تپه باستانی مارلیک کجاست؟
تاریخ انتشار: ۱۰ خرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۱۱۴۴۷۶
تپه باستانی مارلیک در دره گوهر رود در کنار شهر رودبار گیلان قرار دارد. این تپه با وسعت حدود یک هکتار در کنار باغهای زیتون و بیجارهای برنج قرار دارد .در پانصد متری شمال آن تپه دیگری قرار دارد که بر آن توسط قوم مارد قلعه ای در دو هزار سال پیش از میلاد ساخته شده است و آثار آنرا میتوان دید.
ایران کشوری است با تاریخی غنی که در هر گوشه آن رازی نهفته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
دلیل نامگذاری این تپه
روایات مختلفی از نامگذاری این تپه موجود است. عدهای از پژوهشگران مارلیک را برگرفته از دو واژه «مار» و «لیک» بهمعنای سوراخ، بهدلیل وجود انبوه مارهایی که در گذشته در این منطقه وجود داشتند تفسیر کرهاند. منطقه منجیل و رودبار هنوز بهوجود مارهای فراوان شهره است. اما روایت دوم برای توصیف مارلیک این نام را برگرفته از قوم آمارد میداند. طبق این نظریه، واژه مارلیک متشکل از «مارد» (آمارد) و «لیک» بهمعنای قوم و عشیره و طایفه است، که به گذشته تاریخی قوم آمارد اشاره دارد. قوم آمارد پیش از ورود آریاییها، در غرب مازندران و گیلان ساکن بودند.
تپه مارلیک و برپایی تمدن
مسلما شکلگیری تمدنی، در گذشته باتوجه به نبودن فناوری و همچنین دسترسی راحت به جاهای دیگر، مستلزم داشتن ویژگیهای خاصی برای ادامه حیات بوده است. تپه مارلیک در کرانه شرقی سفید رود در دره زیبایی بهنام گوهر رود واقع شده که از نظر آبوهوا، رطوبت و بارندگی و همچنین حاصلخیزی خاک برای کشاورزی از موقعیت بیبدیلی بهرهمند است.
تپه مارلیک رودبار
آثار پیداشده سند خیلی خوبی برای این است که این اقوام مردمی جنگجو و گلهدار بودهاند که علاوهبر آم به کشاورزی نیز میپرداختهاند. تنوع مشاغل نشانگر پیشرفتهبودن ساختارهای اجتماعی است.
مسیر دسترسی:
استان گیلان، رودبار، منطقه رحمتآباد، روستای نصفی
منبع: ایران آنلاین
کلیدواژه: تپه مارلیک
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۱۱۴۴۷۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نفرین شاه باستانی ایران: افسانه پیروزی بر صخرههای سرپلذهاب
نقشبرجسته آنوبانینی، که در حدود ۴ هزار سال پیش بر صخرهای در شهر سرپلذهاب باقیمانده است، از مهمترین یادگارهای تاریخ ایران به شمار میرود. این نقش که همراه با کتیبههایی از اقوام لولوبی ثبت شده، نگاهی به زندگی در کوهستانهای غرب ایران در گذشته میاندازد.
به گزارش بیتوته، شاه پیروز آنوبانینی با ریش بلند، کلاهی بر سر، و اسلحه در دستان، به عنوان یک شاه بومی باستان حاکم بر سرزمینی که اقوام «لولوبی» در آن ساکن بودند، نمایان شده است.
در مواجهه با این نقش، آثار دیگری از اقوام لولوبی، از جمله سنگنگارهای از «نرامسین»، پادشاه امپراتوری «اَکد» در عراق، که ایشان را به عنوان اسیران خود به تصویر کشیده، باقی مانده است. اما مهمترین اثر باقیمانده از این قوم، سنگنگاره «آنوبانینی» است.
در این آثار، شاه پیروز به همراه ایزدبانوی باستانی به نام «ایشتار» ترسیم شدهاند. ایشتار، خدای مهم منطقه بینالنهرین، که برای اَکدیها و آشوریها نماد برکت و پیروزی بوده و قبل از آنها با نام «اینانا» برای اقوام سومری ایزد جنگ و باروری بوده است.
