به نقل از «مشرق»

نرمش قهرمانانه وزارت ورزش

تاریخ انتشار: ۱۷ خرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۱۸۸۳۷۵

ورزش ایران در یک نگاه کلی به مثابه خانواده ای است که ایجاد مشکل برای آن در یک مقطع زمانی کوتاه می‌تواند تمام اعضا را به صورت مستقیم و غیرمستقیم درگیر کند.

به گزارش مشرق، باندبازی‌ عده ایی خاص در فوتبال ایران آفتی است که موجب می‌شود تا بسیاری از اهداف و برنامه‌ریزی‌های کلان این فدراسیون را تحت تاثیر خود قرار دهد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این سنگ‌اندازی‌ها در مسیر موفقیت در برخی مواقع ناشی از شکست انتخاباتی رقیب و گاهی باج ندادن به فرد یا گروهی خاص است؛ گروه یا افرادی که خود را در همه امور صاحب‌نظر می‌دانند.

ورزش ایران نیز در چند ماه گذشته به این آفت دچار شده و چند روز است که به بهانه ایراد فدراسیون جهانی فوتبال به اساسنامه فدراسیون ایران یک جنگ زرگری در رسانه‌ها شکل‌گرفته و برخی در تلاش هستند تا اشتباهات خود را به سمت وزارت ورزش بکشانند. وزارتخانه‌ای که در چند سال گذشته در کنار برخی از کاستی‌ها، اقداماتی را انجام داده که می‌تواند در تاریخ ورزش کشور ماندگار شود.

یکی از این اقدامات فدا کردن کرسی مجمع فدراسیون فوتبال به خاطر منافع ملی بود. کرسی که برخی منتقدان و پیشکسوتان ورزشی ایران در چند روز گذشته تمام مشکلات فوتبال در سطح ملی و جهان را به سمت‌وسوی آن هدایت کردند. مدیرانی که خود روزگاری در سازمان تربیت‌بدنی و فدراسیون فوتبال مسوولیت داشتند و شیوه برخورد سیاسیون با آنها هنوز تمثیل مستند برای فیفا به شمار می‌رود. حال این روزها به دنبال انتقام سخت از وزارتخانه هستند وزارتخانه‌ای که نه تیم مدیریتی و نه تفکر حاکم بر آن در اخراج رییس سابق فدراسیون فوتبال نقشی نداشته و ندارد.

اما منتقدان امروزی وزارت ورزش که طعم تلخ دخالت سیاسیون را در گذشته چشیدند و هنوز نیز به آن استناد می‌کنند چگونه در بازی رسانه‌ای طیف حاکم بر فدراسیون فوتبال گرفتار شدند؟ بر کسی پوشیده نیست که در ورزش ایران فوتبال یک تافته جدا بافته به شمار می‌رود و هزینه‌های آن سرسام‌آورتر از رشته‌های مدال‌آوری مانند کشتی، تکواندو، وزنه‌برداری و ... است.

این هزینه‌ها موجب شده تا اکثریت فوتبال دوستان مانند منتقد شناخته‌شده وزارت ورزش دغدغه توسعه و موفقیت این رشته در سطح آسیا و جهان را داشته باشد اما آیا لازم است که منتقدان برای کمک به فوتبال ایران به بلندگوی مخالفان وزارت ورزش تبدیل شوند و خوراک لازم را برای تعلیق فوتبال به‌صورت خاص و ورزش ایران به‌صورت اعم به نهادهای بین‌المللی دهند. آیا آنان نمی‌توانند در جلسات هم‌اندیشی برگزار می‌شود راهکار لازم را به وزارت ورزش برسانند؟

بیشتر بخوانید:

اساسنامه اصلاح شده فدراسیون فوتبال به فیفا ارسال شد

البته تمامی کارشناسان باور دارند که این وزارتخانه هیچ نقشی در تصمیم‌گیری‌های فدراسیون فوتبال ندارد و تنها به‌عنوان یک منبع مالی و مشورتی عمل خواهد کرد که در بسیاری از مواقع باید تاوان و هزینه امضای مدیران آن را پرداخت کند هزینه‌ای که در قرارداد مربیانی مانند مارک ویلموتس به‌خوبی مشهود است.

