وصله های نچسب به دیپلمات شجاع و متدین
تاریخ انتشار: ۱۶ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۵۳۳۸۶۷
گروه سیاسی/ محمد جواد ظریف دیروز اولین مواجهه خود با مجلس یازدهم را در حالی تجربه کرد که 5 روز پیش در سخنرانی مجازی جلسه شورای امنیت و صحنه مصاف با زیاده‌خواهی‌های امریکا مواضع نظام را با زبان صریح مطرح کرده بود. با این همه بهارستانی‌ها در اولین مواجهه با ظریف میزبان خوبی نبودند نه از این باب که منتقد سیاست‌ها و برنامه‌های دستگاه دیپلماسی شدند بلکه از این جهت که او را مورد آماج تهمت‌ها و بداخلاقی‌ها قرار دادند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
مشخصاً اینکه او را «دروغگو» خواندند و مدعی شدند ریل‌گذاری سیاست خارجی از ابتدا غلط بوده و با القای دوگانه ظریف- سلیمانی وی را متهم کردند که شجاعت ندارد. در پاسخ به همین ادعاها بود که ظریف گفت: «اگر دروغ گفتم رهبر شنیدند و اگر صادقانه حرف زدم رهبر نیز شنیدند، ایشان به من صادق گفتند اما شما به من دروغگو گفتید. ایشان به من شجاع گفتند اما شما به من ذلیل گفتید. اما بنده برای نمایندگان ملت ارزش و احترام قائلم.»مجلس مدعی انقلابی بودن در حالی وزیر خارجه را دروغگو خوانده که مروری بر مواضع رهبر معظم انقلاب درباره ظریف و تیم مذاکره‌کننده برجام بر خلاف این ادعاهاست. رهبر معظم انقلاب 22 خرداد 96 در دیدار مسئولان نظام وزیر خارجه را انسانی «متدین، با وجدان و صاحب احساس مسئولیت» خواندند. ایشان همچنین 10 آبان 94 در دیدار وزیر امور خارجه، سفیران و مسئولان نمایندگی‌های ایران در خارج از کشور فرمودند: «آقای دکتر ظریف و همکارانشان آزمون خوبی از سر گذراندند. احساس قدرت و نشستن در مقابل ۶ قدرت جهانی، دفاع از اهداف و تثبیت حضور و وجود خود به طرف‌های مقابل، از جمله نقاط قوت مذاکره‌کنندگان کشورمان در مذاکرات هسته‌ای بود. تدین، مهم‌ترین نقطه قوت آقای ظریف است و بنده مکرر برای شما عزیزان دعا می‌کنم.» رهبر انقلاب 12 آبان 92 هم در دیدار دانش‌آموزان و دانشجویان تأکید کردند که «هیچ کس نباید این مجموعه مذاکره‌کنندگان ما را با مجموعه شامل امریکا - همان شش دولت، به‌اصطلاح پنج بعلاوه یک - سازشکار بداند؛ این غلط است؛ اینها مأموران دولت جمهوری اسلامی ایران هستند، اینها بچه‌های خودمان هستند، بچه‌های انقلابند.» با این حال برخی نمایندگان مجلس در جلسه دیروز به گونه‌ای بر ظریف تاختند و او و برجام را مسبب همه گرفتاری‌های موجود کشور دانستند که گویی دستگاه دیپلماسی همه کاره و تصمیم‌ساز نهایی در حوزه سیاست خارجی و بخصوص در موارد و مسائل مهمی مثل برجام و تحولات منطقه‌ای است. کارشناسان سیاسی در گفت‌و‌گو با «ایران» ضمن یادآوری این مهم که وزارت خارجه مجری سیاست‌های نظام است، دوگانه‌سازی دیپلماسی- مقاومت را نیز غیرعقلانی دانستند و بر ارتباط و هماهنگی مستمر ظریف و شهید سلیمانی تأکید کردند. آنها همچنین یادآوری کردند که هجمه داخلی به ظریف در شرایطی که او همین چند روز پیش از مصاف با امریکایی‌ها در شورای امنیت سربلند بیرون آمده حتماً در فضای مناسبات بین‌المللی منجر به سوءبرداشت‌هایی خواهد شد که به نفع ایران نیست.
