Web Analytics Made Easy - Statcounter

همایون فلک‌شاهی در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا، درباره صادرات نفت روسیه به چین و تاثیرات ژئوپلیتیکی آن اظهار داشت: تمام صادرکنندگان نفت جهان تمایل دارند که به چین صادرات داشته باشند، زیرا این کشور در حال حاضر اولین واردکننده و دومین مصرف کننده بزرگ نفت بعد از آمریکا است، مصرف نفت‌خام چین حدود 15 میلیون بشکه در روز است در حالی‌که آمریکا حدود 20 میلیون بشکه نفت در روز یعنی حدود 20 درصد تقاضای نفت دنیا، البته در شرایط عادی و نه شرایط ویژه کرونایی را به خود اختصاص داده است و احتمالا از 2025-2030 چین اولین مصرف کننده نفت جهان شده و از آمریکا عبور خواهد کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بنابراین هدف بزرگترین صادرکنندگان نفت دنیا از جمله عربستان‌سعودی، عراق و روسیه رشد یا نگهداشتن سهم‌شان در بازار چین است، به طوری که در چند سال اخیر عربستان، عراق، روسیه و آنگولا بزرگ‌ترین سهام بازار وارداتی نفت خام چین را داشتند.

سنگ‌اندازی نفتی روسیه به نام امریکا به کام چین

وی ادامه داد: از لحاظ ژئوپلیتیکی هم می‌توان گفت روسیه انگیزه خاصی دارد که به منافع آمریکا ضربه بزند و از هر فرصت استفاده خواهد کرد تا بتواند جای خالی آمریکا را پر کند. البته روسیه در مقابل چین و آمریکا قدرت اقتصادی کوچک‌تری است، به همین دلیل هدفش این است که نقش آمریکا را کمرنگ‌تر کند، البته این یک بازی خطرناکی هم برای مسکو است چون می‌تواند قدرت گسترش چین را در جهان سریع‌تر کند.

رقابت روسیه- عربستان بر سر پکن

تحلیلگر موسسه بین‌المللی کپلر در ادامه تصریح کرد: اینکه روسیه توانست در ماه آوریل رتبه اول تامین‌کنندگان نفت و انرژی در بازار چین را بر عهده بگیرد، فعلا اهمیت زیادی ندارد، چون آمار صادرات و واردات نفت هر ماه نوسان مهمی تجربه می‌کند، به عنوان مثال در ماه می تا به حال عربستان توانسته رتبه اول را پس بگیرد. آمار کپلر نشان می‌دهد که تا 27 می واردات نفت چین از عربستان به 2 میلیون و 364 هزار بشکه در روز رسیده که در قیاس با واردات یک میلیون و 200 هزار بشکه‌ای که در ماه آوریل از همین کشور وارد شد، افزایش قابل توجهی است.

سوءاستفاده چین از افت قیمت نفت

وی درباره تضاد انرژی دو کشور روسیه و چین گفت: به عقیده بنده نمی‌توان گفت چین وابستگی مهمی به نفت روسیه دارد، در ماه‌های اخیر با عدم تعادل شدیدی در بازار نفت مواجه شده بودیم. فقط می‌توان گفت که دولت چین تمرکز کرده که از طریق شرکت‌های دولتی و البته شرکت پالایشی خصوصی از افت قیمت جهانی استفاده کنند و نفت را بیش از حد وارد و ذخیره‌سازی کنند. در واقع نتیجه افت شدید قیمت نفت روسیه به نام اورالس افزایش واردات نفت از سوی چین شده است.

چگونه دو کشور کمونیستی به هم نزدیک شدند؟

فلک‌شاهی خاطرنشان کرد: به طور کلی درست است که روابط اقتصادی روسیه و چین قوی و نزدیک‌تر شد و این از زمانی آغاز شد که اروپا و آمریکا روسیه را به علت انضمام کریمه تحت‌تاثیر تحریم‌های اقتصادی قرار دادند و قراردادهای بلندمدت در زمینه انرژی مثل قرارداد واردات 38 میلیارد متر مکعب گاز از طریق خط لوله قدرت سیبری اثبات ایجاد روابط نزدیک‌تر بین این دو کشور است.

وی یادآور شد: اگر به معاملات نفت از طریق راه‌های دریایی دقت کنیم متوجه می‌شویم که از 2013 تا 2020 سهم روسیه در بازار چین از 3 درصد به 11 درصد رسیده و این در حالی است که همزمان سهام عربستان کاهش پیدا کرده و از 25 درصد به 19 درصد رسیده است. در نتیجه می‌توان گفت که از سال 2014 روسیه و چین به یک نوع اتحاد اقتصادی حداقل در زمینه انرژی و سیاسی رسیده‌اند که هدف مشترک‌شان مقاومت و یا یک تعادل با سیاست آمریکا است.

