به نقل از «خبرگزاری برنا»

تضعیف سازمان بهداشت جهانی به نفع هیچ کشوری نیست/ اتحادیه اروپا برای ترامپ اهمیت ندارد/ سبقت گرفتن چین از آمریکا باعث خفت ایالات متحده می‌شود

تاریخ انتشار: ۱۲ خرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۱۳۶۶۱۳

کارشناس مسائل بین‌الملل گفت: ضعیف کردن سازمان جهانی بهداشت به نفع هیچ کشوری در دنیا نیست چراکه این سازمان مرکزیتی دارد و اگر واکسن بیماری کرونا کشف شود، باید سازمان جهانی بهداشت تأیید کند.

«علی بیگدلی»، کارشناس مسائل بین‌الملل، در رابطه با عواقب قطع همکاری ایالات متحده با سازمان جهانی بهداشت به خبرنگار سیاسی خبرگزاری برنا گفت: این اقدام آمریکا به دو دلیل تاثیر به سزایی خواهد داشت، یکی اینکه آمریکا بیش از دیگر اعضا حدود 450 هزار دلار به این سازمان کمک می کند که این کمک بزرگی برای این سازمان است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

همچنین ممکن است، برخی از کشورهای دیگر به تبعیت از آمریکایی‌ها و تحت فشار این کشور از این سازمان خارج شوند که این اقدام هم، باعث تضعیف این سازمان خواهد شد. مسئله سوم این است که ضعیف کردن سازمان جهانی بهداشت به نفع هیچ کشوری در دنیا نیست چراکه این سازمان مرکزیتی دارد و اگر واکسن بیماری کرونا کشف شود، باید سازمان جهانی بهداشت تأیید کند.

این تحلیل‌گر مسائل بین‌الملل افزود: بنابراین بیرون رفتن آمریکا از سازمان جهانی بهداشت ممکن است لطمه‌های زیادی به این سازمان بزند و آن را از وحدت‌گرایی رها کند. منتها ترامپ و به طور کل تفکری که بر مرام‌نامه حزب جمهوری‌خواه حاکم است، از تجمعات بین‌المللی استقبال نمی‌کند، اینها حتی با اتحادیه اروپا هم همین مشکل را دارند. به این معنی که آمریکا و  مخصوصا جمهوری خواهان، علاقه‌مند نیستند که در برابر آنها نهادهای قدرتمندی شکل بگیرند که سیاست آنها را کنترل کنند و یا گاها سیاست‌های آن با سیاست‌های ایالات متحده مغایرت داشته باشد. لذا این یک تفکر خودخواهانه است که در جمهوری‌خواهان وجود دارد و در دوره ترامپ بسیار علنی شده است. کمااینکه بارها خود ترامپ اصرار کرده که چه ضرورتی دارد عضو نهادهای بین المللی شویم، عضویت در این نهادها جز اینکه از ما پول گرفته شود، هیچ نتیجه‌ای ندارد.

بیگدلی در خصوص تاثیر درخواست اتحادیه اروپا مبنی بر تجدیدنظر رئیس جمهور برای قطع همکاری با سازمان جهانی بهداشت تصریح کرد: ترامپ به این حرف‌ها گوش نمی‌دهد و اتحادیه اروپا برای او اهمیتی ندارد. آنچه که برای ترامپ، حزب جمهوری‌خواهان و رأی دهندگان اهمیت دارد، بالا رفتن سطح افتخارات آمریکا است. به عبارت دیگر همان‌طور که ترامپ قبلا اشاره کرده اول آمریکا است در واقع فشاری که درحال حاضر آمریکا در مورد هنگ‌کنگ و تایوان بر چین وارد می‌کند، بهانه‌ است که مبادا چین با همین رویه‌ها از مرحله دوم اقتصاد جهانی به مرحله اول برسد و از آمریکا، سبقت بگیرد.

