به نقل از «جماران»

تقی آزادارمکی: بعد از کرونا با ایرانی قدرتمندتر روبه رو خواهیم بود/ یکی از تغییرات پسا کرونا تغییر در سبک زندگی مردم ایران است/ بعد از این بیماری تعداد دولت های مدنی و خدمتگزار بیشتر خواهد شد

تاریخ انتشار: ۲۰ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۸۸۵۲۲۷

پایگاه خبری جماران، سعید گیتی آرا: در شرایط کرونایی فعلی که توصیه‌های فراوانی از لزوم خانه‌نشینی مردم تا قطع کامل زنجیره انتقال ویروس در کشور صورت می‌گیرد، شاید توجه به آثار این بیماری به ویژه از نظر اجتماعی و سیاسی یکی از داغ‌ترین موضوعات در فضای مجازی و حقیقی به شمار رود.

در همین رابطه، یک جامعه شناس معتقد است یکی از تغییرات پساکرونا تغییر در سبک زندگی مردم ایران است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دوم، تغییری است که در نظام کارشناسی ایران اتفاق می افتد. و سوم، تغییراتی در نظام سیاسی ایران و چهارم نیز تغییراتی هستند که در حوزه دین اتفاق می افتند.

متن کامل گفت وگوی خبرنگار جماران با تقی آزاد ارمکی را در ادامه بخوانید؛

 

در شرایط کرونا با ظهور و تاثیرگذاری نیرویی کرونایی مواجه‌ایم

آقای دکتر، در میان همه تحلیل هایی که تاکنون از تحولات دوران مبهم پساکرونا صورت گرفته، به نظر شما متحمل ترین تحولی که می تواند در کشور ما و شاید وسیع تر در جهان رخ دهد کدام است؟

بحث های متعددی درباره دوران پساکرونا در ایران و جهان مطرح شده است. وجه مشترک همه آنها این است که ایران و جامعه جهانی پس از این بیماری متفاوت از گذشته خود هستند. به نظر می رسد که فردای پساکرونا در ایران بدون دولتی مقتدر رقم خواهد خورد و جامعه ای خواهیم شد که دولت نمایندگی در آن شکل گرفته و نیروهای جدید اجتماعی نیز در آن سربرآورده و میدان‌دار حرکت های اجتماعی می شوند.

به طور مشخص اگر پیش از کرونا با روشنفکران و سیاسیون روبه رو بودیم، در شرایط کرونا با ظهور و تاثیرگذاری نیرویی کرونایی مواجه‌ایم. یعنی کسانی که درگیر کرونا بوده اند و روایتگر شرایط کرونا هستند مانند پزشکان، پرستاران، بسیجی ها، نیروهای مردمی و حتی فضای مجازی که این دوره را تجربه کرده اند، می توانند نیروهای جدید پس از کرونا باشند. در حالی که قبل از کرونا این نیروها از اهمیت کمتری برخوردار بودند. به طور مثال، پزشکان تا پیش از کرونا به مثابه نیروهایی منفی قلمداد می شدند و پرستاران نیز به حساب نمی آمدند.

 

پس از کرونا با آمریکایی متفاوت روبه رو خواهیم بود

در جامعه جهانی نیز همین گونه است. جهان فردا با تغییرات عمده ای مانند همسانی نقش دولت ها و نظام های سیاسی روبه رو است. تا پیش از کرونا دولتی قدرتمند بود که نقش تعیین کننده ای از لحاظ اقتصادی ایفا می کرد مانند آمریکا، اما پس از کرونا دولت هایی نقش تعیین کننده ای ایفا می کنند که توانسته اند در دوره کرونا نقش آفرینی کرده و ضمن ایجاد نهادهای مدنی جدید، به آنها اعتماد کنند. پس از کرونا ما حتی با آمریکایی متفاوت روبه رو خواهیم بود. آمریکایی که دیگر نقش تعیین کننده نخواهد داشت و در سطح بین الملل نیز شاهد زایش و ظهور نهادها و سازمان های تازه ای خواهیم بود.

سازمان هایی مانند بهداشت جهانی نقش عمده ای خواهند داشت. همچنین اگر سازمان هایی به فقر و نابرابری و یا به پنهانکاری دولت ها بپردازند، نقشی بسیار مهم ایفا خواهند کرد. می توان گفت اگر جنگ جهانی دوم نقش جامعه بین الملل، یونسکو یا سازمان ملل را پررنگ کرد؛ بعد از کرونا نیز نهادهای بین المللی جدیدی ایجاد می شوند که کارشان تنظیم روابط میان دولت ها، توزیع منابع و امکانات پزشکی است.

