رافعی: قوه قضائیه سری به دفاتر تهیه‌کنندگان بزند/ پول‌شویان، سینما را رختشورخانه خود کرده‌اند
تاریخ انتشار: ۲۵ خرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۲۸۳۵۱۳
«آل کاپون» به عنوان یکی از چهره‌های اصلی پول‌شویی در دنیا باید از صاحبان سرمایه کثیف و پول‌شویان سینمای ما درس بگیرد و شاگردی آنان را بکند. ۲۵ خرداد ۱۳۹۹ - ۱۱:۰۸ فرهنگی سینما و تئاتر نظرات - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، با نزدیک شدن دادگاه محمد امامی متهم فساد بانکی و پول‌شویی در کشور پرونده پول‌شویی در سینمای کشور و بررسی نقش وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و قوه قضائیه مسأله مهمی است که باید بررسی شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
شاید دانستن اینکه چرا اصطلاح پول‌شویی را برای خرج کردن پولهای کثیف به کار می‌برند جالب باشد. اینکه افرادی که پولهای هنگفت نامشروع و آلوده دارند برای اینکه بتوانند از زیر بار مسئولیت سنگین نگه‌داری و فراری دادن آن از دست قانون و نظارت کاری کنند در تاریخ چه می‌کنند؟ ساز و کار پول‌شویانی که در زندان به سر می‌برند و برای رسانه‌ها جریان‌ساز شده‌اند چگونه است؟
از سوی دیگر برای مقابله با ورود پولهای کثیف در سینما چه باید کرد؟ آیا سازمان سینمایی و وزارت ارشاد و یا قوه قضائیه برای مقابله با این جریان می‌توانند آستین بالا بزنند یا تنها با نظاره‌گری به اتفاقات رخ داده باید نقش «نوشدارو بعد مرگ سهراب» باشند و با دادگاهی کردن متهمان و صدور بیانیه به کنش‌های دیرهنگام بپردازند؟
عباس رافعی کارگردان سینمای کشور که متأسفانه فیلم تازه او در اکران آنلاین نیز مورد سوءاستفاده بخش دیگری از مفسدان قرار گرفته و قاچاق شده است در پاسخ به خبرنگار تسنیم درباره راه مبارزه با پول‌شویی در سینما ترجیح داد تا کمی درباره تاریخچه پول‌شویی در دنیا صحبت کند تا معلوم شود که چرا چنین اصطلاحی درباره این موضوع وجود دارد؟
پول‌شویان سینما آل کاپون‌های امروزند
رافعی بیان کرد که در این باره کمی باید عقب‌تر رفت و اول سؤال کرد چرا سرمایه‌های مشکوک به سمت سینما آمده است؟ یعنی دلیلش را بپرسیم که پول‌شویان چه نفعی از سینما می‌برند که به سینما می‌آیند و به تولید فیلم می‌پردازند؟
واقعا دلیل اینها چیست؟ ماجرا از این قرار است که در زمان سرکردگی آل‌کاپون، چون در تجارت مواد مخدر، فحشا و قمار و دیگر کارهای خلاف به سر می‌برد، مجبور بود که سرمایه‌اش را که از طریق این موارد در نیویورک به دست آورده بود را به نوعی معدوم کند. او چندین رختشورخانه در این شهر درست کرده بود و با استقرار ماشین‌های لباس‌شویی در چند محله در مکان‌هایی مانند زیرزمین، این پول‌هایی که از طریق نامشروع به دست آمده بود را در حساب این رختشور خانه‌ها می‌ریخت و صاحبان آنها می‌گفتند که حاصل درآمد رختشورخانه در حسابشان واریز شده است. چون از اینجا پول به بانک می‌رفت می‌گفتند که پول شسته شده است. الان هم آل کاپون‌ها، سینما را به مثابه رختشورخانه‌ها در نظر گرفته‌اند و پولهای کثیف خود را در آنجا می‌شویند. جعل اصطلاح پول‌شویی از اینجا آمده است.