این کارشناس مسائل بین‌الملل ادامه داد: پیشی گرفتن چین از آمریکا باعث خفت ایالات متحده می‌شود. در حال حاضر آمریکا به دنبال برگشت سرمایه گذاری‌هایی است که در کشورهای دیگر کرده که البته موفق شد و مقداری را برگرداند. برگشت این سرمایه‌ها باعث افزایش میزان اشتغال در این کشور شد. بنابراین بازگشت سرمایه‌ها به آمریکا یکی از آن  اقداماتی بود که ترامپ علیه همه کشورهای دنیا انجام داد و تا جایی می‌توانست این کار را کرد. براساس همین سیاست ترامپ میزان مبادله این کشور با چین که حدود 750 میلیارد دلار مبادله بازرگانی دارند را به رقم 400 میلیون دلار کاهش داد. بنابراین این تفکر یک تفکر درون سازمانی و  حزبی است که با تلفیق رفتارهای خودخواهانه ترامپ، عمق آن را بیشتر کرده است.

بیگدلی در مورد نقش بازگشت سرمایه‌ بر میزان محبوبیت ترامپ در جامعه آمریکا اظهار کرد: در اثر بازگشت سرمایه‌ها میزان بیکاری در آمریکا از 9.2 درصد به 3.6 درصد رسید و موفقیت بالایی برای ترامپ به وجود آورد و میزان محبوبیتش افزایش یافت و به 48.5 درصد رسید. البته به دلیل وجود کرونا مقداری این سطح محبوبیت پایین آمده و به 34 و خرده ای رسیده است.

این تحلیل‌گر مسائل بین‌الملل در پایان یادآور شد: البته محبوبیت و یا عدم محبوبیت ترامپ در میزان رأی جمهوری ‌خواهان چندان موثر نیست چرا که رأی طرفداران جمهوری‌خواهان مانند دموکرات‌ها سیال نیست اما به هر حال مواردی نظیر بیکاری 30 میلیون نفری و تورم 12 درصدی و اغتشاشات اخیر، روی موقعیت ترامپ تأثیر گذاشته است که مجموعا می‌تواند به نفع دموکرات‌ها باشد.

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: سازمان جهانی بهداشت مسائل بین الملل جمهوری خواهان اتحادیه اروپا سازمان جهانی ایالات متحده

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۱۳۶۶۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جهان عملا وارد جنگ جهانی سوم شده است

حمله اسرائیل به ایران در بامداد جمعه گذشته سبب شد تا رسانه‌های خبری و دولت ایالات متحده نفس راحتی بکشند از اینکه از جنگ تمام‌عیار جلوگیری شده است.

به گزارش خبرآنلاین به نقل از میدل ایست نیوز ، رسانه‌هایی مانند نیویورک تایمز سریعاً حمله را «تحت کنترل» و از نظر دامنه «محدود» توصیف کردند و به اظهارات ایران اشاره کردند که حمله از داخل مرز‌های ایران انجام شده و در آن به جای جت‌های جنگنده از پهپاد‌های کوچک استفاده شده است. سپس در رسانه‌های غربی گفته شد که حمله اسرائیل شامل یک موشک کروز رادارگریز بود که از دور پرتاب شد تا هم‌پیمانان عرب جدیدش را ناراحت نکند.

این روز‌ها دیگر دوران لشکرکشی‌های گسترده و رویارویی‌های نظامی متعارف بین دو طرف گذشته است. تا زمانی که کارشناسان، دولت‌ها و رسانه‌ها فقط نگران جنگ به سبک‌های قدیمی هستند، نمی‌توانند جنگی (جنگ‌های مدرن) که بر سر ما سایه افکنده را ببینند. این تصور غلط حتی دولت ایالات متحده را نیز آلوده کرده است.

بیانیه وزارت امور خارجه امریکا که پس از حمله منتشر شد می‌گوید که طی هفته‌ها تنش نظامی بی‌سابقه بین ایران و اسرائیل… به نظر می‌رسد مقامات ایرانی علاقه‌ای به تشدید تنش‌ها ندارند.

حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه ایران، روز پنج‌شنبه، پیش از این حمله، قول داده بود که اگر اسرائیل حمله کند، «پاسخ بعدی ما فوری و در سطح حداکثری خواهد بود». اکنون، تهران باید خود را با این واقعیت رو به رو کند که اسرائیل دست به حمله‌ای بزرگ نزده و ممکن است هرگز اقدام به این حمله هم نکند.

در خاورمیانه، ایالات متحده، ترکیه، عراق و حتی ایران همگی جای پایی در سوریه دارند، زیرا جنگ داخلی آن‌ها همچنان ادامه دارد.

ایالات متحده می‌گوید که در مبارزه با داعش بیش از ۸۰ هم‌پیمان دارد که نه تنها در سوریه و عراق، بلکه در افغانستان و لیبی نیز می‌جنگند.

آنچه می‌دانیم این است که ۱۰ کشور در حملات هوایی به اهداف حوثی‌ها در یمن شرکت داشته‌اند.

در دریای سرخ، همین کشور‌ها – به اضافه فرانسه، ایتالیا، نروژ، سیشل، اسپانیا، یونان، فنلاند، استرالیا و سریلانکا – برای دفع حملات حوثی‌ها در دریا ائتلاف تشکیل داده‌اند. اما جنگ علیه دزدان دریایی، اشاعه تسلیحات هسته‌ای، قاچاق اسلحه، و حتی علیه مواد مخدر نیز وجود دارد که همگی توسط یک ناوگان دریایی بین‌المللی گسترده شامل ده‌ها کشور انجام می‌شود.

در حالی که جنگ اسرائیل در غزه در حال حاضر در صدر اخبار قرار دارد، در اوکراین، جنگ بیش از دو سال است که ادامه دارد. روس‌هایی که در طرف اوکراینی می‌جنگند اکنون به طور منظم به مناطق بلگورود و کورسک روسیه حمله می‌کنند.

در همین حال، جنگ جهانی سوم واقعی این است که ناتو در حال حاضر در حال جنگ با روسیه مشارکت دارد، فعالیت‌های خود را در مجاورت این کشور افزایش می‌دهد، صفوف خود را گسترش می‌دهد، ارتش خود را تقویت می‌کند و به اوکراین تسلیحات می‌دهد. در همین حال، ایالات متحده در نروژ تا بلغارستان مستقر شده است و در دو سال گذشته یک پایگاه جدید بزرگ در لهستان ایجاد کرده است.

جنگ در اوکراین قطعاً رویدادی است که در پنج سال گذشته جهان را تغییر داده است. امروزه دیگر درگیری ارتش‌ها یک توهم است. بنابراین، جنگ جهانی سوم پیروزی با ارتشی نیست که راه خود را در سراسر قاره بپیماید. در هیچ زمانی بیش از ۳۰۰ هزار سرباز در میدان نبرد در اوکراین حضور نداشته‌اند.

در جنگ جهانی دوم، روزانه نزدیک به ۱۰ میلیون نفر در مقابل یکدیگر قرار داشتند (و در کل حدود ۱۲۵ میلیون نفر بسیج شدند). جمع کردن تعداد زیادی نیرو در یک مکان در دنیای امروز بسیار خطرناک است؛ و همه این‌ها در حالی رخ داده است که نه روسیه و نه اوکراین نتوانسته‌اند مانند ایالات متحده از نیروی هوایی استفاده کنند.

امروز کشور‌های کمی می‌خواهند به این طریق بجنگند و حملات هوایی و موشکی دوربرد (و اکنون هواپیما‌های بدون سرنشین) را ترجیح می‌دهند.

جنوب اوکراین، آذربایجان و ارمنستان همچنان دچار آشوب هستند.

گذشته از خلیج عدن و اقیانوس هند، دریای چین جنوبی نیز مملو از درگیری‌های دریایی است. در همین حال، جنگ داخلی میانمار همچنان ادامه دارد.

در شبه جزیره کره، کره شمالی به آزمایش‌های هسته‌ای و شلیک غیرمنتظره موشک‌های بالستیک به اقیانوس ادامه می‌دهد.

