به نقل از «الف»

ماموریت‌های پنج‌گانه برای مقابله با خطرناك ترين دوران فلسطيني ها

تاریخ انتشار: ۲۰ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۵۸۰۰۴۶

به گزارش الف، پایگاه خبری المیادین در مقاله‌ای که در آن به بررسی  تحولات اخیر فلسطین پرداخته است، نوشت فلسطینیان باید پنج اقدام مهم را برای مقابله با شرایط کنونی در دستور کار قرار دهند.

1-   پایان دادن به شکاف داخلی و احیای وحدت ملی 

المیادین پایان دادن به شکاف را  ماموریت اساسی برای مقابله با پروژه‌های اشغالگری و توطئه‌های جریانهای امپریالیستی و مرتجع دانست و تاکید کرد که فلسطینی‌ها در طول تاریخ شامل گروه‌های متعددی از لیبرال‌ها و ملی‌گرا و بورژواها می‌شدند تا اینکه گروه‌های اسلامگرا در این کشور پدید آمدند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

با وجود تمامی اختلافات ایدئولوژیک، اما به نظر می‌رسد همه این گروه‌ها بر ماهیت تقابل با دشمن صهیونیستی و اشغالگری آن اتفاق نظر دارند، اما باید اختلاف‌نظر در رویکردهای مختلف کنار گذاشته شود، چرا که هر گاه که شکاف‌ها و گسست اجتماعی میان گروه‌های فلسطینی افزایش پیدا می‌کند، زمینه بیشتری برای اجرای سیاستهای امپریالیستی و صهیونیستی و رویکردهای مرتجعانه عربی ایجاد می‌شود.

2-      احیای مجدد جنبش آزادی‌بخش فلسطین 

ولید الهرش نویسنده این مقاله می‌افزاید که جنبش آزادیبخش فلسطین و تشکیلات خودگردان دو گروه مستقل هستند و ایجاد تمایز بین آنها مأموریت دوم برای مقابله با رویکردهای صهیونیستی است. تشکیل جنبش آزادیبخش بر اساس فداکاری‌های زیادی بود که در روند تقابل با توطئه‌های اسرائیلی صورت گرفت و ملت فلسطین آن را تنها نماینده مشروع خود می دانند. لذا نقش جنبش آزادیبخش نباید در تجمع گروه‌های مختلف یا رایزنی‌های محدود منحصر شود بلکه باید نقشی که تشکیلات خودگردان آن را مصادره کرده، بازپس گرفته شود تا رویکرد آزادسازی فلسطین به عنوان یکی از ماموریت‌های اساسی این جنبش توسعه پیدا کند.

3-      اعتبار بخشی به رهبران فلسطینی

بر اساس این گزارش، اعتماد سازی مجدد میان ملت و رهبران فلسطین یک مأموریت ضروری و اساسی به شمار می‌رود. شخصیت های فلسطینی در حال حاضر تنها بر روی موسسات بین‌المللی و فشار کشورهای مختلف و عقب‌نشینی موقت تصمیم‌سازان رژیم صهیونیستی از اجرای پروژه الحاق کرانه باختری به سرزمین‌های اشغالی حساب کرده‌اند و امیدوارند که مناسبات آنها با چپ‌گرایان صهیونیستی  مثمر ثمر واقع شود، این در حالی است که همواره سابقه چنین اعتمادهایی با شکست مواجه شده و سازش‌هایی را به وجود آورده که تحرکات عملیاتی در عرصه میدانی را تضعیف کرده و باعث شده شخصیت‌های فلسطینی تکیه بر ملت را از دست بدهند و جلوی مقاومت مردمی در برابر اشغالگران را بگیرند.

به نوشته المیادین به این ترتیب ملت فلسطین نیز شخصیت های سیاسی خود را متناسب با آرمانهای سیاسی و ملی خود نمی‌دانند، زیر پرونده‌هایی نظیر موضوع آوارگان و قدس و محاصره نوار غزه و تشکیل دولت فلسطین با هیچ نوع پیشرفتی مواجه نبوده و رویکرد مقاومت در برابر اشغالگران به صورت غیر منظم و با تصمیم‌گیری‌های انفرادی دنبال شده است.

