به نقل از «صراط نیوز»

سردرد، حالت تهوع و خستگی؛ از دلایل تا پیوندها

تاریخ انتشار: ۱۳ خرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۱۵۹۴۹۳

صراط: «سردرد، حالت تهوع و خستگی به صورت جداگانه نیز علائم ناخوشایندی هستند اما گاهی اوقات می توانند همراه یکدیگر نیز رخ دهند. افراد به طور معمول این علائم را در خانه با روش‌هایی ساده درمان می کنند اما گاهی اوقات آنها می توانند نشانه ای از یک مشکل سلامت زمینه ای باشند.

دلایل


به گزارش عصر ایران، سردرد، حالت تهوع و خستگی می توانند به طور جداگانه به واسطه عواملی رایج مانند موارد زیر شکل بگیرند:

- کم آبی خفیف بدن

- اختلال در خواب

- استرس

نوشیدن آب کافی یا استراحت خوب شبانه اغلب به از بین رفتن سردرد، حالت تهوع و خستگی کمک خواهند کرد اما گاهی اوقات این علائم ممکن است به واسطه عواملی که به مراقبت پزشکی نیاز دارند شکل گرفته باشند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

برخی از آنها رایج‌تر از موارد دیگر هستند.

آنفلوآنزا

آنفلوآنزا یک بیماری ویروسی بسیار شایع است. از علائم آن می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- تب

- سرفه

- گلودرد

- سردرد

- خستگی

- دردهای عضلانی

- آبریزش یا گرفتگی بینی

- حالت تهوع، استفراغ و اسهال

بیشتر افراد مبتلا به آنفلوآنزا طی دو هفته بهبود می یابند. با این وجود، برخی افراد در معرض خطر بیشتری برای مواجهه با عوارضی مانند عفونت های سینوس و سینه پهلو قرار دارند. آنها شامل گروه های زیر می شوند:

- افراد بزرگ‌تر از ۶۵ سال

- افراد مبتلا به بیماری مانند آسم یا بیماری قلبی

- زنان باردار

- کودکان کوچک‌تر از پنج سال

میگرن

یک اپیزود میگرن دارای چندین مرحله است:

- پیش‌سردرد که می تواند برای چند ساعت تا چند روز ادامه یابد.

- آئورا که می‌تواند شامل تاری دید یا نقاط کور باشد تا یک ساعت ادامه دارد.

- سردرد در یک یا هر دو سمت سر که تا سه روز ادامه دارد.

- پس سردرد یا خماری میگرن که تا دو روز ادامه دارد.

طی این مراحل فرد می تواند علائم مختلفی را همراه سردرد، حالت تهوع و خستگی تجربه کند که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- حساسیت به نور و صدا

- مشکلات خواب

- تحریک‌پذیری

- استفراغ

- ناتوانی در تمرکز

داروهایی برای میگرن در دسترس هستند که به دو دسته تقسیم می شوند. این دسته ها برای درمان حاد یا پیشگیرانه هستند.

فرد با ظهور نخستین نشانه یک حمله میگرن داروی حاد را مصرف می کند، در شرایطی که داروهای پیشگیرانه به طور منظم برای کاهش تعداد و شدت میگرن ها مصرف می شوند.

سندرم خستگی مزمن

سندرم خستگی مزمن شرایطی پیچیده است که ممکن است افراد را از انجام فعالیت های روزانه نیز باز دارد. پزشکان به طور دقیق دلایل بروز این شرایط را نمی دانند.

در کنار خستگی، سردرد و حالت تهوع، از دیگر علائم سندرم خستگی مزمن می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- علائم شبه آنفلوآنزا

- دردهای عضلانی

- دشواری در به خواب رفتن یا بیدار شدن

- حساسیت به نور و صدا

- بی اشتهایی

در حال حاضر، درمانی برای سندرم خستگی مزمن وجود ندارد. با این وجود، پزشک اقداماتی را در راستای کنترل علائم انجام خواهد داد.

مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا مشاوره حرفه ای و روش های درمانی مکمل دیگر و همچنین دنبال کردن یک رژیم غذایی سالم و متعادل را نیز توصیه کرده است.

دلایل کمتر شایع

از دلایل کمتر شایع سردرد، حالت تهوع و خستگی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

تب زرد که بیشتر در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری شایع است.

سندرم تا کی‌ کاردی وضعیتی که در زمان برخاستن از حالت نشسته یا خوابیده رخ می دهد.