 

آنچه وضعیت جدید را معنا می کند، ظهور نظام های فکری، اندیشه ها و ایدئولوژی های جدید است

جهان فردا جهانی خواهد شد که ما با جابه جایی دولت ها در آن روبه رو هستیم و در عین حال آنچه وضعیت جدید را معنا می کند، ظهور نظام های فکری، اندیشه ها و ایدئولوژی های جدید است. برای نمونه، وقتی جنگ جهانی دوم اتفاق افتاد و یک ویرانی بزرگ به وجود آمد کشورهای حاشیه اروپا، آسیا و کشورهایی نظیر ایران و حتی ملل آمریکایی و آفریقایی آسیب فراوان دیدند و هزینه هایی پرداختند، ولی آن پدیده موجب شد که تغییراتی در دنیا آنهم نه فورا بلکه کمی بعد از آن واقعه به وجود آید.

آنجا بود که متفکران و اندیشمندان خود را در موقعیت جدیدی یافتند و یک جابه جایی اتفاق افتاد. از این رو دیدیم که از دهه 50 به طور جدی نقد کمونیسم در دستور کار قرار گرفت و در جای دیگر نیز نقد لیبرالیسم انجام می شد. در نتیجه به عمل گرایی در دنیا پناه برده شد و ایدئولوژی ها، اندیشه ها و فلسفه های جدیدی شکل گرفتند. در آن فضا بود که آمریکا مهم تر و کانونی تر از اروپا شد و جهان را به سمت دیگری هدایت کرد.

 

در آینده نزدیک با جابه جایی دولت ها و قدرت های بزرگ روبه رو خواهیم بود

مداخله‌های آمریکا در دنیا از دهه 60 موجب شد که با دنیای دیگری روبه رو شویم. از آن مقطع به تدریج آسیای دور متولد و باعث شد تا اروپا بیشتر تخفیف پیدا کند و تحقیر شود. نهایتا چین ظهور کرد و از دهه 1990 و مشخصا سال 2000، چین تبدیل به کشوری مهم شد. هیچ‌کس چنین انتظاری نداشت که چین و ژاپن کشورهایی مهم شوند. امروز نیز وقوع چنین اتفاقاتی محتمل است. بی تردید ما در آینده نزدیک نیز با جابه جایی دولت ها و قدرت های بزرگ روبه رو خواهیم بود. پیش بینی ام این است که آلمان بازیگر مهم دنیای فردا خواهد شد و ایران نیز به دلیل همین جابه جایی‌ها قدرتی مهم تر از امروز پیدا خواهد کرد.

 اگر ما ترندهای مربوط به دوره کرونا را بررسی کنیم و  ببینیم که کدام عرصه های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و  انسانی اش تحت تاثیر بیشتری قرار گرفته، آن وقت می توانیم درباره آینده سخن بگوییم.

کمی درباره قدرت گرفتن ایران بیشتر توضیح می دهید؟

ما با ایرانی قدرتمندتر روبه رو خواهیم بود. این قدرت نیز به جابه جایی و فروپاشی دولت ها و نوع بازی ای که ایران در دوره کرونا انجام می دهد، مربوط می شود. در این وضعیت، ممکن است ما با یک دولت قدرتمند مواجه شویم که متکی به دیکتاتوری و اقدامات فاشیستی است. زیرا همه دولت های دنیا میل به تمامیت خواهی دارند. برای نمونه، وقتی به سخنرانی ترامپ نگاه می کنیم می بینیم که چقدر اقتدارگرایانه است، با اینکه خودش از طریق یک کنش دموکراتیک روی کار آمده است. از سخنرانی های او بوی فاشیسم یا «ترامپیسم» می آید.

 

 

چه بسا اگر کرونا ظهور نمی کرد آمریکا دنیا را وارد جنگ تازه ای می کرد

چه بسا اگر کرونا ظهور نمی کرد آمریکا با مشکلاتی که به وجود می آورد، دنیا را وارد جنگ تازه ای می کرد. در ایران نیز ممکن است وقتی دولت از ماجرای کرونا عبور کند میل به تمامیت خواهی پیدا کند، اما امکانش وجود نخواهد داشت. به این دلیل که تمام نیازها و مشکلات جامعه بروز می کند و به تعبیری بهتر ظهور خواهد کرد. برای نمونه، پدیده فقرا بدون لاپوشانی های سیاسی ظهور می کند و بدون بیان های ایدئولوژیک، فقرا مهم خواهند شد.

