به نقل از «عصر ایران»

کاهش اضطراب کرونا با زدن ماسک

تاریخ انتشار: ۱۶ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۵۳۵۶۲۸

روانشناس بالینی گفت: اضطرب و نگرانی از ویروس کرونا بیش از ابتلا به آن خطر آفرین است اما می توان این اضطراب را زدن ماسک به حداقل رساند.

مهدی قاسمی فر روز دوشنبه در گفت وگو با ایرنا افزود: ترس و نگرانی، بخش مفیدی از زندگی طبیعی هر فرد را در بر می گیرد و از طرفی تصور یک حالت خونسردی و ایمنی دائمی، بدون هیچ گونه ابهام، ریسک یا خطر کردن در زندگی را برای هر فردی سخت تر می کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی گفت: ترس و یا احساس نگرانی از گرفتار شدن در یک خطر قریب الوقوع فرد را آگاه می کند و به او انگیزه می دهد تا اقدامات احتیاطی را حین یک واقعه یا کار انجام دهد تا نتیجه موفق تری را کسب کند. در حقیقت هر فردی در زندگی روزانه خود به درجاتی از ترس و نگرانی و اضطراب نیاز دارد.

این متخصص رواندرمانگر افزود: با ورود کرونا همه معادلات و برنامه های زندگی افراد جامعه به هم ریخت و به نوعی سبک زندگی دستخوش تحول شده است و تنها موضوعی که به این روند پر التهاب تسکین خواهد داد تفکر مقابله با ابتلا به این ویروس است.

وی تصریح کرد: اضطراب و نگرانی با نحوه تفکر هر فرد ارتباط دارد. باورهای منفی زیر بنای تفکر تکراری و حتی افراطی را تشکیل می دهد. زنجیره تفکر تکراری، مداوم و غیرقابل کنترل، فرد را با عدم قطعیت در ابتلا به بیماری و پیشگویی پیامدهای آتی مواجه و آن را مجبور به مرور راه حل های مختلف حل مساله می کند اما این کار تاثیری بر کاهش حس عدم قطعیت وی در مورد تهدیدهای احتمالی ندارد.

قاسمی با بیان اینکه برای کاهش نگرانی و اضطراب اولیه از ابتلا به کرونا همه افراد باید از ماسک زدن غافل نشوند،‌ اظهار داشت: فرایند نگرانی و اضطراب ابتلا به بیماری در تداوم و غیرقابل کنترل بودن آن نقش دارد از این رو توجه به احتمال بروز یک پیامد به شدت منفی، آشفته کننده و تهدید آمیز در آینده با استفاده از وسایل حداقلی، از تولید نگرانی جلوگیری کند.

وی تفکر عده ای معتقدند هیچگونه اتفاقی برای آنان رخ نخواهد داد را باطل و ساده لوحانه خواند و افزود: تلاش و تقلا برای یافتن راه حل جهت مقابله با رویداد منفی یک حس تسکین، ‌آرامش و امنیت کامل به فرد و دیگر افراد می دهد و از این رو استفاده از ماسک تاثیر بسزایی در ایجاد اطمینان و امنیت روانی جامعه دارد.

این رواندرمانگر تصریح کرد: برای مقابله و درمان افکار و باورهای نگران کننده باید با مراجعه به یک روان درمانگر با رویکرد روان درمانی شناختی نسبت به تغییر نحوه تفکر و همچنین کمک به کاهش استرس و اضطراب با کسب یک شیوه تفکر واقع بینانه و سازنده اقدام کرد.

لینک کوتاه: asriran.com/0035Xg

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: ماسک کرونا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۵۳۵۶۲۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

رنه دکارت و شک کردن

خبرگزاری علم و فناوری آنا، آزاده پورحسینی؛ بچه‌ها بیایید در مورد رنه دکارت و عقیده‌اش درباره شک و تردید صحبت کنیم. رنه دکارت مرد بسیار باهوشی بود که مدت‌ها پیش زندگی می‌کرد. لو دوست داشت در مورد مسائل مختلف فکر کند و سوال بپرسد. یک روز شروع به فکر کردن به چیزهایی کرد که می‌تواند واقعاً در مورد آنها مطمئن باشد و متوجه شد که تقریباً به همه چیز می‌تواند شک کند.

دکارت فکر می‌کرد شاید همه چیز در اطراف او فقط یک رویا باشد. این مسئله باعث شد که او نسبت به همه چیزهایی که می‌دانست، شک و تردید به دلش راه دهد. رنه دکارت گمان می‌کرد که اگر به چیزی شک کند، به این معنی است که کاملاً در مورد آن مطمئن نیست. این موضوع باعث شد که او از خود بپرسد که آیا چیزی وجود دارد که قطعی باشد یا خیر. بعد متوجه شد از آنجایی که می‌توانست به همه چیز شک کند، پس حتماً چیزی وجود دارد که این شک را به وجود آورده است.

و آن چیز این بود که حتی اگر من به همه چیز شک کنم، به عنوان کسی که شک دارد به این مسئله تردیدی وارد نیست که وجود دارد. شاید درک این جمله کمی برایتان سخت باشد، اما با کمی فکر کردن آن رابه خوبی درک می‌کنید.

بنابراین رنه دکارت گفت: «من شک دارم، پس هستم.» این جمله به این معناست که چون می‌توانست فکر کند و سؤال کند، مطمئناً می‌دانست که باید وجود داشته باشد. این نکته برای دکارت بسیار مهم بود زیرا نشان می‌داد که حداقل یک چیز قطعی است . وجود خودش!

و این همان چیزی است که رنه دکارت در مورد شک و وجود گفت.

حالا بیایید ببینیم دکارت چطور همه چیز را مورد شک قرار می‌داد؟

به این سوالات فکر کنید.

1-آیا دیوار روبه‌روی من واقعا وجود دارد؟

2-ممکن است من الان در خواب و رویا باشم؟

3-ممکن است 2+2=5 باشد؟

اگر به نظر شما سوالاتی که پرسیده شد درست باشد. پس شما یکی از طرفداران دکارت هستید.

ایستگاه تفکر

به نظر شما اگر از دکارت می‌پرسیدند «ذهن همان مغز است؟» چه پاسخی می‌داد؟

روزی روزگاری در دهکده ای کوچک، پسری کنجکاو به نام تامی بود.

او عاشق خواندن و یادگیری در مورد جهان، به ویژه فلسفه بود.

تامی در حال خواندن یک کتاب بود که در آن جمله‌ای از «رنه دکارت » نوشته شده بود. جمله این بود: «من فکر می‌کنم. پس هستم.»

تامی شروع به زیر سوال بردن این ایده کرد و به این فکر کرد که آیا این جمله واقعاً درست است یا خیر؟

او بعد ازصحبت با دوستانش و مشاهده دنیای اطرافش به دنبال پاسخ بود.

همانطور که رشد می‌کرد، همچنان به تفکر در دیدگاه دکارت می‌پرداخت و آن را از زوایای مختلف بررسی می‌کرد.

تامی متوجه شد که شک کردن طبیعی است و زیر سوال بردن چیزها بخش مهمی از درک جهان است.

او توانایی خود در تفکر را پذیرفت و به این نتیجه رسید که دیدگاه دکارت، با اینکه  تفکر برانگیزاست. تنها یک دیدگاه در میان بسیاری از دیدگاه‌ها است.

 

انتهای پیام/