به نقل از «خبرگزاری برنا»

ژن چه نقشی در ابتلا به کووید-19 دارد؟

تاریخ انتشار: ۱۶ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۵۳۸۵۵۸

دانشمندان می‌گویند دی‌.ان‌.ای مرتبط با بیماری همه‌گیر کووید-۱۹ از انسان‌های نئاندرتال به ما ارث رسیده است.

به گزارش گروه روی خط رسانه‌های خبرگزاری برنا به نقل از نیویورک تایمز، براساس نتایج یک مطالعه جدید، یک قطعه دی‌.ان‌.ای مرتبط با کووید-۱۹ از ۶۰ هزار سال پیش از نئاندرتالها به ما منتقل شده است.

دانشمندان هنوز نمی‌دانند که چرا این بخش خاص از دی‌.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ان‌.ای، خطر ابتلا به بیماری شدید کووید-۱۹ را افزایش می‌دهد، اما یافته‌های جدید آنها که روز جمعه به صورت آنلاین منتشر شده و هنوز در یک مجله علمی منتشر نشده است، نشان می‌دهد که چگونه برخی از سرنخ‌های مربوط به سلامت مدرن از تاریخ باستان سرچشمه می‌گیرد.

"جاشوا آکی" متخصص ژنتیک در دانشگاه پرینستون که در این مطالعه جدید مشارکت نداشته است، گفت: این تأثیر واسطه‌ای که ۶۰ هزار سال پیش اتفاق افتاده است، هنوز هم تأثیر دارد.

براساس این مطالعه، این قطعه از ژنوم که دارای شش ژن در کروموزوم سه است، در طول تاریخ حیات بشر سفری معماگونه داشته است. این ژن در حال حاضر در بنگلادش رایج است، جایی که ۶۳ درصد از مردم حداقل یک نسخه از این ژنوم را در خود دارند و در تمام آسیای جنوبی، تقریباً یک سوم مردم این قطعه را به ارث برده‌اند.

اما در نقاط دیگر زمین، این قطعه بسیار کمتر متداول است و تنها هشت درصد اروپایی‌ها آن را حمل می‌کنند، فقط چهار درصد از مردم آسیای شرقی دارای آن هستند و تقریباً در آفریقا یافت نمی‌شود.

یک سوال با جایزه 10 هزار دلاری

هنوز مشخص نیست که چه الگوی تکاملی این توزیع را در ۶۰ هزار سال پیش ایجاد کرده است. "هوگو زبرگ" متخصص ژنتیک در موسسه کارولینسکا در سوئد که یکی از نویسندگان این مطالعه جدید است، گفت: این یک سؤال با جایزه ۱۰ هزار دلاری است.

یک احتمال این است که نسخه نئاندرتال مضر است و با گذر زمان نادر شده است. همچنین ممکن است این قطعه سلامت مردم را در جنوب آسیا بهبود بخشد و شاید واکنش ایمنی قدرتمندی را به ویروس‌ها در آن منطقه فراهم می‌کند.

"سوانته پابو" محقق مسئول مطالعه دکتر "زبرگ" و مدیر موسسه ماکس پلانک در بخش انسان شناسی تکاملی در لایپزیگ آلمان می‌گوید: باید تأکید کرد که در این مرحله این‌ها تنها گمانه زنی محض است.

محققان تازه شروع‌کرده‌اند به دریافتن اینکه چرا کووید-۱۹ برای بعضی از افراد خطرناک‌تر از دیگران است، افراد مسن بیشتر و شدیدتر از افراد جوان بیمار می‌شوند و چرا مردان بیشتر از زنان در معرض خطر هستند.

نابرابری اجتماعی نیز اهمیت دارد. در ایالات متحده، افراد سیاه پوست به مراتب بیشتر و شدیدتر از سفید پوستان به بیماری کروناویروس مبتلا می‌شوند که به احتمال زیاد به دلیل نژاد پرستی سازمان یافته در این کشور است. همین موضوع موجب نرخ بالاتر ابتلای افراد سیاه پوست به بیماری‌های مزمن مانند دیابت شده است و همچنین شرایط زندگی و شغلی آنان به گونه‌ای است که این افراد بیشتر در معرض کروناویروس قرار می‌گیرند.

پای یک ژن‌ در میان است

ژن‌ها نیز نقش دارند. ماه گذشته، محققان افرادی را در ایتالیا و اسپانیا که بسیار شدید به کووید-۱۹ مبتلا شده بودند با کسانی که ابتلای خفیفی داشتند، مقایسه کردند. آنها دو جا را در ژنوم پیدا کردند که با خطر بیشتر همراه است. یکی روی کروموزوم ۹ و شامل "ABO" یعنی ژنی است که گروه خونی را تعیین می‌کند. بخش دیگر بخش نئاندرتال در کروموزوم ۳ است که از انسان‌های نخستین به ما ارث رسیده است.