گرمازدگی که به واسطه قرار گرفتن در معرض گرمای شدید رخ می دهد.

بیماری آدیسون که یک شرایط هورمونی است.

بارداری که ممکن است تغییرات هورمونی موجب بروز علائم شود.

آیا یکی می تواند موجب دیگری شود؟

سردرد، حالت تهوع و خستگی علائمی بسیار شایع از شرایط سلامت دیگر هستند. از این رو، تشخیص این که این علائم می توانند به صورت مستقیم بر یکدیگر اثرگذار باشند، دشوار است.

مطالعه ای در سال ۲۰۱۴ روی حالت تهوع در افراد مبتلا به میگرن نشان داد که این علائم ممکن است از بخش های مختلف مغز سرچشمه بگیرند.

پژوهشگران دریافتند که بخش هایی از مغز مرتبط با حالت تهوع پیش از وقوع سردرد افزایش فعالیت خود را تجربه کرده اند.

همچنین، حالت تهوع با ظهور سردرد بدتر شد که احتمالا ارتباطات بین دو بخش مسئول برای فعال شدن علائم در این زمینه نقش دارد.

به گفته پژوهشگران، اگرچه سردردها می توانند حالت تهوع را تشدید کنند اما هیچ یک از این علائم به طور مستقیم موجب دیگری نمی شوند.

دلایل بسیاری وجود دارند که فرد ممکن است خستگی را تجربه کند.

مطالعه ای در سال ۲۰۱۷ نشان داد که میگرن ها و خستگی به عنوان یکی از علائم افسردگی ممکن است با اختلال در عملکرد هیپوتالاموس مرتبط باشند اما این که سردرد موجب خستگی می شود یا برعکس مشخص نیست.

پژوهش ها پیوندی مشابه بین شرایطی که موجب خستگی می شوند، مانند فیبرومیالژیا و میگرن را نشان داده اند.

طی یک مطالعه مشخص شد بیش از نیمی از ۱,۷۳۰ نفر مبتلا به فیبرومیالژیا، اپیزودهای میگرن را نیز تجربه می کنند که نشان دهنده پیوندی بین خستگی و سردرد است.

همچنین، مطالعه ای در سال ۲۰۱۹ نشان داد بیش از نیمی از یک سوم افراد مبتلا به سندرم خستگی مزمن، سردردهای میگرنی را نیز تجربه می کنند. از آنجایی که سندرم خستگی مزمن بر سیستم عصبی تاثیر می گذارد، ممکن است اثری بر رگ های خونی داشته باشد که به سردردهای میگرنی منجر می شود.

اما این مطالعه تنها شرایط ۱۵۰ نفر را بررسی کرد، از این رو ممکن است بازتاب دهنده شرایط جمعیتی بزرگ‌تر نباشد.

مطالعه ای در سال ۲۰۱۸ نشان داد که فشار خون پایین ممکن است پیوندی رایج بین خستگی و حالت تهوع در افراد مبتلا به سندرم خستگی مزمن باشد.

کم فشاری خون یا فشار خون پایین ممکن است موجب یک واکنش خودایمنی شود. این واکنش نیز ممکن است موجب علائمی مانند حالت تهوع و خستگی در افراد مبتلا به سندرم خستگی مزمن شود.

سردرد، حالت تهوع و خستگی پیوندهای بسیاری دارند اما اثبات این که یکی از آنها موجب دیگری می شود دشوار است.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

سردردها می توانند به دلایل مختلفی از جمله از جمله استرس یا کم آبی بدن شکل بگیرند. به طور مشابه، هر یک از محرک های روزمره می توانند موجب حالت تهوع و استفراغ شوند.

اما اگر این سه نشانه شدید، بلندمدت یا تاثیرگذار بر فعالیت های روزانه شما هستند، مراجعه به پزشک اهمیت دارد.

زمانی که سردرد، حالت تهوع و خستگی همراه هم ظاهر می شوند ممکن است علائمی از یک شرایط سلامت زمینه ای دیگر باشند.»