بعد نیز جابه جایی هایی میان نیروهای اجتماعی که تا قبل از این امکانش وجود نداشت، ایجاد می شود. مثلا متخصصین در صف اول قرار می گیرند و تغییری در ساختار طبقاتی ایران به وجود می آید. این موارد موجب خواهد شد که دولت نتواند اعمال قدرت تامه را انجام دهد و مجبور می شود که قدرت مدنی داشته باشد. بنابراین، «دولت نمایندگی» در ایران شکل خواهد گرفت. انتظار شکل گیری چنین دولتی بیشتر از یک دولت ضعیف در حال فروپاشی یا دولتی تمامیت خواه و سلطه گر است.

 

جنگ اقتصاد را نشانه می رود

آیا می توان با نگاهی به تاریخچه بیماری های فراگیر روند تحولات در دنیا را پیش بینی کرد؟

 اگر ما ترندهای موجود را پیدا کنیم و ببینیم که افت و خیز بیماری و مرگ و میر در موقعیت های مختلف جغرافیایی و اقتصادی چگونه است؟ و ببینیم که چه اثراتی بر ساختارهای متفاوت فرهنگی، اجتماعی و اقتصاد گذاشته است؟ اقتصاد را بیشتر هدف قرار داده یا جامعه و یا سیاست را؟ بهتر می توانیم تحولات را پیش بینی کنیم.

وقتی حرف از جنگ زده می شود طبیعی است که اقتصاد را نشانه می رود و مناسبات انسانی و فرهنگ ها را نابود می کند. به همین دلیل است که بعد از جنگ دغدغه مهمی در باب نیروهای آسیب دیده از آن به وجود می آید که البته اینجا صهیونیست ها با سوءاستفاده ماجرای «هولوکاست» را مطرح کردند و کشته شدگان دیگر جنگ جهانی را به حاشیه بردند. بالاخره کشته های جنگ و آسیب دیدگان ناشی از آن مهم بودند و دولت هایی که آسیب دیدند اهمیت بیشتری پیدا کردند.

 

تعداد دولت های مدنی و خدمتگزار پساکرونا بیشتر خواهد شد

پس از جنگ جهانی دوم تاریخ مدرن مهم شد و ایدئولوژی های جدید شکل گرفت. پس از کرونا نیز این گونه خواهند شد. به نظرم اگر ما ترندهای مربوط به دوره کرونا را بررسی کنیم و  ببینیم که کدام عرصه های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و  انسانی اش تحت تاثیر بیشتری قرار گرفته، آن وقت می توانیم درباره آینده سخن بگوییم. به شخصه معتقدم شرایط پسا کرونایی شرایطی خواهد بود که در آن تعداد دولت های مدنی و خدمتگزار بیشتر خواهد شد و از طرف دیگر نیز ساحت ها و نهاد های مدنی اهمیت بیشتری پیدا خواهند کرد.

جنبش دانشجویی دهه های60 و 70 باعث شدند تا حوزه عمومی دموکراسی اجتماعی اهمیت بیشتری پیدا کند. این بار کرونا نیز نقش بیشتری را بر عهده می گیرد و حاشیه ها را مهم تر از گذشته می کند. این بیماری فقرا، زنان بی سرپرست، خانواده های محروم و مناطق ضعیف اقتصادی را مهم تر از گذشته خواهد کرد و آنها را بیشتر به کانون نزدیک می کند و از حاشیه بیرون می آورد. زیرا سرمایه داری موجود داشت آنها را به نوعی حذف می کرد. آنها داشتند بیشتر از آنکه نیرویی موثر تلقی شوند به آسیب اقتصادی تعبیر می شدند. حال به دلیل اینکه کرونا آنها را هدف قرار داده مانده هایشان پرصدا خواهد بود.