داده‌های جدید ارتباط قوی‌تری را بین بیماری کووید-۱۹ و بخش کروموزوم ۳ نشان می‌دهد. افرادی که دو نسخه از این نوع را حمل می‌کنند، سه برابر بیشتر از افرادی که آن را ندارند، احتمال ابتلای شدید دارند.

پس از به دست آمدن این اطلاعات جدید، دکتر "زبرگ" تصمیم گرفت که دریابد آیا بخش کروموزوم ۳ از نئاندرتال‌ها به ما منتقل شده است یا خیر.

حدود ۶۰ هزار سال پیش، بعضی از اجداد انسان‌های مدرن از آفریقا مهاجرت کردند و در اروپا، آسیا و استرالیا پخش شدند. این افراد با نئاندرتال‌ها روبرو شدند و آمیزش جنسی داشتند. هنگامی که دی‌ان‌ای نئاندرتال‌ها وارد استخر ژن ما شد، در طول زمان و حتی حالا که نئاندرتال‌ها منقرض شده‌اند، در نسل‌های ما در حال انتقال است.

اغلب ژن‌های نئاندرتال برای انسان‌های مدرن مضر بوده‌اند، در نتیجه ژن‌های نئاندرتال به مرور زمان در روند تکاملی نادرتر شده و بسیاری از آنها اکنون از استخر ژن ما ناپدید شده‌اند.

اما به نظر می‌رسد برخی از این ژن‌ها بسیار رایج شده‌اند. در ماه مه، دکتر "زبرگ"، دکتر "پابو" و دکتر "جنت کلسو" از موسسه مکس پلانک کشف کردند که یک سوم زنان اروپایی دارای گیرنده‌های هورمون نئاندرتال هستند که با افزایش باروری و کاهش سقط جنین همراه است.

دکتر "زبرگ" می‌دانست که دیگر ژن‌های نئاندرتال که امروزه رایج هستند، حتی به ما در مبارزه با ویروس‌ها کمک می‌کنند. هنگامی که انسان‌های مدرن به آسیا و اروپا گسترش یافتند، ممکن است با ویروس‌های جدیدی روبرو شده باشند که نئاندرتال‌ها از قبل دیوار دفاعی را در مقابل آنها توسعه داده بودند و ما از آن زمان تاکنون این ژن‌ها را نگه داشته‌ایم.

دکتر "زبرگ" در پایگاه داده آنلاین ژنوم‌های نئاندرتال به کروموزوم ۳ نگاه کرد و دریافت که نسخه‌ای که خطر ابتلای شدید به بیماری کووید-۱۹ را افزایش می‌دهد، همان نسخه بجا مانده از نئاندرتال‌ها است که ۵۰ هزار سال پیش در کرواسی زندگی می‌کردند.

این احتمال وجود دارد که یک واکنش ایمنی که علیه ویروس‌های باستانی کار می‌کرده است، اکنون در برابر کروناویروس جدید بیش از حد واکنش نشان می‌دهد. افرادی که ابتلای شدیدی به کووید-۱۹ دارند به طور معمول این را تجربه می‌کنند، زیرا سیستم ایمنی بدن آنها حملات کنترل نشده‌ای را تجربه می‌کند که منجر به زخم شدن ریه‌ها و ایجاد التهاب می‌شود.

دکتر "پابو" می‌گوید: این قطعه دی‌ان‌ای ممکن است تا حدودی دلیل این امر باشد که چرا بنگلادشی تبارها نرخ مرگ و میر بیشتری بر اثر ابتلا به کووید-۱۹ در انگلستان دارند.

منبع:ایسنا

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: نیویورک خطر ابتلا به بیماری سلامت ژنتیک دانشگاه پرینستون ژن سوئد آسیا آلمان مردان زنان پوست ایتالیا اسپانیا مهاجرت سقط جنین باستانی سیستم ایمنی بدن مرگ دی ان ای ویروس کرونا کووید 19 ژن ها ۶۰ هزار سال پیش نئاندرتال ها کروموزوم ۳ کووید ۱۹ ویروس ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۵۳۸۵۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

همه‌چیز در مورد یک ویروس بهاری؛ بیشتر مراقب کودکان خود باشید

بیماری آبله مرغان، ماحصل ویروسی به نام واریسلا-زوستر است که از سرعت انتشار بالایی برخوردار است و در کودکان زیر ۱۰ سال شایع‌تر است، اما به طور کل این ویروس در هر سنی ممکن است افراد را تحت تأثیر قرار دهد.

