دلایل انجام نشدن سفر استقلال؟
تاریخ انتشار: ۱۴ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۵۱۸۲۸۹
مدیرعامل باشگاه استقلال ضمن تشریح دلایل انجام نشدن سفر عصر شنبه تیم فوتبال این باشگاه به شهر جم برای دیدار برابر پارس گفت: احتمالا این سفر روز یکشنبه انجام خواهد شد. ناطقان: احمد سعادتمند در گفت‌وگو با رسانه رسمی باشگاه استقلال، درباره شرایط مجموعه این تیم به دلیل شیوع کرونا و ترک فرودگاه توسط آبی‌های پایتخت گفت: در راستای بازی با پارس جنوبی جم باید بگویم که از سوی باشگاه استقلال همه گونه تمهیداتی صورت گرفت؛ از جمله پرواز اختصاصی به صورت رفت و برگشت در اختیار تیم قرار گرفت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی افزود: ما تلاش کردیم تا پرواز خود را با دو ساعت تاخیر یعنی در ساعت ۱۸ انجام دهیم تا بتوانیم با حساسیت بیشتری تست‌های گرفته شده را بررسی کنیم. این موضوع از طریق بیمارستان مسیح دانشوری و آقای دکتر ناجی پیگیری شد.
مدیرعامل باشگاه استقلال افزود: باید اشاره‌ای به مصوبه شورای تامین شهرستان جم کنم که به دلیل شرایط قرمز این شهرستان، حتی اجازه اسکان در هتل جم را به تیم ما نداد و ما مجبور شدیم در روستایی که ۴۰ کیلومتر با جم فاصله داشت، مکان اسکان تیم را فراهم کنیم. از دو روز قبل هم نفرات ما به این روستا اعزام و مشغول سم‌پاشی و ضدعفونی کردن محل اسکان تیم شدند.
سعادتمند ادامه داد: همه تمهیدات را انجام دادیم. در تاریخ یکم تیر نامه‌ای را خطاب به آقای دکتر خلیلیان رئیس محترم فدراسیون پزشکی ورزشی نوشتیم که در آن اشاره کردیم با توجه به شرایط قرمز استان خوزستان و به ویژه شهر اهواز، اگر امکان دارد نسبت به تغییر شهر بازی یا تعویق آن، اقداماتی صورت گیرد.
مدیرعامل باشگاه استقلال افزود: در واقع حدود دو هفته قبل از بازی با فولاد این نامه را زدیم. مجددا نامه‌ای را در همین تاریخ با شماره ۹۹/۵۲۳ به آقای بهاروند رئیس سازمان لیگ فوتبال ایران زدیم که اگر امکانش وجود دارد، مکان بازی عوض شود یا بازی به تعویق بیفتد که متاسفانه جوابی نگرفتیم و با وجود همه این موارد، مجبور شدیم تیم را به خوزستان اعزام کنیم؛ جایی که منطقه قرمز اعلام شده بود.
مدیرعامل استقلال اضافه کرد: ما باید به این نتیجه برسیم که جان انسان‌ها بسیار ارزش دارد. باید برای سلامتی انسان‌ها تلاش کنیم. حدود یک ماه پیش مکاتبه‌ای با فدراسیون پزشکی، وزارت ورزش و جوانان و فدراسیون فوتبال داشتیم و اعلام کردیم برگزاری رقابت‌ها می‌تواند خطرناک باشد.
احمد سعادتمند خاطرنشان کرد: الان متاسفم که تعدادی از بهترین‌های ما دچار بیماری کرونا شده‌اند و ما امروز جلوی اعزام تیم را گرفتیم و مجددا برای فردا (یکشنبه) صبح بلیت پرواز گرفتیم که اگر لازم شد فردا تیم اعزام شود. ما منتظر نتیجه قطعی تست‌ها هستیم که تا یکی دو ساعت آینده به دست ما می‌رسد.
سعادتمند در پایان صحبت‌هایش با اشاره به شیوع ویروس کرونا، گفت: چرا باید جان بازیکنان ما در این شرایط به خطر بیفتد؟ چرا جایی که طبق مصوبه شورای تامین وضعیت قرمز دارد، باید ما در آن‌جا بازی کنیم؟
منبع: مهر برچسب ها: انجام نشدن ، سفر ، استقلال
منبع: ناطقان
کلیدواژه: انجام نشدن سفر استقلال باشگاه استقلال
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت nateghan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ناطقان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۵۱۸۲۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دلایل فرود نیامدن مجدد انسان روی ماه
فرود آوردن انسان روی ماه همواره آرزوی بزرگ آژانس‌های فضایی بوده است.
به گزارش ایسنا به نقل از اسپیس، بین سال‌های ۱۹۶۹ و ۱۹۷۲، مأموریت‌های «آپولو» (Apollo) در مجموع ۱۲ فضانورد را به سطح ماه فرستادند و همه این ماجرا پیش از انفجار فناوری مدرن بود. پس چرا به نظر می‌رسد تلاش‌های کنونی که در برنامه «آرتمیس» (Artemis) ناسا تجسم می‌یابند، تا این اندازه کند، متوقف و پیچیده هستند؟
یک پاسخ آسان برای این پرسش وجود ندارد، اما می‌توان گفت که این کار به پول، سیاست و اولویت‌ها وابسته است.
ابتدا با پول آغاز می‌کنیم. ماموریت‌های آپولو بسیار موفقیت‌آمیز و در عین حال، بسیار گران بودند. ناسا در دوران اوج ماموریت‌های آپولو، حدود پنج درصد از کل بودجه فدرال را مصرف می‌کرد و بیش از نیمی از این بودجه به برنامه آپولو اختصاص داشت. با احتساب تورم، کل برنامه آپولو معادل بیش از ۲۶۰ میلیارد دلار امروز هزینه داشته است. اگر پروژه «جمنای» (Gemini) و برنامه رباتیک قمری را که پیش‌ساز‌های ضروری آپولو بودند، در نظر بگیریم، این رقم به بیش از ۲۸۰ میلیارد دلار می‌رسد.