تصویر آل گاپون در زندان
فاکتورسازی راه فرار صاحبان سرمایه‌های کثیف
رافعی در ادامه می‌گوید که صاحب سرمایه‌های مشکوک در سینما نیز به این شیوه عمل می‌کنند: به این دلیل که سود برای پول‌شویان در تولید فیلم است نگران اکران و پخش و دیگر مسائل جاری اکران فیلم نیستند. برای همین از همان ابتدای مراحل پیش تولید خبرسازی می‌شود که قرار است فلان فیلم و سریال تولید شود که با حضور فلان سوپر استار و کارگردان قرار است ساخته شود و در آن هزینه‌های هنگفتی صورت گرفته است. زمانی که ذهن ما درگیر این نکته است که حتما این سریال 60 میلیارد هزینه ساخت دارد، بخشی از پولهای نامشروع به حساب عوامل و بازیگران ریخته می‌شود تا هرچه زودتر فرایند شست‌شو صورت بگیرد. دیگر بخش‌های پول کثیف نیز در مراحل ساخت و بعد از تولید واریز خواهد شد و در حقیقت با نوعی فاکتورسازی این برنامه پایان می‌گیرد.
وی به این نکته نیز اشاره می‌کند که زمانی که تهیهکننده مثلاً 10 میلیارد می‌برد به بانک واریز کند، بانک سؤال می‌پرسد که منشأ این پول کجا است و تهیهکننده نیز در جواب فروش نداشته فیلم و سریال خود را مطرح می‌کند. او در حقیقت پول را از حسابی به حساب دیگر واریز می‌کند و با این کار پول‌ها گم می‌شود. اجازه بدهید برای شفاف‌تر شدن این موضوع به این اشاره کنم که در همین سال‌های اخیر فیلمی ساخته شد که پر از بازیگر بود و اینطور که شنیده می‌شد هرکدام دستمزد میلیاردی گرفته‌اند. تعداد بازیگران و رقم‌هایی که گرفته بودند اعلام شده بود که 8 میلیارد هزینه شده اما برای 30 میلیارد فاکتور صادر شده و با این کار 22 میلیارد دیگر که حاصل قمار بوده است تمیز می‌شود.
رضوی و امامی متهمین فساد بانکی
چه سودی بالاتر از این برای قماربازان و قاچاقچیان و ... وجود دارد؟
بنابراین سینما تبدیل می‌شود به رختشورخانه آل کاپون که نتیجه‌ای جز سینمایی چرک و کثیف و بی‌محتوا از آن نمی‌توان داشت. چه انتظاری از چنین سینمایی داریم؟ قطعاً باید از این پولهای کثیف فلان سریال که قرار بوده است 18 قسمتی باشد تبدیل به سریال 40 قسمتی می‌شود. و اینچنین کیفیت فدای کمیت می‌شود.
با سود کارخانه و شرکت کار فرهنگی می‌کنند تا از مالیات فرار کنند
«نکته دیگر که در این روال آلوده کمک‌رسان بسیار خوبی است، بحث معافیت از مالیات کارهای فرهنگی است. آقای پول‌شو که اتفاقاً کارخانه دارد و از آن طریق سود هم به دست آورده است می‌گوید که به دلیل آنکه از سود حاصل کار کارخانه در امور فرهنگی هزینه کرده‌ایم آن چند میلیارد مالیاتی که اداره مالیات از ما برای کارخانه گرفته است، به دلیل قانون معافیت مالی کار فرهنگی باید پس بدهند. واقعاً آل کاپون در کنار این مفسدان حکم بچه‌ای بیشتر ندارند و باید پیش آنان درس پس بدهد.»
اما یکی دیگر از موضوعات مهم در زمینه سهل و آسان شدن پول‌شویی در زمینه سینمایی طبیعتاً به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بازمی‌گردد؛ چراکه این وزارتخانه و معاونت سینمایی آن که وظیفه مدیریت سینمای کشور را دارد، نتوانسته است با وضع قوانین سفت و متقن جلوی کار تهیه‌کننده‌ها و کارگردانانی را که در سال از پیش‌تولید تا مراحل فنی بعد از فیلمبرداری چندین پروژه را به دست دارند بگیرد. ارتباط قوی این سرمایه‌گذاران با چنین تهیه‌کنندگانی چندان سخت نیست. کافی است فهرست تهیه‌کنندگانی که در سال چندین کار را همزمان با هم روی دوش خود می‌گذارند را ببینیم.