فشار به کلیت نظام در لوای مخالفت با دولت
مرتضی مبلغ
فعال سیاسی اصلاح‌طلب
از قبل هم قابل پیش‌بینی بود که مجلس یازدهم با ترکیب خاص و متفاوتی که دارد، زاویه‌های جدی با دولت خصوصاً در موضوع سیاست خارجی خواهد داشت. مجموعه مواضع نمایندگان امروز، قبل از دوره نمایندگی به وضوح نشان از این واقعیت دارد که آنها با تأکید بر همین اختلافات، وجه تمایزی پر رنگ بین خود و دولت ایجاد کرده و به سمت یک دوقطبی جدی خواهند رفت. اما خلاصه کردن آنچه که دیروز در صحن علنی مجلس بین نمایندگان و وزیرامور خارجه گذشت و برخوردی که با آقای ظریف شد و همین طور مباحثی که از تریبون مجلس به گوش رسید، چیزی فراتر از فشار به دولت را به ذهن متبادر می‌کند. به عبارتی با دقت در محتوای جلسه دیروز می‌توان این گمانه را مطرح کرد که طیف غالب مجلس فراتر از دولت در پی فشار به کلیت نظام برای انجام یک تغییر مسیر کلی هستند.
سه موضوع اصلی که دیروز توسط نمایندگان در جلسه با آقای ظریف مطرح شد از این قرار بودند؛ اشتباه در پذیرش برجام و انجام مذاکره با امریکا، لزوم خروج از برجام و کنار گذاشتن تعهدات آن و نهایتاً استیضاح شخص رئیس جمهوری.
در خصوص سیاست خارجی نظام این مسأله واضح و روشن است که این سیاست نه صرفاً توسط دولت و وزیر امور خارجه بلکه در سطح کلی حاکمیت تعیین و پیگیری می‌شود. گرچه دولت و دستگاه دیپلماسی از عناصر مهم در تعیین این سیاست‌ها هستند اما نه می‌توان آنها را تنها تصمیم‌گیر این میدان دانست و نه می‌شود جمع‌بندی نهایی را منتسب به آنها کرد. کما اینکه قطعاً نمایندگان فعلی اطلاع دارند که مذاکره با امریکایی‌ها بر سر موضوع هسته‌ای نه از آغاز به کار دولت یازدهم بلکه در زمستان سال 91 و با اطلاع رهبری کلید خورد . همانطور که موضوع خروج از برجام نیز از زمان خروج امریکایی‌ها از این توافق تا کنون نه تنها هیچ کجا مورد توجه و وثوق بقیه ارکان نظام نبوده بلکه نشانه‌های قابل توجهی هم در سخنان مسئولان نظام که دلالت بر نداشتن رضایت بر این کار دارد هم می‌توان یافت. مضاف بر اینها مسأله استیضاح رئیس جمهوری نیز در شرایطی مورد تأکید مخالفان قرار گرفته که همگان می‌دانند تأکید رهبری نظام بر ادامه کار این دولت تا مرداد 1400 است.
با این توصیفات به نظر می‌رسد که طیف غالب در مجلس فشار بر دولت را نه فقط برای زدن خود دولت، بلکه به عنوان ابزاری جهت هم نظر کردن کلیت سیستم با مواضع خودشان مورد استفاده قرار داده‌اند. به عبارتی عدم همسویی بخش مهمی از کلیت نظام با مطالبات و مطالبی که دیروز در مجلس مطرح شد کاملاً هویدا است و بعید به نظر می‌رسد که نمایندگان و یا حداقل لیدرهای سیاسی آنها در بهارستان از آن مطلع نباشند. اتفاقاً همین مساله است که این شائبه را ایجاد می‌کند که این طیف با ایجاد هیجان‌های فزاینده در فضای سیاسی و تزریق آن به کف جامعه در پی فشار به حاکمیت و نه فقط دولت برای در پیش گرفتن راهی متفاوت می‌باشند. و گرنه این همه تأکید بر تقابل تمام قد با دولت و تأکید بر لزوم برکناری آن، در شرایطی که تنها یک سال از عمر دولت باقی مانده و کشور درگیر مسائل متعددی است نمی‌تواند توجیه دیگری
داشته باشد.