 

انقلاب اسلامی ارزش افزوده ای برای ایران به همراه آورد و آن «استقلال سیاسی» بود

جامعه امروز ما چه اندازه مستعد تغییر و تحول است؟

به نظرم جامعه ما همیشه در معرض تغییر بوده و بیشتر تغییرات در دوره کلاسیک از شرایط بیرونی رقم می خورده است. بعد از انقلاب مشروطه و در دوره پهلوی  می بینیم که این تغییرات عاملیت خارجی بیشتری پیدا می کنند. برای نمونه در آمدن و رفتن رضاشاه، ورود و عدم ورود ایران به جنگ یا ماجرای جنبش های اجتماعی و بحث استقلال طلبی هایی که وجود داشته و بعد نیز ماجرای کودتاها و تغییر دولت ها بیشتر عوامل خارجی موثر بوده است.

می بینیم که در تاریخ معاصر ایران نخست انگلیس و بعد آمریکا متهم به تاخیرانداختن پروژه دموکراسی هستند. اما در شرایط فعلی جامعه تغییری اساسی پیدا کرده که ریشه آن به انقلاب اسلامی باز می گردد. انقلاب اسلامی ارزش افزوده ای برای ایران به همراه آورد و آن «استقلال سیاسی» بود. امروز کشور ما با هر هزینه ای که پرداخته، مستقل شده است و دیگر خبری از دخالت آمریکا، انگلیس یا روسیه در امور کشور نیست. مسئولانی ایرانی با هر خط فکری و هر میزان سوادی که دارند برای کشور تصمیم می گیرند.

 

ایران در معرض تغییراتی بنیادین بود که کرونا مسیر دیگری به آن بخشید

این استقلال سیاسی باعث شده که دخالت بیگانگان را دور کند و آمریکا با ابزارهای دیگری تلاش می کند تصمیمات ایران را تحت الشعاع قرار دهد که یکی از آنها رسانه است. تحریم ها نیز نمونه دیگری از این تلاش ها است. در چنین شرایطی عوامل داخلی بسیار مهم می شوند و منازعه درون نظام سیاسی اهمیت پیدا می کند. یکی از چالش های عمده امروز ایران چالش راست ها و چپ ها یا به تعبیری دیگر اصولگرایان و اصلاح طلبان درون کشور است. به همین خاطر است که امروز ماجرای حصر را می بینیم و داستان حذف و بیرون کردن افراد به دلیل گرایش های سیاسی ای که دارند.

این مساله از یک سو موجب قدرت و از سوی دیگر نشانگر ضعف است. از سوی دیگر این گروه های اجتماعی هستند که عاملیت تغییر بوده و می بینیم که در این دوران جنبش های اجتماعی مهمی داشته‌ایم از دانشجویان، زنان، کارگران، جوانان و ... که هر کدام سهمی برای ایجاد تغییر ایفا کرده اند. جامعه ایران در معرض تغییراتی بنیادین بود که کرونا مسیر دیگری به آن بخشید. انباشت انرژی برای تغییر اگر فردای کرونا سامان پیدا نکند می تواند به یک هیجان بزرگ و یا شاید آشوب هایی فراگیر بینجامد. ولی اگر دولت نمایندگی وجود داشته باشد و مسائل اساسی جامعه در اولویت قرار گیرند این هیجانات می توانند برای رفع مسائل به کار گرفته شوند.

 

 یکی از تغییرات پسا کرونا تغییر در سبک زندگی مردم ایران است

دست کم برای تعداد قابل توجهی از مردم وقوع تحولات محسوس پس از چنین بحران هایی بدیهی به نظر می رسد. چنانچه این باور صحیح است آیا تحولاتی مثبت در راه است؟

تغییرات در جامعه ما هم عرض و پیوسته هستند. یکی از تغییرات پساکرونا تغییر در سبک زندگی مردم ایران است. دوم تغییری است که در نظام کارشناسی ایران اتفاق می افتد. و سوم تغییراتی در نظام سیاسی ایران و چهارم نیز تغییراتی هستند که در حوزه دین اتفاق می افتند. ما تغییرات مهمی را در حوزه دین و دین داری شاهد خواهیم بود. بعد هم تغییراتی را در نظام اقتصادی و روابط بین الملل شاهد هستیم. البته آنها تغییراتی متاخر خواهند بود. اما تغییراتی که در حوزه های سبک زندگی و ... نام بردم تغییراتی هستند که به نوع قدرت و تمایلی برمی گردد که فردیت ایرانی پیدا کرده است. تا پیش از کرونا این فردیت «اعتراضی» بود اما امروز فردیتی معطوف به واقعیت های پیرامونی است. معطوف به بهداشت، بیمه، سلامت، زندگی و....