بازار ایران دست چه کشورهایی افتاد؟

این کارشناس حوزه انرژی در ادامه درباره اینکه آیا روسیه می‌تواند جایگزین نفت ایران در چین باشد، توضیح داد: روسیه صد در صد می‌تواند جایگزین نفت ایران در بازار چین باشد، نه فقط روسیه بلکه کشورهای حاشیه خلیج فارس نیز به خاطر شباهت کیفیت می‌توانند جایگزین نفت ایران باشند، حتی روابط اقتصادی چین با این کشورها در سال‌های اخیر قوی‌تر شده و شرکت‌های چینی در صنعت بالادستی نفت عراق بیش از دیگر کشورها فعال هستند.

وی گفت: در سال‌های اخیر سهم ایران در بازار نفتی چین از مسیر دریایی از 10 درصد در سال 2016 به 3 درصد افت کرد، اما سهم عربستان در این مدت از 16 درصد به 19 درصد و سهم روسیه از 8 درصد به 11 درصد رسیده است.

مسابقه برای دوستی نفتی با چین؛ از آسیا تا آمریکا

فلک‌شاهی درباره تشابه فیزیکی نفت ایران با دیگر کشورها و امکان جایگزینی تصریح کرد: از لحاظ فیزیکی و ژئوفیزیکی کشورهای منطقه و روسیه به خاطر شباهت فیزیکی نفت‌شان رقیب مستقیم ایران هستند و اخیر این رقبا وارد بازار چین شده‌اند، از جمله نروژ که تا آخر سال 2019 هیچ صادراتی به چین نداشت، با توسعه میدان بزرگ یوهان اسوردروپ در دریا شمال توانسته خودش را به عنوان جدیدترین رقیب معرفی کند. نفتی که از میدان یوهان‌اسوردروپ تولید می‌شود نفت متوسط است و مشخصات این نفت با نفت تولیدی میدان آزادگان شمالی در خوزستان که چینی‌ها آن را توسعه دادند شبیه است. در نتیجه واردت نفت چین از نروژ به 440 هزار بشکه در ماه آوریل هم رسید.

وی ادامه داد: همچنین کشور گویان به عنوان جدیدترین تولیدکننده نفت‌خام جهان که توانسته در اوایل 2020 به تولید برسد وارد بازار چین شد و در ماه می 3 نفتکش از این کشور به چین روانه شده و شباهتی با مخلوط نفت سبک ایران دارد. 

