به نقل از «مشرق»

ونزوئلا پس از هوگو چاوز

تاریخ انتشار: ۵ خرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۰۶۷۳۶۱

دارند وضع امروز ونزوئلا را نتیجه حکومت هوگو چاوز و نیکلاس مادورو بخوانند. اما واقعیت این است که رنج امروز مردم ونزوئلا، نتیجه رابطه بسیار خوب حکام وابسته این کشور با آمریکا در دوره پیش از چاوز است.

به گزارش مشرق، سید یاسر جبرائیلی در کانال تلگرامی خود از مرور فاجعه‌ای که بر ونزوئلا گذشته است، نوشت.

امروز که بسته کمک‌های سوختی ایران به ونزوئلا می‌رسد، شاید مرور فاجعه‌ای که باعث شده ونزوئلا به عنوان بزرگترین دارنده ذخایر نفتی جهان، نتواند مستقلا نیاز خود را تامین کند، خالی از لطف نباشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 لیبرال‌های ایرانی سعی

دارند وضع امروز ونزوئلا را نتیجه حکومت هوگو چاوز و نیکلاس مادورو بخوانند. اما واقعیت این است که رنج امروز مردم ونزوئلا، نتیجه رابطه بسیار خوب حکام وابسته این کشور با آمریکا در دوره پیش از چاوز است. 

پیش از چاوز، ونزوئلا با وجود درآمدهای سرشار نفتی، یک کشور کمتر توسعه‌یافته باقی‌مانده بود. لوئیس گیوستی لوپز، که یک مهندس نفت و تحصیل‌کرده دانشگاه‌های آمریکا بود، در دهه 1990 میلادی با این توجیه که می‌خواهد

باافزایش تولید، قیمت‌ها را پائین بیاورد، تولیدکنندگان کوچک در ایالات‌متحده را زیر فشار گذاشته، از بازار نفت خارج کند و سهم بزرگ­تری از بازار نفت را نصیب خویش سازد، با اعطای امتیازهای ویژه به شرکت‌های نفتی خارجی ازجمله

معافیت‌های مالیاتی، تولید نفت ونزوئلا را با 33 درصد افزایش از 2.5 میلیون بشکه به 3.3 میلیون بشکه در روز رساند. صادرات نفت ونزوئلا به آمریکا از حدود یک‌میلیون بشکه در سال 1991 به 1.8میلیون بشکه در روز، در سال 1997

رسید، و درواقع 17 درصد کل واردات نفت ایالات‌متحده را تشکیل می‌­داد. شورای امنیت ملی دولت بیل کلینتون این پیروزی جدید در تأمین امنیت انرژی را جشن گرفته و اعلام کرد، «ما یک گام اساسی در کاهش وابستگی به خاورمیانه

برداشته و به انجام رسانده­‌ایم و اکنون ونزوئلا عرضه‌کننده خارجی شماره یک نفت ما شده است».

این افزایش تولید که با افزایش نسبی درآمد نفت همراه بود اما تأثیر چندانی بر زندگی مردم ونزوئلا یا توسعه صنعت نفت آن نگذاشت. این کشور تشنه سرمایه‌گذاری، حجم عظیمی از درآمدهای نفتی خود را در بازارهای مالی آمریکا

انباشت می‌کرد و بر ثروت و قدرت بانکداران و دلالان نفتی می‌افزود. روبرتو لمپا توصیف جالبی از اقتصاد ونزوئلا ارائه می‌کند: «ونزوئلا برای دهه‌ها کشور کمتر توسعه‌یافته‌ای بود که سرمایه صادر می‌کرد».(به فصل سوم کتاب دولت

و  بازار مراجعه کنید)به عبارت دیگر، ونزوئلا پیش از چاوز یک گاو شیرده برای آمریکا بود. واشنگتن هم نفتش را می‌برد، هم درآمدهای نفتی‌اش را در بازار خود حفظ می‌کرد، هم اینکه اجازه پیشرفت را به آن نمی‌داد چون منافعش در 

وابستگی ونزوئلا بود؛ چنانکه سعودی چنین است و چنانکه ایران پیش از انقلاب اسلامی چنین بود. ایران اگر امروز صنعت نفت ونزوئلا را جان می‌بخشد و طلا دریافت می‌کند، به برکت انقلابی است که اگر نبود، ایرانی اینجا نبود.

منبع: مشرق

کلیدواژه: کرونا اخبار بورس واشنگتن انقلاب اسلامی امریکا ونزوئلا نفت ونزوئلا ایران سید یاسر جبرائیلی صنعت نفت سعودی هوگو چاوز پیش از چاوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۰۶۷۳۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

یورونیوز: آمریکا نمی‌تواند تحریم‌های نفتی ایران را تشدید کند

یورونیوز در گزارشی به بررسی این پرسش پرداخت که «چرا آمریکا نمی‌تواند در پاسخ به حمله ایران به اسرائیل تحریم‌های نفتی علیه تهران را شدت بخشد؟».

به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: وبسایت یورونیوز با بررسی گزارش‌های رسانه‌های غربی نوشت: خبرگزاری رویترز در گزارشی می‌گوید احتمال اینکه بعد از حملات پهپادی و موشکی ایران علیه اسرائیل، آمریکا تحریم‌های چشمگیری را علیه صادرات ایران وضع کند بعید به نظر می‌رسد.

