به نقل از «ایسنا»

خودشناسی، راه رسیدن به خودباوری

تاریخ انتشار: ۲۴ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۶۲۱۰۷۰

ایسنا/لرستان یک روان‌شناس گفت: خودشناسی و آگاهی از خود از مهم‌ترین قدم‌های رسیدن به خودباوری است.

روح‌اله عباسی در گفت‌وگو با ایسنا یکی‌از ارکان مهم برای رسیدن به موفقیت را خودباوری دانست و اظهار کرد: بسیاری از افراد نقش خودباوری در موفقیت را نادیده می‌گیرند.

وی ادامه داد: شاید برای شما هم پیش آمده باشد که از انجام کاری بترسید، ترس از صحبت کردن در جمع را داشته باشید یا موقعیت‌های مهمی در زندگی‌تان را علی‌رغم اینکه استعداد و توانایی کافی برای انجام آن را داشته‌اید، به کسی دیگری واگذار کرده باشید، برای عبور از موانع ساخته‌شده در ذهنتان باید خودتان را باور کنید تا موقعیت‌ها و فرصت‌ها را از دست ندهید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

عباسی با اشاره به این‌که خودباوری به معنی نادیده گرفتن کمبودها نبوده بلکه به معنی دیدن استعدادها و توانایی خودتان است، عنوان کرد: بخش مهمی از خودباوری حاصل دانستن نقاط ضعف است به‌طوری‌که به شما در رسیدن به چیزی که می‌خواهید به آن برسید کمک می‌کند.

این روان‌شناس تأکید کرد: شما باید آنچه اکنون در اختیار دارید را دیده و با آن راه حلی برای برطرف کردن نقاط ضعفتان بیابید و از آن در مسیر رسیدن به خواسته‌هایتان استفاده کنید.

وی با اشاره به این‌که فردی دارای خودباوری است که از توانمندی‌ها و قابلیت‌هایش استفاده می‌کند، بیان کرد: این فرد اگر موفق نشد توانمندی‌هایش را پرورش می‌دهد، چراکه حتماً راهی وجود داشته که نتوانسته پیدایش کند، این را باید در نظر داشت که شکست به این معنا نیست که هیچ قابلیت و توانایی ندارید و دیگر در زندگی نمی‌توانید موفق شوید، تنها باید اشتباهاتتان را پیدا و دوباره شروع کنید.

عباسی با تأکید بر لزوم تغییر دیدگاه نسبت به شکست‌ها، اظهار کرد: اگر به خودتان برچسب شکست‌خورده بزنید، بیرون آمدن از چاهی که در آن فرورفته‌اید بسیار مشکل‌تر از آنچه هست می‌شود.

این روان‌شناس با اشاره به این‌که یکی‌از مواردی که در زندگی خودباوری را نشانه می‌گیرد و باعث می‌شود احساس ناتوانی و بی‌فایدگی کنید دیدگاه شما نسبت به شکست است، افزود: درواقع خود شکست‌ها نیستند که باعث به وجود آمدن این احساس می‌شوند بلکه نوع نگاه و دیدگاه ما سبب ایجاد آن می‌شود، پس باید دیدگاهمان را متفاوت کنیم و برای رسیدن به چنین دیدگاهی باید به این جمله ایمان داشته باشیم که؛ «پشت سر هر آدم موفقی، شکست‌های بزرگ وجود دارد.»

وی افزود: خودباوری به شما این توانایی را می‌دهد که از اشتباه کردن وحشت نکنید و با شکست کنار بیایید و آن را طوری ببینید که واقعاً هست، یک عقب‌نشینی موقت و نه ابدی و همان‌طور که خودباوری‌تان بالا می‌رود، متوجه می‌شوید که مردم هم بیشتر شما را باور می‌کنند چراکه خودباوری ارتباط مستقیمی با رسیدن به موفقیت در زندگی دارد.

