دارنده مدال نقره پارالمپیک: امنیت شغلی ندارم
تاریخ انتشار: ۱۲ خرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۱۳۷۷۵۴
شیوع و گسترش ویروس کرونا در ایران زندگی قشرهای مختلف جامعه را تحت تاثیر قرار داد و موجب اختلال در برنامههای آنان شد. یکی از این گروهها ورزشکاران بودند؛ ورزشکارانی که تمام مسابقات و تمرینات آن تحت تاثیر شیوع این ویروس قرار گرفت و بیش از ۱۰۰ روز است که هیچ مسابقه یا تمرین رسمی در کشور انجامنشده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
تاثیر کرونا بر ورزش تنها به مسابقات و برنامههای آمادهسازی نبود بلکه شماری از ورزشکاران به این ویروس مبتلا و برای درمان در قرنطینه خانگی ماندند. یکی از این ورزشکاران «علی محمدیاری» ملیپوش پارادوومیدانی بود. وی روز دوشنبه در گفتوگو با خبرنگار ایرنا با اشاره به نحوه ابتلا خود به این ویروس گفت: با وجود آنکه در مسابقات جهانی ۲۰۱۹ امارات سهمیه کسب کردم و به مدال نقره رسیدم برای رکوردگیری مجدد به اردو فراخوانده شدم و در نهایت این اردو موجب ابتلای من به ویروس کرونا شد.
متن کامل این گفتوگو در زیر میخوانیم:
اشتباه پزشکی یا فلج اطفال عامل معلولیتم است
معلولیتم مادرزادی نیست بلکه از ۶ ماهگی به این معلولیت دچار شدم. دلیل آن نیز برایم نامشخص است، برخی میگویند فلج اطفال دلیل این معلولیت است و برخی دیگر آن را اشتباه پزشکی در تزریق آنتیبیوتیک بدون انجام تست میدانند؛ اما هر دلیلی که داشت من از نوزادی به این معلولیت دچار و آن را پذیرفتم. سخت است اما برای خروج از محدودیتهای معلولیت باید راهکاری پیدا میکردم.
ورزش راهکار رفع محدودیت بود
زمانی که دچار یک مشکل میشوید و راهکاری نیز برای درمان آن وجود ندارد باید به دنبال رفع محدودیتهای ناشی از این مشکل باشید. ورزش را به عنوان یک راهکار انتخاب کردم و تاکنون نیز موفق بودم. موفقیتی که من را به مدالهای رنگارنگ پارالمپیک، جهانی و آسیایی رساند. یک مدال نقره، یک برنز پارالمپیک، چند مدال طلا و نقره جهانی و چندین عنوان قهرمانی آسیا و بازیهای پاراآسیایی را در کارنامه دارم. اکنون ورزش از من یک قهرمان ساخته است که در راستای اعتلای ایران در میدانهای جهانی گام برمیدارم.
بیش از یک دهه است ملیپوشم
با تشویق پدر و مادرم گام در عرصه ورزش گذاشتم و بعد از فوت پدرم تنها مشوق من مادرم بود. شاید اگر بگویم تمام این افتخارات مدیون حمایت مادر و همسرم است گزاف نیست. از سال ۱۳۸۳ روی به دوومیدانی آوردم و از سال ۱۳۸۶ ملیپوش هستم. حاصل این تلاش، کسب ۱۵ عنوان پارالمپیک، جهانی و بازیهای آسیایی است و به دنبال آن هستم تا در بازیهای پارالمپیک توکیو نیز افتخارآفرینی کنم. در رشته پرتاب دیسک فعالیت دارم و با کسب مدال نقره در مسابقات جهانی ۲۰۱۹ امارات متحده عربی سهمیه المپیک را کسب کردم.
باید در رکوردگیری شرکت کنم
باوجود آنکه سهمیه من قطعی است فدراسیون و کمیته ملی پارالمپیک تصمیم گرفتند که در رکوردگیری نیز شرکت کنم. این موضوع برای من دردسرساز شد و مشکلات چند ماه اخیر نیز به خاطر حضور در اردوی آمادهسازی بود. در امارات بهترین رقیبانم حضور داشتند و من توانستم با مدال نقره بلیت توکیو را رزرو کنم.
مسوولان فدراسیون و انجمن پارادوومیدانی صلاح دانستند که با انجام رکوردگیری من را به توکیو اعزام کنند. به همین خاطر پیش از تعطیلات عید نوروز در اردو بودم و در روزهای نخست سال ۱۳۹۹ دچار تب شدم. پس از چند روز بدندرد و سرفه نیز اضافه شد. با توصیه «محمدشروین اسبقیان» رییس فدراسیون ورزشهای جانبازان و معلولین برای تست کرونا رفتم که مثبت بود و مجبور شدم تمام اعضای خانوادهام را نیز برای تست به بیمارستان ببرم. نزدیک به ۲۰ روز در قرنطینه بودم که روزهای سختی بود و بهسختی نیز سپری شد.
