتهای پیک که گذشت، بهشت مسافران تازه رخ نشان میدهد. کرایهای که قبل از کرونا، به ۴۰ هزار تومان رسیده بود، حالا به ۱۲ هزار تومان کاهش یافته، رانندهها برای سوار کردن مسافران سرو دست میشکنند اما وضعیت رانندههای تاکسیهای خطی و گردشی فرق میکند. خطیها که نمیتوانند خطشان را ترک کنند و گردشیها هم برایشان نمیصرفد با این نرخها، مسافری را از شرق به غرب برسانند.
اینها را کسی میگوید که از سال ۸۶ با یک پرایدی که حالا ۱۳ ساله شده، همچنان مسافرکشی میکند. از ساعت ۶ صبح تا ساعت یک بعدازظهر فقط یک مسافر دربستی به تورش افتاده، از میدان سپاه تا شهرک غرب، ۲۰ هزار تومان دستش را گرفته و قسم میخورد که تا الان هیچ درآمد دیگری نداشته است. نه این که کمکاری کرده باشد که هیچ مسافری این دور و برها پر نمیزند، برای پنجمین بار میدان هفت تیر را دور میزند تا بلکه یک نفر مسیرش به سمت سیدخندان بیفتد، اما هر بار تا آمده روی ترمز بزند، یک پلاک شهرستان، جلویش پیچیده و بعد هم مسافر را روی هوا قاپیده است. «معتمدی» دل پری از پلاک شخصیها دارد. میگوید در این مدت حتی یک ۱۰۰تومانی هم روی کرایهها نکشیده نه این که نخواهد، بازرس تاکسیرانی بفهمد، کارشان ساخته است. برایش فرقی نمیکند، مسافر داشته باشی یا نه! کنار خیابان جلوی چشم مسافرانت جوری سؤال و جوابت میکند که دیگر روی سر بلند کردن پیدا نمیکنی. مسافرانت از سه نفر به چهار نفر برسند که دیگر حسابت با کرامالکاتبین است. میگویند فاصله اجتماعی را رعایت کنید، ما هم اطاعت کردهایم، اما این ضرر چرا باید از جیب من راننده پرداخت شود؟ مسافران همیشه گلایه میکنند که تاکسیها قیمت را بالا بردهاند یا پنهانی ۴ مسافر میزنند اما این کار مسافربرهای شخصی و پلاکهای شهرستان است. هرکس یک آپ وصل کرده و وسط خیابان مسافر جابهجا میکند، نه جریمهاش میکنند و نه کسی حریفش میشود اما تخلفاتشان پای ما تاکسیها نوشته میشود.
روزی ۱۵ هزار تومان خرج خرید ماسک و دستکش
ما روزانه حدود ۱۵ هزار تومان هم خرج خرید ماسک و دستکش و ژلهای بهداشتی میکنیم. سازمان شاید در چند مرحله آن هم به تعداد کمتر از ۵۰۰ نفر، وسایل بهداشتی داده است.حالا ببینید با وجود ۸۰ هزار راننده چه عددی میشود؟
این حرفها را آقای خسروی میزند، راننده کارکشته خیابانهای تهران: «به جرأت درآمدمان ۸۰ درصد کاهش یافته، کار ما عملاً خوابیده، قبل از کرونا روزانه میانگین ۱۸۰ هزار تومان درآمد داشتم، حالا زور بزند به ۳۰-۴۰ هزار تومان میرسد. خیلی از مسافتها را خالی طی میکنم. یک آپ نصب کردهام، از صبح که روشن کردهام، فقط یک سرویس آن هم ۲۶ هزار تومن به تورم خورده است، خب ۱۶ و نیم درصد را که باید بهعنوان کمیسیون به شرکت بدهم، ببینید برایم با این هزینه بنزین و استهلاک چه میماند. یک سرویس که کلاً ۷ هزار تومان بود که حساب کردم ۴تومان برایم میماند، از خیرش گذشتم. همین پریشب با ۴۰هزار تومان از پرند مسافر زدم برای تهران، برای سرویس برگشت، یک ساعت معطل ماندم. در نهایت هم خالی به خانه برگشتم. بعضیها فکر میکنند مسافر کم شده، اما من میگویم، تاکسی زیاد شده! ساعتهای غیر پیک که نرخها فاجعه است، ۱۲ هزار تومان از غرب تهران تا شرق. آیا با این نرخ بنزین به صرفه است؟»