انتظامی رئیس سازمان سینمایی
رافعی که تجربه کارهای گزیده و معدودی را در سینما دارد در این زمینه نیز تحلیل جالبی دارد: «واقعیت این است که صاحبان سرمایه‌های مشکوک تنها با چند تهیهکننده معدود کار می‌کنند، طبق قانون وزارت ارشاد هر تهیهکننده همزمان نمی‌تواند دو فیلم تولید کند. اگر یک تهیهکننده پروانه ساخت برای تولید یک فیلم گرفته است، نمی‌تواند همزمان یک فیلم دیگری را کارگردانی کند مگر همان فیلم خودش را که پروانه ساخت آن را گرفته است با این حال یکی از تهیه‌کنندگان سال قبل 5 فیلم تولید کرد، یک فیلم با یک کارگردان پیشکسوت، 4 فیلم هم با فیلم اولی‌ها.»
اما مهم‌تر از تمام مباحث فوق حل موضوع پول‌شویی در سینما است. به راستی وزارت ارشاد و قوه قضائیه در این زمینه چه نقشی می‌توانند داشته باشند؟ آیا این نکته که بارها اشاره می‌شود که وزارت ارشاد نباید در این حوزه ورود کند حتی از طرف بخش حراست آن نیز قابل بررسی نیست؟ قوه قضائیه در این زمینه چه نقشی می‌تواند داشته باشد؟
پاسخ کارگردان فیلم بهت که متأسفانه فیلمش در فضای مجازی خیلی سریع قاچاق شد نیز خواندنی است: به نظرم حراست سازمان سینمایی می‌تواند حداقل سری به دفتر تهیه‌کننده‌ها بزند و از آنها جویای کاری که دارند می‌کنند بشود. سازمان بازرسی کل کشور نیز در این میان نقش بسیار مهمی می‌تواند داشته باشد. در مورد قوه قضائیه نیز باید بگویم هنوز در مورد دو سرمایه‌گذار متهم یعنی محمد امامی و هدایتی که کاملاً جرمشان مشخص شد کار آنچنانی نکرده است. چه انتظاری داریم برای محاکمه جدی دانه درشت‌های دیگر؟
پشت صحنه فیلم بهت
من از بازیگران و کاگردانان و دست اندرکاران سینما که بالاترین دستمزدها را می‌گیرند خواهش می‌کنم که حاضر به همکاری به این افراد نشوند چرا که دست همین تهیه‌کننده‌ها هم در دست آنان است. مگر کارگردانی که دستمزدش را با دلار می‌گیرد که همه او را می‌شناسند نمی‌داند که این پول‌ها از کجا آمده است؟ نیازی نیست که قوه قضائیه کار چندان خاصی بکند کافی است که با ورود به دفتر جامعه صنفی تهیه‌کنندگان سینمای ایران از آنان اسنادی را که دارند بخواهد تا با کمک آن بسیاری از پروژه‌هایی را که در آنها پول‌شویی می‌شود بگیرد.
در پایان از این کارگردان سینمای کشور درباره قاچاق فیلم اخیرش سؤال کردیم که کدام یک از بخش‌های سازمان سینمایی، ساترا یا پلتفرم‌های دیجیتال را مقصر می‌داند؟ پاسخ رافعی این بود که به عنوان یک کارگردان و تهیهکننده هیچ‌کدام از این سه بخش را مقصر نمی‌داند بلکه قانون کشور را که کپی رایت را قبول ندارد مقصر اصلی این موضوع می‌داند. اگر ما قانون کپی‌رایت را قبول داشته باشیم نه تنها این اتفاق نمی‌افتد بلکه زمانی که ما فیلمی را که متعلق به شرکت‌های خارجی است پخش می‌کنیم از پولهای بلوکه شده ما برداشت نمی‌کنند.
