Web Analytics Made Easy - Statcounter

در بسته خبری ویژه سایت فردا تلاش می کنیم نگاهی متفاوت به اخبار روزنامه و سایر رسانه ها داشته باشیم.

در انتخابات مجلس با صورت به زمین خوردیم

روزنامه «کیهان» در ویژه‌های خود نوشت: صادق زیباکلام درباره آینده سیاسی علی لاریجانی گفت: حیات سیاسی بسیاری از شخصیت‌های اصولگرا همچون آقای علی لاریجانی به آخر خط رسیده چون نه حرفی برای گفتن دارند، نه زبان نسل جدید را می‌فهمند و نه نسل جدید می‌تواند با آنها ارتباط برقرار کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی افزود: آقای لاریجانی فکر و اندیشه‌ای برای مشکلات عظیم کشور ندارد، حداکثر همان صحبت‌های کلی همیشگی را تکرار می‌کند که باید امید را در جامعه حفظ کرد و از طریق همدلی، وحدت و انسجام ملی مشکلات را پشت‌سر گذاشت بنابراین اصلا و ابدا هیچ شانسی برای انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ ندارد. واقعا چه کسی حاضر است به آقای لاریجانی رأی دهد؟ اصلاح‌طلبان هم او را به عنوان یار قرضی نمی‌گیرند. حتی اگر این اتفاق هم بیفتد ۱۰ درصد رأی‌دهندگان نیز حاضر نیستند به آقای لاریجانی رأی دهند.

جلیلی کاندید نمی‌شود

سایت نامه نیوز در گفت‌وگویی با منصور حقیقت‌پور، مشاور لاریجانی سعی کرده که به گمانه‌زنی درباره کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری آتی بپردازد. در همین گفت‌وگو است که حقیقت‌پور احتمال ورود سعید جلیلی به انتخابات را جدی نگرفته و می‌گوید: « او یک بار شانس خودش را سال 92 امتحان کرد و نگرفت به نظرم جای دیگری به نظام کمک کند.»

وی همچنین می‌گوید: «معتقدم آقای احمدی نژاد بدون توجه به نظر شورای نگهبان حتما می‌آید. شخصیت های اصولگرای دیگری حتما به صحنه خواهند آمد باید چند ماهی بگذرد تا نام های آنها یکی یکی مطرح شود.»

احمدی‌نژاد تصمیم بر نیامدن دارد؟

خبرآنلاین گفت‌وگویی از بهمن شریف‌زاده در خصوص احتمال حضور احمدی‌نژاد در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰را منتشر کرده است. او می‌گوید: « آقای احمدی‌نژاد چنین تصمیمی ندارد، اما دیگران از حضور قطعی ایشان صحبت می‌کنند و حتی افزون بر اینکه حضور ایشان را قطعی دانسته‌اند، حتی نتیجه را هم اعلام کرده‌اند، ظاهرا برخی آقایان فکر می‌کنند صاحب تحلیل سیاسی عمیقی هستند که اینگونه مطالب را عنوان و تحلیل می‌کنند.  من نمی‌گویم آقای احمدی‌نژاد تصمیم بر نیامدن دارد، بلکه می‌گویم ایشان تا این لحظه هیچ تصمیمی برای این عرصه ندارد.»

وی افزود: «مشکلات اقتصادی قابل توجهی در کشور وجود دارد و با شتاب زیادی در حال حرکت به سمت بحران هستیم تا حدی که می‌توان گفت تحولات سال جاری هم قابل پیش‌بینی نیست چه رسد به سال آینده و این بحران ها به فرد زیرک و سیاستمداری مثل آقای احمدی‌نژاد اجازه تصمیم‌گیری برای سال آینده را نمی‌دهد.»