در مقایسه، امروزه ناسا کمتر از نیم درصد از کل بودجه فدرال را با طیف گسترده‌تری از اولویت‌ها و دستورالعمل‌ها در اختیار دارد. در طول دهه گذشته، ناسا تقریبا ۹۰ میلیارد دلار برای برنامه آرتمیس هزینه کرده است. به طور طبیعی، با هزینه کمتری که برای فرود جدید روی ماه صرف می‌شود، احتمالا حتی با پیشرفت‌های حوزه فناوری هم حرکت کندتری خواهیم داشت.
واقعیت‌های سیاسی کاملا با واقعیت‌های مالی مرتبط هستند. در دهه ۱۹۶۰، آمریکا در میانه یک رقابت فضایی بود. این کشور با اتحاد جماهیر شوروی برای دستیابی به اولین‌ها در فضا، به ویژه فرود آوردن انسان روی ماه رقابت داشت. همان طور که قانون‌گذاران بودجه هنگفت ناسا را تقویت می‌کردند، عموم مردم با این ایده موافق بودند و از آن انرژی می‌گرفتند.
در هر حال، این نوع هزینه‌ها عمیقا ناپایدار بودند. به محض این که آمریکا در رقابت پیروز شد، مردم به سرعت علاقه خود را از دست دادند و بودجه ناسا کاهش یافت. به سادگی می‌توان گفت که اراده سیاسی یا عمومی برای صرف کردن این مقدار پول با هدف پرتاب دوم به ماه وجود ندارد.
ترکیب اراده سیاسی کمتر و منابع مالی کمتر، ناسا را مجبور کرد تا تصمیمات مهمی را در اواخر دهه ۱۹۹۰ و اوایل دهه ۲۰۰۰ اتخاذ کند؛ تصمیماتی که هنوز هم روی آرتمیس تأثیر می‌گذارند.
با پایان یافتن برنامه شاتل فضایی، مدیران ناسا نمی‌دانستند با قابلیت‌های صنعتی و مشارکت‌های موثر در این برنامه چه کنند. آنها تصمیم گرفتند که این زیرساخت را با استفاده مجدد از بسیاری از قطعات شاتل، به ویژه موتور‌ها و جا دادن آنها در برنامه آرتمیس حفظ کنند.
از سوی دیگر، می‌توان استدلال کرد که درخواست نگه داشتن این زیرساخت‌ها در محل خود و استفاده مهندسان هوافضا از آنها درست بوده، زیرا دقیقا همان پایگاه فنی مورد نیاز برای پرتاب‌های اخیر توسط شرکت‌های خصوصی پرواز فضایی است.
در نهایت، مفهوم مدرن آرتمیس دارای مجموعه‌ای از اولویت‌های بسیار متفاوت با ماموریت‌های آپولو است. برای مثال، تحمل خطر در حال حاضر بسیار کمتر از دهه ۱۹۶۰ است. ماموریت‌های آپولو بسیار خطرناک بودند و احتمال شکست قابل توجهی داشتند. در واقع، چندین ماموریت آپولو با فاجعه روبه‌رو شدند که به شرح زیر هستند.
۱. وقوع آتش‌سوزی در ماموریت «آپولو ۱» که به کشته شدن سه فضانورد منجر شد.
۲. خاموش شدن موتور هنگام ماموریت «آپولو ۶»
۳. نقص کشنده در طراحی که فضانوردان «آپولو ۱۳» را تقریبا در شرف مرگ قرار داد.
۴. فاجعه شاتل فضایی «چلنجر» (Challenger) و شاتل فضایی «کلمبیا» (Columbia)
ناسا، قانون‌گذاران و مردم حاضر نیستند دوباره آن سطح از خطر را بپذیرند؛ به خصوص پس از فاجعه‌های چلنجر و کلمبیا.
انفجار شاتل فضایی «چلنجر»
انفجار شاتل فضایی «کلمبیا»
ماموریت‌های آپولو مبالغ هنگفتی را برای فرستادن فضانوردان به سطح ماه به مدت چند ۱۰ ساعت صرف کردند. فضانوردان رفتند، چند نمونه جمع کردند، چند آزمایش ساده ترتیب دادند و بازگشتند.
ماموریت‌های آرتمیس برای اهداف کاملا متفاوتی طراحی شده‌اند. اول این که فضانوردان قرار است تا یک هفته روی سطح ماه بمانند و این کار نیازمند غذا، آب، سوخت و تجهیزات علمی بیشتری است. دوم اینکه مأموریت‌های آپولو علم را به عنوان یک ایده برای آینده تلقی می‌کردند. هدف اصلی، شکست شوروی بود. اکنون پژوهش‌های علمی در مرکز برنامه آرتمیس قرار خواهند گرفت؛ به این معنی که ماموریت مستلزم طراحی طولانی‌تر و پیچیده‌تر است.
در نهایت، هدف برنامه آرتمیس فقط بازگرداندن انسان‌ها به ماه نیست، بلکه آغاز کردن احداث زیرساخت برای حفظ حضور دائمی انسان در آنجاست. همه چیز از مخازن سوخت در مدار گرفته تا انتخاب مکان برای مستعمرات آینده زیر چتر پروژه آرتمیس قرار می‌گیرد. این برنامه بسیار شلوغ‌تر است، زیرا یک چارچوب دستیابی به رویا‌ها را برای نسل‌های آینده فراهم می‌کند.
منظور از «خانم بازیگر» در اعترافات تتلو که بود؟