الهرش می‌افزاید که اعتماد سازی مجدد میان شخصیت‌های فلسطینی و ملت فلسطین از طریق ایجاد خیزش در مأموریت‌های مبارزاتی و مقاومت و مردمی و  درج آن در برنامه‌های کاری دفتر سیاسی و کمیته مرکزی احزاب و گروه‌های مختلف می‌‌تواند در روند مقابله با توطئه‌های صهیونیستی در فلسطین مفید باشد.

4-      احیای مبارزات اجتماعی

المیادین در گزارش خود می نویسد که حقوق مدنی و مبارزات اجتماعی و دموکراتیک متفاوت از درگیری‌های ملی‌گرایانه با رژیم صهیونیستی نیست، لذا می‌توان مقاومت ملت فلسطین را در این عرصه تقویت کرده و با ایجاد اقتصاد مقاوم ملی در مرحله انتفاضه راه را بر فشارهای تل‌آویو ضد گروه‌های فلسطینی بست. در این راستا شخصیت‌های سیاسی فلسطینی باید  رویکردهای مردمی را مورد احترام قرار داده و ساختار‌های عدالت اجتماعی را رعایت کنند و روند مبارزه با اشغالگران را تقویت کنند تا بتوانند حقوق مدنی و اجتماعی ملت فلسطین را تضمین کنند.

5-      مبارزه با عادی‌سازی روابط رژیم‌های عربی با صهیونیست‌ها

به نوشته المیادین، پنجمین مأموریت مهم در روند تقابل با رژیم صهیونیستی و مقابله با ابزارهای آن مبارزه با روند عادی‌سازی روابط رژیم‌های عربی با صهیونیست‌ها است. این در حالی است که طی دوره اخیر عادی سازی به شکلی متوالی و مهندسی شده پیش می‌رود و به یک پدیده تحریک‌آمیز تبدیل شده است. این پدیده دیگر منحصر به دولت‌های مرتجع و خائن نیست، بلکه شخصیت‌ها و کانال‌ها و احزاب مختلف سیاسی و غیر سیاسی را نیز شامل شده و حتی به سریال های تلویزیونی و مسابقات ورزشی و فعالیت های فرهنگی و هنری  و علمی نیز راه پیدا کرده است.

بنا بر این گزارش خطرات عادی سازی روابط در درجه اول شامل برداشتن موانع روانی میان اشغالگران و ملت عربی است و در درجه دوم باعث از بین بردن آرمان فلسطین می شود. البته باید به این نکته توجه داشت که در روند مبارزه با عادی سازی، نباید اتهامات را متوجه ملت‌های عربی کرد، چرا که فلسطینیان در  تغییر روند خفت بار کنونی به حمایت ملت‌های عربی از آرمان فلسطین نیازمند هستند،  لذا باید این نکته را به ملت‌ها فهماند که مصیبت‌های آنها در نتیجه رفتارهای دولت‌هایی است که با عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی به آرمان فلسطین خیانت می کنند و در مسیر خدمت به آمریکا و واگذاری امتیازات سیاسی مختلف بدون کسب امتیاز قابل توجه برای خود و امت اسلام قدم بر می‌دارند.

 

به اعتقاد این تحلیلگر مسایل منطقه‌ای به نظر می‌رسد در حال حاضر مهم‌ترین مأموریت گرفتن حق تعیین سرنوشت و بازگشت آوارگان و ایجاد دولت فلسطینی است، لذا فلسطینیان باید روند مناقشه تاریخی عربی-  صهیونیستی را به روال عادی خود برگردانند و به ملت‌های منطقه بفهمانند که بعد از گذشت ۲۷ سال از امضای توافق اسلو،  توطئه‌های اشغالگران ضد ملت فلسطین افزایش پیدا کرده و فلسطینیان در بحران واقعی گرفتار شده‌اند.

المیادین در پایان این مقاله تاکید می کند که جنبش‌های آزادیبخش فلسطین باید تمامی تلاش‌های خود را متحد کرده و ملت فلسطین نیز در کنار آرمان خود قرار بگیرند و مبارزات را در تمامی ابعاد و در تمامی مناطق حضور خود گسترش دهند و روند مذاکرات بی‌فایده را متوقف کرده و مقاومت واقعی در برابر دشمن را در پیش بگیرند تا بتوانند در برابر اشغالگران بایستند و توطئه‌های آنها ضد فلسطین را متوقف کنند.
 