آیا کپی رایت در کشور ما محقق خواهد شد؟
رافعی درباره اینکه تحریم‌ها احتمالاً نمی‌گذارند که ایران بتواند با این شرکت‌ها وارد تعامل شود و از آنان فیلم یا سریال را بخرد، بیان کرد: اتفاقاً آنان برای اینکه به پول برسند حاضرند که قوانین تحریمی خودشان را نیز دور بزنند. بسیاری از این شرکت‌ها در اطراف ما مانند دبی و لبنان دفاتری دارند که از طریق آن دفاتر که در حقیقت نمایندگی آن شرکت‌هایند می‌شود فیلم‌ها و سریال‌های آنان را خرید اما ما راه غلط را انتخاب می‌کنیم. زمانی که این قانون در کشور ما وضع شود اتفاق خوبی که می‌افتد این است که زمانی که من فیلم یا سریالی را ساختم در صورتی که قاچاق شود تنها سایت مورد نظر بسته نمی‌شود بلکه با جریمه بسیار سنگین روبرو می‌شود که احتمال قاچاق را بسیار پایین می‌آورد. در این صورت نیز شبکه‌های ماهواره‌ای و کانال‌ها فیلم و سریال را پخش نمی‌کنند.
بنابراین ماجرای فساد مالی و اقتصادی در سینمای کشور ما از سویی ناشی از مشکلات قانونی و نظارتی قوه قضائیه و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است. از سوی دیگر قوه قضائیه می‌تواند با اهتمام بیشتر و با ارتباط قوی و مستمر با تهیه‌کنندگان و دفاتر صنفی سینمایی آنان و برگزاری جلسات همفکری با تهیه‌کنندگان، راه‌های بستن پول‌شویان را فراهم کند و کار نشدنی نیست. پولهای کثیف در سینمای ایران به دلیل آنکه ویترین بسیار خوبی برای فعالیت است و وجاهت برای صاحب سرمایه مشکوک فراهم می‌کند و از سوی دیگر قوانین فرهنگی ما بسیار سست است، باعث می‌شود که پول‌شویان بسیار راحت‌تر به پول‌شویی در چنین سینمای بی در و پیکری بپردازد.
انتهای پیام/
R1544/P/S4,34/CT7 واژه های کاربردی مرتبط سازمان سینمایی وزارت ارشاد سینمای ایران سینمامنبع: تسنیم
کلیدواژه: سازمان سینمایی وزارت ارشاد سینمای ایران سینما سازمان سینمایی وزارت ارشاد سینمای ایران سینما سازمان سینمایی تهیه کنندگان پول های کثیف وزارت ارشاد سینمای کشور پول شویی قوه قضائیه تهیه کننده پول شویان آل کاپون شرکت ها پول ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۲۸۳۵۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نماوا بایکوت می‌شود؟/ رضا کیانیان: از شانه‌ساززاده شکایت می‌کنیم/ همایون اسعدیان: با شما قطع همکاری می‌کنم/ فرحبخش: برو سرامیکت را بفروش !