حرفهای او شبیه گلایههای خانم پیرمرادی است. ساعتها میشود که برای یک مسافر دربستی، تقاطع خیابان سمیه - طالقانی داخل ماشین نشسته، میگوید کرایهها تازه از اول خرداد زیاد میشود اما در همین مدت همه کالاها تا ۴۰ درصد افزایش قیمت داشته: «خود من هفته پیش برای ویزیت دکتر ۴۰ هزار تومان دادم، این هفته که به اجبار مراجعه کردم، از من ۵۰ هزار تومان گرفت، میگفتند تعرفهها بالا رفته، خب من راننده تاکسی خونم از بقیه رنگینتر است؟! مگر چند نفر از ما شغل دوم داریم یا حقوق بازنشستگی میگیریم. در این مدت حتی یک بسته کمک معیشتی هم به ما ندادند. میگفتند به رانندههایی که کرونا گرفتهاند، یکسری بسته تعلق گرفته که از آن هم خبر ندارم. امیدمان به همین بیمه بیکاری بود که قولش را داده بودند، شهردار چند وقت پیش نامهای به دولت زد، قرار بود همه رانندهها وجهی را به خاطر از کار افتادگی دریافت کنند، فعلاً که خبری نیست. ظاهراً تأمین اجتماعی میگوید شامل افرادی که بیمه هستند، میشود. مگر چند نفر ما توانایی بیمه کردن خودمان را داریم. دولت چند سالی میشود که رانندهها را بیمه نمیکند. یکسریها که از قدیم بیمه کرده بودند ماهی ۲۸۰هزار تومان میدهند، بقیه هم ماهانه ۶۲۰ هزار تومان!» آقای صمدی هم میگوید در این شرایط چند روزی از خجالت زن و بچهاش به خانه نرفته، دو فرزند دانشجو دارد و مستأجر پدرش است. ماهانه باید یک و نیم میلیون تومان قسط خودرواش را بدهد، ۳ ماه است که اقساطش عقب افتاده. وام را بهعنوان «وام اشتغال به کار» گرفته، حالا که کار نیست تکلیفش چه میشود؟
او هم دل پری از بیمه رانندهها دارد. میگوید از اواسط بهمن تقریباً تعداد مسافرانش ته کشیده. حالا درآمدش روزی به ۲۰هزار تومان هم نمیرسد. درآمد دیگری هم ندارد. همکارانش هم در پرداخت اقساط نوسازی تاکسیها ماندهاند، حالا قیمت یک پژو پارس به ۱۷۰ میلیون تومان رسیده و برای آنها ۹۰ میلیون تومان آب خورده است که جز ۲۰ میلیون تومان نقد، مابقی را با کارمزد ۱۶ درصد پرداخت میکنند. اکثر آنها با همین یک میلیون تومان و پول یارانهها زندگیشان را میگذرانند، هزینه نگهداشت ماشین و قطعات خودرو امانشان را بریده، لوازم جلوبندی پراید که قبل از عید ۱۰۰ هزار تومان بوده، حالا به ۲۰۰ هزار تومان رسیده و هر روز هم بیشتر میشود. او هم از دست رانندههای شهرستانی کلافه است. پلیس ابلاغیه داده که نباید مسافرکشی کنند، اما مگر کسی میتواند جلوی آنها را بگیرد، برای خودشان در هر گوشهای از تهران پاتوق درست کردهاند و شبها در همان ماشین میخوابند. مثلاً یکی از قومیتها در میدان امام حسین و سمت پیروزی بیشتر دیده میشوند. خیلی از مسافران هم حالا با خودروی شخصی به سر کار میروند که همین باعث شده ترافیک باشد، اما مسافر نه! یعنی درآمد نیست اما هزینه استهلاک و تردد بیشتر شده.»