 
 

منبع: الف

کلیدواژه: عادی سازی روابط رژیم صهیونیستی برای مقابله ملت فلسطین شخصیت ها گروه ها ملت ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۵۸۰۰۴۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

زیرپوست وتوی کشور فلسطین

ایالات متحده از مهم‌ترین بازیگران موجود در منازعه فلسطینی – صهیونیستی و به طور کلی روند صلح منطقه است. سیاست اعلامی آمریکا در قبال این مسئله، حمایت از راهکار دو دولت در سرزمین‌های اشغالی به مرکزیت قدس شرقی و قدس غربی است. با این حال در جلسه اخیر شورای امنیت که موضوع عضویت کامل دولت فلسطین در سازمان ملل به رأی گذاشته شد، آن را وتو کرد. این دوگانگی نظر و عمل در مواضع آمریکا در این مقطع در حمایت از رژیم اشغالگر انجام می‌شود.

رویکرد ۲ دولت در دولت‌های مختلف آمریکا
راه حل دو دولتی از زمانی که مجمع عمومی سازمان ملل متحد قطعنامه ۱۸۱ را در ۲۹ نوامبر ۱۹۴۷ تصویب کرد مورد حمایت بوده است. در عین حال چنین راه حلی برای پایان دادن به مناقشه فلسطین در قطعنامه سازمان ملل متحد در سال ۱۹۷۴ ارائه شد. این قطعنامه خواستار آن بود که دو طرف در کنار هم و در مرز‌های مورد توافق پیش از سال ۱۹۶۷ دو دولت تشکیل دهند. در این راستا از زمان رسمیت رژیم اشغالگر در سال ۱۹۴۸ و متعاقب آن اشغال بخشی از سرزمین‌های فلسطین، اردن، مصر و سوریه، آمریکا همواره حامی آن بوده است. از این رو یک مبحث اساسی در سیاست خارجی آمریکا در طول حدود نیم قرن اخیر، نحوه اداره مناقشه بین عرب‌ها و رژیم صهیونیستی است. رویکرد دو دولتی به عنوان یک محور عمده سیاست‌های دولت آمریکا به ویژه در دو دهه گذشته بوده است.

دوره بوش
بوش پس از آن‌که به کاخ سفید راه یافت سعی کرد با مطرح ساختن نقشه راه بر میزان فعالیت‌های ایالات متحده برای حل و فصل مناقشه فلسطین بیفزاید. به همین منظور وی وانمود کرد که به تشکیل دولت مستقل فلسطین متعهد است. در عین حال مدت‌ها طول کشید که تشکیل دولت مستقل فلسطینی که در نقشه راه پیش‌بینی شده بود مورد توافق قدرت‌های جهانی و کشور‌های عربی واقع شود. به این منظور دولت بوش از همان ابتدا در نظر داشت تا گروه‌های مبارز فلسطینی را با استفاده از زور وادار به پذیرش دولت صهیونیستی کند. یکی از مهم‌ترین شیوه‌ها به این منظور خلع سلاح این گروه‌ها بود. به گمان سیاستمداران آمریکایی با خلع سلاح گروه‌های مبارز فلسطینی از جمله حماس، آنها مجبور به پذیرش طرح نقشه راه می‌شدند. دولت بوش همچنین با حمایت از خروج رژیم از باریکه غزه، آن را راهی برای بازگشت به روند نقشه راه و دست‌یابی به راه حل دو دولتی می‌دانست به گونه‌ای که دو دولت در کنار هم و در صلح و امنیت زندگی کنند.

دوره اوباما
در دوره ریاست جمهوری باراک اوباما، او در ابتدا سعی کرد با مطرح کردن توقف شهرک‌سازی‌ها از سوی تل‌آویو به عنوان یک پیش‌شرط برای آغاز مذاکرات صلح، فلسطینی‌ها را تشویق کند که با دریافت مشوق حاضر به اعطای امتیاز به رژیم صهیونیستی شوند، اما پس از آن دریافت که نتیجه مورد نظر او نه تنها حاصل نمی‌شود بلکه فلسطینی‌ها را در شرایط سخت‌تری قرار داد. پس از آن‌که تل‌آویو درخواست واشنگتن برای توقف شهرک‌سازی‌ها در کرانه باختری را نپذیرفت، اوباما در سال ۲۰۱۰ مجبور شد تا از اصرار بر توقف شهرک‌سازی به عنوان پیش‌شرط آغاز مذاکرات صلح صرف نظر کند و این رویداد سبب تقویت موضع رژیم شد. این موضوع بیش از همه موقعیت بنیامین نتانیاهو را در سرزمین‌های اشغالی تقویت کرد.

