به نقل از «فارس»

گلایه سخنگوی خانه تئاتر ازشیوه حمایتی دولت از تئاتر/برنامه ها مشخص نیست!

تاریخ انتشار: ۲۳ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۶۱۰۰۴۹

سخنگوی خانه تئاتر عنوان کرد: من اعتقادم این است که امکان ندارد دولت پنجاه درصد یک کار نمایشی را در این دوره مورد حمایت قرار بدهد چرا که برنامه هایشان مشخص نیست، اگر برنامه های حمایتی مشخص است چرا اعلام نمی شود.

به گزارش خبرنگار تئاتر خبرگزاری فارس، پنج ماه از شیوع ویروس کرونا در ایران و جهان و چهار ماه از تعطیلی سالن های فرهنگی هنری به دلیل شیوع این ویروس مرگبار می گذرد حال یک ماه است که سالن های تئاتر بازگشایی شده اما طبق پیش بینی خیلی کارشناسان هنوز گرما به سالن ها باز نگشته است هم مردم اقبال زیادی نشان نداده اند و هم خود هنرمندان در این زمینه مترصد اجرای کاری نشده اند که همین نگرانی های زیادی را ایجاد کرده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این روند مسائل مختلفی در کنار کرونا مطرح است از جمله بحث حمایت های سالنی ، کمک هزینه های هنرمندان، خسارت های این چند ماه که همه در کنار کرونا زخم هایی شده اند که سر باز کرده اند و دردهای هنرمندان تئاتر را از در کنار عدم هویت شغلی شان افزوده اند. اکثر جامعه هنری تئاتر این روزها بیکار هستند برخی نمی توانند و امکانش را به لحاظ انگیزه و امید و مسائل مالی ندارند و برخی احساس می کنند ، کار تئاتر دیگر بیهوده است.

در این راستا محمودرضا رحیمی ، سخنگوی خانه تئاتر معتقد است که از همان ابتدا پیش بینی این شرایط را کرده و گفته بوده که اگر سالن ها باز شود مردم اقبالی نشان نخواهند داد و این امر به بیماری کرونا دامن خواهد زد چرا که بهرحال مشکلی به مشکلات قبلی اضافه خواهد شد.

وی مطرح می کند که حمایتی که مرکز هنرهای نمایشی دم از آن می زند، قابل قبول و استقبال از سوی هنرمندان نیست. در این ارتباط با رحیمی به گفت وگو نشستیم که در ادامه می خوانیم:

*جناب رحیمی در این مدتی که سالن ها بعد از تعطیلات کرونایی باز شده اند، چه ارزیابی از وضعیت اجراها دارید؟ 

ببینید بهرحال آماری که الان از وضعیت فعلی کرونا مطرح است، مشخص می کند که اتفاقات ناخوشایندی در حال وقوع است. به هرحال کارهایی که این روزها اجرا می شود، مورد استقبال نیست یک سری هنرمندان و کارهای قبلی هم خود را کنار کشیدند و مسئله این است که در ارتباط با حمایت اداره کل هنرهای نمایشی در ارتباط با یارانه اجرا آن هم وجود ندارد و از گروه ها صرفا می خواهند با نصف گنجایش یا پنجاه درصد به اجرا بروند.

*گویا مبلغی برای حمایت از گروه هایی که در این مدت درخواست اجرا دارند، از سوی مرکز هنرهای نمایشی پرداخت می شود که گفته شده نیمی از آن هم همان ابتدا پرداخت می شود.

ببینید مبلغی که ظاهرا در نظر گرفته می شود خیلی کمتر از هزینه های گروه هم هست. من یادم می آید سال 77 پروژه هایی که در سالن اصلی تئاتر شهر به صحنه می رفت، حمایت هایی که می گرفت بیش از 150 میلیون تومان بود. مثلا من خودم افتخار همکاری با استاد سمندریان را داشتم که الان هم روزمرگشان است و یادشان خوش باشد. شما دهه هفتاد را به لحاظ اقتصادی با امروز مقایسه کنید، بعد امروز وقتی همان پول را هم نمی توانند حمایت کنند نشان از بحران است و شاید مدیران این را قبول نکنند و بگویند ما از در ناسازگاری وارد می شویم.