حذف سرویسهای ثابت
خانم شکرایی، ۱۰ سال است که طول و عرض خیابانهای تهران را متر میکند. قبل از کرونا، چند سرویس مدرسه میبرده، اما از اول اسفند ماه کار و کاسبیاش حسابی خوابیده، مدرسهها که تعطیل شد، پیمانکارها هم عقب کشیدند، قرار بود حقوق اسفند ماه را پرداخت کنند اما به جز تعدادی که فقط ۵۰ درصد حقوقها را دادند، مابقی به بهانه مشکلات مالی از پرداخت حقوقها سرباز زدند! این حال و روز آن تعداد از رانندههایی که قبل از کرونا سرویسهای ثابت دانشگاه یا استخر و غیره داشتند هم هست. منبع درآمد آنها کاملاً قطع شده، اما کسی برایشان فکری نکرده است. برخی رانندهها از پیمانکارها شکایت کردهاند، اما هنوز به نتیجهای نرسیدهاند. دلشان از سازمان تاکسیرانی پر است: «پیمانکار ۲ درصد از هزینه سرویس مدرسه را به تاکسیرانی میدهد، هفته پیش با یکی از پیمانکاران جلسه داشتیم که ۵-۶ سرویس مدرسه را مدیریت میکرد، خودش قسم میخورد که از این ۲ درصد، رقم سنگینی به سازمان پرداخت کرده، شما ببینید چه حجم پولی رد و بدل میشود، اما حالا که باید از ما حمایت کنند، همه سکوت کردهاند. در حالی که اکثر زنان راننده تاکسی سرپرست خانوار هستند و درآمد جایگزین ندارند و همین حالا هم با پول یارانه و همان یک میلیون تومان سر کردهاند، هنوز هم که معلوم نیست این سرویسها کی کارشان را از سر میگیرند. ما التماس میکنیم تا با ما جلسه بگذارند اما میگویند به خاطر کرونا فعلاً نمیشود.»
از زمانی که اجرای طرحهای ترافیکی متوقف شده، حال و روز رانندههای تاکسی هم فرق کرده است. خودشان میگویند برایشان نمیصرفد وارد محدوده مرکزی شوند، ترافیک وحشتناک و خیابانهایی که مملو از رانندههای شخصی و خودروهای پلاک شهرستان است. طرح فاصلهگذاری اجتماعی اگر برای رانندههای تاکسی آب نداشت، لااقل برای مسافربرهای شخصیها نان داشت!»
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: تاکسی راننده های تاکسی میلیون تومان قبل از کرونا هزار تومان راننده ها تاکسی ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۸۵۲۴۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مرگ مرموز مسافر پایتخت
مدتی قبل مرد جوانی با مراجعه به یکی از کلانتریهای شهرستان ملارد از ناپدید شدن پدر میانسالش خبر داد.
او در تحقیقات گفت: پدرم برای انجام کاری، صبح روز گذشته از خانه خارج شد تا به تهران برود، اما دیگر از او خبری نشد. از دوستان و بستگان هم سراغ پدرم را گرفتیم، اما کسی از او خبری نداشت و تلفن همراه پدرم نیز خاموش است. نگرانش شدیم و احتمال میدهیم برای او اتفاقی رخ داده باشد.
به دنبال شکایت مرد جوان، تحقیقات از سوی تیمی از کارآگاهان اسلامشهر آغاز شد. بررسیهای تیم تحقیق نشان میداد که مرد ناپدید شده سوار بر خودرو عبوری شده و به تهران رفته است.
همزمان با ناپدید شدن مرد میانسال، کارآگاهان پلیس پایتخت مطلع شدند که پیکر نیمهجان مرد میانسال به یکی از بیمارستانهای پایتخت منتقل شده و ساعاتی بعد مرد میانسال جانش را از دست داده است.
هیچ مدرک هویتی همراه مرد میانسال نبود، اما از آنجایی که مشخصات او با مرد گمشده شباهت داشت و از سویی روز مرگ او با روز ناپدید شدن مرد میانسال یکی بود، این احتمال مطرح شد که جسد متعلق به مرد ناپدید شده است.
موضوع به خانواده مرد گمشده به نام هاشم اطلاع داده شد و با حضور خانواده مرد میانسال در پزشکی قانونی و مشاهده جسد، هویت او برملا شد و آنها هاشم را شناسایی کردند.
در ادامه تحقیقات نیز کارآگاهان پلیس هویت راننده عبوری که هاشم را سوار کرده بود، بدست آوردند.
بررسیها نشان میداد که راننده خودرو ساکن تهران است و آنها با نیابت قضایی راهی پایتخت شدند تا با دستگیری راننده از سرنوشت مبهم هاشم پرده بردارند.
باشگاه خبرنگاران جوان اجتماعی حوادث و انتظامی