مهسا بهادری: حدود ۲۴ ساعت است که جنجال عجیبی در فضای مجازی به راه افتاده و سرمنشا آن یک مصاحبه ویدیویی یک دقیقه‌ای وایرال شده است که محمدحسن شانه‌ساززاده مؤسس شاتل و نایب‌رئیس هیئت‌مدیره پلتفرم نمایش خانگی نماوا در آن حرفهای عجیب و غریبی می‌زند و همه بازیگران و تهیه‌کننده‌های سینمای ایران را به بی‌اخلاقی متهم می‌کند. شانه‌ساززاده دقیقا در این ویدئو می‌گوید: «حالا هزینه‌هایش سرجای خودش، بازیگراش هم خیلی بی‌اخلاقند، یعنی من خودم یک مدت خیی وقت می‌گذاشتم تو نماوا، بازیگرها و تهیه‌کننده‌ها همه بی‌اخلاقی‌های خاص خودشان را انجام می‌دهند، نه به قرارداد متعهدند، نه به حرف خودشان متعهدند و من در چند صنعت مختلف بودم از مصالح ساختمانی تا کاشی و سرامیک و خودرو من به بی‌اخلاقی اینها [بازیگران و تهیه‌کننده‌ها] ندیدم و اسمش هم این است که هنرمندند و فرهیختند و فرهنگی‌اند اما بسیار بی‌اخلاقند»
مجری در ادامه می‌خندد و می‌گوید امیدوارم وقتی این مصاحبه بیرون آمد ما و نماوا را بایکوت نکنند اما شانه‌ساززاده می‌خنددد و می‌گوید: «نه، آنها اول و آخرشان پول است، شما پول بده آنها هرکاری می‌کنند.»
اما پیش‌بینی مجری درست بود و بعد از انتشار این ویدیو نه تنها هجمه‌های زیادی به شانه‌ساززاده وارد شد که نماوا به‌خاطر آن ناچار به عذرخواهی شد و صنف بازیگران هم اعلام کرد که از این فرد شکایت خواهد کرد، بلکه هنرمندانی مثل همایون اسعدیان، مازیار میری، مصطفی کیایی هم نماوا را بایکوت کردند.
واکنش‌ها چه بود؟/ برو سرامیکت را بفروش!همایون اسعدیان کارگردان سینما و تلویزیون نیز در واکنش به این اظهارات گفت: «آقای شانه‌ساززاده یکی از مدیران ارشد نماوا با حرف‌هایی که بیشتر زیبنده خودشان است بازیگران و تهیه‌کنندگان سینمای ایران را مورد نوازش قرار دادند! من در چهل‌سال گذشته شاهد این میزان از وقاحت در اظهارنظر کسی در مورد هنرمندان نبودم و این صحبت‌ها بی‌سابقه است. به‌خصوص وقتی سوال‌کننده از آقای شانه‌ساززاده می‌پرسد نگران عدم همکاری بازیگران و تهیه‌کنندگان پس از این حرف‌ها نیستید؟ می‌گوید پول که بدهید می‌آیند!
قیاس به نفس می‌فرمایید جناب شانه‌ساز! حداقل برای منی که در دو پروژه با شما کار کردم و چیزهای بسیاری از شما دیدم این حرف‌ها باعث تاسف است. جناب شانه‌ساززاده برای حفظ حرمت سینمای ایران، من، همایون اسعدیان عضو کوچک این سینما تا زمانی‌که شما در نماوا حضور داشته باشید در هیچ سمتی با این مجموعه همکاری نخواهم کرد.»
مازیار میری هم در این مورد گفت: «آقای شانه‌ساززاده فرمایشاتی داشتند که واقعا باعث تاسفه. البته از نظر من تاسف بزرگ‌تر جایی است که مدیران فرهنگی کشور شرایطی به وجود می‌آورند که افراد کاسب کاری همچون ایشان عهده‌دار و تصمیم‌گیر امور فرهنگی می‌شوند و از آنجا که بر خلاف تصورشان معتقدم اخلاق و شرافت بیش از هر حرفهای نزد اهالی سینماست تا زمانی که ایشان رسما از اهالی سینما عذرخواهی نکند از تمام پروژه‌هایی که قرار به همکاری با این پلتفرم داشتم انصراف می‌دهم.»