قرنطینه دورانی برای خودشناسی بود
در دوران قرنطینه در تنهایی به خیلی از مسائل فکر کردم و کارهای گذشته را در ذهنم مرور کردم. به برخی از اشتباهات فکر و برای آینده نیز برنامهریزی داشتم. امید به شکست کرونا در من روحیهای ایجاد کرد که موجب شد تا خود را بیشتر از زمان دیگر مورد واکاوی قرار دهم. باید از حمایتهای فدراسیون ورزشهای جانبازان و معلولین، فدراسیون پزشکی ورزشی و کمیته ملی پارالمپیک تشکر کنم.
۲ ماه است حقوق نگرفتم
در کنار ورزش، تحصیل یکی از اولویتهایم بود و توانستم در رشته حقوق تا مقطع فوقلیسانس پیش بروم اما بهسختی کار پیدا میشود. با وجود چندین عنوان جهانی و پارالمپیک به صورت قرارداد شرکتی، استخدام شدم و پایینترین میزان حقوق را دریافت میکنم. نمیدانم برای تبدیل وضعیت باید به کجا بروم. ۲ ماه است حقوق نگرفتم و شرایط سختی برای تامین هزینه خانواده دارم.
از وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی خواهشمندم که کمک کند تا تبدیل وضعیت من انجام شود. من هماکنون شرکتی هستم و کمترین میزان دریافتی را دارم. با وجود این مبلغ کم هیچ امنیت شغلی ندارم. نمیدانم چرا یک قهرمان ملی با مدرک فوقلیسانس باید برای پیدا کردن یک شغل ساده سختیهای زیادی را تحمل کند.
برچسبها فدراسیون جانبازان فدراسیون ورزش های جانبازان و معلولین محمدشروین اسبقیان توکیو کمیته ملی پارالمپیک پروندهٔ خبری رقابت های ورزشی در روزهای کرونایی رقابت های ورزشی ، قربانیان کرونامنبع: ایرنا
کلیدواژه: فدراسیون جانبازان فدراسیون ورزش های جانبازان و معلولین توکیو کمیته ملی پارالمپیک فدراسیون جانبازان فدراسیون ورزش های جانبازان و معلولین توکیو کمیته ملی پارالمپیک مدال نقره
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۱۳۷۷۵۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مرادخانی: اسکیت هنری جای پیشرفت دارد/ آرزویم حضور روی سکوی قهرمانی جهان است
بیتا مرادخانی دارنده مدال نقره قهرمانی آسیا و ملی پوش اسکیت هنری اظهار کرد: ما در ۲۷ فروردین ماه عازم جزیره قشم شدیم برای طرح آموزشی که وزارت ورزش برای ملی پوشان و کاپیتانهای تیم ملی در نظر گرفته بود. در روز اول یک دیدار با وزیر ورزش و جوانان داشتیم که برای ما مفید بود به دلیل اینکه کلاس ملی پوشان مطرح و درباره آن صحبت شد. خیلی خوشحالم که در این دوره که اولین دوره اخلاق حرفهای و روایت پیشرفت بود در کنار قهرمانان و ملی پوشان کشورمان حضور داشتم.
او افزود: سال گذشته برای رشته اسکیت هنری سال بسیار خوبی بود به دلیل اینکه ما پس از سالها موفق به اعزام به مسابقات قهرمانی آسیا شدیم و حتی با تجربه کمی که داشتیم توانستیم خوشرنگترین مدالها را از آن خودمان کنیم و همه اینها را از تلاش، سختکوشی و ایجاد انگیزه میدانم. ما سالها به مسابقات اعزام نشدیم، اما انگیزه مان را از دست ندادیم و تلاشهای بی پایان خانم میرزازاده را در این موفقیت موثر میدانم. در حال حاضر ما در شهریور ماه مسابقات جهانی در رم را داریم و امیدوارم در آنجا نیز خوش بدرخشیم.
مرادخانی گفت: در حال حاضر شرایطمان خوب است و داریم تمرین میکنیم. رشته اسکیت هنری خیلی جای پیشرفت دارد و با کمکهای فدراسیون اسکیت و هیئت ورزش استان تهران میتوانیم مدال بیشتری کسب کنیم.
ملی پوش اسکیت هنری تصریح کرد: بزرگترین آرزویی که دارم این است که روی سکوی قهرمانی جهان بروم که با حمایت فدراسیون اسکیت آرزوی دست نیافتنی هم نیست.
او افزود: ما هنوز پاداش مدال مسابقات قهرمانی آسیا را از وزارت ورزش دریافت نکردهایم.
باشگاه خبرنگاران جوان ورزشی سایر حوزه ها