به نقل از «ایرنا»

حقوق بشر امریکایی عریان‌تر از همیشه در معرض جهانیان

تاریخ انتشار: ۱۴ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۵۰۹۹۳۱

روزنامه ایران در یادداشتی به قلم فداحسین مالکی، عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس، آورده است: واقعیت این است که حقوق بشر امریکایی به‌لحاظ محتوای واقعی خود از همان ابتدا نیز تنها وسیله‌ای برای نیل به اهداف سیاسی داخلی و خارجی زمامداران واشنگتن و همپیمانان آنها بود نه ابزاری برای ایجاد برابری انسانی.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ادعاهای متناقض حقوق بشری امریکایی‌ها در همان دهه‌های ۵۰، ۶۰ و ۷۰ میلادی به شکل جدی و خصوصاً تحت تأثیر اتفاقات جنگ ویتنام زیر سؤال رفته بود. سؤالی که روز به روز و با تحرکات امریکا در گوشه و کنار دنیا جدی‌تر می‌شد. حمله به هواپیمای ایرباس ایرانی در سال ۱۳۶۷ و دو دهه پس از آن جنایات این کشور در افغانستان و عراق و همین‌طور حمایت‌های تمام قد کاخ سفید از جنایات و قانون‌شکنی‌های رژیم صهیونیستی از جمله نشانه‌هایی بود که باعث ایجاد تردید جدی در صداقت امریکایی‌ها در مقوله حقوق بشر می‌شد. با وجود این منطقی در بین حامیان امریکا وجود داشت که می‌گفتند این کشور حداقل در رعایت حقوق شهروندان خویش یک نمونه پیشرو در دنیا محسوب می‌شود.

البته این منطق هم از همان دهه‌های ۵۰ میلادی با نقیضی جدی به‌عنوان «حقوق سیاهان» مواجه بود. حقوق جامعه‌ای از شهروندان امریکایی که به شکل گسترده و مهمتر از آن سیستماتیک در حال نقض بود. این وضعیت البته برای دهه‌های متوالی با کوشش‌های تبلیغاتی نظام رسانه‌ای امریکا و همین‌طور تحت پوشش زرق و برق‌های اقتصادی این کشور، سانسور و پنهان می‌گشت یا تلاش می‌شد که به موضوعی دست چندم و بدون اولویت در نظام سیاسی و حقوقی ایالات متحده تقلیل داده شود. تلاشی که به‌نظر می‌رسد با اتفاقات اخیر در این کشور که به بهانه مرگ دردناک جورج فلوید، شهروند امریکایی سیاهپوست رقم خورد، تأثیر خود را از دست داده باشد.

در روزگار ما مجموعه اقدامات امریکایی‌ها در گوشه و کنار دنیا، طی بیش از ۷ دهه از ویتنام گرفته تا شیلی و آرژانتین و خاورمیانه از یک سو و تعدد و گسترش نارضایتی شهروندان داخلی این کشور از سوی دیگر روند رنگ باختن ادعای پوشالی زمامداران مختلف کاخ سفید در رعایت حقوق بشر را شدت بخشیده. چه اینکه نباید از یاد برد که این اعتراضات صرفاً مربوط به بعد از کشته شدن جورج فلوید نیست و همین ۶ سال قبل هم اعتراضات عمومی که از فرگوسن شروع شده بود به بیش از ۱۷۰ شهر امریکا کشیده شد و قبل از آن هم دنیا شاهد اعتراضات ۲۰۱۱ در این کشور بود. مجموعه این اتفاقات نشان از وجود یک نارضایتی وسیع و البته خفته در بستر جامعه امریکایی دارد که محصول ناعدالتی اجتماعی و نقض حقوق بشر در این کشور است. مجموع سوابق داخلی و خارجی امریکا امروز ما را به این جمع‌بندی می‌رساند که مسأله حقوق بشر برای حاکمان کاخ سفید تنها و تنها یک ابزار سیاسی برای رسیدن به اهدافی در برابر رقبای خارجی و جامعه داخلی این کشور است.