اسماعیل عفیفه تهیهکننده سریال جنگل آسفالت که از طریق نماوا پخش می‌شود در جواب به حرفهای مدیر ارشد این پلتفرم درباره بازیگران و تهیه‌کنندگان نوشت: «ما به اندازه جناب شانه‌ساززاده درگیر پول نیستیم که به‌خاطرش هرکاری بکنیم. ما مانند ایشان ابوالمشاغل نیستیم و شغل و میزان درآمد و سابقه و سطح زندگی ما چیز پنهانی ندارد. من در زمان مسئولیت آقای شانه‌ساززاده قراردادی با نماوا نداشتم و قرارداد «جنگل آسفالت» با تیم مدیریتی جدید بسته شد و علیرغم بالا و پایینی که هر پروژه دارد صمیمانه و همراه با اعتماد متقابل مشغول کاریم. تهمت‌های ایشان قابل پیگرد قانونی است، اما در حال حاضر تیم ما و مجموعه نماوا فصل مشترکی به نام «جنگل آسفالت» دارد، پس ما مانند ایشان مصداق این بیت سعدی نمی‌شویم که یکی بر سرِشاخ بُن می‌برید.»
هوشنگ گلمکانی، منتقد سینما هم نوشت: «در جبهه «قدرت و سرمایه» اغلب بی‌اخلاقی و بی‌تعهدی، با ستم و فساد مالی و رانت‌خواری و حق‌کشی نیز همراه است.»
علی رویین‌تن که کارگردان است هم در این میان سکوت نکرد و در پست اینستاگرامی‌اش نوشت: «در جواب آن آقایی که پول موزاییک فروشی را به رخ هنرمندان گشید و به احترام همه به خصوص همایون اسعدیان و مازیار میری و یک نکته شما نگران آن چیزهایی هستی که با پول نمی‌شود خرید، هنرمندان با پول هم تحقیرت کردند که به خودآیی. قلندران حقیقت به نیم‌جو نخرند، قبای اطلس آن کس که از هنر خالیست.
باید بدانی که در همه جا هر آن کس که در کیسه‌اش زر بود کلامش متین است اگر خر بود. سینما نیست. با پول خدمات هنری را می‌شود خرید اما هنرمند را نه.»
محمدحسین فرحبخش هم خطاب به مدیر ارشد پلتفرم نماوا نوشت برو سرامیکت را بفروش و با انتقاد تندی از او نوشت: «بی‌اخلاقی نه در میان قاطبه هنرمندان بلکه در میان مدیران برخی پلتفرم‌ها و از جمله همین پلتفرم وجود دارد. از خودم شروع می‌کنم که فیلم مرا بی‌اجازه و به‌صورت دزدی در پلتفرم قرار داده بودند و به‌تازگی مجبور شدند بردارند. اگر یک فرد لمپن و باج‌خور تحت عنوان تهیهکننده کاری کرده ربطی به جامعه تهیه‌کنندگان ندارد.
به این مدیر پلتفرم توصیه می‌کنم به سراغ فروش سرامیک برود و عرصه هنر را برای اهالی هنر بگذارد. شان خود را باید خودتان حفظ می‌کردید و با افراد معتبر هنرمندان کار می‌کردید چون بخش عمده اهالی سینما افراد باشخصیت هستند، حتی آن آبدارچی صحنه.»
پرویز پرستویی هم نوشت نه به همکاری با نماوا.
محسن کیایی هم نوشت: « خوشبختانه من تا به حال با پلتفرم نماوا کار نکردم و از این به بعد هم نخواهم کرد، اما الان انتظارم ااز دوستان و هم صنفی‌های خودمه که با این پلتفرم کار کردن و الان دارن کار می‌کنند حتمالا ایشون چون با شماها کارکرده این حرف‌ها را زده بهتر عکس‌العمل درستی نشون بدین.»
شهرام گیل‌آبادی هم نوشت: «آقای محترم بی‌اخلاقی از وقتی بر هنر سایه افکند که سیاست‌های غلط فرهنگی به امثال شما اجازه داد به جایی وارد شوید که اندازه قد و قواره شما نیست... از موقعی که هنر خرید و فروش شد کاسبان و رانت خواران سر و کله شان پیدا شد. آقای عزیز جای شما همان صنوفی است که فرمودید، معلوم است هنرمندان زیر بار امثال شما نمی‌روند. خیلی روشن است، هر سرمایه‌داری لیاقت نفس کشیدن در فضای فرهنگ، اندیشه و هنر را ندارد.»
