آسیب های روانی ویروس کرونا بر کودکان/توصیه به والدین
تاریخ انتشار: ۱۴ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۵۰۸۰۸۴
مریم داودوندی، در گفتگو با خبرنگار مهر، اظهار داشت: اخیراً با تغییر الگوی انتقال کرونا و مبتلا شدن کودکان نیز به این بیماری، موجی از نگرانی در بین خانوادهها ایجاد شده است, به طوری که برخی از والدین برای مراقبت از فرزندان خود به جای پرداختن به آموزشهای «خود مراقبتی بهداشتی»، بچهها را از محیط اطراف میترسانند و ناخواسته تلاش میکنند ترس از تماس با اشیا و دوستان را در آنها درونی سازی کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی تصریح کرد: بازی فقط برای سرگرمی نیست بلکه بازی کردن جزئی مهم از زندگی و راهی برای رشد کودکان است. از طریق بازی است که کودکان یاد میگیرند به اشیا معنی دهند، روابط را دستکاری و کشف کنند، اجتماعی شدن را تمرین کنند، نقشهای متفاوتی را ایفا و بیاموزند و هویت خود را بسازند. بچهها در تعامل و ملاقات با گروه همسالان, یافتههای خود را به اشتراک میگذارند، فن بیان خود را ارتقا میبخشند و با اجتماع آشنا میشوند به همین دلیل نباید آنها را از مواجهه با محیط ترساند.
داودوندی ادامه داد: خود مراقبتی و رعایت پروتکلهای بهداشتی را نباید به شکل ترس و وحشت از محیط و دوستان به کودکان آموزش داد, چرا که اگر ترس از محیط در کودکان درونی سازی ذهنی شود آنها به سرعت افرادی درونگرا، منزوی، گوشه گیر و مضطرب خواهند شد.
این متخصص مشاوره روانشناسی اضافه کرد: والدین باید سعی نمایند به فرزندان خود آموزشهایی را ارائه دهند, از جمله تماس با اشیا و وسایل بازی با رعایت پروتکلهای بهداشتی و تعامل با دوستان که البته با رعایت فاصله اجتماعی و یا ماسک میتواند بهترین هدیه و آموزش پدر و مادرها به کودکانشان باشد.
داودوندی با بیان اینکه حاصل هر مواجهه ذهنی با محیط، بستگی به شرایط محیطی موجود و ویژگیهای محیطی دارد، افزود: در این میان باید یادآور شد که خانوادههای درونگرا اغلب فرزندانی با همین خلق و خو تربیت میکنند, پس اگر بازی و محیط بیرون از خانه را نیز برای بچهها وحشت آور کنید و آنها اقدام به درونی سازی ذهنی و پذیرش ترس در خروج از خانه کنند، بی شک در آینده با مشکلات شخصیتی بسیاری مواجه خواهند شد.
وی گفت: انطباق و سازگاری دو ویژگی منحصر به فرد در وجود هر فردی است که باعث میشود انسان در برابر محیط و تغییر شرایط, خود را وفق داده و با شرایط جدید به تعادل برسد. از آنجایی که سادهترین و البته گاه مخربترین شیوه رفتاری والدین برای انطباق یافتن فرزندانشان ترساندن آنها است, در این میان برخی از والدین تلاش میکنند به جای فراگیری شیوههای فرزندپروری کارآمد، سادهترین راه ناکارآمد را برای مراقبت از کودکان خود در مقابل مخاطرات احتمالی برگزینند که آن هم فقط روش ترساندن بچهها در برابر موضوعاتی نظیر کرونا است.
داودوندی خاطرنشان کرد: آموزشهای لازم به کودکان در خصوص رعایت پروتکلهای بهداشتی و پرهیز از ایجاد هرگونه ترس و اضطراب در کودکان، دریافت آموزشهای ضروری اولیه در خصوص شیوههای فرزندپروری متناسب با ویژگیهای هر کودک از جمله اقدامات اثر بخش هر والدینی است.
کد خبر 4964918منبع: مهر
کلیدواژه: ویروس کرونا روانشناسی استرس ویروس کرونا وزارت بهداشت فاصله گذاری اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی ایران کووید 19 سازمان بیمه سلامت شیوع کرونا سازمان غذا و دارو علیرضا زالی ایرج حریرچی زنان بیماری های عفونی بچه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۵۰۸۰۸۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
همدلی با کودکان، مهارتی که خانوادهها با آن غریبهاند
ایسنا/خراسان رضوی یک کارشناس ارشد روانشناسی بالینی گفت: اگرچه فراگیری همدلی با کودکان مهارتی بسیار مهم و ضروری است، اما بسیاری از خانوادهها با آن غریبهاند و آگاهی از آن ندارند.