من حتی در سالن چهارسو هم از دهه هفتاد حمایت ها را اطلاع دارم، الان بودجه هایی به عنوان حمایت داده می شود برابر حمایت های سال هفتاد هم نیست که ما تقسیم کردیم، دیدیم صد میلیون در آن سال ها چه ارزشی داشته و الان چه ارزشی دارد. یک سری مبالغ واقعا برخورنده است، این دوستان به هرحال باید بیایند و فکر کنند که واقعا تئاتر می خواهند یا نه.

ببینید کرونا این روزها پیک دومش است، ولی هنرمندان پیک هزارمشان است اینکه پنجاه درصد حمایت را بدهند مبلغ خیلی اندکی می شود حتی اینها را اعلام کنند و ما هم متوجه شویم و ببینیم با این اعداد و ارقام چطور باید کار کرد، باید مشخص شود که برای سالن اصلی چقدر حمایت می شود، الان بعد پنج ماه بالاخره یک بودجه ای باید برای تئاتر دیده شود، هر چند که کمتر از هر سال هم باشد به هرحال این بودجه باید مشخص شود که کجا باید هزینه شود. 

حداقل اگر ما همان روال قدیم را هم در نظر بگیریم باید بهتر از این باشد کار هنری باید هدایت  و حمایت شود صرفا قضیه نظارت نیست برای اینکه گروه ها بتوانند کار کنند. به هر جهت دوستانی در تالار اصلی تئاتر شهر و تالار وحدت و سالن های بزرگ کار می کنند، می دانند که چه میزان، در چه بازه سرمایه گذاری و چقدر هزینه و بلیت ها چقدر مبالغش باز می گردد، این پلن ها می بایست با خود دولت  و اداره کل هنرهای نمایشی محاسبه شود.

بنابراین من نظرم این است که امکان نداره پنجاه درصد یک کار را الان دولت حمایت کند، اگر این حمایت واقعا درست باشد و کارگردان و بازیگر برای یک کار پنج نفره با یک دکور پنج نفره درست حمایت شود حتما هنرمندان هم استقبال خواهند کرد.

*از نظر شما چه نوع دکوری قابل قبول است شاید عده ای الان اعتقادی به دکور نداشته باشند؟

 دکور به نظر من در این سال ها رو به نابودی است. البته من تبریک می گویم که کارگاه دکور در حال راه اندازی است به هرحال ما از عصر پارینه سنگی به سمت عصر آتش حرکت کردیم! بحث این است که در سالن سایه با این موارد ارزش افزوده و تغییری که هنوز مشخص نیست چقدر روی بلیت های تئاتر گذاشته شده، چرا که اگر بلیت گران شود بهرحال مردم باید آن را تهیه کنند و تماشاگر هم سختش می شود و این تئاتر اندیشه مند است که ضرر می کند، الان صد میلیون کمک هزینه می بایست به گروه ها پرداخته شود که امکان ندارد این اتفاق افتاده باشد.

و برای سالن اصلی تئاترشهر هم براساس هزینه ها می بایست یک میلیارد کمک هزینه در نظر گرفته شود آن چنین اتفاقی می افتد؟ محالی است چنین اتفاقی بیافتد.

 

ما وقتی راجع به سالن اصلی تئاتر شهر صحبت می کنیم خیلی کارگردان های نام آور به این سالن آمدند اما با چند بازیگر اندک آنجا شکست خوردند قطع به یقین برای یک کار خوب نیاز به بازیگر زیاد درسالن اصلی، دکور و لباس مناسب است که اینها همه هزینه است. شما وقتی صحنه بزرگی مثل سالن اصلی در نظر دارید نمی شود با چهار بازیگر در آن نمایش اجرا کرد. من یادم می آید خودم یک زمان در سالن سایه نمایشی داشتم که صد تماشاگر داشت اما همان موقع نمایشی که در سالن اصلی بود ده تماشاگر هم نداشت و این شوخی نیست که از هر چیز بخواهیم بزنیم.

