به نقل از «ایرنا»

لغو جایگاه تجاری هنگ کنگ از سوی ترامپ و تهدیدهای پکن

تاریخ انتشار: ۱۰ خرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۱۱۲۲۴۸

به گزارش ایرنا جایگاه ویژه تجاری هنگ کنگ به این منطقه امکان می داد تا شرایط تجاری و گمرکی مستقل از چین برای تجارت با آمریکا و دیگر کشورها داشته باشد و لغو آن برای شرکت های آمریکایی هم زیانبار خواهد بود.

ترامپ در سخنرانی جدید خود در باغ رز کاخ سفید بار دیگر تهدید کرد که مقام های چین و هنگ کنگ را تحریم می کند و افزود:  «دیگر هنگ کنگ را منطقه خودمختار از چین نمی شناسد».

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

گزارش تلویزیون هنگ کنگ حاکی است که دولت ترامپ به جز لغو این جایگاه تجاری و تهدید به تحریم، احتمالا شمار دیگر از توافقنامه ها با هنگ کنگ را تغییر خواهد داد.

ترامپ تاکید دارد هر مقام چینی و هنگ کنگی را که بنوعی در امور خودمختاری عالی منطقه هنگ کنگ دخالت کرده باشند، به طور مستقیم و یا غیرمستقیم تحریم خواهد کرد.

همه این تحولات چند روز پس از آن صورت می گیرد که کنگره ملی خلق چین با بیش از ۲ هزار و ۸۷۰ رای نمایندگان، لایحه قانون امنیتی هنگ کنگ را برای مقابله با فتنه گران، تروریست ها و براندازان تصویب کرد.

ترامپ ضمن «تراژدی» خواندن قانون جدید امنیتی چین برای هنگ‌کنگ، گفت:  «ایالات متحده در واکنش به این تصمیم پکن، امتیازات تجاری و مسافرتی که برای هنگ‌کنگ به عنوان یک منطقه نیمه‌مختار لحاظ کرده بود را لغو می‌کند».

ترامپ می گوید که این یک تراژدی نه برای مردم هنگ کنگ و چین، بلکه برای مردم دنیا است.

رییس جمهوری آمریکا که شمشیر رویارویی با چین را از رو بسته است، در توئیت تازه خود نیز از «چین محور بودن سازمان بهداشت جهانی» انتقاد کرد و افزود: «کشورش از این سازمان خارج می شود».

هنوز مشخص نیست او چطور این کار را می کند زیرا اصولا بودجه سازمان بهداشت جهانی را کنگره آمریکا تامین می کند و رییس جمهوری نمی تواند در این زمینه مداخله مستقیم داشته باشد.

در چین اما مقام های این کشور و رسانه های گروهی تهدید کرده اند که در برابر فشارها و تحریم های آمریکا سکوت نخواهند کرد.

«جائو لی جیان» سخنگوی وزارت خارجه چین یک بار دیگر به آمریکا هشدار داد که باید مراقب اقداماتش باشد و افزود:  «ما برای عقب راندن آمریکا دست از تلاش هایمان برنمی داریم».

او مسایل داخلی هنگ کنگ را جزو مسایل داخلی چین دانست و افزود: پکن از حق حاکمیت خود دفاع خواهد کرد و بخش وزارت خارجه چین در هنگ کنگ نیز به دولت آمریکا و اقداماتش هشدار داده است.

وزارت امنیت عمومی چین در ارتباطی که با بخش های مختلف درباره هنگ کنگ داشته است تصریح کرد: پلیس هنگ کنگ را برای حراست از ثبات هدایت خواهد کرد.

برچسب‌ها هنگ کنگ چین ایالات متحده آمریکا سازمان جهانی بهداشت

منبع: ایرنا

کلیدواژه: هنگ کنگ چین ایالات متحده آمریکا سازمان جهانی بهداشت هنگ کنگ چین ایالات متحده آمریکا سازمان جهانی بهداشت هنگ کنگ

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۱۱۲۲۴۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جزئیات جدید از مذاکرات ایران و آمریکا به روایت ظریف: ترامپ برای مذاکره از من دعوت کرد

محمدجواد ظریف، وزیر پیشین وزارت امور خارجه برای بررسی شرایط سیاست خارجی ایران در سال ۱۴۰۲ به گفتگو پرداخته است.

به گزارش اقتصاد آنلاین، بخش‌های مهم این گفتگو را در ادامه می‌خوانید:

دنیا دیگر دنیای دوقطبی نیست، حتی موضوع قطبی بودن در جهان با چالش جدی رو به رو است؛ لذا باید این واقعیات را درک کرد. مهمترین عامل در نظام قطبی عامل وفاداریست و ما هنوز بر اساس این تصور به نظرم توهمی از روابط جهانی داریم و عمل می‌کنیم. بعد خیلی زود دلسرد می‌شویم که چرا روس‌ها یا چینی‌ها با ما اینگونه رفتار کردند؟ در صورتی که اگر درست تشخیص دهیم که امروز مبانی رفتار در روابط جهانی چگونه است حتماً نه چنین توقعاتی را خواهیم داشت، نه اقداماتی می‌کنیم که ایجاد چنین توقعاتی برای ما بکند. نه خودمان را فدا برای کسی می‌کنیم و نه توقع داریم که آن‌ها برای ما این کار را بکنند.