حال که وزارت ورزش فعلی عملا و رسما دیگر دخالتی در فدراسیون ندارد باید چند نکته را به منتقدان و تیم کنونی یادآوری شود. آیا پ‍س از این نیز استقلال شامل استقلال تصمیم‌گیری است یا مسایل مالی نیز خواهد شد؟ آیا ندانم‌کاری مدیران کنونی و سابق فدراسیون در عقد قرارداد با مربیان خارجی توسط خود آنان حل خواهد شد یا وزارت ورزش باید برای پرداخت بدهی کلان مربی بلژیکی دست‌به‌کار شود؟ داستان سلب امتیازی لیگ قهرمانان آسیا و تلاش وزارت ورزش برای برگرداندن این میزبانی به نام چه کسی ثبت خواهد شد و در صورت تکرار چنین اتفاقاتی آیا ارتباط مدیران کنونی فدراسیون با شیخ سلمان و اینفانتینو دردی را درمان می‌کند یا پناه بدن به این ۲ مدیر بین‌المللی تنها برای ماندن در کرسی ریاست است؟

البته داستان انتقاد از وزیر ورزش و شانه خالی کردن از مسوولیت پس از اصلاح اساسنامه فدراسیون فوتبال به پایان نرسید بلکه در نخستین ساعات ارسال اساسنامه به فیفا، رییس سابق فدراسیون فوتبال که امضای او سند قرارداد مربی بلژیکی است با انداختن توپ اشتباهات در زمین وزارت ورزشی ویلموتس را گزینه «مسعود سلطانی فر» دانست.

این شیوه از برخورد موجب می‌شود تا بعد از استقلال فدراسیون فوتبال از وزارت ورزش ایران و نهادهای دولتی، نیاز به یک مشاور قوی و باتجربه در ساختمان فدراسیون احساس شود. منتقدان امروز که خود را در سطح کرسی وزارت می‌دانند باید در قامت مشاور رییس فدراسیون فوتبال، به روسای فدراسیون‌ غیردولتی که زیر نظر فیفا و ای اف سی کار می‌کند بیاموزند که در دوره‌های بعدی زمانی که قرار است قرارداد برای جام ملت‌های آسیا بسته شود پاداش ۲۰۰ هزار دلاری برای عنوان سوم در نظر نگیرند چون این عنوان دیگر جایی در تورنمنت قاره کهن ندارد.

همچنین به آنان یادآور شود که لازم نیست تمام اعضای هیات رییسه فدراسیون قراردادی را امضا کنند و امضا یادگاری بر قراردادهایی که برای مربیان خارجی شبیه به کاغذ پاره است ارزشی ندارد بلکه آنچه در ذات خود می‌تواند قراردادی را مستحکم کند، بندهای حقوقی آن است. بندهایی که باید توسط کارشناسان زبده این فدراسیون بررسی و با آیین‌نامه‌های فدراسیون جهانی فوتبال تطبیق داده شود. قراردادی که مسئولان سابق فدراسیون با سرمربی بلژیکی تیم ملی امضا کردند، خسارتی محض به شمار می‌رود و «حک امضای یادگاری اعضای هیات رییسه» نیز نمی‌تواند دردی از آن را درمان کند. قراردادی که اکنون رییس پیشین از زیر آن شانه خالی می‌کند و به دنبال آن است تا مشکلات آن را به سمت‌وسوی وزیر ورزش حواله دهد.

حال که وزارت ورزش در راستای منافع ملی از رای خود در مجمع عمومی فدراسیون فوتبال چشم‌پوشی کرد ذکر چند نکته برای مخالفان و منتقدان این وزارتخانه لازم و ضروری است. نکته نخست آن است که وزارت ورزش و جوانان به عنوان متولی ورزش ایران در حالی خود را از تصمیم‌گیری‌های فدراسیون فوتبال کنار کشید که طبق اساسنامه‌ای که مدیران پیشین این وزارتخانه و سازمان تربیت بدنی تنظیم‌کرده بودند نقش وزیر در مجمع برجسته بود و وی در زمان انتخاب رییس فدراسیون نیز حق رای داشت. این امتیاز ویژه که توسط مدیران پیشین برای وزارتخانه در نظر گرفته شده بود توسط وزیر ورزش و در راستای منافع ملی لغو شد؛ منافعی که از دید بسیاری از منتقدان پنهان ماند و برخی در چند روز گذشته آن را فدای بسیاری از اختلافات شخصی کردند.