یکی از مهمترین تعصبات تئاتر دنیا همیشه روی دکور بوده است چیزی که ما سعی در حذف آن داریم!

دکور یک منظر نمایشی است مکانی که در آن اتفاق دراماتیک می افتد. یکی از تعصبات تئاتر دنیا روی دکور است و اصلا با آن شوخی ندارند مگر در شاخه هایی که اصلا ما هنوز با شیوه های آن اشنا نیستیم و همه کپی برداری است. بنابراین من نظرم این است که دوستان اگر میگویند از پنجاه درصد کار حمایت می کنند قطعا این اتفاق بیافتد باید ببینیم مبنایشان چیست اگر مثل حمایت های قبلی است که خب مشکل دارد الان همان صد و اندی میلیونی که برای حمایت های گذشته گفتم می بایست سیصد یا چهارصد درصد برای فرهنگ سازی مناسب بیشتر شود.

بنابراین من خیلی امیدوار به این شرایط فعلی نیستم چند ماه هم که از این وضعیت گذشته یک عده کماکان حقوق می گیرند و یک عده بی حقوق در منازلشان هستند و منتظرند که ببینند چه چیز پیش می آید.

شرم آور است که بگویم این روزها هنرمندانی داریم که حداقل حقوق شهروندی را هم ندارند اینها آن وقت باید مالیات بدهند ، اظهار نامه پر کنند ، کارت ملی داشته و رأی دهند اما هیچ حقوق شهروندی نداشته باشند و نهایت لطف دولت هم به اینها این است که بگویند بیست میلیون وام دوازده درصد می دهد.

 

واقعا الان تکلیف هنرمندانی که تئاتر روی صحنه برده اند، ورکشاپ داشته، داوری کرده و اهرم هنر این کشور را چرخانده اند چیست اینها که هیچ کجا استخدام نیستند ، ولی مال این مملکت اند، بیکاری اینها متعلق به این مرز و بوم است یک چیزی این وسط غلط است.

*آقای رحیمی در ارتباط با مباحثی خانه تئاتر برای حل آنها دنبال می کرد به کجا رسیده اید، آیا در زمینه احراز هویت شغلی هنرمندان گامی رو به جلو برداشته شده است؟

*خوشبختانه مثل قبل خانه تئاتر فعال است و آخرین تصمیماتی هم که گرفته شده مبنی بر این بوده که باز هم باید مذاکره کنیم، جلسه بگذاریم و قسمتی از این فاجعه هنرمندان تئاتر را هر طور شده پشت هر میزی به گوش مسئولان برسانیم.

منتها در زمینه هویت شغلی هنرمندان در اداره کار تا زمانی که انجمن های صنفی راه نیافتند ما به کد شغلی نمی رسیم باز این شروع کار است که باید تعاریف و قرادادهای تیپ و قراردادهای مربوطه انجمن مشخص نشوند، ما راه طولانی در پیش داریم قوه مقننه در این زمینه خیلی می تواند راه گشا باشد همواره در این سال ها جای پای قوه مقننه در مسائل فرهنگی کشور خالی بوده است ما نیاز به قانون داریم ، قانونی که پویا و پایه باشد هر چند این قانون می بایست با پیشنهاد خود هنرمندان تدوین شود.