احمدی‌نژاد می‌تواند در انتخابات شرکت کند

روزنامه اعتماد گفت‌وگویی با فریدون عباسی، معاون احمدی‌نژاد و رئیس وقت سازمان انرژی اتمی داشته و از او درباره احتمال کاندیداتوری رئیس سابقش در انتخابات 1400 پرسیده است. عباسی در پاسخ به این سوال می‌گوید: « قبلا صلاحيت‌شان يا احراز نشد يا رد شد. من دقيقش را نمي‌دانم ولي ممكن است در انتخابات رياست‌جمهوري 1400 شرايط عوض شود و تاييد صلاحيت شوند. ممكن است در آن زمان تحليل شوراي نگهبان اين بوده كه ايشان نبايد حضور پيدا كند ولي لزوما اين تحليل و اضطرار در شرايط فعلي پابرجا نمانده باشد. بنابراين اگر آقاي احمدي‌نژاد از شوراي نگهبان در اين زمينه استمزاج كند، قطعا پاسخش را خواهند داد. به هرحال فراموش نكنيد كه كشور ما، كشور آزادي است و آقاي احمدي‌نژاد به عنوان يك رجل سياسي مي‌تواند در انتخابات شركت كند و راي كمي هم در جامعه ندارد. شخصا در يك‌سال گذشته كه به شهرها و روستاهاي مختلف سفر كرده‌ام به چشم ديده‌ام كه مردم به نيكي از او ياد مي‌كنند؛ بنابراين ملاك ما نبايد عده‌اي ژورناليست و قشرهاي مرفه‌اي از جامعه باشد كه در دولت آقاي احمدي‌نژاد ضررهايي ديده‌اند.»

وی همچنین گفته است: «جايگاه رياست‌جمهوري جايگاه مهم و بزرگي است و همين مهم امكان اشتباه را افزايش مي‌دهد. ولي ما بايد بدانيم، اگر فردي همچون آقاي احمدي‌نژاد در قامت رييس‌جمهوري ايران اشتباهي هم كرد نبايد كشور را از قابليت‌هاي او محروم كرد و به يك‌باره به پايين پرتابش كنيم.»

لاریجانی؛ ایستاده در غبار؟!

روزنامه شرق در شماره امروز خود در گزارشی تحت عنوان اندر مصائب وسط ماندن به وصف حال و روز کنونی علی لاریجانی پرداخته و نوشته است: علی لاریجانی هم اصولگرایی است که این روزها گویی در وسط سیاست ایستاده است؛ ایستاده بین راست و چپ. از دوران ریاستش بر صداوسیما که کاملا سیاست‌هایش علیه اصلاح‌طلبان بود، به جایی رسیده که همسو با اصلاح‌طلبان متحد حسن روحانی می‌شود. در 88 ساکت فتنه لقب می‌گیرد و در سالگرد پیروزی انقلاب در قم به او حمله می‌شود. ماجرا برای او هم از 84 به بعد شروع شد. وقتی در شورای عالی امنیت ملی با احمدی‌نژاد به مشکل خورد و احتمالا حمایتی از سوی اصولگرایان حامی احمدی‌نژاد از خود ندید. اگرچه در مجلس اصولگرایان توانست یک رئیس مقتدر بماند؛ اما به‌وضوح در مجلس دهم با بخشی از این جریان به مشکل خورد تا جایی که او را دیکتاتور خطاب کردند. حمایتش از برجام به این تنش میان او و اصولگرایان بیشتر دامن زد و پیام این تنش را با رأی دوم شدنش در قم برای مجلس دهم دریافت کرد. لاریجانی که زمانی یک از احتمالات انتخابات 1400 بود، قطعا الان نسبت به ورودش به کارزار انتخابات ریاست‌جمهوری تردیدهایی جدی دارد، چون قطعا دیگر تک نامزد جبهه اصولگرایی نخواهد بود و به‌جز بخشی از جریان اصلا‌ح‌طلبی و اعتدالی احتمالا هواخواه جدی‌ای در عرصه سیاست ندارد. در صورت ورود به انتخابات، در جریان اصلاح‌طلبی احتمالا صرفا طیف حزب کارگزاران از او در 1400 حمایت کند. پیش‌بینی‌ها حاکی از این است که آینده سیاسی لاریجانی هم تقریبا به پایان رسیده است.

