شاهکارهای سینمایی در ایتالیا با رفتار بد مردم و منتقدان روبهرو شدند/ سینمای قشنگ و زشت نداریم سینما یا مفید است یا نیست/ نمایش بخشش در قصاص میتواند به بلوغ اجتماعی کمک کند
تاریخ انتشار: ۲۰ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۵۷۹۸۲۹
ساعت 24-بابک کریمی ضمن بیان اینکه پرداختن به موضوع قصاص در سینما همچنان یک تابو به شمار میآید، درباره فیلم «یلدا» گفت: اهمیت فیلمهایی این چنین به دلیل آنکه جسارت انگشت گذاشتن روی تابوها را دارد، بسیار مهمتر از ارزش سینمایی آنها است.
فیلم «یلدا» به نویسندگی و کارگردانی مسعود بخشی و تهیهکنندگی علی مصفا، هفته سوم اکران خود در سینماها را سپری میکند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بابک کریمی (بازیگر سینماوتلویزیون) درباره این فیلم سینمایی به ایلنا گفت: «یلدا» دارای موضوعی است که به تمام اقشار جامعه ربط پیدا میکند. چراکه این اتفاق ممکن است برای همه پیش بیاید. مساله قصاص یکی از مسایلی است که همچنان یک نوع تابو است و نمیشود خیلی درباره آن صحبت کرد.
وی ادامه داد: حق قصاص دست کسی است که داغدار آن اتفاق است. بخشش موضوع «یلدا» است که میتواند به رشد جامعه و رسیدن به یک بلوغ اجتماعی کمک کند. اگرچه در این زمینه باید کارهای بسیار انجام شود اما ساخت فیلم درباره این موضوع نیز یکی از این کارها است.
بازیگر «یلدا» با اشاره به اینکه آقای آیت این فیلم ۱۰ سال بعد بازپرس فیلم «جدایی نادر از سیمین» است، عنوان کرد: آیت «یلدا» را میتوان کسی فرض کرد که در نقش خود بازنشسته شده است اما به دلیل تجربه کاری و دادگاهی که دارد و همچنین شناخت افرادی که درگیر این مساله هستند، دعوت شده است که به عنوان کارگردان محتوایی در خدمت برنامه باشد. پیشینه دادگاهی این فرد عمیق بوده و میتواند از پس این ماجرا بربیاید. نقشی که در «یلدا» ایفا کردم همان بازپرس «جدایی نادر از سیمین» است اما فرماندهتر و بالغتر که میتواند در روند ماجرا دخالت کند.
کریمی درباره اهمیت پرداختن به موضوع بخشش در حوزه هنر اظهار کرد: «یلدا» دارای موضوعی است که ما باید بسیار درباره آن صحبت و بحث کنیم. اینکه این موضوع چه قدر میتواند روی مخاطبان و یا در دنیای هنر تاثیرگذار باشد بستگی به توانایی کسی دارد که فیلم را میسازد و میزان دریافت و حساسیت مخاطبی که فیلم را میبیند. نمیشود درباره این موضوع به یک فرمول رسید.
وی افزود: سعی ما بر این است که این سنگ را در یک باتلاق بیندازیم و موجی در آن باتلاق ایجاد شود که بتوان درباره آن صحبت کرد. ما تنها میتوانیم با به نمایش گذاشتن این شرایط درباره آن بحث کنیم. فکر میکنم فیلمهایی مانند «یلدا»، «خانه دختر» و....فیلمهای بسیار مهمی هستند که اهمیت آنها فراتر از ارزش سینمایی آنها است.
بازیگر «یلدا» تاکید کرد: اینگونه فیلمهایی که با جسارت انگشت روی تابوها میگذارند فقط سینما نمیشود. میتوانم درک کنم کسی یک اثر سینمایی را نپسندد اما بعید میدانم کسی به موضوعی که این فیلم به آن اشاره میکند، بیتفاوت بماند.
کریمی درباره استقبال جشنوارههای خارجی از این فیلم سینمایی خاطرنشان کرد: نسخهای که از فیلم «یلدا» در جشنواره ملی فیلم فجر نمایش داده شد، ناکامل بود و هنوز تدوین نهایی نشده بود. خود من زمانی که فیلم را دیدم، نپسندیدم اما زمانی که نسخه جدید را دیدم بسیار خوشم آمد. یکی از دلایل میتواند این موضوع باشد.
وی ادامه داد: نکته دیگر اینکه این اتفاق در زمان نئولیبرالیسم ایتالیا و سینمای نوین ایران نیز اتفاق افتاد. تماشاچی یا مخاطب که هر روز با مسایلی سروکار دارد زمانی که به سینما میرود، میخواهد فضای دیگری را تجربه کند و شاید دوست نداشته باشد همان شرایطی که صبح تا شب در آن زندگی میکند را در سینما هم ببیند.