تحقق منافع ملی یا ایجاد بحران داخلی؟
رامین مهمانپرست
مشاور وزارت خارجه
منتقدان در شرایطی دولت و وزارت خارجه را به واسطه توافق هسته‌ای و بروز فشارهای سنگین علیه جمهوری اسلامی در کانون اتهامات و انتقادات خود قرار می‌دهند که همواره چند محور را در این رابطه نادیده می‌گیرند؛ منتقدان در سال‌های اخیر و به رغم تکرار آن، همواره این اصل را نادیده گرفته‌اند که سیاست خارجی از جمله حوزه‌هایی است که تصمیم‌گیری و اجرای آن در انحصار دستگاه وزارت خارجه نیست. این همان حوزه‌ای است که به ویژه در مهم‌ترین مسائل و بحران‌ها، همه نهادهای ارشد و تصمیم گیرنده باید به اجماع نظر برسند و وزارت خارجه را مجری اجرای آن کنند. طبیعی است که دولت‌های مختلف، راهکارهای متفاوتی برای حل موضوعات سیاست خارجی داشته باشند و مسئولین وزارت خارجه هم دیدگاه نزدیک‌تری به خط فکری دولت داشته باشند ولی نباید فراموش کرد که سیاست خارجی در نتیجه مصوباتی به اجرا درمی‌آید که در شورای عالی امنیت کشورمان و با تأیید مسئولین ارشد کشور ترسیم می‌شود و خود وزارت خارجه هم عضوی از این نهاد تصمیم ساز است که در کنار سایر نهادها قرار می‌گیرد. دغدغه مخالفان و نمایندگان مجلس پیرامون وضعیت اقتصادی کشور و تنگناهایی که از منظر فشارهای خارجی شکل گرفته طبیعی و مورد انتظار است اما کسانی که امروز وزیر امور خارجه را هدف اتهامات قرار دادند و انتقادات تندی را علیه برجام مطرح کردند، همه جوانب و دلایلی را که باعث شکل‌گیری این وضعیت شده نمی‌بینند و اشاره نمی کنند. یعنی صرف نظر از اینکه اساساً توجهی به نقش صرفاً اجرایی وزارت خارجه در سیاست خارجی ندارند، در تبیین موضوع مورد نظر هم عوامل اصلی شکل گیری بحران را نادیده می‌گیرند؛ به عنوان مثال درباره برجام، کمتر کسی تردید دارد که تصمیم یکجانبه دونالد ترامپ برای خروج از برجام و بازگرداندن همه تحریم‌های هسته‌ای به ایجاد فشار اقتصادی بر ایران منجر شد. وضعیتی که در نتیجه نقص برجام نبود بلکه حاصل رویکرد دولت امریکا درباره همه توافق‌های بین المللی این کشور بود. این عامل مهمی در شکل گیری وضعیت کنونی ایران است که وزارت خارجه هیچ نقشی در وقوع آن ندارد. از سوی دیگر نمایندگان مجلس اگر هم انتقادی به عملکرد دولت دارند نباید آن را با بیان و لحنی مطرح کنند که موجب ایجاد شکاف بین دولت و مجلس شود؛ یعنی اگر هدف این انتقادات تحقق منافع ملی است که نباید خودش به عاملی برای ایجاد بحران داخلی تبدیل شود و با دامن زدن به اختلافات وضعیت را از آنچه هست پیچیده‌تر کند. منتقدان در مجلس نباید فراموش کنند که این قوه به عنوان نهاد قانونگذاری و نمایندگی ملت نقش مهمی در پشتیبانی از سیاست‌هایی را دارد که از سوی وزارت خارجه دنبال می‌شود. بنابراین در شرایطی که وضعیت عرصه بین‌الملل حکم می‌کند که ایران در مواجهه با فشارهای امریکا حضور قدرتمندانه‌ای داشته باشد، حفظ وحدت و یکپارچگی شرط نخست برای این نقش‌آفرینی مؤثر است نه اینکه به موضوعات مورد اختلاف با اهداف جناحی به اندازه‌ای دامن زده شود که موقعیت تیم دیپلمات‌ها و مجریان سیاست خارجی را متزلزل کند.
