عضو تیم ملی: اهمیت زیادی به فوتبال زنان داده نمی‌شود
تاریخ انتشار: ۱۱ خرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۱۲۷۶۳۷
ایران اکونومیست- عضو تیم ملی فوتبال زنان گفت: مسوولان باید نگاه بهتر و حرفه‌ای‌تری به فوتبال زنان داشته باشند، اما متاسفانه هر سال شرایط بدتر می‌شود و اهمیت زیادی به آن داده نمی‌شود.
«زهرا قنبری» عضو تیم ملی فوتبال زنان کارش را ابتدا از فوتسال شروع کرد. نخستین تجربه فوتبالی او با دعوت به تیم نوجوانان و دیدار برابر آلمان رقم خورد و به جز ۲ دیدار ملی در تمامی دیدارهای تیم‌های نوجوانان و پس از آن تیم ملی بزرگسالان حضور داشت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
او در این فصل برای شهرداری بم بازی می‌کند. وی در فصل گذشته به عنوان بهترین گلزن لیگ برتر فوتبال زنان انتخاب شد.
در متن زیر مشروح گفت و گو با این فوتبالیست را می‌خوانیم:
در ۱۰ سالگی فوتبال را از باشگاه جواد نکونام شروع کردی؟
از دوران کودکی خیلی به فوتبال علاقه داشتم و از ۱۰ سالگی با برادرانم فوتبال بازی می‌کردم. در همان سن در محله ما برای فوتبال تست می‌گرفتند که با وجود آنکه سنم کم بود، شرایطش را داشتم و در آن تست شرکت کردم. به باشگاهی رفتم که «جواد نکونام» هم آنجا تمرین می‌کرد و باشگاه به نام او بود. حتی به هنگام تست نکونام هم حضور داشت و بیاد دارم در ۱۰ سالگی با یک پسر سوم دبیرستان آن هم انفرادی بازی کردم و ۲ بر یک او را بردم. موقع ثبت نام و بردن شناسنامه آن فرد باورش نمی‌شد که دخترم. در آن زمان برای ادامه فوتبال مصرتر شدم.
در دوران کودکی گل رو دیواری خیلی مُد بود و روی دیوار دروازه می‌کشیدیم. همواره توپ را به دیوار می‌زدم اما توپ به دروازه خورد و خواستم برگردان بزنم که ۲ دستم شکست.
به صورت رسمی از مسابقات فوتسال مدارس فعالیتم شروع شد و بتدریج به رقابت‌های استانی، کشوری و بعد لیگ برتر راه یافتم. اولین تیم باشگاهی در لیگ برتر اسلامشهر با سرمربیگری «مریم حسن‌زاده» بود. او در مسابقات مدارس بازی من را دیده بود و برای این تیم انتخابم کرد. پس از آن به تیم پیکان با «مهناز امیرشقاقی» پیوستم. بعد از آن به تیم دانشگاه آزاد رفتم و تا سال ۸۸ در این تیم‌ها در فوتسال بازی کردم. در دوره‌ای که فوتبال در مازندران برگزار شد با دانشگاه آزاد در مسابقات کشوری قهرمانی را تجربه کردم.
سال ۸۸ مصدومیت شدیدی داشتم و مینیسک و رباطم را عمل کردم و در آن زمان هم فوتبال و فوتسال را بازی می‌کردم. بیاد دارم در دیدار حساسی با تیم «شهرزاد مظفر» در زمین زانوی پایم مصدوم شد. در این سال دیگر نتوانستم بازی کنم و پیش دانشگاهی بودم بنابراین تصمیم گرفتم تا یکسال درمان و درسم را ادامه دهم. در همان سال بود که تصمیم جدی گرفتم تا فوتبال را انتخاب کنم و فوتسال را رها کردم.
سال ۸۹ به تیم اسپات شیراز در لیگ برتر پیوستم و پس از آن به ترتیب برای تیم‌های اوج نفت، شهرداری بم به مدت ۲ سال و بوشهر بازی کردم اما دوباره به بم برگشتم و در این فصل هم برای این تیم بازی می‌کنم.
چرا شهرداری بم؟
زمانی که به شهرداری بم رفتم، تیم عقاب بازیکنان پرمهره‌ای داشت. شهرداری بم در آن دوران هنوز حرفه‌ای نبود اما شرایط مالی خوب و تیم مناسبی برایم بود و منبع درآمد همه ما از فوتبال است و احساس می‌کردم می‌توانم بهتر در این تیم بازی کنم.
نخستین مرتبه‌ای که به تیم ملی جوانان دعوت شدی با آلمان بازی کردی؟
در سال ۸۶ به اولین اردوی ملی جوانان دعوت شدم و تیم جوانان و بزرگسالان می‌خواستند برای نخستین بار با آلمان بازی کنند. در آن زمان «لیلا وقاری» سرمربی تیم جوانان بود. تجربه اول نخستین بازی ملی خیلی برایم با ارزش و خاطره انگیز بود و حتی لباس اولین بازی ملی را هنوز دارم. در این دیدار فوق‌العاده خوب بازی کردیم و جزو بهترین بازی‌های عمرم بود. اولین تجربه ملی برای هر بازیکنی افتخار است.
