کیانوش جهانپور؛ سخنگویی که رفت اما در خاطرات کرونایی میمانَد
تاریخ انتشار: ۲۰ خرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۲۳۳۹۰۳
ایران اکونومیست- برخی اظهار نظرهای او به مذاقهایی خوش نیامد اما نمیخواست مثل محمدرضا حیاتی (البته قبل از ابراز ارادت به اِبی!) فقط خوانندۀ متنی باشد که در مقابل او قرار دادهاند...
تغییر سخنگوی وزارت بهداشت در شرایط معمول، خبری کاملاً عادی است و از نظر خبری و سیاسی حساسیت قوۀ قضاییه یا وزارت خارجه را ندارد تا توجه رسانهها مدام به جانب آن باشند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
کرونا که آمد اما داستان تغییر کرد و طی 110 روز از اول اسفند 1398 تا همین دیروز و در غالب روزها و به جز ایام اولیه که دکتر ایرج حریرچی آمار میداد، تقریباً هر روز دکتر کیانوش جهانپور به عنوان سخنگوی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در مقابل دوربین ظاهر میشد و به سبب آمار روزانه، بخش خبری ساعت 14 شبکه اول سیما هم بار دیگر مورد توجه قرار گرفت.
کیانوش جهانپور؛ سخنگویی که رفت اما در خاطرات کرونایی میماند
برخی اظهار نظرهای آقای جهانپور اما ظاهراً به مذاقهایی خوش نمیآمد منتها او دوست نداشت مثل محمدرضا حیاتی (البته قبل از ابراز ارادت به اِبی!) فقط خوانندۀ متنی باشد که در مقابل او قرار دادهاند و مقدمه و مؤخره هم داشت و توییت هم میگذاشت.
در آن میانه چند روز تلویزیون بیشتر به خبرنگارِپزشک خود میدان داد و کمی دایرۀ مانور جهانپور محدود شد اما دوباره بازگشت.
او از دو سو تحت فشار بود. ازیک طرف رسانههای ماهوارهای خبری فارسی زبان که در آمارها تشکیک میکردند و جهانپور ناچار بود مدام توضیح دهد منظور از جانباختگان کرونا کسانی است که مرگ آنان به خاطر ابتلا مسجّل شده و طبعا فردی که تست نداده و درگذشته در آمار نمیآید.
از سوی دیگر در داخل که پارهای اظهار نظرها دربارۀ منشأ شیوع ویروس چه در خارج و چه در داخل را برنمیتافتند.
با این حال سعی کرد توازن را برقرار کند هر چند در یک فقره انتقاداتی متوجه او شد.
علت تغییر کیانوش جهانپور را میتوان از متن حکم انتصاب سخنگوی جدید دریافت. البته روایت رسمی این است که اساساً وزارتخانه در دورۀ جدید سخنگو نداشته و دکتر جهانپور در واقع مدیر روابط عمومی یا سخنگوی ستاد کرونای وزارت بهداشت بوده و ما تصور میکردیم او سخنگو بوده اما به هر حال در 110 روز گذشته در افکار عمومی به عنوان سخنگو شناخته شده است و اگر سخنگو نبود بهتر بود به تلویزیون میگفتند این عنوان را زیرنویس نکند و رسانهها از آن استفاده نکنند نه آن که حالا بگویند سخنگو نداشتیم!
در حکم دکتر نمکی به سخنگوی جدید یا اولین سخنگو آمده است: «از آنجا که هرگونه اظهار نظر سخن گو دیدگاه رسمی دستگاه و وزیر مربوطه تلقی میشود لذا قبل از طرح موارد در رسانهها و شبکه های اجتماعی ضروری است با من هماهنگی و از هر گونه سیاسی کاری پرهیز کنید.»
همین عبارت روشن میکند دلیل تغییر کیانوش جهانپور چه بوده است. این است که آقای وزیر نمیخواسته بابت حرف های او هزینه بدهد.