حکایت آن دفاع قاطع در شورای امنیت و این اتهامات مجلسی‌ها
علی نجفی خوشرودی
مشاور
وزیر امور خارجه
هر چند تک تک نمایندگان برای استفاده از ابزارهای نظارتی خود دارای حقوق قانونی محکمی هستند اما این مسأله نمی‌تواند باعث انکار ضرورت محاسبه‌گری و توجه به استفاده منطقی از حق یاد شده شود. جلسه روز گذشته مجلس و مجموع برخوردهایی که با وزیر امور خارجه صورت گرفت، از همین منظر می‌تواند مورد انتقاد و بررسی قرار بگیرد. حملات شدید و کم سابقه به وزیر خارجه کشور در حالی در صحن علنی مجلس صورت گرفت که تنها سه روز قبل از آن شاهد سخنرانی مقتدرانه آقای ظریف در جلسه شورای امنیت سازمان ملل متحد و دفاع تمام قد از منافع و مواضع جمهوری اسلامی ایران بودیم. در حالی که هنوز در برخی از رسانه‌های بین‌المللی در مورد این سخنرانی تحلیل‌هایی ارائه می‌شود، نمایندگان مجلس با برخورد تند خود وزیر خارجه کشور را مورد تهمت‌هایی مانند «دروغگویی» و «بی لیاقتی» و «غربزدگی» قرار می‌دهند. اولین پیام چنین رفتاری در سطح بین‌المللی القای دوگانگی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران خواهد بود.
منطقی است که عرصه بین‌الملل پس از چنین برخوردها و موضع‌گیری‌هایی وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران را نه صدای کلیت حاکمیت و نظام سیاسی، بلکه سخنگوی جریانی در حاشیه حکومت بداند. اولین اثر تقویت چنین برداشتی هم از بین رفتن و یا دست کم کاهش نفوذ و تأثیر دفاعیات بین‌المللی آقای ظریف از مواضع اصولی جمهوری اسلامی در عرصه جهانی است. چیزی که در عمل به نفع دشمنان خارجی ایران خواهد بود و راه را برای تحکیم مواضع خصمانه آنها باز می‌کند. مسأله اما تنها تضعیف جایگاه وزیر خارجه به عنوان نماینده بین‌المللی نظام در عرصه جهانی نیست. در جمهوری اسلامی تنها و تنها یک سیاست خارجی وجود دارد که با هدایت رهبر معظم انقلاب و مشارکت نهادها و مقامات مختلف مورد جمع‌بندی قرار می‌گیرد و در چنین فرآیندی، شخص وزیر خارجه جدای از اینکه یک عنصر اثرگذار در تعیین سیاست‌ها زیر نظر رهبری است، نماد پیگیری و یگانگی سیاست خارجی هم محسوب می‌شود. آثار خرد کردن این نماد و نماینده صرفاً متوجه خود او و دولت نخواهد بود و دامنه آن کلیت مواضع نظام در عرصه بین‌المللی را هم دربر می‌گیرد. این نکته که غالب نمایندگان جدید مجلس همدلی چندانی با مسأله برجام ندارند و یا حتی مخالف آن هستند، نکته‌ای قابل درک است اما موضوع بر سر لزوم موافقت و یا مخالفت با برجام نیست. موضوع در کیفیت این موضع‌گیری و نوع برخورد با آن است. مسأله این است که این مخالفت و انتقادات از چه محتوایی برخوردار است؛ از جمله اینکه آیا راهکاری هم به عنوان توصیه ارائه شده است؟ آیا در بیان انتقادات برای مسیر مورد نظر منتقدان محترم در سیاست خارجی کارنامه‌ای وجود ندارد و آیا نتایج آن کارنامه هم مورد اشاره قرار گرفته است؟ آیا همه یا اکثریت انتقادات مطرح شده بر بستر منطق و با آگاهی کامل از واقعیت‌های سیاست خارجی بوده؟ حتی از منظر فرهنگی آیا نمایندگان انتقادات خود را با نزاکت لازم و ادبی که نیازمند ایفای نقش نمایندگی ملت است، مطرح کرده‌اند؟ مسأله لزوم عبور از منازعات بی اساس و دامنه‌دار داخلی و کنترل بخشی از اختلافات در شرایط امروز کشور، مسأله‌ای است که بعید به نظر می‌رسد کسی بر اهمیت و روشنی آن معترف نباشد. در چنین شرایطی قرار دادن وزیر خارجه نظام زیر بار تهمت‌ها و الفاظی تحقیرآمیز که مشابه آن فقط در سخنان دولتمردان دشمن جمهوری اسلامی ایران شنیده شده، به نفع چه کسی است و کدام بخش از منافع جمهوری اسلامی را تأمین خواهد کرد؟
سیاستگذار یا مجری سیاست‌های نظام؟
محمد صدر
عضو مجمع تشخیص مصلحت
حضور وزیر امور خارجه در جلسه دیروز مجلس همراه با حاشیه‌هایی بوده است. از توهین‌هایی که به محمدجواد ظریف شده تا انتقاداتی که برخی نمایندگان بر دستگاه دیپلماسی وارد کردند. به نظر می‌رسد کلیت برخی ادعاها و انتقادات نمایندگان از وزیر خارجه ناظر بر فهم این مسأله است که آیا دستگاه دیپلماسی و شخص وزیر خارجه سیاستگذار در حوزه سیاست خارجی است یا مجری؟ آنها که اطلاعی از ساختار حقوقی و حقیقی تصمیم‌سازی‌ها در عرصه سیاست خارجی و بخصوص موارد و موضوعات مهم دارند، می‌دانند که مسائل مهم این حوزه ابتدا در شورای عالی امنیت ملی بحث و بررسی می‌شود که اعضای آن از جمله رؤسای سه قوه مشخص است.
نکته مهم دیگر اینکه سیاستگذاری‌ها در شورای عالی امنیت ملی وقتی به تصویب می‌رسد برای اجرایی شدن باید به تأیید رهبری انقلاب برسد و در حقیقت تا این تأیید حاصل نشود، سیاست‌ها وارد مرحله اجرایی نمی‌شود. بنا بر این تصمیم‌گیری درباره موضوعات مهمی همچون امضای برجام یا خروج از آن یا سیاست‌های منطقه‌ای موضوعاتی نیستند که وزارت خارجه به صورت مستقل خودش تصمیم بگیرد و خودش هم اجرا کند. البته که وزارت خارجه با بحث‌های کارشناسی خود زمینه اجرای سیاست‌ها را تنظیم و تسهیل می‌کند.
نکته دیگری که شنیدم برخی نمایندگان خیلی روی آن مانور دادند و البته ادعا کردند ترسیم یک دو گانه سازی درباره دیپلماسی و مقاومت یا «سلیمانی- ظریف» بوده و وزیر خارجه را متهم کرده‌اند که شجاعت و درایت شهید سلیمانی را نداشته یا راه متفاوتی را پیموده است. در این باب توضیح این نکته ضروری است که اساساً وظایف وزارت خارجه با سپاه قدس و در کل سپاه پاسداران متفاوت است. با این وجود آقای ظریف و شهید سلیمانی هم به لحاظ عاطفی و هم فکری بسیار به هم نزدیک بودند.