date Saudi Arabia Angola Iraq Oman Russian Federation Iran Kuwait Brazil Venezuela United Arab Emirates Republic of the Congo United Kingdom Sudan Colombia Libya Gabon United States Ghana Malaysia Equatorial Guinea Panama Turkey Curacao Norway Australia Cameroon Nigeria Yemen South Korea Ecuador Indonesia Vietnam Mexico Argentina Algeria Qatar Egypt Democratic Republic of the Congo Japan Canada Thailand Caribbean Netherlands Saint Lucia United States Virgin Islands Brunei Guyana Ivory Coast Unknown Singapore Republic Netherlands Papua New Guinea Uruguay Sweden Bahamas Georgia Tunisia Italy Philippines Hong Kong Denmark Kenya Taiwan Trinidad and Tobago 2013 1042 713 434 423 136 273 152 21 220 203 128 3 94 29 41 11 0 7 5 33 0 3 50 0 35 2 15 32 0 4 7 1 19 8 31 2 1 20 0 0 0 3 0 0 3 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 1 0 0 0 0 0 2014 919 710 542 539 149 358 223 6 213 220 130 25 153 111 17 35 1 16 0 54 0 2 30 0 38 12 33 22 0 2 5 13 17 11 19 6 0 21 0 0 0 6 0 0 2 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 2 0 0 0 0 0 0 2015 984 695 636 598 294 500 304 11 246 230 118 27 136 57 34 27 0 38 1 37 0 2 46 0 27 23 17 18 0 7 26 4 15 8 3 3 0 3 0 0 0 0 0 0 1 0 0 0 0 0 4 0 0 0 2 0 0 0 0 0 0 0 0 2016 1016 821 718 674 487 605 317 140 280 212 122 113 106 81 6 51 6 47 32 23 0 19 67 0 34 13 14 3 0 14 39 27 13 25 0 17 0 3 0 0 0 9 0 0 3 0 0 0 0 0 1 0 0 2 0 0 0 0 0 0 0 0 0 2017 1037 1019 728 576 641 622 381 196 334 181 137 153 69 54 50 67 95 78 28 50 0 18 61 0 32 32 24 22 3 23 30 31 26 23 6 16 1 7 0 11 3 10 0 3 11 0 3 0 0 0 0 3 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 2018 1063 931 813 606 665 647 470 481 285 223 225 144 72 104 149 80 219 66 75 51 38 9 17 5 12 36 14 24 48 30 10 19 14 21 18 12 41 9 5 13 12 0 7 3 0 0 0 2 2 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 2019 1563 944 977 631 775 288 441 770 292 247 234 240 75 129 190 144 118 75 74 38 149 31 0 13 8 49 45 35 77 24 8 17 9 8 10 18 30 16 9 5 5 0 13 15 0 0 3 1 3 0 0 0 0 0 0 0 0 0 1 0 0 0 0 2020 1704 809 1077 702 967 104 473 724 235 397 180 181 33 82 67 119 20 97 131 38 117 200 0 240 19 36 36 40 50 38 9 22 6 7 21 28 26 6 41 21 13 0 3 0 0 14 5 5 2 5 0 0 2 0 0 1 0 0 0 1 0 0 0                                                                                                                                 Share of seaborne imports                                                                                                                           2013 25% 17% 10% 10% 3% 6% 4% 0% 5% 5% 3% 0% 2% 1% 1% 0% 0% 0% 0% 1% 0% 0% 1% 0% 1% 0% 0% 1% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 1% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 2014 20% 15% 12% 12% 3% 8% 5% 0% 5% 5% 3% 1% 3% 2% 0% 1% 0% 0% 0% 1% 0% 0% 1% 0% 1% 0% 1% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 2015 19% 13% 12% 12% 6% 10% 6% 0% 5% 4% 2% 1% 3% 1% 1% 1% 0% 1% 0% 1% 0% 0% 1% 0% 1% 0% 0% 0% 0% 0% 1% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 2016 16% 13% 12% 11% 8% 10% 5% 2% 5% 3% 2% 2% 2% 1% 0% 1% 0% 1% 1% 0% 0% 0% 1% 0% 1% 0% 0% 0% 0% 0% 1% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 2017 15% 15% 11% 8% 9% 9% 6% 3% 5% 3% 2% 2% 1% 1% 1% 1% 1% 1% 0% 1% 0% 0% 1% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 2018 14% 12% 10% 8% 9% 8% 6% 6% 4% 3% 3% 2% 1% 1% 2% 1% 3% 1% 1% 1% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 1% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 1% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 2019 18% 11% 11% 7% 9% 3% 5% 9% 3% 3% 3% 3% 1% 1% 2% 2% 1% 1% 1% 0% 2% 0% 0% 0% 0% 1% 1% 0% 1% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 2020 19% 9% 12% 8% 11% 1% 5% 8% 3% 4% 2% 2% 0% 1% 1% 1% 0% 1% 1% 0% 1% 2% 0% 3% 0% 0% 0% 0% 1% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0% 0%

رقبای غیرمستقیم ایران چه می‌کنند؟

تحلیلگر موسسه کپلر خاطرنشان کرد: بجز رقبای مستقیم برخی رقبا نیز به طور غیر مستقیم می‌توانند سهم بازار نفت ایران را بگیرند، از جمله آمریکا که در سال‌های اخیر به بزرگ‌ترین تولیدکننده نفت جهان تبدیل شد و قرار است که بر اساس توافق تجاری میان واشنگتن و پکن نفت بیشتری به چین صادر کند. در ماه می 3 محموله نفت آمریکایی به چین صادر شد که اولین محموله نفت‌خام میان این دو کشور از ماه ژانویه 2020 بوده است. البته آمریکا به علت سبک بودن نفت صادراتی‌اش رقیب مستقیم نفت خام ایران نیست، اما امکان دارد صادرات نفت سنگین به چین را بعنوان یک راهکار جهت پس گرفتن سهم بازار، افزایش دهد، در این صورت آمریکا نیز کشوری است که غیر از بحث تحریم‌ها می‌تواند بازار ایران را کوچک‌تر کند.