این نقش با اهمیت تاریخی خاصی همراه است؛ زیرا نخستین سنگنگاره به جا مانده از تاریخ ایران است که داستان پیروزی یک شاه بر اسیران را به تصویر میکشد. در تصویر، شاه آنوبانینی پای خود را بر شکم یکی از اسیران گذاشته و شش اسیر دیگر دستبسته در زیر او دیده میشوند. یکی از این اسیران کلاهی متفاوت دارد، که احتمالاً نمایانگر قومی خاص است.
ایزدبانو نیز در تصویر دو اسیر زانوزده را به دست راست گرفته و با دست چپ یک حلقه به شاه نشان میدهد، که در ایستار خدایان باستان به معنای فرمانروایی بر زمان تعبیر میشود.
همچنین، خدای خورشید و عدل به نام «شَمَش» نیز ناظر این صحنه است و کتیبهای به خط اکدی زیر پای ایشتار آمده که توضیح میدهد: «آنوبانینی پادشاه توانای لولوبی نقش خود و الهه ایشتار را در کوه پاتیر رسم کرده است و هر کس که این لوح را محو کند، به نفرین و لعنت آنو، آنوتوم، بَعل، بَلیت، رامان، ایشتار، سین و شَمَش گرفتار باد، و نسل او بر باد رود».
آنوبانینی تاکنون سالهاست که روی یک کوه در شهر سرپلذهاب قرار گرفته و سنگنگارهای به گفته پژوهشگران، الهامبخش داریوش هخامنشی در نقر سنگنگاره بیستون شده است. این نقش، نمادی از تاریخ ایران باستان است که در طول زمان، نقشش کمرنگ و محو میشود، اما همچنان به عنوان یک شاهکار هنری و تاریخی از ارزش فراوانی برخوردار است.
سوالات متداول درباره نفرین شاه باستانی ایران1. نفرین شاه باستانی ایران چه نقشی در تاریخ این کشور داشته است؟
نفرین شاه باستانی ایران، نمادی از پیروزی و حکومت در دورهای حدود ۴ هزار سال پیش را نمایان میکند. این شاهکار هنری بر روی صخره در شهر سرپلذهاب قرار گرفته و داستان پیروزی او در جنگ و اسارت اسیران را به تصویر میکشد.
2. اقوام لولوبی چه نقشی در تاریخ باستانی ایران داشتند؟
اقوام لولوبی در زمانهای باستان در مناطق کوهستانی غرب ایران، به ویژه در بخشهایی از کرمانشاه، کردستان و آذربایجانغربی ساکن بودند. آثار نفرین شاه نیز از پیروزی این اقوام بر روی دشمنان خود خبر میدهد.
3. چه اهمیتی به نظر میرسد داستان نفرین شاه برای مردم باستانی ایران داشته باشد؟
داستان نفرین شاه باستانی ایران، علاوه بر نماد پیروزی و حکومت، نقشی در تقویت ایمان و اعتقادات مردم داشته و از اهمیت فرهنگی و مذهبی برخوردار بوده است. این نقشها در تاریخ و هویت مردم باستانی جامعه را تقویت میکرده است.
4. آیا نفرین شاه باستانی ایران تاثیراتی در هنرها و معماری باستانی این منطقه گذاشته است؟
بله، نفرین شاه باستانی ایران تاثیرات قابلتوجهی در هنرها و معماری باستانی این منطقه داشته است. این آثار به عنوان یکی از مهمترین نمونههای هنر سنگنگاره در ایران باستان شناخته میشوند و تأثیرات آن در سبکهای هنری دیگر نیز قابل مشاهده است.
سخن پایانی مقاله درباره ی نفرین شاه باستانی ایرانبا کاوش در داستان نفرین شاه باستانی ایران، به یک سفر در زمان میرویم و از عظمت و شکوه فرهنگ و تمدن این سرزمین باخبر میشویم. این نقشبرجسته باقیمانده در سرپلذهاب، به ما یادآور میراث باستانی ایران میشود و نشاندهنده روزگاری است که شاهان بر اساس اراده و هنر خود، به عنوان نمادهای افتخارآفرین بر تاریخ نقش میزدند. با این نظر به گذشته، ما درک عمیق تری از فرهنگ و هویت کنونی پیدا خواهیم کرد.
کانال عصر ایران در تلگرام