ما مرحوم شهید سلیمانی را مرتب در وزارت خارجه می‌دیدیم که برای هماهنگی و همفکری با آقای ظریف به وزارت خارجه می‌آمدند. منتقدان یا از این روابط اطلاع ندارند یا تصور می‌کنند با چنین ادعاهایی می‌توانند به ظریف ضربه بزنند حال آنکه اتفاقاً هنر هر دو بزرگوار یاد شده همین بود که بخش سیاسی و نظامی را بخوبی در مورادی که لازم بود هماهنگ می‌کردند و این هماهنگی‌ها هم عمدتاً در خود شورای عالی امنیت ملی انجام می‌شد. به طور مشخص همکاری‌های این دو بخش درخصوص تحولات منطقه و براساس سیاست گذاری‌های نظام در لبنان، حمایت از فلسطین، سوریه، عراق و یمن مشهود و محسوس بود و اگر نبود این هماهنگی، نظام جمهوری اسلامی ایران حتماً در موارد یاد شده به موفقیت‌های بدست آمده نمی‌رسید.
بنابراین منتقدان اطلاعات خود را تکمیل کنند و بدانند که موفقیت‌های منطقه‌ای ما مرهون تلاش‌ها و هماهنگی‌ها، شجاعت و درایت ظریف و سلیمانی است. این نکته‌ای که آقای ظریف در صحن مجلس اشاره کردند که روابط و هماهنگی او با شهید سلیمانی را منتقدان باید از آنهایی بپرسند که با شهید سلیمانی و سید حسن نصرالله دم خور هستند، نکته بجا و دقیقی است.
رهبری انقلاب پیش از این هم درباره ظریف و هم درباره دیپلمات‌ها اظهار نظر کرده‌اند و بنده هم اطلاع دارم که ایشان نگاه ویژه‌ای به آقای ظریف دارند و او را یک کارشناس و خبره در حوزه سیاست خارجی می‌دانند که همه تلاشش در مسیر تحقق منافع ملی است.
در نهایت اینکه اگر چه انتقاد حق نمایندگان مجلس است اما شایسته‌تر بود که ملاحظه جایگاه وزارت خارجه را هم می‌کردند. ظریف همین چند روز پیش در جلسه شورای امنیت، دفاع قاطعی از منافع ایران کرد که بازتاب گسترده‌ای هم در سطح جهان داشت. حال به فاصله چند روز چنین مواجهه‌ای با رئیس دستگاه دیپلماسی بدون توجه به تبعات بین‌المللی آن چندان زیبنده نبود.
نکته مهم دیگر اینکه سیاستگذاری‌ها در شورای عالی امنیت ملی وقتی به تصویب می‌رسد برای اجرایی شدن باید به تأیید رهبری انقلاب برسد و در حقیقت تا این تأیید حاصل نشود، سیاست‌ها وارد مرحله اجرایی نمی‌شود. بنا بر این تصمیم‌گیری درباره موضوعات مهمی همچون امضای برجام یا خروج از آن یا سیاست‌های منطقه‌ای موضوعاتی نیستند که وزارت خارجه به صورت مستقل خودش تصمیم بگیرد و خودش هم اجرا کند. البته که وزارت خارجه با بحث‌های کارشناسی خود زمینه اجرای سیاست‌ها را تنظیم و تسهیل می‌کند.
نکته دیگری که شنیدم برخی نمایندگان خیلی روی آن مانور دادند و البته ادعا کردند ترسیم یک دو گانه سازی درباره دیپلماسی و مقاومت یا «سلیمانی- ظریف» بوده و وزیر خارجه را متهم کرده‌اند که شجاعت و درایت شهید سلیمانی را نداشته یا راه متفاوتی را پیموده است. در این باب توضیح این نکته ضروری است که اساساً وظایف وزارت خارجه با سپاه قدس و در کل سپاه پاسداران متفاوت است. با این وجود آقای ظریف و شهید سلیمانی هم به لحاظ عاطفی و هم فکری بسیار به هم نزدیک بودند.