بازیگر «جدایی نادر از سیمین» تصریح کرد: با اشاره به اینکه بسیار از افراد نمیدانند فیلمهایی مانند «رم شهر بیدفاع» و «دزد دوچرخه» در سینمای ایتالیا با رفتار بدی از سوی مردم و منتقدان روبه رو شدند. در صورتی که این فیلمها شاهکار تاریخ سینما هستند و بسیار در روند و شکلگیری سینمای مدرن تاثرگذار بودهاند، برنده جایزه اسکار نیز شدند.
کریمی تاکید کرد: اینکه فیلم «یلدا» در جشنوارههای خارجی مورد استقبال واقع شده نیز به همین دلیل است. از سویی دیگر مساله این است که ما زمانی که به موضوعی عادت میکنیم، یک پیش فرضی در ذهن خود داریم که باعث میشود با فیلمی که مثل آینه اتفاقات را پیش رویمان قرار میدهد مشکل پیدا کنیم اما مخاطب خارجی آن مشکل را ندارد.
وی درباره مسعود بخشی کارگردان کار نیز اظهار کرد: گروه بسیار خوبی در «یلدا» حضور داشتند. به دلیل آنکه یک بخش کار افراد خارجی حضور داشتند ممکن بود سوءتفاهمهایی پیش بیاید که خوشبختانه این اتفاق نیفتاد. این فیلم برای من تجربه مثبت و صمیمانه بود. همچنین من مسعود بخشی را از زمانی که در ایتالیا دانشجو بود میشناختم. من کارگردانی به آرامی مسعود بخشی سر هیچ کاری ندیدهام. آرامشی که ایشان در کار داشت مثال زدنی است.
بازیگر «یلدا» با اشاره به اینکه تاکنون بازخوردهای مثبتی از مخاطبان دریافت کرده است، عنوان کرد: امیدوارم فیلم«یلدا» بتواند مخاطب بیشتری را جذب کند و بحثهایی را که باید راه بیندازد، ایجاد کند و مفید واقع شود.
کریمی در پایان گفت: برای من سینمای قشنگ و زشت وجود ندارد. برای من سینما یا مفید است یا نیست. هنر در این مقطع زمانی باید یک هنر مفید برای جامعه باشد. ما باید برای تماشاچی احترام قایل شویم و وقتش را تلف نکنیم. من به عنوان یک بازیگر عذاب وجدان دارم که خانوادهای برای دیدن فیلم به سینما میآید اما چیزی عایدش نمیشود. حتما باید یک اتفاقی رخ بدهد.
منبع: ایلنامنبع: ساعت24
کلیدواژه: مسعود بخشی فیلم هایی درباره آن فیلم ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.saat24.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ساعت24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۵۷۹۸۲۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
روزی که پل شریدر فیلمساز معروف آمریکایی به تهران آمد
پل شریدر که به زودی با جدیدترین فیلمش راهی جشنواره کن میشود، پنج سال قبل در چنین روزی به بهانه حشنواره جهانی فیلم فجر در تهران حضور داشت و از سینمای ایران و آینده سینما صحبت کرد.
به گزارش ایسنا، تا پیش از شیوع کرونا و تغییرات مدیریتی در سینما، چند سالی بود که جشنواره فیلم فجر نه فقط در بهمنماه بلکه در اردیبهشتماه با ساختار و شمایلی متفاوت برگزار میشد و میزبان سینماگران و فیلمهایی از کشورهای دیگر بود.
جشنواره جهانی فجر با وجود برخی انتقادهایی که در داخل کشور نسبت به آن مطرح میشد، جایگاهی پیدا کرده بود که در همان چند دورهی برگزاری چهرههای بنامی از سینمای دنیا را به ایران کشاند از جمله پل ژوزف شریدر که درست در همین روز چهارم اردیبهشتماه در نشستی خبری در پردیس سینمایی چارسو مقابل خبرنگاران ایرانی نشست.
شریدر -فیلمنامهنویس و کارگردان مشهور امریکایی - که فیلمنامههای «راننده تاکسی» و «گاو خشمگین» ساخته مارتین اسکورسیزی را نوشته و در روزهای گذشته فیلم جدیدش با نام «اوه، کانادا» به بخش مسابقه اصلی جشنواره کن راه یافته است، اردیبهشت سال ۱۳۹۸ به جشنواره جهانی فجر در تهران آمد و پس از برگزاری یک کارگاه فیلمنامه نویسی، در یک نشست خبری پاسخگوی سوال اهالی رسانه شد.
