شاعر روستا درگذشت
تاریخ انتشار: ۱۰ خرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۱۱۶۸۵۸
سیروس مشفقی شاعر پیشکسوت کشورمان صبح امروز در ۷۷سالگی درگذشت.
عبدالرحمان فرقانیفر از دوستان نزدیک این شاعر گفت: حدود دو ساعت پیش حمیدرضا مشفقی، فرزند سیروس مشفقی، به من اطلاع داد که متاسفانه وی در بیمارستان فیروزگر تهران از دنیا رفته است.
وی ادامه داد: سیروس مشفقی از چند روز پیش به دلیل مشکلات تنفسی در بیمارستان بستری بود و بر اساس اعلام پزشکان بر اثر بیماری و مشکلات حاد تنفسی از دنیا رفته است و پزشکان تاکید داشتند که تست کرونای وی منفی بوده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
سیروس مشفقی مشهور به شاعر روستا، زاده یکم فروردین ۱۳۲۲ در پل سفید (سوادکوه) مازندران و فارغالتحصیل رشته سینما و تلویزیون بود که از او کتابهای «پشت چپرهای زمستانی» (۱۳۴۶)، «پائیز شعرهای تازه» (۱۳۴۸)، «نعره جوان» (۱۳۴۹)، «شبیخون» (۱۳۵۷) و «عشق معنی میکند حرف مرا» (۱۳۸۱) به یادگار مانده است./ایبنا
منبع: ایران آنلاین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۱۱۶۸۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
هوش مصنوعی دوربینها را شاعر کرد!
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اینترستینگ اینجینرینگ، جدیدترین نوآوری هوش مصنوعی ویژه هنرمندان و شاعران است، کسانی که عاشق کلام نوشتاری هستند. این دستگاه مجهز به هوش مصنوعی که «دوربین شعر» نام گرفته، تصاویر را به شعر تبدیل میکند.
در حال حاضر به نظر میرسد هیچ پایانی برای نوآوری در فضای هوش مصنوعی وجود ندارد. هوش مصنوعی اکنون میتواند تصاویر را به گفتگو و شعر و آواز تبدیل کند، اقدامات آینده انسان را پیشبینی کند، در مسابقات هوش مصنوعی رقابت و قضاوت کند.
دوربین شعر (Poetry Camera) یک پروژه منبع باز است که فناوری را با استعداد هنری ادغام میکند و نتیجه آن خلاقیتی است که از مرزهای آفرینش هنری و ادبی در هر دو حوزه عکس و ادبیات فراتر میرود.
دوربین شعر از نظر ظاهری شبیه یک دوربین معمولی پولاروید است، اما به جای عکس گرفتن، ورودی بصری خود را به شعرهای خاطره انگیز تبدیل میکند.
این دستگاه مجهز به کامپیوتر تک بُرد و ارزانقیمت رسپبری پای (Raspberry Pi) است و از مدل جیپیتی-4 بهره میگیرد که نشاندهندۀ همگرایی سختافزاری و هوش مصنوعی است.
رسپبری پای تصاویر گرفتهشده را پردازش و دادههای بصری را استخراج میکند که سپس به مؤلفه هوش مصنوعی منتقل میشود. این ماژول هوش مصنوعی جنبههای مختلف عکس، از جمله رنگها، الگوها، عناصر مهم و حتی احساسات اصلی منتقلشده را تجزیه و تحلیل میکند.
به گفته سازندگان، این دوربین بیش از یک قالب شعر ارائه میدهد و کاربران میتوانند طیف وسیعی از قالبهای شعری از جمله غزل، هایکو یا شعر سپید را انتخاب کنند.
این دوربین در ابتدا یک پروژه هنری بود و بر اساس علاقه شخصی دو طراح علاقهمند به فناوری ساخته شد ولی حالل با توجه به استقبال مخاطبان، قرار است در آینده نزدیک تجاریسازی شود.
انتهای پیام/
نازنین احسانی طباطبایی