عصر ایران
مهرداد خدیر
منبع: ایران اکونومیست
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۲۳۳۹۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رونمایی از بزرگترین مسئله ایران و جهان که از فقر هم وحشتناک تر است
فیلسوف معاصر کشورمان معتقد است: بی معنایی بزرگترین مسئله امروز جهان است، مسئلهای وحشتناکتر از فقر، توسعه نیافتگی، آلودگی هوا و... و تمام اینها ناشی از آن است که رابطه انسان با معنا گم شده است. به گزارش عصر ایران، بیژن عبدالکریمی، استاد فلسفه درباره کشف معنا و مفهوم در روزگار معاصر گفت: من با حفظ کردن اشعار حافظ به حافظ نزدیک نمیشوم، با حفظ کردم قرآن، قرآنی نمیشوم، زمانی میتوانم به یک پاسخ نزدیک شوم که بتوانم آن پاسخ را در جان خودم تجربه کرده باشم، یعنی بتوانم پا در عالمی بگذارم که متنی مثل دیوان حافظ ایجاد میکند. وی افزود: ما صرف اینکه پدر یا مادرمان مسلمان است، مسلمان نیستیم، ما باید مسلمان بودن را انتخاب کنیم و در واقع من باید به آن برسم. زمانی من میتوانم مسلمان باشم که آن پاسخهایی که پیامبر(ص) و قرآن به رازهای بزرگ دادهاند را در جانم زیسته باشم. اگر در جانم به آن نرسیده باشم، تنها شناسنامهام مسلمان است، جریانی که در فرهنگهای دیگر نیز چنین است. عبدالکریمی در برنامه «سپنج» و در گفتگو با علی درستکار اضافه کرد: نیروهای زیادی وجود دارند که بودن من را تهدید میکنند، مثلاً رسانهها، رسانهها بودن من را تهدید میکنند، آنها میخواهند نحوه بودن من را تعیین کنند و من در برابر رسانه طغیان میکنم و اجازه نمیدهم رسانه، بودن من را شکل دهد. رسانه حقیرتر از آن است که بخواهد به بودن من شکل دهد. من با سیاست درگیر هستم، چون سیاست باید بر اساس نحوه زیست من شکل بگیرد. (در معنای اگزیستانسیال و متافیزیکی) من اجازه نمیدهم قدرتهای سیاسی یا کانونهای بزرگ قدرت چه در جهان و چه در داخل من و بودن من را شکل دهند. این فیلسوف معاصر در بخش دیگری از صحبتهایش بی معنایی را بزرگترین مسئله امروز جهان دانست و افزود: این معضل، مسئلهای وحشتناکتر از فقر، توسعه نیافتگی، آلودگی هوا و... است؛ تمام اینها نیز ناشی از آن است که رابطه انسان با معنا گم شده است، وقتی رابطه انسان با معنا گم میشود، رابطه انسان با خودش هم گم میشود. انسانی که بی خود و بی خویشتن است، کارهای احمقانه هم زیاد میکند و ما در چنین جهانی زندگی میکنیم. عبدالکریمی با اشاره به گستردگی بی معنایی در سراسر جهان و حتی در دنیای اسلام، اضافه کرد: متأسفانه با جهانی شدن عقلانیت جدید، این مسئله هم جهانی شده و فقط مربوط به غرب نیست. به اعتقاد من برخلاف شعارهای سیاسی ایدئولوژیکی که داده میشود، جهان اسلام و از جمله ایران هم در همین زمره قرار دارد. سال 87 بود که من کتاب «ما و جهان نیچهای» را نوشتم، جهانی که در آن معنا و حقیقت مرده، در چنین جهانی آنچه که امروز شاهد آن هستیم، مرگ انسان هم هست. مرگ انسان تنها مرگ فیزیکی نیست و حقیقت انسان هم امروز در خطر افتاده است. آنچه امروز روی کره زمین راه میرود به انسان در معانی که در معاصر گذشته میشناسیم، شباهت کمی دارد. در واقع با این انسان بیمعنا ما وجه انسانی کمتری را در زمین میبینیم. کانال عصر ایران در تلگرام