به نقل از «ایسنا»

پیش‌بینی روزنامه شرق از انتخابات ۱۴۰۰

تاریخ انتشار: ۱۷ خرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۱۸۸۲۶۲

انتخابات ۱۴۰۰ برای اصلاح‌طلبان چگونه خواهد بود؟ عیان است که اصلاح‌طلبان هنوز استراتژی روشنی برای ریاست‌جمهوری ندارند و گویا کار را به دست تقدیر سپرده‌اند؛ تقدیری که در اغلب مواقع روی خوش به آنان نشان داده است. اما اصولگرایان که به دلیل رویکردهایشان باید تقدیرگرا باشند، هرگز تَن به قضا و قدر نداده‌اند و گاه قضا و قدر را هم تغییر داده‌اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به گزارش ایسنا، در سرمقاله شرق به قلم احمد غلامی، سردبیر این روزنامه آمده است: «با این که هنوز عمری از مجلس یازدهم نگذشته است، مدافعان آن ‌که جملگی از اصولگرایان هستند، این مجلس را بهترین، جوان‌ترین و انقلابی‌ترین مجلس قلمداد می‌کنند. به‌کارگیری پسوند «ترین» مستلزم مقایسه است و مقایسه باید در عمل و با معیارهای عینی انجام شود. از سوی دیگر هر بار درباره مجلس سخن به میان می‌‌آید، اصلاح‌طلبان، روشنفکران سکولار، اپوزیسیون داخلی و خارجی به شکل‌گیری این مجلس با مشارکت حداقلی مردم اشاره می‌کنند و این را نقیصه‌ای جدی برای این مجلس می‌دانند.

اما آن چه اکنون محرز است این است که مجلس «امور واقع نهادی» است و شکل‌گیری هر امور واقع نهادی از‌جمله مجلس، وابسته به خواست مردم است و هر قدر مردم التفات بیشتری به شکل‌گیری نهادی همچون مجلس داشته باشند، این نهاد شأنی دیگر می‌یابد که بر قدرت و کارایی‌اش می‌افزاید. این نهاد و هر نهاد دیگری که وابسته به مردم است، همواره مستلزم التفات دائمی آنان در به‌رسمیت‌شناختن آن و تصدیق شأن این نهاد است. جدال اصلی و بنیانی اصولگرایان و اصلاح‌طلبان، از همان سال‌های آغازین انقلاب که با عناوین راست و چپ شناخته می‌شدند، در برداشت‌شان از همین نهادها بوده است؛ ریاست‌جمهوری، مجلس و دیگر نهادهای انتخابی که پایبندی به آنان، پایبندی به شیوه‌ای از دموکراسی بوده است، گیرم ناقص و گاه ناپایدار. اصولگرایان هرگز طعم مردم را نچشیده‌اند. مردم طعم سیاست‌اند و سیاست بدون مردم طعم ندارد. اگر اصولگرایان یک‌ بار طعم مردم را با پیروزی احمدی‌نژاد در برابر هاشمی‌ رفسنجانی نچشیده بودند، اصلاح‌طلبان می‌توانستند ادعا کنند که اصولگرایان همواره از مردم به‌ عنوان اکثریت رأی‌دهندگان محروم بوده‌اند. آن چه اصلا‌ح‌طلبان را بیش از هر چیز برای شرکت در انتخابات مجلس یازدهم مردد کرد، همین نبود مردم، نبود طعم سیاست بود. در چنین شرایطی بود که اصلا‌ح‌طلبان از رد صلاحیت‌های شورای نگهبان چندان برآشفته نشدند، زیرا می‌دانستند دیگی که در آن سیاست می‌جوشد، طعم دلخواه آنان را ندارد. اما انتخابات ۱۴۰۰ برای اصلاح‌طلبان چگونه خواهد بود؟ عیان است که اصلاح‌طلبان هنوز استراتژی روشنی برای ریاست‌جمهوری ندارند و گویا کار را به دست تقدیر سپرده‌اند؛ تقدیری که در اغلب مواقع روی خوش به آنان نشان داده است. اما اصولگرایان که به دلیل رویکردهایشان باید تقدیرگرا باشند، هرگز تَن به قضا و قدر نداده‌اند و گاه قضا و قدر را هم تغییر داده‌‌اند. این دو رویکرد، نشات‌گرفته از دو باور است. اصولگرایان باور دارند با مردمی حداقلی هم می‌توان به قدرت رسید و اصلاح‌طلبان به این باور رسیده‌اند که با مردم حداکثری هم چندان نمی‌توان کاری پیش برد. بگذریم از اصلاح‌طلبانی که دغدغه کسب قدرت دارند و در هر انتخاباتی با استراتژی یا بدون استراتژی، با مردم یا بدون مردم حضور خواهند داشت و اصولگرایان در اغلب انتخابات‌های این‌چنینی این طیف از اصلاح‌طلبان را شکست داده و این شکست را به ‌پای همه اصلاح‌طلبان نوشته‌اند. دور از انتظار نیست که هر قدر به ۱۴۰۰ نزدیک می‌شویم، مجلس یازدهم رویکرد تازه‌ای پیدا کند و به اتاق فکر و مرکز عملیات انتخاباتی اصولگرایان تبدیل شود.