همتی کاندید نمی‌‌شود

این روزنامه همچنین با ارائه توضیحی حرف خود درباره ورود عبدالناصر همتی به انتخابات 1400 را پس گرفته و نوشته است که «علت طرح نام همتی در لیست کاندیداهای احتمالی، توییت محمد مهاجری، روزنامه‌نگار اصولگراست که نام همتی را در راستای نظریه‌‌ای مطرح می‌کند که معتقد است مشکل اصلی کشور اقتصاد است و یک رئیس‌جمهور اقتصاددان می‌خواهد. صرف‌نظر از این نکته که محمد مهاجری چرا از بین همه اقتصاددان‌ها به عبدالناصر همتی رسیده؛ اشتباهات سهوی خبرنگار «شرق» در تحلیل عملکرد رئیس کل بانک مرکزی است. در تحلیل روز گذشته «شرق»، در یک کلی‌گویی به برخی اقدامات همتی اشاره شده که هیچ داده و سندی برای آن ذکر نشده است».

منبع: فردا

کلیدواژه: بسته ویژه خبری روزنامه ها همتی جلیلی احمدی نژاد لاریجانی انتخابات ریاست جمهوری آقای احمدی نژاد آقای احمدی نژاد علی لاریجانی انتخابات 1400 اصلاح طلبان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.fardanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فردا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۲۱۳۸۴۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پرویز داوودی؛ ‌۱۸ نکته درباره معاون اولی که از رییس خود برید

   عصر ایران؛ مهرداد خدیر- امروز دوشنبه سوم اردیبهشت 1403 است و از اعلام خبر درگذشت ناگهانی دکتر پرویز داوودی معاون اول رییس جمهوری در دورۀ نخست محمود احمدی‌نژاد (84 تا 88) چهار روز می‌گذرد.

با این حال غیبت رییس جمهوری سابق هم در مراسم تشییع جنازه و هم ترحیم و هم حتی پرهیز از پیام تسلیت ( تا لحظه نگارش این متن) برای مرد شمارۀ دو دولت اول خود و جایگاه معاون اول رییس جمهوری که بعد از حذف سمت نخست‌وزیر در قانون اساسی 1368 در نظر گرفته شده اقتضا می‌کند با درگذشت مرحوم پرویز داوودی با تأمل بیشتر مواجه و به این بهانه برخی نکات را یادآور شویم که البته نخستین آنها بی‌اعتنایی نصب‌کننده و مافوق اوست به خاطر اتفاقاتی که بعدتر رخ داد و کافی است یادآور شویم همان روز یک رییس جمهوری سابق دیگر (سید محمد خاتمی) به مراسم ترحیم همسر معاون -و تازه نه معاون اول خود- رفت تا بدانیم کاری که احمدی‌نژاد در حق پرویز داوودی انجام داده نشان می‌دهد «معجزۀ هزارۀ سوم» واجد چه صفات برجستۀ اخلاقی‌یی و کشف اصول‌گرایی ایرانی تا چه حد ناب بوده است!

    احمدی نژاد در سال ۹۳ در مراسم ترحیم پدر او شرکت کرد اما ۱۰ سال بعد به ختم خودش نرفت!

  عنوان «معاون اول رییس جمهوری» هر چند تازه است ولی بعد از حذف نخست‌وزیر -که در تاریخ ایران با عنوان رییس الوزرا و صدراعظم قدمت بسیار دارد - تدبیری بود تا اعضای شورای بازنگری قانون اساسی به کار بستند زیرا بدون نخست‌وزیر هم اداره جلسات دولت در غیاب رییس جمهوری دچار مشکل می‌شد هم استقبال رسمی از نخست‌وزیران خارجی چون رییس جمهوری ایران همتای آنان به لحاظ پروتکلی نیست و از این رو معاون اول رییس جمهوری در نظر گرفته شد که هر چند منزلت و احترام و جایگاه نخست‌وزیر را دارد اما قدرت او را ندارد و به تعبیر اسحاق جهانگیری معاون اول رییس جمهوری در دوران حسن روحانی در طول رییس جمهوری تعریف می‌شود و اختیار عزل و نصب بدون نظر رییس‌جمهوری را ندارد بر خلاف نخست‌وزیر خاصه در دهه ۶۰ که مرد اول اجرایی بود کما این‌که در دوران ریاست‌جمهوری بنی‌صدر و آیت‌الله خامنه‌ای دولت‌ها به نخست‌وزیران (‌محمد علی رجایی و میر حسین موسوی‌) منتسب می‌شوند. مراد از دولت شهید رجایی هم دولت او در زمان نخست‌وزیری است نه ریاست جمهوری چون اولا دوران ریاست جمهوری او بسیار کوتاه بود (‌کمتر از ۴۰ روز: مرداد تا ۸ شهریور ۱۳۶۰) و تازه نخست‌وزیر دوره او هم دکتر باهنر بود.