متاسفانه برخی دوستان تصور می کنند با دیدن 10 تئاتر و خواندن 20 کتاب تئاتری ، کارشناس تئاتر می شوند در حالی که اینطور  و به این سادگی ها نیست. کسانی که امروز در تئاتر هستند عمری را سپری کرده اند به طور مثال ما یک زمانی مواردی را برای تماشاخانه ها تدوین کردیم که امروزه در بحران خود ستاد بحران به سالن ها پیشنهاد داده است، اینها که همه از طرف ما نوشته شده بود پس این دعواها چیست ، چرا همه چیز را عقب می اندازیم؟ ما برای هر طرحی کلی وقت می گذاریم،  حرفمان هم این است که برای تدوین این طرح ها و قانونی شدن خیلی ها از متخصصان تئاتر هم نظر پرسیده شود.

بنا بر این این بی فایده است که قانونی بدون حضور خود هنرمندان تقنینی شود چرا که ما در هنر با یک امر پیچید طرف هستیم و بالاخص تئاتر که مجموع هنرها است و با چند کتاب خواندن کاری از پیش نمی رود، اینها همه مسئله است که هر زمان پای نظارت به میان بیاید فقط بخش دخالتی آن را بگیریم در حالی که جزو وظایف قوه مقننه و مجریه نظارت، هدایت و حمایت است نه دخالت اینطور می شود که قانونی که تصویب می شود، مطلوب نظر جامعه هنری نمی شود!

تنگ دستی اهل هنر و تئاتر این روزها به وخامت و شرایط بحرانی رسیده است و لازم به تذکر داریم

خلاصه مطرح کنم جلساتی را در این راستا خانه تئاتر گذاشته، آخرینش هم همین هفته گذشته بود که تماما درباره وضعیت موجود صحبت کردیم، این تنگ دستی الان در اهل فرهنگ و هنر به وجود آمده و به وخامت و شرایط بحرانی رسیده و خیلی بد است و ما هم مجبوریم که گوشزد کنیم.

روزی که به ما گفتند سالن ها قرار است باز شود ، ما گفتیم غلط است حال خودشان به این رسیده اند و می گویند که یک ربع ساعت ویروس را منتقل می کند با وجود ماسک هم چهل دقیقه در فضای بسته ، حال شما تصور کنید که یک اجرا حداقل یک ساعت است در فضایی که مشخص نیست چرخش هوا به چه صورت است خب چرا ما مثل همه دنیا تئاتر، جشنواره ها و اجراها را مدتی تعطیل نکنیم؟ من نمونه بیاورم که بیست مارس تئاتر ها تعطیل شد، نوزدهم تصویب و یک میلیارد هم برای تئاتر در آمریکا تخصیص پیدا کرد مسئله این است که قرار نیست هزینه ای در این بخش صورت بگیرد.

انتهای پیام/

منبع: فارس

کلیدواژه: محمودرضا رحیمی تئاتر خانه تئاتر هنرهای نمایشی اصلی تئاتر پنجاه درصد مشخص نیست سالن اصلی حمایت ها گروه ها سالن ها یک کار

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۶۱۰۰۴۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حمایت از بیماران سلیاکی با بسته‌های حمایتی

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، مرکز فارس، رییس شبکه بهداشت و درمان شهرستان کازرون در دومین همایش بیماری سلیاک در این شهرستان از خانواده‌های دارای فرزند سلیاکی خواست برای دریافت کارت شناسایی و بهره مندی از بسته‌های حمایتی دولت به دانشگاه علوم پزشکی شیراز مراجعه کنند.

این همایش امروز و همرمان با چهارمین روز از هفته سلامت در سالن اجتماعات اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی کازرون برگزار شد.

بیماری سلیاک مشکل خود ایمنی است که به پوشش روده کوچک آسیب می‌رساند. گلوتن که پروتئین موجود در گندم، جو و چاودار است نشانه‌های این بیماری را تحریک می‌کند.

در حال حاضر درمان قطعی برای بیماری سلیاک وجود ندارد به همین دلیل افراد مبتلا به این بیماری باید از رژیم غذایی پیروی کنند که گلوتن در آن کاملاً محدودشده باشد.

شهرستان کازرون در غرب فارس و در فاصله ۱۳۲ کیلومتری شیراز قرار دارد.