حمله شبانه به خلیج فارس!
تاریخ انتشار: ۱۸ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۵۵۹۶۵۱
رویداد۲۴ صید شبانه کشتیهای چینی در خلیج فارس دلنگرانی این روزهای صیادان جنوب است. آنطور که خلیلالله درخشان، عضو شورای مرکزی خانه کشاورز میگوید: ازآنجاکه این کشتیها اکوفایندر (ماهییاب) دارند، شبانه گلههای ماهی را شناسایی کرده و این گلهها را شکار میکنند.
او ادامه میدهد: ارزش محمولهای که در یک شب شکار میشود، گاه به اندازه قیمت خود کشتیهاست.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بههمیندلیل معینالدین سعیدی، نماینده چابهار، نیکشهر، قصرقند و دشتیاری مجلس، خواستار شفافسازی شیلات در این زمینه میشود. شگفت آنکه ناظر این کشتیها هم به گفته سخنگوی کمیسیون کشاورزی مجلس از صاحب کشتی حقوق دریافت میکند.
بهاینترتیب آیا میتوان نسبت به اعمال دقیق قانون در این کشتیها امیدوار بود؟ داستان کشتیهای چینی و فعالیت آنها در آبهای جنوب ایران پایانی ندارد. شیلات اصرار دارد که از ذخایر آبهای جنوب استفاده کند و این اصرار کار دست صیادان محلی داده است. با گذشت دو سال از انتشار نخستین خبرها درباره فعالیتهای مخرب کشتیهای چینی هنوز هم صیادان جنوب نگران فعالیت مخفیانه و غیرقانونی این کشتیها و صید بدوی و مخرب آنها هستند.
خلیلالله درخشان، عضو شورای مرکزی خانه کشاورز از صید شبانه کشتیهای چینی خبر میدهد. او میگوید: طبق قانون کشتیهای چینی باید در عمق ۲۰۰ متری از ساحل از منبع میکتوفیده مشترک بین استانهای سیستانوبلوچستان و هرمزگان با کشور عمان صید کنند. شیلات به بهانه اینکه این منبع ذخیره، مشترک است و برای تولید پودر ماهی به آن نیاز داریم، برای کشتیهای چینی مجوز صادر کرده است، اما این کشتیها قوانین را درست اجرا نمیکنند.
عضو شورای مرکزی خانه کشاورز یادآور میشود: ۸۰ درصد صید کشتیهای چینی باید میکتوفیده و میگوی شیشهای باشد و ۲۰ درصد صید ضمنی شامل ماهیهای خوراکی در تور این شناورها قابل پذیرش است. درحالیکه نسبت صید کشتیهای چینی دقیقا برعکس است. به گفته او این روزها یعنی تیر و مرداد، فصل صید میشماهی است. این ماهی یک کیسه بادی در داخل بدن دارد که خیلی گرانقیمت است و کیلویی ۴۰ تا ۵۰ میلیون تومان فروش میرود. با این کیسه نخ پزشکی درست میکنند و به گفته صیادان محلی با کشتیهای چینی این روزها گلههای میشماهی نصیب چینیها میشود.
درخشان ادامه میدهد: ازآنجاکه این کشتیها اکوفایندر (ماهییاب) دارند، متوجه میشوند که گلهها در کجا هستند و در شبها اقدام به صید میکنند. یکی از این کشتیها در یک شب ۹۰ میلیارد تومان میشماهی صید کرده که به اندازه قیمت این کشتی است. کشتیهای چینی اغلب کهنه هستند و کشتی نو در کلاس ترال اگر چینی باشد سه میلیون دلار و کشتیهای اروپایی پنج میلیون دلار قیمت دارند.
بازگشت به شیوه صید دهه ۷۰
به گفته عضو شورای مرکزی خانه کشاورز از قدیم یکسری کشتی کفروب در ایران داشتیم که مربوط به شرکت صنعتی ایران بوده است. شرکت صدرا و شیلات بعد از انقلاب صد تا ۱۲۰ کشتی از آلمان به کشور وارد میکنند و آن را برای صید در استانهای جنوبی توزیع میکنند. در دهه ۷۰، بهدلیل اثرات مخرب صید ترال، مجوز ۸۰ تا ۹۰ کشتی صید ترال خریداری میشود، اما دوباره در دولت اخیر به بهانه صید فانوسماهیان به این نوع صید مجوز دادند. او تأکید میکند: کشتی وقتی کف را میروبد، در داخل تور نهنگ، دلفین، لاکپشت و... هم یافت میشود. مرجانها نابود میشوند و محل تخمگذاری ماهیها تخریب میشود. تنها راه نجات منابع آبی جنوب کشور خریداری مجوز کشتیهای صید ترال یا تغییر شیوه صید آنها به لانگلاین است.