 

تعارض دولت-ملت فرضی اشتباه است

میزان اعتماد مردم به دولت چه تاثیری می توان در این میان داشته باشد? آیا می توان گفت که شکاف میان دولت و مردم پس از کرونا ترمیم خواهد شد یا اینکه این شکاف عمیق تر می شود؟

من همیشه درباره تعارض دولت-ملت مشکل داشتم و چنین فرضی را اشتباه می‌دانم. من جامعه ایرانی را جامعه ای نمی بینم که کمرش نصف شده باشد؛ به شکلی که پایین مردم باشند و بالا دولت،  جامعه ایران از بالا دچار چند شکاف شده، یعنی سیاست چند شکاف خورده و به دنبالش جامعه نیز شکاف خورده و این ها به هم وصل هستند. بلکه اصولگرایی و اصلاح طلبی وصل به جامعه هستند. نیروهای اجتماعی و کارشناسی وصل به جامعه هستند و این طور نیست که در خدمت نظام سیاسی و دولت باشند و مابقی کار خود را کنند. منطق تحولات ایران همیشه این گونه بوده که شکافی در نظام سیاسی اتفاق افتاده است. دیگر تحولات ایران را در نظام کارشناسی و فقدان کارشناسی می بینم. تحول دیگر به بحث اندیشه ای و نوع نگاه به واقعیت برمی گردد.

بنابراین اگر این گونه نگاه کنیم چالش ها و مسائل را به نحو دیگری خواهیم دید.

 

منبع: جماران

کلیدواژه: سهام عدالت بودجه 99 ویروس کرونا پساکرونا تقی آزاد ارمکی پساکرونا پساکرونا تقی آزاد ارمکی کرونا پساکرونا سهام عدالت بودجه 99 ویروس کرونا امام خمینی س سید مصطفی خمینی سید احمد خمینی سید حسن خمینی انقلاب اسلامی سبک زندگی مردم ایران روبه رو خواهیم ایدئولوژی ها بیشتری پیدا شرایط کرونا کرونا تغییر پس از کرونا نظام سیاسی دوره کرونا برای نمونه جنگ جهانی جابه جایی دولت ها جامعه ای خواهد شد مهم تر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۸۸۵۲۲۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دهه نود بدترین دهه زندگی مردم بود

اعضای سازمان جوانان حزب کارگزاران سازندگی ایران، با «اسحاق جهانگیری»، معاون اول رئیس‌جمهور در دولت‌های یازدهم و دوازدهم دیدار کردند. در ابتدای این جلسه، «کوروش دستپاک»، رئیس شورای سازمان جوانان و عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران ضمن قدردانی از میزبانی جهانگیری، به مرور و معرفی سازمان جوانان حزب کارگزاران سازندگی ایران، فعالیت‌ها و ظرفیت‌های این سازمان پرداخت.

در ادامه، ناعمه علی‌نژاد، دبیر سازمان جوانان حزب کارگزاران سازندگی ایران توضیحاتی درباره ظرفیت‌های این سازمان ارائه داد و با اشاره به وضعیت حساس و نگران‌کننده کشور جویای نقطه نظرات جهانگیری درخصوص وضعیت کشور شد.

در ادامه سایر اعضای سازمان جوانان حاضر در جلسه پرسش‌ها، پیشنهادات و انتقادات خود را با جهانگیری در میان گذاشتند؛ مسائلی از قبیل بن‌بست سیاسی موجود و راه برون‌رفت از آن، یأس و ناامیدی از آینده در میان جوانان، اهمیت خستگی‌ناپذیری دلسوزان کشور، نقش جوانان در شرایط کنونی، مهاجرت نیروهای جوان متخصص، بحران محیط‌زیستی کشور از طرف اعضای حاضر در جلسه مطرح شد.