بعد از آن در سال ۸۷ با تیم ملی بزرگسال بازی‌های دوستانه غرب آسیا در اردن، نایب قهرمان شدیم و از آن پس تمامی دیدارها را شرکت کردم به غیر از ۲ دیدار ملی که نخستین آن مسابقات غرب آسیا بود که تیم ملی ایران قهرمان شد و دومین آن در سال ۸۸ مقدماتی المپیک در تایلند به دلیل مصدومیت بود که از دست دادم.
نخستین دستمزدت چقدر و در کدام تیم بود؟
۳۰۰ هزار تومان و در پیکان بود. تمام آن پول را به مادرم دادم. زیرا مادرم خیلی برایم زحمت کشید. مادرم با من به محل تمرین در اسلامشهر می‌آمد و ۲ ساعت می‌نشست و پدرم هم خیلی حمایتم کرد. الان تفاوت پرداختی دستمزدها نسبت به گذشته خیلی زیاد است و این دستمزد برای پول تمرین و رفت و آمد هم کفایت نمی‌کند.
چرا فوتبال زنان به اندازه فوتسال پیشرفت نکرده؟ همچنین تیم ملی یکسال است که تمرین ندارد.
تیم ملی فوتسال زنان از زمانی که قهرمان آسیا شد، نسبت به فوتبال زنان وضعیت بهتری دارند اما آنان هم بعد قهرمانی پاداش خود را نگرفتند. شرایط آنان نسبت به فوتبال بهتر است زیرا خیلی دیده و شناخته شدند. قهرمانی مثل بمبی برای فوتسال زنان صدا کرد تا به آنان بیشتر رسیدگی کنند. وقتی مقامی نیاوری شناخته نمی‌شوی. لیگ سال گذشته خیلی جذاب‌تر بود زیرا رسانه‌ها از فوتبال زنان حمایت می‌کردند وخیلی از تصاویر و فیلم‌ها منتشر شد و بسیاری از مردم از این طریق فوتبال زنان را شناختند. وقتی عکس و فیلم فوتبال زنان پخش شود حامیان مالی برای تیم‌داری می‌آیند اما می‌دانند که تماشاگری نیست و پوششی هم وجود ندارد، حمایت هم نمی‌کنند.
اردوهای ملی هم می‌تواند به پیشرفت لیگ فوتبال زنان کمک کند و نبود آن به لیگ ضربه می‌زند. همه اینها برنامه‌ریزی می‌خواهد و باید مسوولان این کار را انجام دهند. اگر برنامه‌ریزی باشد شناخته‌تر و حرفه‌ای‌تر می‌شویم. هر سال این مشکلات را گفتیم اما گوش نمی‌کنند. مشکلات چندسالی هست که گریبانگیر ما شده و متاسفانه بهتر نشده بدتر هم شده است.
خیلی‌ها هم نمی‌دانند فوتبال زنان وجود دارد یا خیر. این خیلی بد است و ما اسم آن را برای خود حرفه‌ای بودن می‌گذاریم اما وقتی تمام عمرت را به این ورزش اختصاص دهی از نظر ما حرفه‌ای محسوب می‌شود اما اینکه مسوولان به فوتبال زنان حرفه‌ای نگاه کنند اینگونه نیست و باید بیشتر برای زنان این عرصه تلاش کنند.
از داوران لیگ برتر راضی بودی؟
وضعیت داوری‌ها خوب است اما راضی کننده نیست. چون کلاس‌های خوبی برای آنان برگزار نمی‌شود. داوران نیاز به این دارند تا دانش آنان بروز و اشکلاتشان برطرف شود. برای همه داوران احترام قایلم اما اشتباهات زیادی داشتند و یک جاهایی هم پیشرفت کردند. باید به آنان بیشتر توجه شود و این امر هم شامل داوران و نیز بازیکنان خواهد بود. امیدوارم در فصل جدید اشتباهات آنان کم شود.
در فصل جدید در شهرداری بم می‌مانی؟
هنوز معلوم نیست در این تیم بمانم زیرا قراردادم تمام شده است.
ایرنا
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: فوتبال زنان شهرداری بم لیگ برتر تیم ملی حرفه ای
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۱۲۷۶۳۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا باید به مدار‌های مختلف فضا ماهواره ارسال کنیم؟
با تولد صنایع جدید و تکنولوژی‌های نوین اهمیت استفاده از ماهواره‌ها چندین برابر می‌شود، از عکسبرداری تا حمل و نقل‌های دریایی و هوایی همگی می‌توانند سبک زندگی بشر را تغییر دهند.
ارسال ماهواره به فضا فرایند پیچیده و سختی دارد، چه در زمان ساخت ماهواره و چه در هنگام پرتاب باید برای بهبود عملکرد آن از نکات رعایت شود. یکی از مواردی که بر روی ارسال دقیق‌ترین پاسخ به مرکز داده تاثیرگذار است، مداری است که ماهواره در آن قرار می‌گیرد.