منبع: صراط نیوز

کلیدواژه: سردرد حالت تهوع خستگی اختلال در خواب استرس توان به موارد زیر اشاره حالت تهوع و خستگی سندرم خستگی مزمن مطالعه ای در سال افراد مبتلا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.seratnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «صراط نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۱۵۹۴۹۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جزییاتی از بیماری ترانه علیدوستی و علت آن

در ۲ روز اخیر جامعه هنری و علاقمندان به سینما برایشان این پرسش مطرح شده است که بیماری ترانه علیدوستی چیست و او در چه مرحله‌ای از درمان قرار دارد؟

به گزارش همشهری آنلاین، بثورات دارویی همراه با ائوزینوفیلی و علائم سیستمیک یا سندرم DRESS یک واکنش حساسیت شدید به برخی از انواع دارو‌ها به شمار می‌رود. علائم این بیماری شامل تورم پوستی، تب، ناهنجاری‌های خونی و درگیری اندام‌های مختلف است.

متخصصین این آلرژی نادر دارویی را به طور بالقوه تهدید کننده زندگی می‌دانند که به دنبال واکنش بیش از حد سیستم ایمنی بدن به برخی دارو‌ها رخ می‌دهد. علائم ممکن است هفته‌ها پس از شروع داروی مشکل زا توسط فرد تظاهر یابند. درمان اغلب شامل قطع دارو‌های مشکوک و استفاده از دارو‌های تعدیل کننده سیستم ایمنی به منظور کاهش علائم است.

سندرم دِرِس

سندرم DRESS که تحت عنوان سندرم ازدیاد حساسیت القا شده به وسیله دارو (DIHS) یا سندرم حساسیت به دارو نیز شناخته می‌شود، یک واکنش شدید به تعدادی از دارو‌های تجویزی است. متخصصین سندرم DRESS را در قالب یک واکنش ازدیاد حساسیت نوع ۴ طبقه بندی می‌کنند. این واکنش دارویی جدی، پوست و سایر اندام‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد و میزان مرگ و میر آن تا ۱۰ ٪ گزارش شده است.

بر اساس گزارش هیئت آمریکایی استئوپاتیک پوست، بروز کلی سندرم DRESS غیرمعمول است و ریسک ابتلا از ۱ در هر ۱۰۰۰ تا ۱ در هر ۱۰۰۰۰ نفر پس از قرار گرفتن در معرض دارو‌های محرک متغیر است. این بیماری معمولا ظرف ۲ تا ۶ هفته پس از اولین مواجهه فرد با دارو رخ می‌دهد و باعث ایجاد ویژگی‌های مشخص و در عین حال متغیری می‌شود که بر پوست و اندام‌های متعدد تاثیر می‌گذارند.

علل

سندرم DRESS به دلیل واکنش بیش از حد سیستم ایمنی رخ می‌دهد که شامل فعال شدن سلول‌های T سیستم ایمنی و آزاد شدن سیتوکین‌ها است. با استناد به مقاله‌ای که از طریق وب سایت کتابخانه ملی پزشکی آمریکا قابل دسترسی است، دارو‌های رایج مرتبط با این سندرم عبارت اند از:

- دارو‌های ضد تشنج

- دارو‌های ضد ویروس

- آنتی بیوتیک‌ها

- آلوپورینول

- مگزیلتین

- تثبیت کننده‌های خلق و خو و دارو‌های ضد افسردگی

- عوامل بیولوژیک

شواهد همچنین حاکی از آن است که عوامل دیگری نیز در این امر نقش دارند:

- استعداد ژنتیکی برای ابتلا به سندرم DRESS

- ناتوانی کبد در متابولیسم برخی دارو‌ها

فعال شدن مجدد برخی ویروس‌ها مانند ویروس اپشتین-بار (EBV) یا هرپس ویروس انسانی ۶ (HHV۶)

علائم

برخی از افراد ممکن است به سندرم DRESS به عنوان یک واکنش چند سیستمی نگاه کنند. این موضوع بدین واقعیت اشاره دارد که بیماری مذکور می‌تواند علائم مختلفی به همراه داشته باشد. هرچند بیماران ممکن است علائم متفاوتی را تجربه کنند، نام DRESS از مشخصه تعداد ائوزینوفیل‌های بالا، معروف به ائوزینوفیلی، و علائمی که معمولا در بدن ظاهر می‌شوند، گرفته شده است.

علائم معمول سندرم DRESS عبارت اند از:

- تب

- بثورات پوستی یا جوش

- ائوزینوفیلی

- لنفوسیتوز آتیپیک

- تورم غدد لنفاوی

- التهاب اندام‌های داخلی

تشخیص

سندرم DRESS می‌تواند با علائم مختلف تظاهر یابد که آن را مشابه بیماری‌های دیگر از جمله سلولیت، هپاتیت ویروسی و لوپوس اریتماتوز سیستمیک می‌سازد. به همین دلیل این بیماری با احتمال بالا برای تشخیص اشتباه رو به رو است.