او در آن نشست با اشاره به اینکه «در دنیا چند فستیوال هستند که میتوان جشنواره جهانی فجر را با آنها مقایسه کرد مثل جشنواره تورنتو ولی از ابعاد این جشنواره و تعداد فیلمهای حاضر در آن شگفتزده شدم» درباره آشنایی خود با سینمای ایران گفته بود: «درباره جایگاه سینمای ایران که تردیدی نیست چون جایگاه ویژهای دارد. در ۱۵ سال گذشته (تا سال ۱۳۹۸) سه نهضت ملی سینمای ایران، رومانی و آرژانتین شکل گرفته و همیشه این انتظار میرود که در هر جشنوارهای از سینمای ایران فیلمی حضور داشته باشد. برای بیشتر ما در غرب، سینمای ایران با کیارستمی شروع شد ولی بعد به فرهادی رسیدیم و حالا هم فیلمهای دیگری هستند. یکی از دوستان من گادفری چیشایر (منتقد آمریکایی) است که فیلمهای ایرانی زیادی دیده و کتابی درباره سینمای ایران مینویسد و به من فیلمهای ایرانی پیشنهاد میدهد.»
شریدر که سال گذشته در جشنواره فیلم ونیز با دریافت جایزه یک عمر دستاورد هنری تقدر شد، درباره آینده سینما با وجود شبکههای مختلف و کمپانیهایی مثل نتفلیکس بیان کرده بود: «من فکر میکنم در این صد سال هرچه آموختیم خیلی به کارمان نیاید چون همه چیز تغییر کرده، مدت زمان فیلمها عوض شده و اینکه کجا فیلم ببینیم و چگونگی پخش و عرضه، همگی تغییر کرده است. قبلاً فکر میکردم در یک مقطع گذار هستیم ولی الان فکر میکنم در یک مقطع گذار دائم هستیم. الان دیگر بازار هدف، آمریکاییها نیستند بلکه برای چینیها میسازیم.»
وی همچنین با اشاره به رشد روزافزون تکنولوژی گفته بود: «در حالیکه فیلمها منحصر به کلاس خاصی از فیلمسازان بودند، تکنولوژی این مرزها را شکسته و هر کسی میتواند فیلم بسازد. پس خبر خوب برای آینده سینما این است که هر کسی میتواند فیلم بسازد ولی خبر بد این است که دیگر نمیشود امرار معاش کرد.»
شریدر در بخشی دیگر از آن نشست درباره اینکه به نظر میرسد شناختش از سینمای ایران بیشتر با فیلمسازانی باشد که به نوعی سیاسی شناخته شدهاند، بیان کرده بود: «تا جایی که من میدانم دو نوع سینما در ایران وجود دارد؛ یکی برای مجامع عمومی است و یکی هم داخلی و من بیشتر فیلمهایی را دیدهام که بیرون نمایش داشتهاند، اما فیلمهایی را که درباره جنگ بوده چون خارج از کشور چندان نمایشی نداشته مسلماً ندیدهام. شما مثل فیلیپین دو سینمای داخلی و خارجی دارید و به همین دلیل دو جشنواره فجر هم دارید. با این حال من هیچکدام از کارگردانها مثل کیارستمی، فرهادی و پناهی را سیاسی نمیدانم ولی میدانم فیلمهای سیاسی جذابی میشود اینجا ساخت.
این فیلمساز امریکایی در آن مقطع در واکنش به تحریمهای رییس جمهور وقت ایالات متحده (دونالد ترامپ) علیه ایران و آسیبهای آن به هنرمندان و سینما با ابراز تأسف از تحریمها اظهار کرده بود: «الان دورانی است که نمیشود به امریکایی بودن افتخار کرد، در حالی که من همیشه و حتی زمان جنگ ویتنام به آمریکایی بودنم افتخار میکردم. در حال حاضر آنچه پیش آمده به بهانه تغییر رژیم ایران و در واقع برای دستیابی به نفت و منابع طبیعی شما است و این چیزی است که در ۱۰۰ سال گذشته وجود داشته و تأثیر یک هنرمند در مقایسه با ماشین پروپاگاندا خیلی اندک است. به همین دلیل به نظرم این وضعیت بسیار عذابآور است.»
کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: اعتراض سینماگر مطرح آمریکایی به فهرست برترین فیلمهای تاریخ سینما اعلام فیلمهای حاضر در جشنواره کن ۲۰۲۴ ؛ ایران هیچ نمایندهای ندارد غافلگیریهای جشنواره کن ۷۷ برای عاشقان سینما