جهانگیری پس از شنیدن صحبت‌های اعضای سازمان جوانان حزب کارگزاران سازندگی ایران، صحبت‌هایشان را با اشاره به عدم موضوعیت ناامیدی برای جوانان آغاز کرد و گفت: حتی اگر پیشکسوتان در سن بازنشستگی مأیوس و کم‌انگیزه شوند، در میان جوانان ناامیدی به‌‎هیچ‌عنوان نباید موضوع باشد. تنها گروهی که می‌تواند جامعه را حرکت بدهد و موتور حرکت جامعه باشد، جوانان هستند. حتی بزرگترها اگر جمله‌‍ای از جنس امید می‌گویند، بیش از آن‌که به خودمان امیدوار باشیم به نسل جوان ایران امیدواریم که این نسل در نهایت ایران را از این بحران‌ها و گرفتاری‌ها نجات خواهد داد. درنتیجه بدانید که باید بمانیم و ایران را بسازیم و از مشکلات عبورش دهیم.

وی افزود: اینکه شما کار تشکیلاتی می‌کنید و به کار حزبی باور دارید نکات مثبت زیادی دارد. مهم‌ترین آن این است که شما هرگز برای اضافه کردن به ناامیدی‌هایتان کنار هم نمی‌نشینید بلکه هربار که در کنار هم قرار می‌گیرید برای حل مسائل و مشکلات گرد هم می‌آیید. درنتیجه افرادی که کار جمعی و تشکیلاتی می‌کنند عموماً در مسائل دیگر زندگی هم موفق‌تر خواهند بود. هرچه شما با جوانان بیشتری ارتباط بگیرید و آنان را وارد سازمان کنید، به کشور خدمت کرده‌‎اید. زیرا هر جوانی که به این محیط‌ها پا می‌گذارد، فرصتی در اختیارش قرار می‌گیرد هم برای رشد و یادگیری بیشتر در زمینه‌های کاری و هم برای فعال بودن در حل مسائلی که در کشور داریم.

وزیر صنایع و معادن دولت اصلاحات ادامه داد: حزب کارگزاران و جوانان کارگزاران می‌تواند در برون رفت از شرایط فعلی کشور بسیار راهگشا باشد. یکی از کارکردهای مهم احزاب پیدا کردن و حل و ارائه راه حل برای مسائل اساسی کشور است و من باور دارم ایران هیچ راهی به جز توسعه ندارد. اگر مسائل و ریشه‌های اساسی کشور حل بشوند، کشور به روی دور توسعه می‌افتد. استعداد ایران برای توسعه از همه کشورهای منطقه بیشتر است و حقیقتاً حیف ایران است که توسعه پیدا نکند.

وی در ادامه خاطرنشان کرد: ما باید پرچم توسعه ایران را برافراشته نگه داریم. حتی اگر عده‌ای مخالفت بکنند، باید سینه سپر کنیم و خودمان را مسئول توسعه ایران بدانیم.

جهانگیری با اشاره به نگارش کتاب تجربه، خاطره و تحلیل هشت‌سال معاون اولی خود که به‌زودی از سوی نشر نی منتشر خواهد شد، گفت: در این کتاب یافته‌های خود از اداره کشور را بیان کرده‌ام؛ این‌که مشکل اصلی کشور چیست، کجاست و چه راه‌هایی برای حل این مشکلات وجود دارد و این‌که برای افرادی که می‌خواهند پژوهشی داشته باشند یا مسئولیتی را برعهده بگیرند می‌تواند کتاب مفیدی باشد. سعی شده در این کتاب به مسائل مهم و چالش‌های بزرگ کشور اشاره شود. اینکه نظام تصمیم‌گیری و حل مسأله در کشور کارآمدی لازم را در بسیاری از موارد ندارد و این باعث شده هرچه زمان سپری شده، مشکلات پیچیده‌تر شده‌اند. مشکلاتی که 20 سال پیش بسیار ساده‌تر قابل حل بوده‌اند. امروز بحران‌هایی هستند که ابعاد متعددی پیدا کرده‌اند و حل‌شان بسیار دشوار شده است.

وی در ادامه گفت: یکی از ساختارهای مشکل‌ساز کشور طرح نظام تصمیم‌گیری ماست که به‌موقع تصمیم‌گیری نمی‌کند و مشکلات کشور را حل نمی‌کند، به نظام کارشناسی کشور اهمیت کافی نمی‌دهد و نظام تکنوکراسی کشور را متلاشی کرده است. کارشناسی که وظیفه‌اش راهنمایی مسئول سیاسی است عملاً از چرخه خارج است. البته این موضوع حتی در قبل از انقلاب هم همین‌گونه بوده و در خاطرات اسدالله علم هست که شاه خصوصاً از زمانی که به لحاظ مالی تقویت شد حتی به سازمان برنامه و بودجه توهین می‌کرد و به نظر آنها اهمیتی نمی‌داد.