سمیه سلیمانی در گفت و گو با ایسنا، مهارتهای زندگی را لازمه بهزیستی دانست و افزود: فراگیری آشنایی با مهارتی تحت عنوان «همدلی» یا به عبارتی درک احساس دیگران ضروری است.
وی با بیان اینکه روانشناسان از سال ۱۹۵۷ تلاش داشتند تا دریابند منشاء همدلی کجاست و چگونه میتوان فرزندان همدلتری تربیت کرد، اظهار کرد: بر اساس مطالعات و تحقیقات انجام شده مشخص شد در کنار عواملی چون نظم و انضباط، گرمی و عشق در رابطه، صبوری، تأیید و تشویق و تنبیه به موقع والدین، بهترین پیشبینی کننده همدلی در مردان و زنان ۳۰ ساله رابطهای بود که آنها در ۵ سالگی با والدین خود داشتند.
کارشناس ارشد روانشناسی بالینی بیان کرد: در این تحقیقات مشخص شد هرچه رابطه والدین و فرزندان در سنین دبستان خوب و صمیمیتر باشد، کودکان، همدلی (توانایی درک احساسات و عواطف دیگران و دیدن دنیا از زاویه دید آنها) را بهتر یاد میگیرند و بزرگسالان همدلتری میشوند و هرچه رابطه والد و فرزندان در این سنین رو به سردی و فاصله و «ول کن بابا» و حوصلهاش را ندارم پیش رود در بزرگسالی احتمال اینکه کودک به سمت خودمحوری، خودکامگی، بیتوجهی به حال و احوال و خواستههای دیگران پیش رود، بیشتر است.
وی در پاسخ به اینکه چطور میتوان مهارت همدلی خود را ارتقاء داد؟ گفت: همانطور که گفته شد این یک مهارت مهم برای ایجاد رابطه قوی و ارتباط مؤثر است.
سلیمانی با بیان اینکه برای فراگیری و بهبود مهارت همدلی چند راه وجود دارد که میتوان آنها را به کار گرفت، اذعان کرد: تمرین گوش دادن فعال، خود را جای آنها گذاشتن، توجه کردن به نشانههای غیرکلامی، تمرین کردن ذهن آگاهی، خواندن داستان و به دنبال بازخورد بودن بخشی از این راهها برای بهبود مهارت همدلی است.
وی با تأکید بر اینکه باید گوش دادن فعال را تمرین کرد، افزود: وقتی فرزندتان با شما صحبت میکند بدون وقفه با تلاش برای ارائه راهحل به آنچه میگوید تمرکز کنید. با برقراری تماس چشمی، تکان دادن سر و پرسیدن سؤالات «شفاف» نشان دهید به او گوش میدهید.
کارشناس ارشد روانشناسی بالینی همچنین از والدین خواست خود را جای فرزندشان بگذارند و سعی کنند مسائل را از دید طرف مقابل ببینید، مثلاً تصور کنید اگر در موفقیتهای آنها بودید چه احساسی داشتید یا سؤالاتی بپرسید تا درباره تجارب آنها بیشتر بدانید.
وی با بیان اینکه باید به نشانههای غیرکلامی توجه کرد، تصریح کرد: مردم اغلب احساسات خود را از طریق زبان بدن، لحن صدا و حالات چهره خود بیان میکنند باید به این نشانها توجه کرد تا درک بهتری از احساس طرف مقابل داشته باشید.
سلیمانی همچنین تمرین کردن ذهن آگاه را ضروری دانست و افزود: ذهن میتواند به شما کمک کند تا آگاهی بیشتری نسبت به افکار و احساسات خود ایجاد کنید که به نوبه خود میتواند به درک بهتر و همدلی با دیگران کمک کند.
وی در خصوص خواندن داستان گفت: این کار میتواند به شما کمک کند تا مهارتهای همدلی خود را توسعه دهید، زیرا به شما امکان میدهد جهان را از دیدگاههای مختلف ببینید و احساسات و انگیزههای شخصیت داستانی را درک کنید.
کارشناس ارشد روانشناسی بالینی با تأکید بر اینکه والدین باید به دنبال بازخورد باشند، اظهار کرد: باید از دوستان و اعضای خانواده در مورد مهارتهای همدلی خود بازخورد بخواهید. آنها ممکن است بتوانند پیشنهاداتی در مورد چگونگی بهبود شما ارائه دهند.
وی خاطرنشان کرد: همدلی مهارتی است که با تمرین و تلاش میتوان آن را توسعه داد. با تمرکز بر درک و ارتباط با دیگران، میتوان مهارتهای همدلی خود را بهبود ببخشید و روابط قویتری ایجاد کنید.
کارشناس ارشد روانشناسی بالینی در پایان گفت: اگرچه فراگیری همدلی با کودکان مهارتی بسیار مهم و ضروری است اما بسیاری از خانوادهها با آن غریبهاند و آگاهی از آن ندارند.
انتهای پیام