به نقل از «مهر»

درگیری ذهنی یک مهاجر در «و همیشه پاییز»/ مخاطبانی که نگران هستند

تاریخ انتشار: ۱۸ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۵۵۹۵۲۷

مهیار جوادی‌ها نویسنده و کارگردان نمایش «… و همیشه پاییز» که این روزها در تالار مولوی روی صحنه است درباره اجرای این نمایش به خبرنگار مهر گفت: این اثر نمایشی اواخر سال قبل ۹ اجرا در تالار مولوی داشت که بعد از آن اجرایش به دلیل بحران کرونا متوقف شد و با از سرگیری فعالیت‌های تئاتری مجدداً از ۶ تیر اجرای خود را آغاز کرده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

کم و بیش از استقبال مخاطبان رضایت دارم اما شاهد حضور تماشاگران در سالن مانند سابق نیستیم چون این روزها مدام خبرهای ناخوشایندی از شیوع بیشتر بیماری به گوش می‌رسد و همین مساله مخاطبان را از حضور در سالن‌ها نگران می‌کند ولی نیمی از ۵۰ درصد ظرفیتی که از سالن در اختیار داریم پر می‌شود.

وی ادامه داد: با این وجود هم مسئولان تالار مولوی و هم ۲ گروه نمایشی که در این مرکز اجرا دارند همه تلاش خود را می‌کنند تا مسائل بهداشتی کاملاً رعایت شود. در اجرای نمایش نیز مشکلی بابت ارتباط نزدیک بین بازیگرها وجود ندارد چون از ابتدا طراحی و فضاسازی نمایش به گونه‌ای بود که بازیگران از هم فاصله داشته باشند و در باکس‌های جداگانه ای مستقر شوند.

جوادی‌ها درباره چگونگی شکل‌گیری این اثر نمایشی توضیح داد: تمرین‌های این نمایش از سال گذشته به شکل کارگاهی آغاز شد و با ایده‌هایی که سر تمرین‌ها مطرح می‌شد متن نمایشنامه تکامل یافت. همچنین دراماتورژی کار نیز بر عهده حسین توازنی زاده است که کمک زیادی در شکل‌گیری اجرا داشت.

این کارگردان تئاتر در پایان درباره مضمون نمایش عنوان کرد: این اثر نمایشی که تنها ۲ شخصیت زن دارد درباره دغدغه‌ها، تجربیات و نگاه شخصی خود من به مقوله مهاجرت است و درباره فردی است که در فرانسه زندگی می‌کند و تنهایی و فشارهای اجتماعی باعث شده که با درونیاتش درگیر و با خودش صحبت کند.

در خلاصه داستان این نمایش آمده است: «بیست و پنج نوامبر ۲۰۱۹ خواب می‌بینم، دارم خواب می‌بینم که جلوی لپ تاپمم، سر کلاس نشستم. همه حرف می‌زنن و من نمی‌فهمم. کلمات رو می‌شناسم اما وقتی کنار هم می‌شینن، نمی‌تونم یه جمله کامل از توش دربیارم. بیست و پنج نوامبره و من نگرانم، کلاس شروع میشه موضوع پایان نامم رو تو ذهنم مرور می‌کنم هویت شیئی در عکس. من باید موضوع پایان نامم رو بگم مکث می‌کنم کلمات رو تو ذهنم مرور می‌کنم می‌چسبونمشون به هم، نوبت من می‌شه ازم به فارسی می‌پرسن موضوع پایان نامت چیه؟ مکث می‌کنم همه ساکت می‌شن خواب می‌بینم فارسی یادم رفته.»

آبان حسین آبادی و یکتا طبیبی بازیگران «… و همیشه پاییز» هستند.

کد خبر 4967319 آروین موذن زاده

منبع: مهر

کلیدواژه: مرکز تئاتر مولوی مهاجرت تئاتر ایران فیلم سینمایی ویروس کرونا فیلم کوتاه موسیقی ایرانی شبکه پنج سیما سیروس گرجستانی مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی برنامه تلویزیونی درگذشت چهره ها سازمان صداوسیما سینمای مستند شیوع کرونا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۵۵۹۵۲۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نماینده شهرستان‌ها در پایتخت هستیم/بعد از اجرا نمایش همراهتان است

سید محمدهادی هاشم‌زاده کارگردان نمایش «اسب قاتلین» که در تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه است در گفت‌وگو با خبرنگار مهر مهم‌ترین بخش و نخستین گام تولید یک نمایش را نمایشنامه دانست و در این باره گفت: نمایشنامه باید فکر خوب و ساختمان مناسب و درستی داشته باشد و متن «اسب قاتلین» این ویژگی‌ها را دارد. من سال‌ها است با قلم رضا گشتاسب آشنا هستم و این چهارمین بار است که متنی از او کار می‌کنم. بیشتر آثارش فضای اکسپرسیونیستی، تخیلی و روایت‌های غیر خطی دارد و از آنجایی که من هم به فضاهای غیرواقع‌گرایانه یعنی فضاهای سوررئالیستی و اکسپرسیونیتی علاقه‌مند هستم و کم‌تر به سمت نمایشنامه‌ها و آثار واقع‌گرایانه رئالیستی می‌روم، آثار رضا گشتاسب برایم جذاب هستند.

وی درباره چگونگی کارگردانی این اثر توضیح داد: آثار گشتاسب تخیل کارگردان را فعال می‌کند و دستش را باز می‌گذارد و باعث می شود نقش کارگردان خیلی پر رنگ‌تر شود چون یک روال عادی و معمولی خطی را پیش نمی‌برد. رضا به مرگ مؤلف معتقد است و وقتی متن را به کارگردانی می‌دهد به او اعتماد می‌کند، اگر به اجرای آثار رضا گشتاسب در تهران و شهرهای دیگر نگاه کنیم، می‌بینیم با شیوه‌های مختلف اجرا شده‌اند.