عباسی با اشاره به این‌که داشتن خودباوری برای هرکس ضروری است، تأکید کرد: نداشتن باور به خودتان نتیجه‌ای به جز از دست دادن فرصت انجام کارها و چیزهایی که آرزو انجام آن‌ها را دارید نخواهد داشت، یکی‌از دلایلی که نمی‌توانید توانایی‌های خودتان را باور کنید به این دلیل است که دیگران آن‌ها را باور ندارند ولی باید بدانید که هیچ‌کس نمی‌تواند حس حقارت و ناتوایی را به شما القاء کند مگر اینکه خودتان با او موافق باشید.

این روان‌شناس با اشاره به این‌که برای رسیدن به خودباوری راه‌های متعددی وجود دارد، اظهار کرد: ازجمله این راه‌ها می‌توان به باور استعدادها، ثبت پیروزی‌ها، صحبت کردن با خود مانند یک قهرمان، یادداشت ویژگی‌های مثبت و خودشناسی و آگاهی از خود اشاره کرد.

وی با اشاره به این‌که هر انسانی استعدادهایی دارد و باید از وجود آن‌ها احساس غرور کند و اجازه دهد همگان استعدادهایش را بشناسند و باور داشته باشد کاری را که به خوبی انجام می‌دهد استعداد به حساب می‌آید، عنوان کرد: هر انسانی دارای استعداد است فقط باید باور داشته باشد در کاری که انجام می‌دهد بهترین است، فقط روش انجام کارش متمایز از دیگران و منحصر به خود او است، اگر باور نداشته باشید در کاری که می‌کنید بهترین هستید هرگز در زندگی به اهدافتان نخواهید رسید.

عباسی با اشاره به این‌که انسان ناخودآگاه بر روی جنبه منفی و شکست‌ها و خاطرات تلخ گذشته تمرکز می‌کند پس پیروزی‌هایتان را بشمارید و آن‌ها را ثبت کنید، عنوان کرد: پیشنهاد می‌کنم یک دفتر بردارید و پیروزی‌های خود را در آن ثبت کنید، زمان آن‌ها اهمیت ندارد مهم این است که شما پیروزی‌های خود را ثبت کنید و به توانایی‌های خود ایمان بیاورید تا با این کار به خودتان کمک کنید و به خودباوری برسید.

این روان‌شناس ادامه داد: این پیروزی‌های کوچک و بزرگ به شما حس شادی و قدرت می‌دهد و به خودتان یادآوری می‌کنید که شما در گذشته کارهای فوق‌العاده انجام داده‌اید، پس در آینده هم می‌توانید به موقعیت‌های بزرگ‌تر برسید، همچنین باعث افزایش اعتمادبه‌نفس در شما می‌شود و از این طریق راه را برای رسیدن به خودباوری آسان‌تر می‌کند.

وی با اشاره به این‌که بیشتر از گوش دادن به خودتان، حرف زدن با خودتان را تمرین کنید، ادامه داد: با خودتان مثل یک قهرمان صحبت کنید، به این سبب در یک لحظه فرآیند فکری شما جان تازه‌ای می‌گیرد، تصویر ذهنی اینکه تصویر خوبی از خودمان در ذهن خود بسازیم و نقاط قوت خودمان را بشناسیم و به آن یقین داشته باشیم نقش مهمی دارد، هر چه بیشتر خودمان را بشناسیم به خودمان اعتماد می‌کنیم.

عباسی با بیان این‌که هر روز صبح و یا هر شب ویژگی‌های مثبت خود و یا آن‌هایی را که دوست دارید در شما ایجاد شوند بر روی کاغذ بنویسید، افزود: زمانی‌که مدت زمان زیادی به این ویژگی‌ها فکر کنید و خود را تصور کنید که آدم موفقی شده‌اید، ذهنتان مجهز می‌شود و بر رفتارتان نیز تأثیر می‌گذارد، ویژگی‌ها و توانایی‌های مثبت هر چیزی می‌تواند باشد از ویژگی‌های ظاهری گرفته تا صفات خوب رفتاری و عملکردی هر روز مدت زمانی را برای نوشتن و نگاه کردن به این لیست اختصاص دهید.