  به اشتباه اما تصور می‌شود مراد از دولت رجایی دولت دوران ریاست جمهوری اوست. در حالی که یک سال نخست‌وزیری زمان ریاست جمهوری بنی‌صدر مد‌نظر است و می‌دانیم سران حزب جمهوری اسلامی او را به اولین رییس جمهوری تحمیل کردند (‌به خاطر در اختیار داشتن اکثزیت کرسی های مجلس اول).


پرویز داوودی، سومین معاون اول رییس جمهوری به حساب می آمد: بعد از حسن ابراهیم حبیبی ( دو رییس جمهور: هاشمی رفسنجانی و خاتمی) و محمد‌رضا عارف ( دوره دوم خاتمی). بعد از او هم شاهد سه معاون اول دیگر بوده‌ایم: اسفندیار رحیم مشایی، محمد رضا رحیمی، اسحاق جهانگیری ( دو هر دو دوره حسن روحانی)‌و محمد رضا مخبر ( معاون اول فعلی در دولت ابراهیم رییسی).

   عمر معاون اولی رحیم مشایی البته بسیار کوتاه بود و با توصیه یا نهی رهبری احمدی‌نژاد ناچار شد او را از معاونت اولی کنار بگذارد و محمد رضا رحیمی را جانشین او کرد.

   با محاکمه و زندان رحیمی جایگاه معاون اول آسیب دید و اسحاق جهانگیری کوشید آن را ترمیم کند و دفاع جانانه از رییس جمهوری در مناظره ها و انصراف به سود حسن روحانی در خاطره ها مانده است.


پرویز داوودی البته از جنس مردان احمدی نژاد نبود و به سفارش سید محمود هاشمی شاهرودی معاون اول شد و احمدی نژاد می‌خواست با قبول پیشنهاد رییس قوه قضاییه از نفوذ او به نفع دولت خود استفاده کند. استاد اقتصاد دانشگاه شهید بهشتی دانش آموخته دانشگاهی در آمریکا بود و در دوران هاشمی شاهرودی معاونت اقتصادی قوه قضاییه را بر عهده داشت و در واقع اولین و آخرین معاون اقتصادی قوه قضاییه چون بعد از او و هاشمی شاهرودی برچیده شد. مرحوم هاشمی شاهرودی علاقه خاصی به امور اقتصادی داشت و این انتصاب را می توان در آن راستا هم دانست.

احمدی نژاد بعد از انتصاب اسفندیار رحیم مشایی به معاون اولی هم آقای داوودی را کنار نگذاشت و به عنوان مشاور عالی و رییس مرکز بررسی های استراتژیک ریاست جمهوری نصب کرد.



۱۸نکته درباره معاون اول و مشخصا پرویز داوودی این بحث را کامل می کند:

۱. این که از ۶۸ به این سو تنها ۷ نفر بر این کرسی نشسته اند و مرد شماره دو دولت به حساب می آید توجه بیشتر به کارنامه پرویز داوودی را توضیح می دهد: حسن حبیبی (۱۲ سال)، محمد رضا عارف (۴ سال)، پرویز داوودی ( ۴ سال)، اسنفدیار رحیم مشایی ( ۵ روز)، محمد رضا رحیمی ( ۴ سال) و محمد رضا مخبر ( از ۱۴۰۰ به این طرف).

۲. پرویز خان بیش از این که یار این محمود (احمدی نژاد) باشد یار آن محمود (هاشمی شاهرودی) بود. چندان که معاون اقتصادی او در دوران قوه قضاییه و بعد از خروج از دولت هم رییس دفتر هاشمی شاهرودی در مجمع تشخیص هر چند شان معاون اول سابق رییس دفتری نیست.

۳. مرحوم داوودی در دولت احمدی نژاد جانشین محمدرضا عارف شد و جالب این که در انتخابات اسفند ۱۳۹۴ که با شور و شوق فراوان انجام و عارف با رای بالا نفر اول تهران شد داوودی هم کاندیدا بود و ناکام ماند. همین نامزدی نشان داد که به رغم چهار سال معاون اولی عنصر عمیق سیاسی نیست و  همچنان روی حمایت خاص هاشمی شاهرودی حساب می‌کرد.