در دنیایی به اصطلاح با «نظم بین‌المللی»، هند و پاکستان همچنان بر سر مرز مشترک خود می‌جنگند، و هند و چین هم اختلافات مرزی دارند که می‌تواند برای عده‌ای جنگ جهانی سوم را رقم بزند.

در آفریقا، نیرو‌های نظامی، تروریست‌ها، شبه‌نظامیان، مزدوران، شبه‌نظامیان، راهزنان، دزدان دریایی، و جدایی‌طلبان در آنگولا، بورکینافاسو، کامرون، جمهوری آفریقای مرکزی، چاد، جمهوری دموکراتیک، فعال هستند.

چین و روسیه برای یافتن پایگاه‌ها و نفوذ در کنگو، اتیوپی، کنیا، ماداگاسکار، مالی، موزامبیک، نیجر، نیجریه، رواندا، سودان جنوبی و سودان در تلاش هستند (چین در حال حاضر پایگاهی در جیبوتی دارد).

گروه واگنر روسیه در جنگ‌ها در آفریقا فعال است و در دو ماه گذشته، نیرو‌های نظامی رواندا به اهدافی در جمهوری دموکراتیک کنگو حمله کرده‌اند و مراکش نیز حملات پهپادی به جنگنده‌های پولیساریو در نزدیکی مرز صحرای غربی انجام داده است.

در قاره آفریقا، ایالات متحده، فرانسه و بریتانیا ظاهراً با تروریست‌های اسلام گرا در جنگ هستند، در حالی که سراسر این قاره می‌سوزد و هیچ‌یک نمی‌توانند در جبهه‌های دوگانه ضد تروریسم و حفظ صلح ادعای پیروزی درازمدت داشته باشند.

نیرو‌های امریکایی که در نیجر فعالیت می‌کنند، گیر افتاده‌اند، زیرا حکومت نظامی آموزش دیده توسط دولت ایالات متحده اعلام می‌کند که حضور امریکا غیرقانونی است. ایالات متحده نیز سال هاست که اهدافی را در سومالی بمباران می‌کند و هیئت اتحادیه آفریقا در سومالی به طور فعال در مبارزه با الشباب مشارکت داشته است.

نیرو‌های ایالات متحده همچنان در سرتاسر امریکای لاتین و کارائیب، با استفاده از رزمناو‌های موشکی به رهگیری قاچاق مواد مخدر، اعزام تیم‌های ضد تروریسم دریایی به هائیتی، و صادرات سریع هلیکوپترها، هواپیما‌ها و پهپاد‌های دریایی به گویان ادامه می‌دهند.

مقامات دولت بایدن برای جلوگیری از مهاجران و مواد مخدر در سراسر مرز جنوبی ایالات متحده، نیرو‌های امریکایی را به جنگلی که امریکای جنوبی و مرکزی را به یکدیگر متصل می‌کند، موسوم به «دارین‌گپ» اعزام کرده‌اند.

در چند سال گذشته بر سر بی‌طرفی چه آمد؟ سوئیس و اتریش به اوکراین تسلیحات ارائه کردند. سوئد و فنلاند به ناتو پیوستند. فقط کاستاریکا، ایسلند، موریس، پاناما، و وانواتو به طور رسمی مسلح نیستند.

اما حتی در آنجا، ایسلند یکی از اعضای بسیار فعال ناتو است و پاناما متحد نظامی نزدیک ایالات متحده است، فیجی و لوکزامبورگ هر دو خود را به عنوان اعضای ائتلاف جهانی برای شکست داعش در نظر می‌گیرند.

جنگ همه‌گیر، جنگ جهانی سوم ما، تصویری جهانی را ترسیم می‌کند که فراتر از تصور است و کمتر فرصتی را باقی می‌گذارد که بتوان کاری کرد؛ و سخت است نتیجه‌ای غیر از این بگیریم که قدرت‌های بزرگ و «جامعه» امنیت ملی (کشورها) همگی به نحوی از وضع فعلی راضی نیستند.

اما مانند اعتیاد، اولین قدم برای بهبودی این است که بپذیرید مشکلی دارید یا آماده یک جنگ جهانی باشیم.