در این ماه‌های باقی‌مانده، مجلس با دو تاکتیک به میدان خواهد آمد. تاکتیک اول، عملیات ایذایی است. عملیات‌ ایذایی در حوزه‌های اقتصادی و اجتماعی برای نشان‌دادن اقتدار و کارآمدی مجلس. مانورهای اقتصادی همچون دعوت از وزرا و مقامات مسئول در حوزه‌های بانکی، صنعتی و تجاری برای پاسخ‌گویی.  عملیاتی ایذایی که بنا دارد دولت را در این روزهای باقی‌مانده دست‌به‌عصا ‌کند و از طرفی دیگر نشان بدهند مردمی که به آنان رأی نداده‌اند، اشتباه بزرگی مرتکب شده‌اند؛ خاصه این که نمایندگان از هم‌اکنون سفرهای ایذایی استان را که بعید است به نتیجه‌ای منتج شود، آغاز کرده‌اند.

اما تاکتیک دوم مجلس یا عملیات واقعی، تخریب دولت روحانی است. دولتی که امضای اصلاح‌طلبان را پای خود دارد. هر قدر این دولت تخریب شود، مردم کمتری به پای صندوق رأی خواهند آمد و اصولگرایان باز میدان‌دار سیاست خواهند بود. چرا این‌گونه است؟ مگر نه این که با تخریب دولت روحانی باید آنتاگونیستی شکل بگیرد که منجر به احیای سیاست شود؟ اصولگرایان می‌دانند شرایط این‌گونه نیست و در هر آنتاگونیستی وجود دو قطب ناهمنام ضروری است؛ قطب‌هایی که توان ایجاد ما و آنها را داشته باشد. اما دو قطب فعلی قالیباف و روحانی فاقد چنین توانی است. آنان قطب‌های خنثی هستند. پس تنها راه ممکن پیگیری استراتژی سیاست بدون طعم مردم است؛ وگرنه اصولگرایان هیچ شانسی در انتخابات ۱۴۰۰ ندارند.»

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: انتخابات رياست جمهوري انتخابات ۱۴۰۰ اصلاح طلبان قضا و قدر داده اند

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۱۸۸۲۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

برای دلار ۲۰ هزار تومانی و تورم ۳۰ درصدی فریاد وااسلاما سر دادند؛ الان دلار ۶۵ هزار تومانی و تورم ۴۵ درصدی را توجیه می‌کنند

روزنامه هم میهن از رفتارهای دوگانه اصولگرایان به شدت انتقاد کرده است.

به گزارش هم میهن، رفتارهای وحدت‌شکن بخشی از نیروهای غالب نمی‌تواند توجیهی باشد برای ندیدن وضعیت خطیر کشور و اصول ملی، همچنان که رای ندادن در انتخابات گذشته به معنای فاصله‌گیری از سیاست اصلاح‌طلبانه نیست، بلکه برعکس همیشه این آمادگی وجود دارد که ضمن تاکید بر اصول اصلاح‌طلبی از مواضع درست نیز حمایت شود و این رفتار ۱۸۰ درجه مغایر با رفتارهای کسانی است که خود را اصولگرا معرفی می‌کنند ولی در واقعیت هیچ چیز جز چسبیدن به قدرت اصل و‌ هدف پایانی مورد اتفاق آنان نیست.کافی است نگاهی بیاندازیم به دوران سخت خاتمی و روحانی که چگونه تندروهای قدرت‌پرست علیه سیاست خارجی آنان اقدام عملی می‌کردند و حتی به آقای هاشمی هم رحم نمی‌نکردند و آن مشکلات را در غرب و آلمان برای دولت او ایجاد کردند تا اهداف ضدملی خود را پیش ببرند.

این روزنامه افزوده است: آنان آن اندازه در دشمنی‌های شخصی و قدرت‌طلبی‌های مبتذل غرق بودند که حاضر شدند در دوره احمدی‌نژاد سیاست مثلاً تهاجمی پیش بگیرند و به رادیکال‌ترین شکل، حتی در نفی هولوکاست سمینار گذاشتند، ولی امروز حتی یکی از آنان نیست که نه از کودکان بی‌پناه غزه دفاع کند و نه از تمامیت ارضی ایران.

روزنامه هم میهن نوشته است: کافی است نگاهی به مواضع آنان در موضوعات مشابه داخلی و اقتصادی در این دو دهه بیاندازیم تا ببینیم تا چه اندازه تحت سیطره منطق دوگانه قرار دارند. روزی برای دلار ۲۰هزار تومانی و تورم ۳۰درصدی فریاد «وااسلاما» سر می‌دادند و حتی در سال۱۳۹۶ به خیابان آمدند و خود را نماینده گرسنگان جا می‌زدند؛ درحالی‌که شکم‌های برآمده آنان از فرط خوردن جای خالی نداشت. ولی روز دیگر دلار چند برابر بالاتر و تورم ۴۵درصدی را هم نادیده می‌گیرند و‌ حتی توجیه می‌کنند. این تفاوت اصولگرایان رسمی با «اصولگرایی اصل و واقعی» است.

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: وزیر اقتصاد: تورم در سال آینده به 15 درصد می رسد راز تورم دو رقمی در ایران