ازدسترفتن اشتغال ۱۵۰۰ نفر با فعالیت کشتیهای چینی
درخشان میگوید: یک کشتی ۴۰۰ تنی در یک هفته به اندازه ۵۰ تا لنج صید میکند. هر لنج برای ۳۰ نفر اشتغال ایجاد میکند. با فعالیت کشتیهای چینی نان هزارو ۵۰۰ نفر آجر میشود. یک کشتی که ۴۰۰ تا ۵۰۰ تن ظرفیت دارد، فقط برای ۱۵ نفر اشتغال ایجاد میکند. او ادامه میدهد: تا پیش از کرونا تمام پرسنلی که روی کشتیها کار میکردند، چینی، اندونزیایی و سریلانکایی بودند، درحالحاضر بهخاطر کرونا پرسنل کشتی ایرانی شدهاند. ولی بازرسی که شیلات بالای سر کشتی برای کنترل عملکردش میگذارد تا کشتی به آبهای ساحلی نیاید، حقوقش را از صاحب کشتی میگیرد. به بهانههای مختلف «جیپیاس» (موقعیتیاب) کشتی را خاموش میکنند. شبها وقتی میفهمند که گلههای ماهی در سواحل ماست، آخرهای شب میآیند و گلهها را صید میکنند.
دریافت مجوز از دزدان سومالی
عضو شورای مرکزی خانه کشاورز تخریب زیستگاه و صید ماهیهای کوچک بهعنوان بخشی از زنجیره غذایی دریا را عاملی برای کوچ گلههای ماهی معرفی میکند.
او در ادامه از کوچ پرمخاطره صیادان ایرانی هم خبر میدهد. به گفته درخشان در آبهای جنوب یا با قایقهای کوچک یا لنج صید انجام میشود. لنجها به دو دسته تقسیم میشوند، انواعی که با یخ به دریا میروند، حداکثر تا ۱۲ مایلی ساحل برای صید میروند، اما آنهایی که سیستم برودتی دارند، به اقیانوسها سفر میکنند و درگیر دزدان سومالی میشوند. او اضافه میکند: دولت برای این دسته از صیادان نتوانست کاری انجام دهد تا اینکه خود صیادان با دزدان سومالی وارد مذاکره شدند. بهازای هر لنج ۱۰ هزار دلار میدهند و اجازه میگیرند که در مدت مشخص در آبهای این کشور صید کنند و از آفریقا برای ایران صید میآورند.
او یادآور میشود: شیلات مجوز صیادان آبهای دور را محدود کرده است؛ درحالیکه این صید ربطی به آبهای ما ندارد. در عوض کشتیهای صیادی چینی که قراردادهایی با شرکتهای داخلی ما دارند، اجازه فعالیت پیدا میکنند.
تاراج منابع بهوسیله شرکتهای مشارکتی
معینالدین سعیدی، نماینده مردم چابهار، نیکشهر، قصرقند و دشتیاری در مجلس شورای اسلامی، درباره فعالیت کشتیهای چینی در آبهای ایران میگوید: با فعالیت این کشتیها، حجم ذخایر آبزیان بهشدت کم شده و زیستگاه طبیعی ماهیان دچار مشکل شده است.
او اضافه میکند: اگرچه دوستان میگویند کشتیها چینی نیستند و شرکتها ایرانی هستند، اما گزارشهای متقنی به ما رسیده است که شرکتهایی تشکیل دادهاند با مشارکت ۴۹ درصد چینیها و ۵۱ درصد از افرادی که نمیدانم اصطلاح ژن خوب برایشان به کار ببریم یا نه، این کشتیها براساس دستورالعملهای خود باید حداکثر تا ۱۲ مایلی آبهای ساحلی جلو بیایند، اما حتی تا هشت مایلی هم پیشروی میکنند. سخنگوی کمیسیون کشاورزی ادامه میدهد: متأسفانه اتفاقی که میافتد، این کشتیها رادارهای ردیابی را موقع شب خاموش میکنند و از این طریق وارد محدودههای آبهای ساحلی میشوند و تمام ذخایر آبزیان ما را دچار مشکل میکنند. بههمیندلیل صیادان بهشدت دچار مشکل هستند. به گفته او شیلات در پاسخ به پیگیریهای مجلس اعلام کرده است که نمیگذارند کشتیهای چینی جیپیاسهای خود را خاموش کنند؛ اما عملا چندینبار است که این اتفاق افتاده و بهتازگی با دستور دادستان کنارک و سپاه جلوی دو فروند از این کشتیها در شش مایلی آبهای چابهار گرفته شده است.