به منظور تشخیص سندرم DRESS، فرد باید معیار‌های زیر را داشته باشد:

- سابقه بستری شدن در بیمارستان

- راش حاد

- واکنشی که احتمالا مرتبط با دارو است

علاوه بر این، سه مورد از چهار فاکتور زیر نیز باید وجود داشته باشند:

- تب بالاتر از ۳۸ درجه سانتیگراد

- بزرگ شدن غدد لنفاوی حداقل در دو محل

- درگیری حداقل یک اندام داخلی

- ناهنجاری در شمارش سلول‌های خونی

در این میان محققان ژاپنی نیز مجموعه‌ای از معیار‌ها را پیشنهاد کرده اند که مشابه هستند، اما شامل فاکتور خاص فعال سازی مجدد HHV۶ هم می‌شود.

درمانتشخیص زودهنگام و قطع فوری دارو از مهمترین عوامل در درمان این بیماری به شمار می‌روند. این رویکرد ممکن است برای رفع علائم و هرگونه ناهنجاری خونی و همچنین جلوگیری از پیشرفت بیماری کافی باشد.

پس از این مرحله، درمان عمدتا حمایتی است و شامل مدیریت و تسکین علائم می‌شود. گزینه‌های مطرح می‌توانند متشکل از جایگزینی مایعات، تنظیم دما، تغذیه مناسب، مراقبت از زخم و کنترل عفونت باشند. سایر اقدامات حمایتی هم به اندام‌های آسیب دیده بستگی دارند.

کورتیکواستروئید‌های سیستمیک پرکاربردترین درمان برای این بیماری هستند. با این حال، هنوز هیچ اتفاق نظری در مورد دوز ایده آل، زمان و مسیر تجویز وجود ندارد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۴ که از طریق سری مجلات انتشارات جان وایلی و پسران قابل دسترسی است، نشان داد که کورتیکواستروئید‌های سیستمیک می‌توانند به طور موثر در مراحل اولیه بیماری اقدام به مدیریت آن کنند.

علاوه بر این در مطالعه‌ای دیگر از ناشر بریتانیایی بایومد مرکزی در سال ۲۰۱۸ مشخص شد که ترکیبی از پالس تراپی کورتیکواستروئیدی و کورتیکواستروئید‌های خوراکی، یک درمان موثر برای بیماری محسوب می‌شود.

سایر درمان‌های موثر عبارت اند از:

- سرکوب کننده‌های سیستم ایمنی مانند سیکلوسپورین

- کورتیکواستروئید‌های موضعی برای تسکین بثورات پوستی

- ایمونوگلوبولین داخل وریدی

- پلاسمافرزیس

عوارض

حتی پس از بهبودی، برخی از افراد ممکن است از پیامد‌های طولانی مدت سندرم DRESS رنج ببرند، از جمله آسیب دائمی به اندام‌ها و ایجاد اختلالات خودایمنی.

یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۵ نشان داد که اکثر افرادی که از سندرم DRESS بهبود یافته اند به بیماری‌های جدیدی مبتلا شده اند. بر اساس پژوهشی دیگر در سال ۲۰۱۷، بیماری‌های تیروئید مانند بیماری هاشیموتو، بیماری گریو، و تیروئیدیت بدون درد از جمله شایع‌ترین عوارض طولانی مدت سندرم DRESS هستند.

آسیب اندام ناشی از سندرم DRESS نیز با عوارض طولانی مدت همراه است. افرادی که آسیب شدید کبدی دارند، ممکن است به پیوند کبد نیاز داشته باشند. علاوه بر این افرادی که بیماری کلیوی زمینه‌ای دارند نیز ممکن است به همودیالیز طولانی مدت نیاز داشته باشند.

بیماری‌های عفونی یکی دیگر از عوارض شایع مرتبط با سندرم DRESS هستند. مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۳ نشان داد افرادی که تحت درمان با کورتیکواستروئید قرار گرفته اند، ممکن است در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های عفونی مانند هرپس و ذات الریه باشند.

تمامی این مطالعات از طریق کتابخانه ملی پزشکی آمریکا در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته اند.