اندکی پس از آنکه تهران حمله آخر هفته خود را آغاز کرد رهبران جمهوریخواه مجلس نمایندگان، جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا را به ناتوانی در اجرای اقدامات موجود متهم کردند و وعده دادند که مجموعه‌ای از لایحه‌ها را برای تشدید تحریم‌های ایران اتخاذ خواهند کرد. استیو اسکالیس، نماینده جمهوریخواه مجلس نمایندگان، در گفت‌وگو با فاکس نیوز در این خصوص گفت: «دولت فروش نفت را برای ایران آسان کرده است و درآمدهایی برای آنها ایجاد می‌کند که برای تأمین مالی فعالیت‌های تروریستی استفاده می‌شود.»

فشار سیاسی برای تنبیه ایران یک مشکل دیگر برای دولت ایجاد می‌کند: چگونه می‌توان از چنین حملاتی در آینده بدون تشدید تنش‌های منطقه‌ای، افزایش قیمت نفت یا دشمنی با چین، بزرگ‌ترین خریدار نفت ایران، جلوگیری کرد. واشنگتن برای ماه‌ها گفته است که یکی از اهداف اصلی‌اش این است که مانع از تبدیل مناقشه غزه بین حماس و اسرائیل به یک جنگ گسترده‌تر منطقه‌ای شود.

چندین تحلیلگر منطقه‌ای گفتند که تردید دارند که بایدن اقدام قابل توجهی برای تشدید اجرای تحریم‌های کنونی ایالات متحده برای خفه کردن صادرات نفت خام ایران، انجام دهد.

اسکات مدل‌، افسر پیشین سیا و رئیس کنونی شرکت راپیدان انرژی در این خصوص می‌گوید: «حتی اگر این لوایح تصویب شوند، سخت است که ببینیم دولت، تحریم‌های موجود را برای کاهش یا محدود کردن صادرات نفت ایران به شکل معناداری اعمال کند.»

دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری سابق آمریکا در سال ۲۰۱۸ پس از خروج از توافق هسته‌ای تهران، تحریم‌های آمریکا علیه نفت ایران را دوباره فعال کرد. دولت بایدن هم با تحریم شرکت‌ها در چین، امارات عربی متحده و جاهای دیگر به دنبال مقابله با دور زدن این تحریم‌ها بوده است.

علی‌رغم این تلاش‌ها، راپیدان تخمین می‌زند که صادرات نفت ایران به ۱.۶ تا ۱.۸ میلیون بشکه در روز رسیده است. اسکات مدل می‌گوید این میزان نزدیک به ۲ میلیون بشکه در روزی است که ایران قبل از تحریم‌ها صادر می‌کرد. تأثیر احتمالی بر قیمت بنزین یکی از دلایلی است که بایدن، با احتیاط درخصوص محدود کردن صادرات نفت ایران رفتار می‌کند.

کیمبرلی داناوان، کارشناس تحریم‌ها در شورای آتلانتیک، می‌گوید: تحریم‌های مرتبط با نفت در دو سال گذشته به شدت اجرا نشده است. به دلیل نگرانی از افزایش قیمت نفت، من انتظار ندارم که دولت در واکنش به حملات موشکی و پهپادی ایران علیه اسرائیل، اجرای تحریم‌ها را تشدید کند.

سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا می‌گوید: دولت بایدن هیچ تحریمی را علیه ایران لغو نکرده و به افزایش فشار بر جمهوری اسلامی ادامه داده است. تحریم‌های گسترده و همپوشانی ما علیه ایران همچنان پابرجاست و ما به اجرای آن‌ها ادامه می‌دهیم. اجرای تهاجمی تحریم‌ها همچنین می‌تواند روابط آمریکا و چین را بی‌ثبات کند، روابطی که مقامات چینی و آمریکایی پس از یک دوره دشوار پس از سرنگونی یک بالون نظارتی مشکوک چینی که از قلمرو ایالات متحده، تلاش شده ترمیم شود. تقریباً تمام نفت ایران که وارد چین می‌شود به‌عنوان منشأ مالزی یا سایر کشورهای خاورمیانه شناخته می‌شود و توسط «ناوگان تاریک» نفتکش‌های قدیمی حمل می‌شود که معمولاً هنگام بارگیری در بنادر ایران، فرستنده‌های خود را خاموش می‌کنند تا شناسایی نشوند. متخصص ردیابی نفتکش‌ها ورتکسا آنالیتیکس تخمین زده که چین در سال گذشته رکورد ۵۵.۶ میلیون تن متریک یا ۱.۱۱ میلیون بشکه نفت خام ایران را وارد کرده است. این رقم تقریباً ۹۰ درصد از صادرات نفت خام ایران و ۱۰ درصد از واردات نفت چین را تشکیل می‌دهد.

واشنگتن برای کاهش صادرات نفت ایران باید چین و نهادهای درگیر در تجارت این کشور را هدف بگیرد. یکی از منابع مطلع و مرتبط با این موضوع به رویترز می‌گوید: «اگر واقعاً می‌خواهید به دنبال صادرات نفت ایران باشید، بله، باید اقدامی معنادار علیه چین انجام دهید. اما آیا واقعا قصد دارید به دنبال بانک‌های بزرگ بروید و آیا قرار است کاری انجام دهید که نه تنها دولت فعلی که حتی دولت ترامپ هم انجام نداده است؟»