حسین سحرخیز هم نوشت: «اخیرا ویدئویی را مشاهده کردم که اقای شانه ساز از مدیران ارشد نماوا درآن ویدئو آنچه لایق خودشان و تراوشات مغزی ایشان بود به کلیه هنرمندان نسبت دادن که البته باعث تعجب بنده نشد چون به کرات از تریبونهای مختلف این گونه الفاظ و افتراها را برای تخریب کاریزمای هنرمندان شاهد هستیم ، تعجب من از این است چرا خانه سینما در این رابطه منفعل عمل کرده وبه وظیفه خود به عنوان یک تشکل صنفی عمل نمیکند، بجز یکی دو صنف و تنی چند از تهیه کنندگان و کارگردانها بقیه سکوت اختیار کرده اند؟ تا کی باید بنشینیم وشاهد آن باشیم هر بی سرو پایی به خودش اجازه دهد باآبرو و حیثیت جامعه هنری بازی و توهین کند؟ از چه نگرانیم؟ هویت این ادمها و این مراکز در گرو حضور هنرمندان است. من سینما گفتگو را با کارآمدی که از او شاهد هستیم یک تشکل میدانم، امیدوارم بادرایت و شجاعتی که در گردانندگان این تشکل سراغ دارم ، بنا به رسالتش بیانیه ای درخور اراجیف اظهارشده توسط این دلال کاسب کار در جراید انتشار داده شود تا این افراد متوجه شوند به دلیل داشتن صرفا ثروت که معلوم نیست از کجا و به چه شکل بدست آمده نمیتوانند آن دهان گشادشان را باز کنند و هرچه آشغال درون آن است بیرون بریزند. بااتحاد و تحریم این پلتفورم نشان دهیم که هنوز زنده ایم و هویت داریم.»
سخنان نایب رییس هیات‌مدیره نماوا درباره اهالی سینما، در ساعات اخیر حاشیه‌ساز شده و واکنش بسیاری از هنرمندان و صنوف سینمایی را برانگیخته است.
اظهاراتی که هرچند حالا با پاسخ روابط عمومی پلتفرم مذکور و عذرخواهی همراه بوده است و در متن این پیام آمده: «
غیر از هنر که تاج سر آفرینش است / دوران هیچ منزلتی جاودانه نیست
مجموعه نماوا به عنوان یکی از قدیمی‌ترین سکوهای نمایش خانگی مفتخر است که سال‌ها خود را به منزله خانه سینماگران و هنرمندان ایران تلقی کرده و رابطه احترام‌آمیز و مبتنی بر اصول حرفهای با ایشان را همواره راهنمای عمل خود داشته است.
نماوا در بحران‌های اقتصادی سال‌های اخیر سینمای ایران، در کنار سایر سکوهای نمایش، کوشیده فضا و فرصتی فراهم کند تا آسیب‌های کمتری متوجه نیروهای خلاق سینما شود. هرچند که در جریان ساخت و نمایش برخی مجموعه‌های نمایشی مشکلاتی با برخی از همکاران پدید آمده باشد و مجموعه‌ای علیرغم صرف هزینه‌های گزاف، با بدعهدی به پخش نرسیده باشد، اما بدیهی است که چنین مشکلاتی عمومیت ندارند و مصاحبه اخیر نایب رئیس هیات مدیره نماوا را می‌باید صرفا واکنشی به موردی مشخص تلقی کرد.
مجموعه نماوا ضمن پوزش از هنرمندان شریف و نجیب و جامعه اصناف سینمای ایران تاکید دارد که تداوم رابطه مودت‌آمیز و محترمانه با سرمایه‌های گران‌سنگ سینمای ایران هم‌چنان مهم‌ترین سرمایه او خواهد بود.»
به نظر می‌رسد در ادامه، این سکوی نمایش فیلم و سریال را حداقل برای همکاری با جمعی از هنرمندان، با چالش جدی مواجه کند.