وی افزود: مثلاً درباره همین سازمان برنامه در بعد از انقلاب هم این نظر منفی تا امروز وجود دارد. سازمانی که وظیفه‌اش کار کارشناسی است و اگر یک سازمان کارشناسی مسئول توسعه ایران باشد همین سازمان مدیریت است، کسی مثل احمدی‌نژاد می‌آید و منحل می‌کند و عملاً به کارشناسی در کشور ضربه جبران‌ناپذیری وارد می‌کند. ما در دولت یازدهم و دوازدهم که این سازمان را احیا کردیم به معنای تشکیلات سازمانی توانستیم احیایش کنیم اما نه به معنای آن مجموعه از کارشناسان زبده کشور که گرد هم بیایند و راجع‌به توسعه کشور حرف بزنند. جلوی زیاده‌خواهی‌های نیروهای سیاسی کشور ایستادگی کنند و نگذارند نیروهای سیاسی وعده بی‌جا بدهند و توان کشور را هدر بدهند.

معاون اول دولت تدبیر و امید خاطرنشان ساخت: اشکال دیگر اینکه بخش زیادی از سازمان‌ها و ساختارهایی که ایجاد شده‌اند مقدار زیادی از توانشان در تعارض با هم از بین می‌رود. مجلس باورش شده است که همه‌کاره کشور است. درست است که در قانون اساسی آمده که در همه موارد می‌تواند قانونگذاری کند اما با رعایت سایر اصول قانون اساسی! یکی دیگر از اصول قانون اساسی استقلال قوا است. قوه مجریه برای خودش اختیاراتی دارد و این قوه مجریه است که مسئول اداره کشور است.

استاندار اصفهان در دولت سازندگی در ادامه گفت: در دولت آقای خاتمی وقتی در سال 1384 برنامه ۲۰ ساله توسعه نوشته شد، اقتصاد کشور به گونه‌ای بود که عموم جامعه انتظار داشتند خیز بلندتری به سمت توسعه برداشته شود در آن زمان وزیر صنایع بودم و خاطرم هست اصرار فراوانی می‌شد بر اینکه خودروی چینی بیاوریم اما آن موقع طی سفرهایی که به چین داشتم از کارخانجات خودروسازی چین بازدید کرده بودم و هرچه با خود فکر می‌کردم می‌دیدم ما از چین در خودروسازی و قطعه سازی خیلی جلوتریم. در آن زمان قطعه‌سازی و خودروسازی ما به قدری پیشرفته بود که ما با کشورهای اروپایی طرح تولید مشترک داشتیم نمونه اولیه آن خودروی تندر بود که با رنو فرانسه منجر به قرارداد شد. خودرویی که در آن طرح قرار بود جایگزین پیکان شود قیمت پایین اما کیفیت اروپایی داشته باشد. اما در مجلس هفتم عده‌ای برای فشار آوردن به دولت آقای خاتمی چندین قرارداد بین‌المللی از قرارداد مخابراتی ترکیه تا قرارداد فرودگاه را لغو کردند و در نهایت همین قرارداد تولید مشترک خودرو با رنو را مورد هجمه قرار دادند. خودروسازی آن روز ایران را ببینید امروز در چه وضعیتی قرار دارد.

جهانگیری در ادامه خاطرنشان کرد: یکی دیگر از مشکلات این است که نهادهای حاکمیتی با رئیس‌جمهور که مورد تاییدشان نیست همکاری نمی‌کنند گویی که اگر او موفق شود نهادها شکست خورده‌اند. اما باید رویکرد به گونه دیگری باشد و همه به حل مسائل و مشکلات کشور و مردم اولویت بدهند. حتی همین دولت آقای رئیسی هم وقتی روی کار آمد بنده معتقد بودم نباید رقابت سیاسی ما باعث شود به عملکرد دولت مستقر آسیب و لطمه وارد شود. آقای رئیسی اگر تیم خوبی انتخاب می‌کرد می‌توانست بخش زیادی از مشکلات مردم را مرتفع کند.