وجود شائبه در راهکارهای شیلات
سعیدی راهکار شیلات برای مقابله با تخلفات کشتیهای چینی را شائبهبرانگیز و مبهم توصیف میکند.
او میگوید: شیلات اعلام کرده است که در این کشتیها ناظر مقیم دارد، اما حقوق ناظر مقیم را مسئول شناور تأمین میکند. در چنین شرایطی چطور ناظر میتواند مانع چنین مفسدهای بشود. نکته دوم اینکه وقتی مقام قضائی جلوی کشتیهای چینی را میگیرد، براساس دستورالعملهای شیلات فقط یک ماه جلوی فعالیت کشتیهای توقیفشده گرفته میشود و بعد از یک ماه باز با همان سبکوسیاق و با شدت بیشتر به صید ترال ادامه میدهند و عملا این روند منجر به زیان صیادان و جامعه محلی خواهد بود.
سخنگوی کمیسیون کشاورزی ادامه میدهد: عجیبتر اینکه جامعه صیادی ۲۵ هزار نفر هستند. وقتی به شیلات میگوییم به اینها مجوز صید بدهید که بهصورت قانونی سوخت تهیه کرده و صید کنند، شیلات هرگز زیر بار مجوزدادن به این افراد نمیرود؛ زیرا معتقد است ذخایر آبزیان ما را از بین میبرند، اما آنجایی که صید ترال میآید و آش را با جاش میبرد، هیچ اشکالی از نظر دوستان وجود ندارد و حتی در این شیوه صید از سوخت یارانهای هم استفاده میکند.
به گفته او درحالحاضر اگرچه تعداد کشتیهای چینی در آبهای جنوب کاهش یافته، اما همچنان ۱۷ کشتی چینی فعال هستند که ۱۰ تا از این کشتیها در آبهای چابهار و کنارک فعالیت میکنند. سعیدی میگوید: اطلاعی درباره مالکیت این ۱۷ کشتی نداریم. از شیلات پیگیری میکنیم که شفافسازی کنند و بگویند این افراد چه کسانی هستند و به چه نهادها و جریاناتی وصل هستند یا از چه رانتی استفاده کردهاند. منبع: روزنامه شرق لینک کوتاه: کپی در کلیپ بورد کپی لینک برچسب ها: رویداد24 ، خلیج فارس ، صیادی سرگرمی
منبع: رویداد24
کلیدواژه: رویداد24 خلیج فارس صیادی کشتی های چینی فعالیت کشتی کشتی ها ادامه می دهد آب های جنوب ذخایر آب صید ترال شرکت ها گله ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.rouydad24.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «رویداد24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۵۵۹۶۵۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا از هلدینگ خلیج فارس سهمی به بچههای خلیج فارس نرسد؟
یزدان شهیدزاده
عدم توسعه یافتگی یا محروم دانستن استان های صنعتی جنوب نظیر بوشهر و خوزستان مصداق بارز دست دراز دولت ها در گرفتن و دست کوتاهش در دادن است. از سالی اكتشاف نفت در خوزستان آغاز شد تا زمانى كه طرح های توسعه گازی پارس جنوبی در بوشهر رقم خورده تا به امروز که با استقرار صنعت بزرگ پتروشیمی از خام فروشی عبور کرده ایم هنوز استان های میزبان اين صنعت از بدیهی ترین حقوقی که به نام مسئولیت های اجتماعی، حق آلایندگی، اشتغال و ... باید به توسعه محیط پیرامونی کمک می کرد عاجز مانده.
موضوع، مقوله ای گسترده و کلان است و نمی توان از صدر تا ذیل آن را در یک یادداشت جا داد، شاید آوردن نمونه ایی ملموس از نادیده گرفتن فضای پیرامون توسط این ابرشرکت ها و یا هلدینگ ها مخاطب را متوجه نقطه عطف اين ناعدالتی یا سوءمدیریت خواهد كرد.
ورزش به خصوص رشته پرطرفدار فوتبال امروز مرزهای مشترک گسترده با اقتصاد و درآمدزایی و فرهنگ و جامعه پیدا کرده، که اگر نبود همسایگان ما پرتوان نام فوتبال خود را به دنیا معرفی نمی کردند و لیگ های فوتبالشان را ویترین نمی کردند تا برند شوند و خود را به دنیا نشان دهند، اما داستان در سرزمين ما متفاوت است ما اینجا بلايى بر سر پرطرفدار ترین تیم های آسیا درآورده ایم که با نزديك به سی، چهل میلیون هوادار هیچ شرکت خصوصی حاضر نیست برای مالکيت بر آنان دست در جیبش کند، چون می داند از فوتبال عایدی که ندارد، فشار هوادار هم بر گرده مدیرش سنگینی می کند.