ما مرحوم شهید سلیمانی را مرتب در وزارت خارجه می‌دیدیم که برای هماهنگی و همفکری با آقای ظریف به وزارت خارجه می‌آمدند. منتقدان یا از این روابط اطلاع ندارند یا تصور می‌کنند با چنین ادعاهایی می‌توانند به ظریف ضربه بزنند حال آنکه اتفاقاً هنر هر دو بزرگوار یاد شده همین بود که بخش سیاسی و نظامی را بخوبی در مورادی که لازم بود هماهنگ می‌کردند و این هماهنگی‌ها هم عمدتاً در خود شورای عالی امنیت ملی انجام می‌شد. به طور مشخص همکاری‌های این دو بخش درخصوص تحولات منطقه و براساس سیاست گذاری‌های نظام در لبنان، حمایت از فلسطین، سوریه، عراق و یمن مشهود و محسوس بود و اگر نبود این هماهنگی، نظام جمهوری اسلامی ایران حتماً در موارد یاد شده به موفقیت‌های بدست آمده نمی‌رسید.
بنابراین منتقدان اطلاعات خود را تکمیل کنند و بدانند که موفقیت‌های منطقه‌ای ما مرهون تلاش‌ها و هماهنگی‌ها، شجاعت و درایت ظریف و سلیمانی است. این نکته‌ای که آقای ظریف در صحن مجلس اشاره کردند که روابط و هماهنگی او با شهید سلیمانی را منتقدان باید از آنهایی بپرسند که با شهید سلیمانی و سید حسن نصرالله دم خور هستند، نکته بجا و دقیقی است.
رهبری انقلاب پیش از این هم درباره ظریف و هم درباره دیپلمات‌ها اظهار نظر کرده‌اند و بنده هم اطلاع دارم که ایشان نگاه ویژه‌ای به آقای ظریف دارند و او را یک کارشناس و خبره در حوزه سیاست خارجی می‌دانند که همه تلاشش در مسیر تحقق منافع ملی است.
در نهایت اینکه اگر چه انتقاد حق نمایندگان مجلس است اما شایسته‌تر بود که ملاحظه جایگاه وزارت خارجه را هم می‌کردند. ظریف همین چند روز پیش در جلسه شورای امنیت، دفاع قاطعی از منافع ایران کرد که بازتاب گسترده‌ای هم در سطح جهان داشت. حال به فاصله چند روز چنین مواجهه‌ای با رئیس دستگاه دیپلماسی بدون توجه به تبعات بین‌المللی آن چندان زیبنده نبود.
منبع: ایران آنلاین
کلیدواژه: شورای عالی امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران شورای عالی امنیت حوزه سیاست خارجی جلسه شورای امنیت دستگاه دیپلماسی شهید سلیمانی شهید سلیمانی وزیر امور خارجه نمایندگان مجلس برخی نمایندگان وزارت خارجه وزارت خارجه وزارت خارجه وزارت خارجه تحقق منافع ملی شجاعت و درایت وزیر خارجه رهبری انقلاب نظر می رسد منطقه ای آقای ظریف بین المللی هماهنگی ها هم درباره سیاست ها یاد شده هسته ای روز پیش چند روز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۵۳۳۸۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
واکنش واعظی به ادعایِ خیالی مشاور وزیر کشور درباره روحانی و ظریف /دولت به دنبال انحراف افکار عمومی است
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، در حالی که همه گروه‌ها، احزاب و شخصیت‌های سیاسی از اقدام علیه ایران علیه اسرائیل حمایت کردند، روز سه‌شنبه مشاور وزیر کشور طی اظهاراتی به حضور فرضی روحانی و ظریف در جلسه شورای عالی امنیت ملی برای حمله به اسرائیل پرداخته و گفته؛«یکی از شگفتی‌ها این بود که احدی از مسئولان، فرماندهان، اعضای هیأت دولت و کسانی که در شورای امنیت ملی هستند، هیچ کدام نگفتند که نزنید بلکه همه می‌گفتند بزنیم و خودمان هم بزنیم؛ این درحالیست که اگر ظریف وزیر خارجه و حسن روحانی رئیس جمهور بود معلوم نبود که چه بر سر ما می‌آمد.»
این ادعاهای سیدمجتبی ابطحی واکنش، رئیس دفتر دولت دوازدهم را به دنبال داشت، محمود واعظی در گفتگو با خبرگزاری خبرآنلاین گفت روحانی از جمله شخصیت‌هایی است که در همان ساعات ابتدایی بعد از حمله سپاه به اسرائیل طی بیانیه‌ای از این اقدام حمایت کرد.