۴. انتصاب او به عنوان مشاور عالی نشان می دهد رابطه او با دولت احمدی نژاد محدود به ۸۴ تا ۸۸ نبوده و تا پایان با او بوده در حالی که وانمود کرد رابطه خود با او را بعد از سال ۹۰ گسسته است.

۵. امضای بیانیه سال ۹۷ مهم ترین دلیل خشم احمدی نژاد از اوست. همان بیانیه که شماری از مردان احمدی نژاد حساب خود را از او جدا کردند و اتفاقا همان باعث شد ابراهیم رییسی برخی از آنها را به کار گیرد. مرحوم داوودی اما ترجیح داد بی عضویت رسمی برای جبهه پایداری برنامه اقتصادی بنویسد.


۶. چندان اهل اظهار نظر سیاسی نبود و به خاطر نوع رفتار و سلوک دکتر حسن حبیبی در ۸ سال ریاست جمهوری هاشمی و ۴ سال خاتمی این سنت جا افتاد که معاون اول نباید زیاد دیده شود. عارف هم این سنت را ادامه داد و داوودی هم در همین مسیر بود. هر چند در سال ۸۸ و در اواخر دوران معاون اولی گفت: ما آقای احمدی نژاد را آسان گیر نیاورده‌ایم تا به راحتی از دست بدهیم!

۷. در سال ۹۶ و در رقابت روحانی با رییسی از رییسی حمایت کرد و پشت سر رییس سابق خود - احمدی نژاد- که رد صلاحیت شده بود نایستاد.

۸. مردم در سال ۹۲ به روحانی رای دادند. در ۹۴ هم به همفکران او در مجلس. در ۹۶ هم روحانی را ابقا کردند اما لایحه پیوستن ایران به گروه ویژه اقدام مالی یا اف ای تی اف را باید مخالفان روحانی در مجمع تشخیص تصویب می کردند و این مدل دموکراسی در دنیا همتایی ندارد که رییس جمهوری و مجلس تصویب کنند و رقبای شکست خورده در انتخابات وتو کنند. ربط قضیه به مرحوم این است که اف‌ای‌تی‌اف را مثل کاپیتولاسیون می دانست و موضع محسن رضایی را تقویت می کرد.

۹. همان طور که احمدی نژاد استاندار دولت هاشمی رفسنجانی بود و بر رییسِ رییس خود شورید داوودی هم معاون وزیر اقتصاد در دولت هاشمی رفسنجانی بود اما در مجمع تشخیص مصلحت در جبهه مخالفان رییس مجمع قرار داشت.

۱۰. از جملات ماندگار مرحوم این است که دولت مهرورزی نه تنها مبتلا به فساد نیست بلکه کمترین فساد را تحمل نمی کند. او صندلی خود را اما به محمد رضا رحیمی سپرد ( اگر ۵ روز معاون اولی رحیم مشایی از ۲۷ تیر تا ۲ مردا ۸۸  را نادیده بگیریم) که به اتهام فساد بازداشت و زندانی شد.

۱۱. در دورانی که رییس بنیاد ملی نخبگان بود به خاطر اشتغالات دیگر اداره بنیاد را به زلفی گل سپرد و همین سابقه موجب شد در دولت رییسی وزیر علوم شود و از این حیث وزیر فعلی علوم وام دار مرحوم است.

۱۲. با این که چهره ای تکنوکرات بود اما دوست داشت حرف های خاص مذهبی بر زبان آورد. از جمله در ۱۴ تیر ۱۳۸۶ گفت: الگوی ما سیاست های اهل بیت است و فاطمه زهرا. در حالی که در طول ۲۵۰ سال امامت ۱۲ امام شیعه تا قبل از غیبت تنها در سه دوره کوتاه قدرت را در اختیار داشتند. امام علی کمتر از ۵ سال، امام حسن کمتر از یک سال و امام رضا هم دو سال ولیعهدی تشریفاتی. با این نگاه مشخص نبود منظور او چیست. درامور اخلاقی و دینی طبیعی است و ربطی به این دولت و آن دولت ندارد ولی در مقام دولت بیشتر حرفی برای جلب خوشایندها به نظر می رسید زیرا دولت زیر مجموعه نظام است و کلیت نظام از باور به امامت و ولایت شیعه مشروعیت می گیرد و دولت خاص تافته جدا بافته نبود و حتی رییسان جمهوری روحانی چنین مدعای نداشتند.