این روان‌شناس با اشاره به این‌که خودشناسی و آگاهی از خود از مهم‌ترین قدم‌های رسیدن به خودباوری و خودشناسی است، بیان کرد: احساسات و افکار مزاحم خود را به صورت دقیق بررسی کنید و روحیات خود را بشناسید، برای این کار می‌توانید از نظرات دیگران در مورد خودتان بهره‌مند شوید اما در این صورت لازم است انتقادپذیری خود را تقویت کنید.

وی با اشاره به این‌که خودشناسی به شما کمک می‌کند ویژگی‌های مثبت و توانایی‌های خود را افزایش دهید، ادامه داد: اگر خودتان را باور ندارید انتظار نداشته باشید دیگران شما را باور داشته باشند، مردان و زنانی که توانسته‌اند جهان را تغییر دهند به قدرت شگفت‌انگیز خودباوری ایمان داشتند که رابطه تنگاتنگی با مثبت اندیشی و موفقیت دارد.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: استانی اجتماعی خودباوری روانشناسي رسیدن به خودباوری برای رسیدن روان شناس پیروزی ها ویژگی ها شکست ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۶۲۱۰۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

انسان به ذکر، یادآوری و توجه نیازمند است

محمدعلی انصاری، صاحب تفسیر مشکاة و مفسر قرآن، در نشست مجازی که امروز، ۴ اردیبهشت ماه، با موضوع «ذکر» برگزار شد، اظهار کرد: خداوند در آیه ۴۰ سوره مبارکه «بقره» می‌فرماید: «یا بَنی‏ إِسْرائیلَ اذْکُرُوا نِعْمَتِیَ الَّتی‏ أَنْعَمْتُ عَلَیْکُمْ وَ أَوْفُوا بِعَهْدی أُوفِ بِعَهْدِکُمْ وَ إِیَّایَ فَارْهَبُونِ؛ ای فرزندان اسرائیل، نعمت‌هایم را که بر شما ارزانی داشتم، به‌یاد آرید و به پیمانم وفا کنید تا به پیمانتان وفا کنم و تنها از من بترسید.» واژه «ذکر» در لغت به‌ معنای «اِسْتِحْضارُ الْمَعْنیَْ فِی اللَّفْظِ أَوِ النَّفْسِ» است؛ یعنی حضور معنا در زبان یا در جان است. 

وی ادامه داد: باتوجه به این امر ذکر بر دو قسم تقسم می‌شود، نخستین مورد ذکر لسانی یا لفظی و دومین مورد ذکر قلبی یا نفسی است. گاهی انسان معنایی را طلب کرده و آن‌را بر زبان نیز جاری می‌کند که به آن ذکر لفظی می‌گویند، اما گاه معنا فقط در نفس و جان حاضر می‌شود که «ذکر نفسی و قلبی» است.

انصاری بیان کرد: در قرآن کریم فراوان دیده می‌شود که خداوند سبحان انسان‌ها را به ذکر و تذکر دعوت می‌کند. حال سؤال این است که آیا اساساً ذکر، مطلوبیت ذاتی دارد یا خیر؟ به‌ بیانی‌ دیگر، ذکر «طریقیت» دارد یا «موضوعیت»؟ برای روشن‌ شدن این دو اصطلاح مثالی بیان می‌کنیم که این امر را تبیین می‌سازد. به عنوان مثال گاه، شخصی لیوان آبی طلب می‌کند و هدف او استفاده از آب درون لیوان است و نوع لیوان برای او مهم نیست. درواقع، لیوان طریقی است برای رسیدن به آب که موضوع و مقصود اوست؛ اما گاه خود لیوان مهم است و موضوعیت دارد و هدف، رسیدن به خودِ این ظرف است. بنابراین باید گفت که ذکر طریقیت دارد و مطلوبیت ذاتی ندارد، یعنی ذکر مقدمه و طریقی برای رسیدن به ذی‌المقدمه است. بنابراین ذکر در حقیقت، راهی برای زدایش غفلت‌ها است. 