باید روابط سازنده با همه کشور‌ها داشته باشیم. معتقدم که بدون روابط سازنده نه با شرق می‌توانیم رابطه خوبی داشته باشیم نه با غرب. یعنی بدون اینکه با غرب رابطه داشته باشیم نمی‌توانیم با شرق رابطه داشته باشیم و برعکس هم همینطور است.

تا زمانی که ما با روسیه و چین رابطه نداریم، حتما غرب هم با ما رابطه فراگیر و همه جانبه نخواهد داشت. تا زمانی که در‌ها به روی غرب از سوی ایران بسته باشد، حتما روسیه و چین هم احساس می‌کنند که کنشگر این حوزه هستند و منافعشان را بر ما تحمیل می‌کنند بدون اینکه منافع ما را در نظر داشته باشند.

اگر قرار است جهان جنگ اقتصادی داشته باشد این جنگ باید بین چین و آمریکا باشد.

فرصت مذاکره با آقای ترامپ را ما از دست ندادیم. با همه احترامی که برای دوست و همکار عزیزم آقای احمدی قائل هستم، اعتقاد دارم که نیمی از قضیه را دیده‌اند. چرا که آقای ترامپ یک بخشی از معادله است و کل معادله نیست.

آقای ترامپ حداکثر می‌تواند یک توافق دو صفحه‌ای مثل آن که با کره شمالی امضا کرد را امضا کند. آقای ترامپ نه توانش را داشت و نه ساختار آمریکا اجازه می‌دهد، همانطور که در کره شمالی اجازه ندادند که ایشان وارد یک توافق محتوایی جدید شود.

با توافق دو صفحه‌ای هم هیچ مشکلی از کسی حل نمی‌شود، فقط یک فرصت عکس انداختن فراهم می‌شود که ممکن است برای کره شمالی فرصت خوبی بود؛ چون همیشه رهبران کره شمالی دوست داشتند که با روسای جمهور آمریکا دیده شوند. چون این فرصت را پیدا نمی‌کردند بعد از اینکه روسای جمهور از کاخ سفید خارج می‌شدند معمولاً آن‌ها را دعوت می‌کردند و با آن‌ها عکس یادگاری می‌انداختند؛ لذا این پیروزی برای آن‌ها بود و یک پیروزی هم برای آقای ترامپ بود که خاصیت نارسیستی‌اش را آبیاری کند؛ لذا این قسمت از فرمایش آقای احمدی کاملاً درست است که ترامپ علاقه داشت که این کار را انجام دهد؛ اما قسمت بعدی‌اش که همانطور که در اجلاس ویتنام آمریکا و کره شمالی دیدیم این افراد دیگر هستند که تصمیم می‌گیریم.

آقای ترامپ از بنده چند بار دعوت به مذاکره کرد، ولی ما که اجازه برای مذاکره نداشتیم. اما آقای بولتون در کتاب «اتاقی که در آن اتفاق افتاد» کاملاً تشریح می‌کند که هربار ایشان تا مرز استعفا پیش رفت برای اینکه مانع از مذاکره شود. خیلی هم با آب و تاب توضیح می‌دهد که در هر دو مورد استعفا نامه‌اش را نوشت و وقتی مذاکره صورت نگرفت خیالش راحت شد. اما همین نشان می‌دهد، اگر بنده با آقای ترامپ مذاکره کرده بودم یا آقای دکتر روحانی مذاکره بودند، نهایتاً همین بولتون بودند که باید این مذاکرات را به نتیجه می‌رساندند.

بعضی‌ها ایراد می‌گیرند که آقای بولتون و پومپئو از ابتدای سال ۹۷ وارد کاخ سفید شدند، یعنی از آوریل سال ۲۰۱۸، لذا می‌گویند چرا از دوران آقای تیلرسون استفاده نکردید. من با آقای تیلرسون در جلسه ۵+۱ دیدار داشتم، به هیچ وجه آقای تیلرسون در ظرفیت مذاکره نبود و اعتماد لازم را از سوی آقای ترامپ برای این که مذاکره کند، نداشت. کاملاً مشخص بود و دیدیم که ظرف تقریبا یک سال از دولت آقای ترامپ خارج شد.

من معتقدم که ما اگر تشخیص دهیم که تهدیدی که برای جمهوری اسلامی وجود دارد تهدید امنیتی‌سازی است، در زمین این تهدید بازی نمی‌کنیم؛ لذا می‌توانیم سیاست فعال‌تری را داشته باشیم. البته این به معنا نیست که دست از مخالفت با آمریکا بکشیم، مخالفت با سلطه و مخالفت با استکبار می‌تواند برای کشور یک زمینه قدرتی فراهم کند، با توجه به اینکه الان قدرت دیگر صرفاً قدرت نظامی، سیاسی و اقتصادی نیست. البته قدرت‌های دیگری هم هستند مثل قدرت الهام بخشی.

آن‌هایی که میگویند برجام ایراد داشت خب چرا آمریکا به برجام استناد نکرد، اگر برجام یک طرفه بود آمریکا به یک جمله برجام استناد می‌کرد و از آن خارج می‌شد. آن وقتی که استناد کردند ۱۳ کشور در شورای امنیت علیه‌شان بودند، لذا دوستان ما مقداری به واقعیت‌ها توجه کنند بهتر است.