اوباما در می ۲۰۱۵ راه حل دو دولت را «مطلقا حیاتی» دانست. این سخنان از رئیس جمهور آمریکا پس از آن طرح شد که نتانیاهو دولت ائتلافی خود را تشکیل داد و با توجه به ترکیب وزرای کابینه آن، آینده توافق با فلسطین برای تشکیل دولت مستقل روشن به نظر نمی‌رسید. اوباما اظهار داشت که: «ایالات متحده هنوز معتقد است امنیت اسرائیل در بلند مدت در گرو توافق بر سر به رسمیت شناخته شدن دولت فلسطین است. من می‌دانم که در دولتی که به تازگی تشکیل شده، کسانی هستند که این فرضیه را قبول ندارند، اما این فعلاً تنها گزینه من است.»

دوره ترامپ
در دوره ترامپ با وجود حمایت‌های بی حد و حصر از رژیم و اقدامات تاریخی ترامپ در انتقال سفارت این کشور به بیت‌المقدس و توافق صلح آبراهام در نزدیک کردن رژیم به دو کشور عربی امارات متحده و بحرین، اما رویکرد دو دولتی همچنان در سیاست خارجی آمریکا ادامه یافت. ترامپ در دیدار با نتانیاهو در ۲۸ ژانویه ۲۰۲۰ طرح معروف به معامله قرن را ارائه و اعلام کرد که این طرح بر مبنای راه حل برد - برد استوار است و راه را برای تشکیل کشور مستقل فلسطین هموار می‌کند. صلح به سازش نیاز دارد؛ اما نمی‌خواهیم کاری انجام دهیم تا امنیت اسرائیل به خطر بیفتد. من برای اسرائیل کار‌های زیادی کردم؛ سفارت‌مان را به قدس انتقال دادم و بلندی‌های جولان را به عنوان بخشی از اسرائیل به رسمیت شناختم.»

دوره بایدن
سیاست اعلامی دولت جو بایدن نیز بر مبنای تشکیل دولت مستقل فلسطینی در سرزمین‌های اشغالی است؛ اما به طور رسمی یک کشور مستقل فلسطین را به رسمیت نمی‌شناسد. با این حال اگر ترامپ به دلیل حمایت بالا از رژیم صهیونیستی همراهی نتانیاهو را داشت، اما بایدن به دلیل جنگ غزه با سد محکم نتانیاهو مواجه است. نتانیاهو رسماً اعلام کرده که با تشکیل کشور مستقل فلسطین بعد از اتمام جنگ غزه مخالف بوده و مخالفت خود را به آمریکا اطلاع داده است. جدا از این، «بی بی» مدعی است که تمامی اراضی غرب رود اردن باید زیر کنترل امنیتی اسرائیل باشند.

چرایی وتوی قطعنامه عضویت کامل فلسطین توسط آمریکا
ایالات متحده با عدم حمایت از صدور قطعنامه‌ها در شوای امنیت درباره منازعه فلسطین، تلاش می‌کند تا آن را در جهت منافع خود مدیریت کند. از جمله می‌توان به قطعنامه ۱۳۹۷ در سال ۲۰۰۲ اشاره کرد که در آن شورای امنیت به صراحت خواستار پیگیری راه حل تشکیل دو دولت مستقل شد. این قطعنامه با ۱۴ رأی موافق از تصویب شورای امنیت گذشت. نماینده آمریکا در نشست اخیر شورای امنیت اعلام کرد که «عضویت فلسطین تنها از طریق مذاکره مستقیم با اسرائیل و تحت حمایت آمریکا صورت خواهد گرفت.» در این عبارت دو نکته حائز اهمیت وجود دارد:

مذاکره مستقیم یا تلاش برای حذف حماس
ایالات متحده مدت‌ها است تاکید دارد که تشکیل کشور فلسطین باید از طریق مذاکرات مستقیم بین رژیم و تشکیلات خودگردان فلسطینی که بر بخش‌هایی از کرانه باختری اشغالی توسط رژیم نظارت می‌کند، اتفاق بیفتد. نتانیاهو نیز در پیامی توئیتری در ۱۶ فوریه ۲۰۲۴ پس از گفت و گوی تلفنی با بایدن، همین موضع را تکرار کرد و گفت: «اسرائیل دستور‌های بین‌المللی در مورد توافق دایمی با فلسطینی‌ها را رد می‌کند، چنین توافقی تنها از طریق مذاکرات مستقیم بین طرفین و بدون پیش شرط حاصل خواهد شد. اسرائیل مخالفت با به رسمیت شناختن فلسطین را ادامه خواهد داد. اگر ما چنین کاری کنیم پاداش بزرگی به تروریسم بی‌سابقه‌ای می‌دهیم که در ۷ اکتبر راه افتاد و این کار از هرگونه توافق صلح در آینده جلوگیری خواهد کرد.» با این حال به نظر می‌رسد آنچه که آمریکا مذاکره مستقیم می‌نامد، بیشتر شامل بازگشت دوباره تشکیلات خودگردان و تلاش برای حذف حماس است. واشنگتن در تلاش است تا دولت حاکم بر غزه را تابع تشکیلات خودگردان فلسطین نموده و وضعیت این منطقه را به قبل از ژوئن ۲۰۰۷ برگرداند.

تلاش برای طرح مجدد معامله قرن
دولت بایدن از ابتدای روی کار آمدن به ویژه در شش ماه گذشته از جنگ غزه وانمود کرد که در حال طراحی سیاستی برای اعمال رویکرد دو دولتی و افزایش فشار‌ها در این زمینه بر رژیم صهیونیستی است. این که آمریکا معتقد است مذاکره فلسطینی - صهیونیستی برای عضویت فلسطین باید با حمایت آمریکا باشد، نشان از آن دارد که بایدن همچنان مایل به ادامه چارچوب‌های معامله قرن بعد از اتمام جنگ غزه است. بایدن قبل از عملیات طوفان الاقصی قصد داشت تا سال ۲۰۲۴ بتواند عربستان سعودی را در ازای یک پیمان دفاعی با ایالات متحده، به سمت روابط رسمی با رژیم صهیونیستی سوق دهد. این در حالی است که سیاستمداران فلسطینی به سیاست‌های آمریکا بدبین هستند. مصطفی برغوثی دبیرکل حزب ابتکار ملی فلسطین معتقد است: «رویکرد آمریکا هیچ معنایی ندارد مگر این که با سه چیز مرتبط باشد: پایان اشغالگری اسرائیل، حذف شهرک‌های آن در کرانه باختری اشغالی و توافق در مورد اینکه مرز‌های کشور فلسطین چگونه خواهد بود». احمد تیبی سیاستمدار فلسطینی در پارلمان رژیم صهیونیستی و مشاور سابق یاسر عرفات نیز بر آن است که «بایدن می‌تواند و باید جنگ را متوقف کند، اما او کار دیگری انجام می‌دهد. او به اسرائیل مهمات می‌دهد تا جنگ را ادامه دهد».

نتیجه
ایالات متحده به عنوان عضو دایم شورای امنیت با رأی منفی به قطعنامه عضویت دایم فلسطین در سازمان ملل به دنبال دو هدف عمده است. نخست، مذاکره مستقیم یا تلاش برای حذف حماس. آمریکا پذیرش عضویت دایم فلسطین را به مذاکره مستقیم بین طرف‌های فلسطینی با رژیم صهیونیستی منوط کرده است و از این راه سعی می‌کند با مرکز ثقل قرار دادن تشکیلات خودگردان، حماس را از فرایند سیاسی حذف کند. دوم این که آمریکا می‌خواهد مذاکرات دو طرف تحت نظارت این کشور انجام شود، احتمالاً چنین چیزی به معنای ارائه مجدد طرح‌هایی از قبیل معامله قرن در دوره بعد از جنگ است.

منبع: روزنامه خراسان

باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی وبگردی