وظیفه حاکمیت و مردم است که انسجام ملی را حفظ کندمحمود واعظی، عضو شاخص حزب اعتدال و توسعه و رئیس دفتر دولت دوازدهم در گفتگو با خبرگزاری خبرآنلاین در واکنش به ادعای مشاور وزیر کشور مبنی بر اینکه اگر روحانی رئیس جمهور بود و در جلسه شورای عالی امنیت ملی حضور داشت، معلوم نبود چه بلایی سرمان می‌آمد، گفت: به نظر بنده در همین شرایطی که ایران شجاعانه اقدام بسیار خوبی انجام داد، این وظیفه حاکمیت، مردم، اقشار مختلف، نیروهای مسلح و همه است که وحدت و انسجام ملی را حفظ کنند و به آن توجه کنند.
وی افزود: وقتی در چنین شرایطی قرار داریم بیش از هر زمان دیگری نیاز داریم به همبستگی و وحدت ملی توجه شود، متأسفانه مسائلی که مطرح می‌کنند منجر به تفرقه و دوری می‌شود و من فکر می‌کنم افرادی که وارد این مباحث می‌شوند به منافع و امنیت ملی کشور توجه نمی‌کنند.
روحانی حدود ساعت ۱۰ صبح روز بعد از حمله اعلام حمایت کردواعظی در ادامه تصریح کرد: یا توجه به اینکه مشاور وزیر کشور از روحانی اسم آورده باید به این نکته اشاره کرد که روز بعد از حمله سپاه به اسرائیل یعنی روز یکشنبه حدود ساعت ۱۰ صبح روحانی از جمله مقاماتی بود که با حمایت از این حمله و محکوم کردن اسرائیل موضع‌گیری کرد، بر همین اساس این قبیل صحبت‌ها بر خلاف منافع و وحدت ملی محسوب می‌شود و هم به نوعی فرافکنی است. بنابراین توصیه می‌کنم افرادی که مسئولیت امنیتی برعهده دارند، بیشتر از افراد سیاسی، گروه‌ها و جریان‌ها به این مسائل توجه کنند.
یاد گرفتیم در مورد مسائل امنیتی متفق عمل کنیممسئول دفتر رئیس دولت دوازدهم با تأکید بر اینکه در نهایت شورای عالی امنیت ملی طبق فرمان رهبری تصمیم‌گیری می‌کند، اظهار کرد: همیشه مصوبات شورای عالی امنیت ملی به تأیید مقام معظم رهبری می‌رسد و در گذشته هم روند معمول این نبوده که در مورد مسائل مهم و امنیتی کشور یک نفر که خودش هم عضو شورای عالی امنیت ملی نیست، این گونه علنی در مورد آن صحبت کند، در گذشته چنین موردی نبوده است چراکه یاد گرفتیم در مورد مسائل مربوط به امنیت کشور همه جریان‌ها، گروه‌ها، شخصیت‌ها و افراد با دیدگاه‌های مختلف در این زمینه متفق هستند و هم نظر و حمایتی عمل می‌کنند.
دولت چون به وعده‌هایش عمل نکرده به دنبال سوژه برای انحراف افکار عمومی استواعظی با تأکید بر اینکه رهبر انقلاب از ظریف به عنوان دیپلمات امین نام برده‌اند، یادآور شد: فکر می‌کنم دولت به دلیل ضعف و مشکلات خود در حوزه سیاست خارجی و مواردی که قرار بود زودتر حل کند و نتوانست به قول‌هایی که به مردم داده، عمل کند، هر دفعه سوژه‌ای پیدا می‌کند و می‌خواهد افکار عمومی را از آن مسائلی که مطرح است به موضوعات جانبی منحرف کند.
۲۷۲۱۱
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1896447
فوری/ انفجار در مناطق مرکزی ایران / اسرائیل به ایران، عراق و سوریه حمله کرد