چرا چین، ایران را از دست نمی‌دهد؟

وی در ادامه درباره تداوم واردات چین از ایران گفت: به نظر من چین همیشه به واردات نفت از ایران ادامه خواهد داد چون می‌داند که این عملکرد قدرت چانه‌زنی‌اش را در برابر آمریکا قوی‌تر می‌کند. علاوه بر این یک دلیل دیگری که بر اساس آن چین واردات نفت ایران را ادامه می‌دهد این است که برخی از حجم نفت ایران که چین وارد می‌کند به عنوان بازپرداخت هزینه و دستمزد شرکت‌های چینی است که در صنعت بالادستی ایران در دهه اخیر فعال بوده و طبق قرارداد بیع متقابل حساب می‌شود. به این معنا که چین در برابر حجم نفت دریافتی به ایران بدهکار نمی‌شود

فلکشاهی یادآور شد: در هر حال در این رقابت اقتصادی بین نه فقط ایران و روسیه بلکه ایران، روسیه، عربستان، عراق و...؛ چین بزرگترین برنده خوهد بود زیرا می‌تواند تخفیف بیشتری از این تامین کنندگان بگیرد و متاسفانه ایران در این رقابت تقریبا هیچ قدرت چانه‌زنی ندارد، زیرا تمام مشتریان سنتی ایران را کنار گذاشته و وابستگی ایران به چین تقریبا کامل شده است.

منبع: ایلنا

کلیدواژه: ایران و روسیه تحریم های اقتصادی رقابت واشنگتن شرکت های دولتی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.ilna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایلنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۱۲۶۹۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

گاهی دیدارهایی با آمریکایی‌ها داریم اما...

به گزارش همشهری‌آنلاین، بشار اسد، رئیس جمهور سوریه در مصاحبه با اینال آردزینبا، وزیر خارجه آبخاز در کاخ ریاست جمهوری در دمشق گفت: آمریکا بخشی از خاک ما را به صورت غیرقانونی اشغال کرده است و از تروریسم و اسرائیل حمایت می‌کند؛ اسرائیلی که خود خاک ما را اشغال کرده است.

وی افزود: با این حال ما گاهی دیدارهایی با آن‌ها داریم هرچند که این دیدارها به هیچ نتیجه‌ای ختم نمی‌شود اما همه چیز تغییر خواهد کرد.

وی درباره محور این دیدارها یا مسؤولانی که در آن شرکت می‌کنند، چیزی نگفت.

بشار اسد در جواب سوالی درباره مذاکرات با غرب گفت: امید همیشه هست. حتی زمانی که بدانیم نتیجه‌ای وجود نخواهد داشت باز هم باید تلاش کنیم. به رغم دیدگاه منفی که نسبت به آن‌ها داریم باید با آن‌ها کار کنیم و برایشان توضیح دهیم که ما هرگز از حقوق خود کوتاه نمی‌آییم و با آن‌ها تنها براساس برابری همکاری خواهیم کرد.

وزیر خارجه آبخاز در این مصاحبه با بشار اسد از ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه و بشار اسد تعریف کرد و آن‌ها را ۲ رهبر مستقل دانست.

بشار اسد در جواب سؤال وزیر خارجه آبخاز درباره نقش روسیه در سوریه گفت: ما خیلی این عبارت را می‌شنویم که روسیه از رئیس جمهور سوریه یا دولت سوریه حمایت کرد و این عبارت نادرستی است. عبارت درست این است که روسیه از ملت سوریه و استقلال سوریه حمایت کرد و درنتیجه با این کار از قوانین بین‌المللی حفاظت کرد.

بشار اسد گفت: روسیه وارد جنگ با تروریسم در خاک سوریه شد. وقتی روسیه از سوری‌ها حمایت می‌کند در واقع از کشور خودش محافظت می‌کند. زمانی که روسیه درباره مبارزه با تروریسم گفت این به طور کلی در سطح بین‌المللی و به صورت ویژه در منطقه دریای مدیترانه و منطقه ما مهم بود چراکه سوریه موقعیت ژئواستراتژیک بسیار مهمی دارد.

بشار اسد گفت: نزاع‌ها در ۱۰ سال اخیر با هویت ملی در ارتباط است که ما باید یاد بگیریم چگونه از آن در برابر تأثیرها از خارج حفاظت کنیم. تنها راه برای پیروزی بر ما نابودی هویت ملی ما بوده است. هویت ملی مفهوم گسترده‌ای دارد و حاوی مفاهیم زیادی از جمله فرهنگ، ارزش‌ها و سنت‌هاست.