به گزارش خبرآنلاین، با آغاز فصل بهار، ما میزبان ویروس‌های فصلی متنوعی خواهیم بود؛ که یکی از این ویروس‌ها «واریسلا-زوستر» یا همان آبله مرغان است که از ابتدای فروردین سر و کله این ویروس پیدا می‌شود و معمولاً تا اواسط تابستان ادامه می‌یابد. علت شیوع حداکثری این بیماری در اوایل سال این است که در این برهه زمانی، رطوبت هوا بسیار زیاد است و شرایط مساعدی را برای گسترش و انتشار ویروس ایجاد می‌کند.

علائم بیماری

آبله مرغان باعث ایجاد بثورات پوستی، لکه‌های قرمز و خارش‌دار می‌شود که به تاول‌های پر از مایع تبدیل می‌شوند و برای مدتی بیمار را اذیت می‌کنند. مرحله آخر این بیماری، خشک شدن مایع درون تاول و پوسته‌پوسته شدن بثورات و در نهایت بهبودی آنهاست. لکه‌ها معمولاً به صورت خوشه‌ای و در نواحی پشت گوش، روی صورت، روی پوست سر، روی سینه و شکم، روی بازو‌ها و پا‌ها ظاهر می‌شوند. در برخی موارد ممکن است لکه‌ها در دیگر نقاط بدن از جمله: داخل گوش و دهان، روی کف دست، کف پا و ... نیز ایجاد شوند.

در صورت ابتلا به ویروس، قبل از ظاهر شدن بثورات ممکن است علائم خفیفی شبیه آنفلوانزا داشته باشید، از جمله: احساس بیماری، تب بالا (۳۸ درجه سانتیگراد یا بیشتر)، بدن درد، سردرد، بی‌حالی، بی‌اشت‌هایی و ....

کودکان بیشتر در معرض خطر ابتلا به آبله مرغان هستند

کودکان بیشتر در معرض ابتلا به این ویروس هستند و اگر با فرد آلوده در تماس باشند، به سرعت بیمار خواهند شد و حدود دو هفته بعد اولین علائم را نشان خواهند داد. از آنجایی که آبله مرغان بسیار مسری است، کودکی که به آن مبتلا است باید در خانه بماند و استراحت کند تا زمانی که بثورات از بین بروند و تمام تاول‌ها خشک شوند. این روند معمولاً یک الی دو هفته به طول می‌انجامد. تا زمانی که تمام لکه‌ها از بین نرفته، از فرستادن کودکان به مدرسه یا مهد کودک پرهیز کنید، چرا که حضور در اجتماعاتی مانند کلاس درس باعث انتشار حداکثری ویروس می‌شود.

در صورت یکبار ابتلا به آبله مرغان، در برابر ابتلای مجدد مصون خواهیم ماند؟

پس از ابتلا به آبله مرغان، معمولاً آنتی بادی‌هایی در برابر این عفونت در بدن تولید می‌شود و فرد را از ابتلای مجدد به این بیماری مصون نگه می‌دارد. اما ویروسی که باعث آبله مرغان می‌شود (واریسلا-زوستر) در بافت‌های عصبی بدن غیرفعال می‌ماند و می‌تواند بعداً در قالب یک بیماری دیگر به نام «زونا» ظاهر شود. کودکانی که در برابر آبله مرغان واکسینه می‌شوند، در سنین بالاتر احتمال ابتلا به زونا در آن‌ها بسیار کمتر است.

آبله مرغان چگونه درمان می‌شود؟

آبله مرغان یک «بیماری ویروسی» محسوب می‌شود، بنابراین آنتی بیوتیک‌ها نمی‌توانند آن را درمان کنند. اما اگر باکتری زخم‌ها را آلوده کند، پزشکان آنتی بیوتیک تجویز می‌کنند. این وضعیت ممکن است زمانی اتفاق بیفتد که بچه‌ها تاول‌ها را خراش دهند و موجب ترکیدن آن شوند.

درمان بخصوصی برای آبله مرغان وجود ندارد، اما می‌توانید دارو‌هایی را از داروخانه خود دریافت کنید که سایر علائم بیماری را کنترل می‌کنند؛ مانند: استامینوفن برای کاهش تب، لوسیون کالامین و ژل خنک‌کننده برای کاهش و تسکین خارش.

در بیشتر کودکان، تاول‌ها پوسته پوسته می‌شوند و به طور طبیعی در عرض یک تا دو هفته می‌ریزند، بنابراین جای نگرانی نیست. تنها نکته قابل توجه این است که کودکان از دستکاری بثورات بپرهیزند تا از به جای ماندن اسکار (جای زخم) جلوگیری شود.