نگارنده به‌عنوان سفیر جمهوری اسلامی ایران در افغانستان طی بیش از ۴ سال از نزدیک شاهد آنچه که نظامیان اشغالگر در همسایه شرقی ایران به‌نام محافظت از امنیت انجام می‌داده‌اند، بوده‌ام. جنایاتی که هیچ‌کدام از آنها توجیهی جز تأمین اهداف غیرانسانی امریکا ذیل نام دفاع از دموکراسی نداشته. برای اثبات این ادعا تنها کافی است که به نتایج گزارش تحقیقی که در سال‌های اخیر توسط مطالعات بین‌المللی واتسون دانشگاه براون ایالات متحده امریکا تحت عنوان «هزینه‌های جنگ» درباره تلفات جنگ و آوارگان پاکستان و افغانستان تهیه شده اشاره کنیم. تحقیقی که اعتراف می‌کند از سال ۲۰۰۱ میلادی که نیروهای تحت رهبری امریکا حکومت طالبان را ساقط کردند تا اوت ۲۰۱۶ نزدیک به ۱۷۳ هزار نفر در این کشور کشته و به همین میزان زخمی شده‌اند. نکته اینکه این فقط آمار مربوط به اقدامات غیرانسانی امریکا در یک کشور است و وقتی واقعیت‌های مربوط به تبعات حمایت تمام قد این کشور از رژیم صهیونیستی، اقدامات صورت گرفته در عراق، زمینه‌سازی برای ایجاد داعش و... را هم به این لیست اضافه کنیم می‌بینیم که در عمل امریکا خود بزرگترین ناقض حقوق بشر در دنیا است.

با چنین تفسیری است که اتفاقاتی چون حمله به هواپیمای مسافربری ایرباس ایرانی در سال ۶۷ که خود جنایتی تمام عیار محسوب می‌شود، در مجموعه کارنامه امریکا تنها یک نمونه از صدها نمونه نقض حقوق بشر است. نقضی که توسط نظام حقوقی و سیاسی این کشور به شکل سیستماتیک هم در داخل امریکا و هم در خارج آن به‌صورت مستمر در جریان بوده و هست.

منبع: روزنامه ایران برچسب‌ها واشنگتن گروه تروریستی داعش طالبان رژیم صهیونیستی حقوق بشر

منبع: ایرنا

کلیدواژه: واشنگتن گروه تروریستی داعش طالبان رژیم صهیونیستی حقوق بشر واشنگتن گروه تروریستی داعش طالبان رژیم صهیونیستی حقوق بشر حقوق بشر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۵۰۹۹۳۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کاهش وزن در این دوره خطر مرگ زودرس دارد؟

نتایج یک مطالعه جدید هشدار می‌دهد، کاهش وزن در مراحل بعدی زندگی ممکن است خطر مرگ زودهنگام را افزایش دهد.

به گزارش آنا، براساس داده‌های به دست آمده، مردانی که بیش از ۱۰ درصد وزن خود را از دست دادند، ۲۸۹ درصد بیشتر در معرض خطر مرگ و میر بودند. با این حال، افزایش وزن با افزایش خطر مرگ زودهنگام مرتبط نبود.

ممکن است غیرقابل تصور به نظر برسد، اما این پژوهش نشان می‌دهد که کاهش وزن در سنین بالا ممکن است افراد را بیش از هر زمان دیگری در معرض مرگ زودرس قرار دهد.

اضافه وزن با بسیاری از مشکلات سلامتی با ریسک مرگ زودرس مرتبط است و پزشکان می‌گویند افراد در صورت حفظ وزن سالم، بهترین شانس برای زندگی طولانی را خواهند داشت؛ اما مطالعه‌ای که توسط محققان دانشگاه موناش در ملبورن استرالیا انجام شد، نشان داد افرادی که در سن بالای ۶۵ سال وزن کم کرده‌اند، یک سوم بیشتر در معرض خطر مرگ در طی چهار سال هستند. در کمال تعجب آن‌ها هیچ ارتباطی بین افزایش وزن و افزایش خطر مرگ زودرس پیدا نکردند.

محققان معتقدند که این خود کاهش وزن نیست، بلکه علت کاهش وزن است که آن‌ها را در معرض خطر بالاتر مرگ قرار می‌دهد. به عنوان مثال، سرماخوردگی، دیابت، زوال عقل و بیماری‌های قلبی، ریوی، کلیوی یا کبدی همگی می‌توانند باعث از دست دادن اشتهای افراد شوند، همانطور که دارو‌های تجویزی سنگین نیز همین کار را می‌کنند.