وی گفت: تک قطبی یک مساله متناقض است و چیزی است که جهان را به این آشوب کشانده است که بهای آن را کشورهایی در جهان از جمله سوریه می‌دهند. مشکل امروز ما در نبود قواعد واضح و روشن برای همکاری میان کشورهاست و همین موجب نزاع‌های دائمی می‌شود.

بشار اسد درباره نقش چین گفت: چین نمونه دیگری را از آنچه غرب ارائه کرده است، ارائه داد و این نمونه‌ای است که شامل اصول کمونیستی و اقتصاد سرمایه‌داری است و نتیجه این الگو دولت مرکزی اجتماعی است که آزادی اقتصادی دارد. از سال ۲۰۰۸ دیدیم که چگونه چین با ثبات به پا خاست و اقتصاد غرب رو به انحطاط رفت. چین ثابت کرد که اصول سرمایه‌داری برای اقتصاد بسیار مهم است. اما سرمایه‌داری به عنوان یک الگو برای اداره یک کشور محکوم به شکست است. نقش استراتژیک چین در جهان را می‌توانیم ببینیم.

وی گفت: آمریکایی‌ها از هر نزاعی سود می‌برند. سیاست آمریکا بر اصل «تفرقه بینداز و حکومت کن» استوار است. این روش آن‌ها برای سیطره و کنترل است و نوعی سیاه نمایی است. چنین برخوردی غیراخلاقی است. آمریکا هر نزاعی را تبدیل به یک بیماری خطرناک مثل دیابت یا سرطان می‌کند و معمولا کشورهای درگیر بهای نزاع را می‌پردازند.

بشار اسد تأکید کرد: امروز تمام کشورهای جهان از جمله غرب و آمریکای جنوبی به دنبال گسترش روابط با چین هستند و این یک مساله طبیعی است چراکه واشنگتن منافع شرکایش را نادیده می‌گیرد و از دلار به عنوان وسیله‌ای برای فشار سیاسی استفاده می‌کند. برای آمریکا مهم نیست که افزایش نرخ اصلی بهره منجر به افزایش تورم و افزایش بیکاری در کشورهای شریکش شود.

وی تأکید کرد: تعدادی از کشورهای جهان امروز درک کرده‌اند که آمریکا دوست آن‌ها نیست. کشورهایی که خودشان را شریک آمریکا می‌دانستند اکنون می‌دانند که واشنگتن شرکایی حتی در غرب هم ندارد. دوستی یا شراکت به معنای وجود منافع مشترک است اما آمریکا تمام توجهش تنها به منافع شخصی خودش است برای همین روابط با این کشور نمی تواند امن یا باثبات باشد.

این مصاحبه که بخشی از آن شامگاه یکشنبه منتشر شد در راستای برنامه جدیدی با عنوان «اکثریت جهانی» انجام شد که کانال یک تلویزیون روسیه آن را منتشر کرد و وزیر خارجه آبخاز آن را تهیه کرده است. وی تصمیم گرفت نخستین بخش‌های برنامه جدید خود را از دمشق و کاخ ریاست جمهوری سوریه و شخص بشار اسد آغاز کند. این وزیر بشار اسد را فردی توصیف کرد که غرب جمعی را به چالش کشید و توانست از کشورش و مسیر تاریخی ملتش محافظت کند.

کد خبر 846394 منبع: ایسنا برچسب‌ها خبر ویژه سوریه - بشار اسد ایالات متحده آمریکا

دیگر خبرها

  • خودرو جایزه کم مصرفان برق/ توافق نفتی آمریکا و چین
  • سرنوشت سیاسی بایدن در گروِ تحریم نفتی ایران | فارن پالسی: بایدن به دام افراطیون برای تحریم ایران نیفتد
  • اگر در مقابله با ایران به دودلی ادامه دهیم به زودی به نقطه‌ای می رسیم که دیگر گزینه‌ای نداریم
  • بی‌اعتنایی بازار نفت به اقدامات آمریکا علیه صادرات نفت ایران
  • هیل: همه رؤسای ‌جمهور آمریکا در تحریم‌ ایران شکست خورده‌اند
  • سالانه ۳ میلیون و ۵۰۰ هزارتن برنج مورد نیاز کشور است
  • رونمایی انگلیس از بزرگترین بسته کمک نظامی به کی‌یف
  • تحریم‌های آمریکا تحریم شد/ روند افزایشی تولید نفت خام در ۱۴۰۲
  • گاهی دیدارهایی با آمریکایی‌ها داریم اما...
  • بزرگترین تولید کنندگان انرژی هسته‌ای در جهان (+ اینفوگرافی)