صاحب تفسیر مشکاة تصریح کرد: خداوند در آیه ۱۴ سوره «طه» فرموده است: «إِنَّنِی أَنَا اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدْنِی وَأَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِکْرِی؛ همانا! من خدایم که جز من معبودی نیست، پس مرا بپرست و نماز را برای یاد من برپا دار.» این امر در این آیه به صراحت بیان شده است چون نماز عامل اصلی زدودن غفلت است. همچنین وحی الهی و حتی شخص پیامبران نیز ذکر نامیده می‌شوند، چون مسیر زدایش غفلت از شاهراه مبارک وحی و نبوت می‌گذرد. از کارکردهای عمده ذکر این است که طریقی برای رسیدن به حقیقت شکر است و شکر از مسائلی است که مطلوبیت ذاتی دارد. پس ذکر زمانی حلاوت داشته و ارزشمند است که به شکر ختم شود و البته شکر واقعی نیز فقط با ذکر محض حاصل نمی‌شود. بنابراین اگر خداوند بندگانش را به ذکر دعوت می‌کند، مراد او ذکری است که همراه با آثار و برکات آن است.

وی گفت: غفلت پدیده‌ای بسیار تأثربرانگیز و مهلک است که متأسفانه انسان‌ها به‌شدت گرفتار آن هستند و با آن پله‌های سقوط را به‌تدریج طی کرده و از بسیاری فرصت‌ها و داشته‌های خویش به‌آسانی می‌گذرند. غفلت آن است که انسان چیزی را می‌بیند، اما گویا نمی‌بیند، چیزی را لمس می‌کند، اما به آن توجه ندارد و یا در مسیر راه از کنار منظره‌ای می‌گذرد، اما به آن بی‌توجه است. ما انسان‌ها از بسیاری حقایق پیرامون خود و حتی حقایق برتر وجود غفلت داریم.

انصاری افزود: بر این‌ اساس باید گفت که در مقابل مفهوم ذکر و تذکر، مفهوم غفلت قرار دارد. غفلت عاملی است که انسان را از حق و حقیقت دور می‌کند. راه برون‌رفت از غفلت و نجات از این مهلکه، تمسک به نقطه مقابل آن یعنی ذکر و تذکر است. البته مقصود، ذکر سجاده‌ای و زبانی نیست، بلکه باید ذکری باشد که جان را بپروراند و ذهن و اندیشه انسان را تسخیر کند. این‌گونه ذکر، مقدمه‌ای برای گام بعدی یعنی فکر است که در واقع همان ذکر مدام است. 

این مفسر قرآن در پایان اظهار کرد: همان‌گونه‌ که سلول‌های جسم انسان دائماً نیاز به اکسیژن و آب و غذا دارند، روح انسان نیز همیشه به ذکر، یادآوری و توجه نیازمند است. درواقع هنگامی‌که ذکر در وجود آدمی لحظه‌به‌لحظه بیاید، به فکر تبدیل می‌شود که نیاز جان انسان است. اما، غفلت انسان را از این نیاز اساسی محروم می‌کند و با شدت آن، حجاب‌ها روزبه‌روز ضعیف‌تر شده تا جایی که قلب او می‌میرد و حیات انسانی را از دست می‌دهد. همچنین یکی از عوامل و ریشه‌های اصلی غفلت، بحث ظاهرگرایی است که موجب محرومیت انسان از دیدن حقایق می‌شود، بنابراین انسان، محتاج تعمق و ژرف‌نگری است و این مقام و مرحله‌ای است که انسان پس از ذکر و فکر در آن گام می‌نهد.

منبع: ایکنا (خبرگزاری بین‌المللی قرآن)