دهه نود بدترین دهه زندگی مردم ایران بود

وی در ادامه افزود: دهه نود بدترین دهه زندگی مردم ایران و دهه گمشده اقتصاد ایران بود. اما در همین دهه سال‌هایی مثل سال 1395 استثنا است که ایران در آمار رشد اقتصادی اش در جهان اول شد و تورم تک رقمی حدود شش درصد را تجربه کرد.

وی تصریح کرد: چه چیزی باعث این تفاوت در سال 1395 نسبت به سایر سال‌های دهه نود شده بود؟ چون ما در این سال برجام را داشتیم و مشکلات‌مان را با جهان تا حدودی رفع کرده بودیم. با جهان کار می‌کردیم و جهان با ما کار می‌کرد. رفع مسائل بحرانی کشور در حرف یک جمله است اما نیاز به منابع وسیعی دارد که برای تامین آن باید مشکلات معضلات با جهان مدیریت شود. تنش‌ها کاهش پیدا کند. ما از سال 1389 تا امروز یا تحت تحریم‌های شورای امنیت هستیم و یا تحریم‌های آمریکا.

نماینده مردم جیرفت در مجالس دوم و سوم درباره پاسخ ایران به حمله ی اسرائیل به کنسولگری ایران اشاره کرد: ایران کشور بزرگ منطقه است و بقیه کشورها در مقابل ایران بسیار کوچک‌اند. اگر ایران برای سایر کشورها آقایی نمی‌کند نباید اینگونه برداشت شود که ایران ضعیف است لذا باید پاسخ مناسب به جنایت رژیم صهیونیستی داده می‌شد. باید می‌فهمیدند که ایران توانمندی‌های بسیاری دارد.

جهانگیری هم‌چنین درباره دلار 4200 تومانی هم پاسخ داد و درخصوص مسائل اقتصادی کشور گفت: اگر پنج نفر در ایران مدافع اقتصاد آزاد و بخش خصوصی باشند یکی از آن‌ها من هستم. اما وقتی که مسئول اجرایی کشور می‌داند که تامین اقلام بسیار ساده برای عده‌‎ای از مردم تا چه حد دشوار شده و گروه‌هایی از مردم برای تهیه خوراک روزانه دچار چالش شده‌اند نمی‌تواند آن مسئول بی‌تفاوت باشد.

وی افزود: درنتیجه در آن مقطع حذف این ارز ضربه مهلکی به روزی بخشی از جامعه می‌زد و ما با این کار نگذاشتیم فشار جنگ اقتصادی بر سفره مردم از حدی بیشتر شود. در دولت آقای رئیسی حذفش کردند اما حتی شش ماه هم نتوانستند نگهش دارند و مجدد برای اقلامی تخصیص ارز دولتی را در دستور کار قرار دادند.

اسحاق جهانگیری در انتها با قدردانی از فعالیت‌ها و حضور فعال اعضای سازمان جوانان حزب کارگزاران سازندگی ایران، مجدد تأکید کرد: هرگز ناامید نباشید.

گفتنی است، کوروش دست پاک رئیس سازمان جوانان کارگزاران و عضو شورای مرکزی این حزب درباره کم و کیف این جلسه گفت: این جلسه به روال چندسال اخیر که دیدارهای عیدانه سازمان جوانان حزب کارگزاران سازندگی ایران با برخی چهره‌های سیاسی برگزار می‌شد، شکل گرفت.

طبیعتاً آقای جهانگیری به عنوان یکی از سرمایه‌های اجرایی و مدیریتی کشور، در این سالها یکی از دیدارهای اعضای سازمان جوانان کارگزاران بود.

وی افزود: امسال این جلسه در بیست و هفتم فروردین ماه برگزار شد و اعضای شورای سازمان جوانان حزب کارگزاران به دیدار آقای اسحاق جهانگیری رفتند که مهم‌ترین نقطه این جلسه را از منظر خود تلاش جوانان برای فعال‌تر شدن حضور افراد دارای سرمایه سیاسی و اجتماعی مانند آقای جهانگیری در شرایط کنونی کشور و همچنین تلاش متقابل آقای جهانگیری برای اقناع جوانان در ماندن و ساختن کشور بود.

عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران در پایان گفت: هر دوی این خواسته ها برای ایران و در راستای چشم‌اندازی توسعه‌خواهانه و اصلاح‌گرانه در امر سیاست و اداره کشور مطرح شد.

منبع: فارس

باشگاه خبرنگاران جوان سیاسی احزاب و تشکل‌ها