وی ادامه داد: در نمایش «اسب قاتلین»، تماشاگر از لحظه نخست که وارد سالن می‌شود با فضایی مه آلود و غیرمتعارف مواجه می‌شود که دارای تعریف خاصی نیست و من به عنوان کارگردان باید یک بعد مفهومی جدید به او ارایه کنم که شگفت‌زده بشود و یک ساعت و ۲۰ دقیقه نمایش ببیند.

هاشم‌زاده با بیان اینکه تئاتر نباید در سالن برای تماشاگران به پایان برسد، افزود: نکته‌ای که در آثار امروز کمرنگ شده، این است که تخیل مخاطب را در نظر نمی‌گیریم و نمی‌گذاریم مخاطب دنبال کشف برود. اما من همیشه سعی می‌کنم به تماشاگر ابزار بدهم تا دریافت جدیدی برای خودش خلق کند و وقتی از سالن بیرون می‌رود، ادامه نمایش همراهش باشد، فکر کند و پازل‌ها را کنار همدیگر بچیند تا از کشفیات خودش لذت ببرد.

این کارگردان شیرازی گفت: تئاتر برگرفته از هنرهای مختلف است و من از همه هنرها در آثارم استفاده و سعی می‌کنم با نگاه زیباشناسانه به میزانسن، طراحی لباس و طراحی گریم توجه کنم و با کمک ابزارهای نور و رنگ و حرکت و ... اثری با تصاویر معنادار خلق کنم که در ذهن مخاطب بماند. در بسیاری از نمایش‌ها گاهی قاب‌ها بیشتر از دیالوگ دیده می‌شوند اما در «اسب قاتلین»؛ ترکیب دیالوگ‌ها و قاب‌ها است که در ذهن مخاطب می‌ماند.

هاشم‌زاده با بیان اینکه بدون بازیگر چهره و حمایت تهیه‌کننده برای اجرا به تهران آمده است، توضیح داد: به من پیشنهاد کردند برای تضمین فروش چند نفر از بازیگرانم را عوض کنم و بازیگر چهره بیاورم اما من دوست دارم تئاترم و هنرم با بچه‌هایی که دو سه سال پای من‌ ایستادند و خون دل خوردند دیده بشود. حاضر نیستم هیچ وقت به خاطر دیده شدن خودم زحمت‌ها و تلاش گروهم را نادیده بگیرم.

کارگردان برگزیده چهل و یکمین جشنواره تئاتر فجر هنرمندان استان‌ها را بسیار با استعداد دانست و گفت:‌ ای کاش در اداره کل هنرهای نمایشی، یک تیم استعدادیابی برای آثار استان‌ها تشکیل شود. ما وقتی به جشنواره فجر آمدیم، دیده شدیم و آقای حمید نیلی از ما را دعوت کرد که به ایرانشهر بیاییم و آقای کوروش زارعی به عنوان دبیر وقت جشنواره، پیگیری و همراهی کرد که ما الان اینجا هستیم. اگر به جشنواره فجر نیامده بودیم هرگز دیده نمی‌شدیم و برای اجرا در تهران به ما فرصتی داده نمی‌شد. بعضی از هنرمندان شهرستانی نمی‌توانند وارد جشنواره‌ها شوند ولی حق آن‌ها هم است که دیده شوند. مسؤولان نباید صرفاً در جشنواره‌ها تئاتر شهرستان‌ها را ببینند بلکه باید در قالب تیم استعدادیابی به شهرهای مختلف بروند و آثار روی صحنه را ببینند و ارزیابی و حمایت کنند.

هاشم‌زاده افزود: خدا را شاکریم که این امکان برای ما ایجاد شد؛ آمدیم، دیده شدیم و تماشاگران با کار ارتباط گرفتند، اما من فقط به فکر خودم نیستم. «اسب قاتلین» نماینده همه شهرستان‌های کشور است که نشان می‌دهد در خارج از تهران هم تئاتر زنده و پویا است و می‌تواند حرفی برای گفتن داشته باشد. خیلی از بچه‌های استان‌ها استعدادهای درخشانی هستند که شاید روزی هر کدامشان در صحنه‌های بین‌المللی بزرگ برای ایران افتخارآفرینی کنند.

وی در پایان صحبت‌هایش گفت: من یک پیشنهاد دارم که اینجا اعلام می‌کنم و امیدوارم به لطف آقایان سالاری و کاظم نظری که همیشه از تئاتر شهرستان‌ها حمایت کرده‌اند، اجرایی شود. پیشنهاد می‌کنم یک ماه در سال را به اجرای تئاتر استان‌ها در تهران اختصاص بدهند و در یک یا چند سالن پایتخت هیچ اجرای تهرانی روی صحنه نرود و فقط هنرمندان شهرستانی اجرا داشته باشند. آثاری که در اجراهای عموم شهر خودشان موفق بودند از سراسر کشور بیایند و روی صحنه بروند تا دیده شوند و فاصله بین تئاتر تهران و شهرستان‌ها کمتر و فرصت تعامل بیش‌تری ایجاد شود.

نمایش «اسب قاتلین» نوشته رضا گشتاسب و کارگردانی سید محمدهادی هاشم زاده اجرای خود را از ۱۹ فروردین در سالن سمندریان تماشاخانه ایرانشهر آغاز کرده است. این اثر که نمایش برگزیده به مفهوم مطلق چهل و یکمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر شده است، تا ۲۱ اردیبهشت ساعت ۱۹ روی صحنه می‌رود.

کد خبر 6079006 آروین موذن زاده