نماوا بایکوت می‌شود؟همچنین جامعه صنفی تهیه کنندگان به صحبت‌های شانه ساز زاده واکنش تندی نشان داد و نوشت :« سالیانی ست که ساحت هنر، گاه و بیگاه به درشتیِ کوته قامتان و تندیِاندک خردان و نیشِ کج فهمان، آزرده می شود و جماعت بدشگون، فخر فروش سرِ بازار شده اند. دور و نزدیک گواه این مطلبند که دامن هنر در این مُلک، از حافظ تا امروز به صفای باطن و صدقِ ظاهر سرآمد بوده و اسباب تحیر و تاسف است؛که به دست این نابخردانِ چشم تنگ افتاده که نمی دانند عسل به خانه می برند یا شوکران! مَسلک شان بدعتی ست که آراستن خویش به زیور هنر را به چنین بزکی شنیع آلوده‌اند.
روزگار ملال آوری ست و از ماست و برماست که خانه از غیر نپرداخته‌ایم!
جناب مخاطب محترم، کمی آرام! آنجا که نشسته اید حرمتی دارد که اگر تمام قد به حفظ حریم و شانیت آن توجه نکنید، خود را سراپا آلوده کرده اید. فراموش نکنید که آنچه امروز شما را شان گفتن و شنیده شدن عطا کرده، منزلت و برکت هنر و هنرمندانی ست که متعهدانه به خلق آثاریدست زده اند؛ که اگر به طریق و سلوک شما رفته بودند، امروز همین اندک توشه را هم نداشتید.
بر این باوریم که هنر متاعی نیست که سر هر بازار بشود خرید و سر هر بازار بشود فروخت، لکن چه کنیم که از بدحادثه، این روزها قدر زر بیشتر است تا هنر.
گله کنید و معترض باشید اما از خود! از طریقی که نه مرام تجارت دارد، نه زبان اهل هنر می شناسد. آنکه امروز به تَبختُر، تخفیف و تحقیرش می کنید، بجای سلطنت بر مال و اموال، بر چشم و قلوب مردمی جای دارد که سرآمد فخر و شرافتند.
این تقلای بیهوده را وانهید؛ به بانگ رسا عذر بخواهید و اظهار ندامت کنید و این خانه را به صاحبانش واگذارید که عرصه سیمرغ جولانگاه شما نخواهد شد؛ عِرض خود می برید و زحمت ما می دارید.
اگر شمارش مَسکوکات مجالی داد، سری به عبرت خانه اَسلاف خود بزنید؛ از این راه به خدا نمی رسید، اما به خانه شاید!»
روابط عمومی خانه سینما (جامعه اصناف سینمای ایران): «هیأت رئیسه خانه سینما ( جامعه اصناف سینمای ایران ) با توجه به اظهارات اخیر نایب رئیس پلتفرم نماوا که موجب تشویش اذهان عمومی و واکنش‌های گسترده اعضای صنوف سینمای ایران شده است، بررسی این موضوع را به شورای صیانت خانه سینمای ایران ارجاع می‌دهد. بدیهی است نتیجه و عکس العمل لازم پس از اظهار نظر شورای صیانت به اطلاع اعضای محترم سینمای ایران خواهد رسید.»
رضا کیانیان عضو انجمن صنفی بازیگران سینمای ایران نیز در واکنش به این ماجرا نوشت: «من هم سخنان نایب‌رئیس پلتفرم نماوا که به بازیگران و تهیه‌کنندگان توهین کرده بود را شنیدم. اتفاقا به همین علت واکنش انتقادی آقایان همایون اسعدیان و مازیار میری را در صفحه خودم استوری کردم و بازنشر دادم. اصلا دوست ندارم راجع به آن فرد و ادبیات زشت او حرفی بزنم و او را مخاطب قرار دهم، ولی این را بگویم که قرار است انجمن بازیگران سینمای ایران یک شکایت قضایی از نایب‌رئیس نماوا تنظیم کند. باید منتظر باشیم و ببینیم قوه قضائیه چه تصمیمی درباره سخنان توهین‌آمیز این فرد می‌گیرد.»
۲۴۵۲۴۵
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1898667
منظور از «خانم بازیگر» در اعترافات تتلو که بود؟