۱۳. در اول خرداد ۱۳۸۶ به گونه‌ای  به استقبال تحریم‌ها رفت که از یک استاد اقتصاد بعید بود. 

۱۴. در اردیبهشت ۸۸ و در آستانه انتخابات ریاست جمهوری  در سفر به تانزانیا ۶۰ نفر را با خود برد. یک هیات ۶۰ نفری برای سفر به کشوری چون تانزانیا این گونه توجیه شد که چون رییس جمهوری درگیر انتخابات شده و خود نمی تواند به سفر برود معاون اول به جای او رفته در حالی که معمولا رییس جمهور می‌رود و معاون اول می ماند. در دولت روحانی و دولت فعلی هم این گونه است.

۱۵. در ۱۴ تیر ۱۳۸۶ لوح تقدیری به مادر سید حسن نصرالله تقدیم کرد. از تاسف های مرحوم داوودی این بود که احمدی‌نژاد از تکریم و تجلیل مادر سید حسن نصر‌الله شیعه و روحانی به تسلیت به مادر هوگو چاوز در اسفند ۹۱ رسیده که به اعتقاد احمدی‌نژاد با عیسی مسیح بازمی گردد!

۱۶. احمدی نژاد از او در احکام انتصاب با این صفات یاد کرده بود: اندیشمند، متعهد، دل سوز، فداکار.... همه این توصیفات را به خاطر امضای بیانیه در سال ۹۷ نادیده انگاشت و به مرگ او هم توجه نکرد.

۱۷. برخی معتقدند بی‌توجهی احمدی‌نژاد به نظر معاون اول برای معرفی حسین صمصامی به عنوان وزیر اقتصاد هم به اختلافات او با پرویز داوودی دامن زد. احمدی‌نژاد تحت تاثیر ایده سید شمس‌الدین حسینی برای یارانه نقدی که تلفیقی از طرح ۵۰ هزار تومانی مهدی کروبی در سال ۸۴ و جمشید پژویان اقتصاددان برای حذف یارانه غیر مستقیم بود به جای «صمامی مزرعه آخوند» سید شمس الدین حسینی را برای وزارت اقتصاد در نظر گرفت و یارانه نقدی را به اجرا گذاشت.

۱۸. در حالی که از مرحوم به عنوان تئوریسین جبهه پایداری یاد می‌شود اما به احتمال زیاد رابطه تشکیلاتی نداشتند و بیشتر از تخصص خود استفاده کرده و برای آنها برنامه اقتصادی نوشته هر چند کاش در حیات از او می‌پرسیدند آنچه در دولت رییسی و مجلس انقلابی شاهدیم با آن برنامه انطباق دارد و اصلا وضعیت فعلی حاصل برنامه است یا بی‌برنامگی؟ به بیان روشن‌تر کو برنامه؟کدام برنامه؟

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: حضور کاظم صدیقی در مراسم ختم مرحوم پرویز داودی (عکس) مراسم ترحیم معاون اول احمدی نژاد بی حضور رییس جمهور پیشین پرویز داوودی؛ درگذشت یار محمودها و پایداری

دیگر خبرها

  • راهبرد اصلاح طلبان برای مدیریت فضای داخلی مجلس دوازدهم/اعتراف تلویحی هم میهن: آشوب‌های ۷۸ کار دوستان ما بود!
  • روایت ده نمکی از پیشنهاد وزیر شدنش در دولت احمدی نژاد
  • محمود احمدی نژاد و مادر هوگو چاوز سوژه شدند
  • عکس| سرنوشت ترسناک احمدی نژاد از زبان رائفی‌پور
  • چرا دوباره مادر چاوز؟
  • نسخه جدید گروهک نهضت آزادی برای اصلاح طلبان
  • استارت انتخاباتی حجاریان!
  • پشت پرده خشم احمدی نژاد از معاون تازه فوت شده‌اش
  • پرویز داوودی؛ ‌۱۸ نکته درباره معاون اولی که از رییس خود برید
  • در غیاب احمدی‌نژاد