بعد از کش و قوس های فراوانی که آسیایی ها مدیران ما را مجبور کرده اند که نباید دو باشگاه بزرگ پرسپولیس و استقلال مالکیت مشترکی داشته باشند و دولت بدنبال مشتری می گردد و مزایده ها ادامه داشته تا که پرسپولیس برای بانک ها و استقلال برای هلدینگ خلیج فارس!
دل یادداشت من اینجاست، وصل به تن جنوب اما شیر باز و بسته کردنش از جایی دیگر فرمان می گیرد، استقلال به هلدینگ خلیج فارس واگذار می شود، هلدینگ کیست و کارش چیست؟ یک اًبَرشرکت شرکت متشکل از شرکت های تولیدی ، مهندسی و ... که دومین شرکت ایرانی بر پایه درآمد و بزرگترین هلدینگ پتروشیمی ایران و دومین در آسیا است.
تنها دراستان بوشهر و شهرعسلویه نزدیک به 10 پتروشیمی بزرگ و بهنام متعلق به هلدینگ خلیج فارس است، شرکت هایی که میزان درآمد سالیانه هر کدام شان سر به دهها میلیون دلار میزند.
پتروشیمیهای مبین، نوری، پارس، هنگام، دماوند و ... از بزرگترین شرکت های این هلدینگاند و بیش از 14 سال است هلدینگ خلیج فارس فعالیت خود را شروع کرده و بخش اعظم در آمدی خود را از شهر عسلویه دشت میکند در حالی که به واسطه فعالیتهای تولیدی محصولات شیمیایی آلودگی های شدید زیست محیطی را به مناطق پیرامونی خود را تحمیل کرده، حتی اگر بروز اين آلودگی ها هم نبود چارچوب های اخلاقی باید وجود می داشت که سیر توسعه مناطق پیرامونی با افزایش توان تولیدی و درآمدزایی این شرکت ها متناسب باشد، با گذشت 14 سال از وجود این هلدینگ یک پروژه ورزشی ملی بزرگ آبرومند در سطح استان بوشهر توسط این هلدینگ انجام نشده است اما امروز خود را مکلف میداند که برای مالکیت تیم استقلال تهران هزینه کند یا به آن چنین دستور داده اند و باید تبعیت کنند.
در حالی که در تیم ملی فوتبال ایران سه مهاجم لژیونر بوشهری عضویت دارند، تیمی از این استان اما در سطح اول فوتبال کشور حضور ندارد و حتی تنها تیم نفتی این استان، پارس جنوبی جم تا تیم های ریشه داری چون شاهین و ایرانجوان از حداقل زیرساخت های فوتبالی محروماند. چگونه است که وقتی پای کمک به تیمهای این استان میرسد تبصرهها و مادههای قانونی پسوند غير قانونى شان پررنگ میشوند اما یک شبه می توانند برای آبی و قرمز سند مالیکت صادر كنند؟
بحث تنها بر سر گرفتن مالکیت آبی های پایتخت نیست، حتی مدارس فوتبالی هم در کلان شهرهای ایران وجود دارند که با سفارش پذیری نزدیکان از پول پتروشیمی عایدشان می شود و پسران جنوب هنوز باید فوتبال را بروی زمین های خاکی دنبال کنند.
در استانی که تب فوتبال داغ است و جين جين استعداد ريخته و هیچ شرکتی غیر از شرکت های پتروشیمی و نفت وگازی پا نگرفته است چه کسی باید از فوتبال بوشهر حمایت کند تا شاهینی که لیگ برتر بوده امروز به دسته سوم فوتبال کشور سقوط نکند!
کدام پتروشیمی امروز بايد اسپانسر پارس جم باشد تا این تیم با بهترین و بروز ترین امکانات در بالاترین سطح از فوتبال کشور رقابت کند؟
چرا ایرانجوانی که امروز نمایندگانش در تیم ملی بیشتر از باشگاه های لیگ برتری است بايد در دسته سوم لیگ فوتبال به حياتش ادامه دهد؟
چرا یک ورزشگاه ملی آبرومند در استانی که بیشترین درآمد هلدینگ مربوط به آن است ساخته نشود!
اگر نام هلدینگ اسمش خلیج فارس است و سود آن هم از خلیج فارس؛ چرا هیچ عایدی یی از آن نصیب بچههای خلیج فارس نمیشود؟
کانال عصر ایران در تلگرام