مدار‌ها در سطوح مختلفی خارج از سطح زمین قرار دارند، اما این مدار‌ها چقدر اهمیت دارند؟
امیرحسین پورمهر کارشناس حوزه فضایی در خصوص مدار‌ها و علت قرارگیری هر ماهواره در مدار خاص به خبرگزاری فارس گفت: عملا پوشش دهی ماهواره با مدار است، اگر مدار به شکل درستی تنظیم نشده باشد و ماهواره در مدار درست قرار نگیرد عملا کارایی اصلی خود را از دست خواهد داد.
وی افزود: به طور مثال اگر روسیه یک ماهواره را در مدار استوایی قرار دهد نمی‌تواند از داده‌های آن استفاده کند، زیرا روسیه در یک عرض جغرافیایی بسیار بالا قرار دارد نه مدار استوایی.
پورمهر گفت: ارتفاع مداری بسیار مهم است به نحوی که اگر مثلا دوربین روی ماهواره رزولیشن مناسب را نداشته باشد نمی‌توانیم ارتفاع مداری را بالاتر ببریم.
وی افزود: ارتفاع مداری از این جهت مهم است که می‌تواند بر روی عمر ماهواره موثری باشد، ماهواره‌ای که در مدار ۳۰۰ کیلومتری قرار دارد ممکن است عمری بین ۳ تا ۸ ماه داشته باشد حالا اگر همین ماهواره را در مدار‌های بالاتر قرار دهیم عمر ماهواره بیشتر می‌شود مثلا ماهواره تا ۱۰ سال یا بیشتر عمر کند.
کارشناس حوزه فضایی با اشاره به اهمیت محیط فضایی بین مدار‌ها نیز تصریح کرد: در محیط فضایی نقاط بسیار خطرناک وجود دارد. مثلا در ارتفاع بالاتر از ۱۱۰۰ کیلومتری به بعد کمربند وان‌آلن (وان آلن دو ناحیه هلالی شکل با فاصله ۳۲۰۰ و ۱۶۰۰۰ کیلومتری از سطح زمین هستند که از رسیدن تابش‌های خطرناکپ به سطح زمین جلوگیری می‌کنند. این تابش‌ها بسیار مضر و خطرناک هستند. کمربند‌های وان آلن نواحی مملو از ذرات باردار پرانرژی مانند الکترون و پروتون هستند) وجود دارد. این کمربند باعث می‌شود یون‌های موجود در وان‌آلن در یک جا متمرکز شده و ماهواره‌های در حال حرکت را از کار بی‌اندازند.
وی افزود: با مطالعه محیط فضایی و مدار‌های مختلف در نتیجه تست‌های مختلف در می‌یابیم که باید متناسب با محیط فضایی مورد نظر ماهواره پوشش دهی شود. ماهواره‌هایی که قرار است در ارتفاع ۱۵۰۰ یا ۱۸۰۰ کیلومتر تزریق شوند، بدنه آنها با شیلد‌های حرارتی و نویزگیر‌های مخابراتی عایق بندی می‌شود تا سطح خارجی ماهواره آسیب نبیند، یعنی به دلیل وجود یون‌ها ممکن است سطح بارور شده و انتقال یون باعث می‌شود به داخل ماهواره نیز آسیب وارد شود.
پورمهر با اشاره به نقش کلیدی مدار ماهواره گفت: توجه به ترافیک موجود در مدار‌ها اهمیت بسیاری دارد، یک مدار نباید آنقدر شلوغ شود که ماهواره‌ها به یکدیگر برخورد کنند یا به سندرم کسلر دچار شوند.
وی افزود: کارشناسان حوزه فضایی می‌گویند در شرایط ایجاد سندرم کسلر دیگر نمی‌توان به سمت فضا رفت، زیرا به محض رسیدن به ارتفاع پایین ماهواره‌ها با یکدیگر برخورد پیدا می‌کنند. در همین راستا هم امروزه در مدار ژئو قانونی برای حل این موضوع وجود دارد، اینکه باید مدار خالی شود تا ماهواره بعدی در آن مستقر شود و اگر کشوری از این قانون تبعیت نکند جریمه خواهد شد.
پورمهر ادامه داد: این قانون تا جایی اهمیت دارد که حتی برخی شرکت‌ها یا کشور‌ها برای خالی کردن مدار ماهواره خود را به سطح ماه می‌کوبند تا از مدار خارج و ماهواره بعدی جاگیر شود.
وی در پایان خاطرنشان کرد: مدار ماهواره است که می‌تواند کار رهگیری را انجام دهد، در حقیقت اگر مداری که ماهواره در آن قرار می‌گیرد ماهواره‌ی ثابت و پایداری نباشد عملا امکان موقعیت‌یابی از دست می‌رود.
منبع: فارس
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی
فوری/ انفجار در مناطق مرکزی ایران / اسرائیل به ایران، عراق و سوریه حمله کرد