محققان دانشگاه موناش در ملبورن استرالیا، حدود ۱۷ هزار بزرگسال ۶۵ سال و بالاتر را مورد بررسی قرار دادند. این مطالعه شامل ۱۶۷۰۳ شرکت کننده استرالیایی ۷۰ ساله و بالاتر و ۲۴۱۱ شرکت کننده آمریکایی ۶۵ ساله و بالاتر بدون سابقه بیماری قلبی عروقی، زوال عقل، ناتوانی یا بیماری مزمن بود.

افرادی که اخیراً در بیمارستان بستری شده بودند نیز از مطالعه خارج شدند، زیرا بستری بودن اغلب با کاهش وزن به دلیل بیماری همراه است. وزن بدن و دور کمر شرکت‌کنندگان در معاینات سالانه بین سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۴ اندازه‌گیری شد.

در میان مردان، کسانی که بیش از ۱۰ درصد وزن خود را از دست دادند، تقریباً ۲۹۰ درصد بیشتر از مردانی که وزن ثابتی داشتند، در معرض مرگ زودهنگام بودند و زنانی که بیش از ۱۰ درصد وزن خود را از دست دادند، ۱۱۴ درصد مرگ و میر بیشتری داشتند. در مقایسه با مردانی که وزن ثابتی داشتند، افرادی که ۵ تا ۱۰ درصد وزن بدن خود را از دست دادند، ۳۳ درصد بیشتر در معرض خطر مرگ زودهنگام به هر دلیلی بودند. احتمال مرگ زودهنگام در زنانی که همان محدوده وزنی را از دست دادند نیز ۲۶ درصد بیشتر بود.

کارشناسان می‌گویند، این ارتباط در وزن‌های اولیه پیدا شد، به این معنی که حتی افرادی که چاق بودند در صورت کاهش بیش از پنج درصد از وزن بدنشان، در معرض خطر مرگ زودهنگام بیشتری قرار داشتند. کاهش وزن نیز با مرگ زودهنگام ناشی از سرطان مرتبط بود. بیش از ۱۰ درصد کاهش وزن در مردان نشان می‌دهد که احتمال مرگ ناشی از سرطان ۲.۵ برابر بیشتر است.

در زنان، بیش از ۱۰ درصد کاهش وزن بیانگر آن بود، شرکت کنندگان ۱.۷۸ برابر بیشتر در معرض خطر مرگ ناشی از سرطان بودند. با این حال، افزایش وزن با افزایش خطر مرگ زودهنگام مرتبط نبود. از شرکت‌کنندگان در مورد نوسانات سطح فعالیت و رژیم غذایی در طول سال‌ها نیز پرسش و پاسخ صورت نگرفت.

منیره حسین، نویسنده ارشد این مطالعه، اپیدمیولوژیست بالینی و پژوهشگر ارشد بهداشت عمومی و پزشکی در دانشگاه موناش به سی‌ان‌ان گفت: «مطالعه ما نشان داد که کاهش وزن حتی اگر به میزان ۵ درصد از کل وزن بدن فرد باشد، خطر مرگ و میر را به ویژه در مردان مسن افزایش می‌دهد».

وی افزود: کاهش وزن «اغلب با کاهش اشتها تحت تأثیر التهاب و هورمون‌ها مرتبط است». مشکلات حرکتی و عوارض جانبی دارو می‌تواند بر وزن فرد تأثیر بگذارد، انزوای اجتماعی، مسائل مالی و درد نیز می‌تواند تأثیرگذار باشد.

پری هالپرین، مدیر تغذیه بالینی سیستم سلامت این کشور که در این پژوهش حضور نداشت، گفت: یادآوری این نکته ضروری است که یافته‌های این مطالعه به معنای این نیست که کاهش وزن باعث مرگ یک فرد می‌شود. کاهش وزن در سنین بالا می‌تواند منجر به مرگ زودهنگام شود، زیرا می‌تواند نشان دهنده مشکلات زمینه‌ای مانند سرطان و زوال عقل باشد.