وزارت ورزش با نرمش قهرمانانه خود نه تنها سایه تعلیق را از سر فوتبال ایران کم کرد بلکه با تدبیر راه را برای دخالت مدیران بعدی وزارتخانه نیز بست. این نهاد دولتی ورزش روز گذشته تصمیمی اتخاذ کرد که نشان داد دوران اقتدارگرایی و تک روی در حوزه های مختلف باید به پایان برسد. اینکه رییس سازمان تربیت بدنی یا وزارت ورزش بدون اجازه مجمع اقدام به برکناری رییس فدراسیون فوتبال کند نه تنها طرح توسعه ورزش نیست بلکه حاکم شدن ایده و نظر یک شخص بر مجموعه عظیم فوتبال ایران است. اتفاقی که در گذشته تکرار و موجب شد تا فدراسیون مدت ها از سوی فیفا با جریمه روبرو شود.

وزارت ورزش دولت دوازدهم با چشم‌پوشی از حق رای خود در مجمع عمومی نشان داد راه غلبه بر مشکلات مختلف در حوزه ورزش تعامل و از خودگذشتگی است تعاملی که می تواند نوش‌داروی بسیاری از مشکلات باشد. این تعامل در حالی شکل گرفت که در روزهای منتهی به اولتیماتوم فیفا منتقدان وزارتخانه با دادن کدهای مختلف به نهادهای بین المللی به دنبال تعلیق فوتبال ایران بودند.

بدون شک تصمیم مهم وزیر ورزش و جوانان در این برهه از زمان به یک دستورالعمل تبدیل خواهد شد که راه را برای بازگشت به نفوذ مدیران دولتی در عزل و نصب‌ها خواهد بست، مدیرانی که سوای سیاسی کاری در ورزش به دنبال آن بودند که با استفاده از ظرفیت فوتبال خود را در سطح جامعه مطرح کنند.

منبع: ایرنا

منبع: مشرق

کلیدواژه: کرونا اعتراضات آمریکا سهام عدالت مجلس یازدهم مهدی تاج لیگ قهرمانان آسیا فدراسیون فوتبال ایران مارک ویلموتس فیفا مسعود سلطانی فر وزارت ورزش و جوانان محمد دادکان اساسنامه فدراسیون فوتبال سابق فدراسیون فوتبال ایران ورزش ایران وزارت ورزش وزیر ورزش خواهد شد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۱۸۸۳۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کشتار ورزشکاران، تخریب اماکن ورزشی و فدراسیون‌ها

  به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری صدا و سیما، به نقل از sadaa؛ بیش از ۲۰۰ روز از تجاوزات اشغالگر به مردم ما و هدف قرار دادن مستقیم ورزش فلسطینی‌ها می‌گذرد، به سختی روزی می‌گذرد که یک مرکز ورزشی تخریب نشود یا یکی از کادر‌های این سازمان به شهادت نرسد. حرکت ورزشی به ویژه در فوتبال که بیشترین سهم هدف گیری و شهادت را داشته است.   آخرین قتل عام اشغالگر دو برادر احمد و علی جمال ابوهلال، بازیکنان آکادمی فوتبال اسکور در نوار غزه بودند که بر اثر حمله موشکی نیرو‌های اشغالگر که مستقیماً آنها را هدف قرار دادند، ­به شهادت رسیدند و به ۱۵۰ شهید فوتبال پیوستند.   طی دو هفته گذشته ۶ غنچه به گلستان شهدای نهضت ورزش یعنی برادران محمد و محمود زیاد ابو شعار، عبدالرحمن ابوغولا، آدم رامز نبهان و دو برادر محمد و سامی بلال ابوعیسی پیوستند؛ که در حملات صهیونیست‌ها به مناطق مختلف نوار به شهادت رسیدند.   جنایات وحشیانه اشغالگران تنها بازیکنان را هدف قرار نداد، بلکه زمین‌های فوتبال و مقر باشگاه‌ها و فدراسیون‌های ورزشی را نیز هدف قرار دادند. مکان‌های ورزشی به شکلی ویران شده است که نشانی از از آن باقی نمانده است جز سنگ‌های تخریب شده و بقایای جام‌هایی که نمایانگر تاریخ بزرگ این باشگاه بود که در سال ۱۹۷۶ تأسیس شده بود.   این باشگاه یک بار قهرمانی در لیگ برتر استان‌های جنوبی، دو بار جام باشگاه‌های نوار غزه و سه بار قهرمان سوپرجام فلسطین را در کارنامه دارد. به این ترتیب تعداد اماکن ورزشی ویران شده به ۵۶ مورد می‌رسد که ۴۶ مورد برای فوتبال، ۳۹ مرکز در نوار غزه و ۷ مرکز در کرانه باختری رود اردن است.