خطر انحصار خودروسازان، در کمین ممنوعیت پنلهای خورشیدی
تاریخ انتشار: ۲۴ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۶۲۵۰۷۷
به هر حال ممنوعیت ثبت سفارش پنلهای خورشیدی از ابتدای تیرماه سال جاری ابلاغ شده و همین مسئله قطعا با حواشی زیادی روبرو خواهد بود، حواشی که طی چند روز اخیر موافقان و مخالفان جدی به صف کرده است.
به گزارش خبرنگار گروه اقتصادی خبرگزاری آنا، هر از چندگاهی خبرهایی مبنی بر ممنوعیت واردات تعدادی اقلام در رسانهها منتشر میشود، ممنوعیتی که یک پیام کلی و روشن دارد، 1- جلوگیری از خروج ارز 2- حمایت از تولیدکننده داخلی.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
ایران، در منطقه ای واقع شده که به لحاظ دریافت انرژی خورشیدی در بین سایر نقاط جهان در رده بالایی قرار دارد؛ بر اساس آمارهای موجود، ایران در بین مدارهای 25 تا 45 درجه عرض شمالی قرار گرفته که با میانگین 300 روز آفتابی شرایط ویژه ای را ایجاد کرده است. در این میان با پیشرفت فناوری، هزینه تولید سلولهای خورشیدی رو به کاهش است، بنابراین در چشم اندازههای پیش روی هر کشوری، تصمیمگیری و تصمیمسازی درباره نوع مواجه به این حوزه که از فن آوری بالایی بهره می برد با اهمیت خواهد بود.
در کشور ما سازوکار حمایت و تصمیمگیری از انرژیهای خورشیدی و به طور کل انرژیهای تجدیدپذیر به بیش از 20 سال قبل باز میگردد که در «گوشهای» از صنعت برق تشکیل و پس از قرار گرفتن این حوزه در طرحهای توسعهای و اسناد بالادستی، خود را در سطح یک معاونت ترفیع داد تا اینکه در سال 95 و پس از ادغام دو سازمان انرژیهای نو ایران(سانا) و بهرهوری انرژی ایران(سابا)، سازمان انرژیهای تجدیدپذیر و بهرهوری انرژی برق» (ساتبا) اعلام موجودیت کرد.
یکی از ماموریتهای مهم این سازمان ایجاد جذابیت برای جلب توجه بازار و مشارکت بخش خصوصی (Market Pull) برای حضور در این عرصه بود؛ سازوکاری که در نهایت تبدیل به قرار دادهای خرید تضمینی برق (PPA) شد و هم اکنون این سازمان، انرژی تولید شده توسط تجدیدپذیر ها را 20 ساله با تعرفههای بیش از تعرفههای برق حرارتی خریداری میکند.
2- چشم انداز انرژی خورشیدی در ایران
همانطور که در بند قبل نیز اشاره شد، حمایت از انرژیهای تجدیدپذیر بر اساس اسناد بالا دستی بوده است، اسنادی که در سندهای چهارم تا ششم توسعه به طور واضح آمده است، به طور نمونه، ماده ۵۰ قانون برنامه ششم توسعه تاکید دارد که دولت مکلف است سهم نیروگاههای تجدیدپذیر را با اولویت سرمایهگذاری بخش غیردولتی (داخلی و خارجی) با حداکثر استفاده از ظرفیت داخلی تا پایان اجرای قانون برنامه (سال ۱۴۰۰) به حداقل پنج درصد ظرفیت برق کل کشور برساند.
این تکلیف به معنای آن است که اگر ظرفیت اسمی تولید برق در کشور را 80 هزار مگاوات درنظر بگیریم، باید مجموعه ظرفیت اسمی نیروگاههای بهرهبرداری شده حوزه تجدیدپذیر چیزی بالغ بر 4 هزار مگاوات باشد، چشماندازی که گرچه شاید دست نیافتنی با توجه به نوسانات اخیر ارز باشد اما انگیزهای برای سرمایهگذاری و فروش برق حتی با قیمتهای فعلی خواهد بود.
یا در مورد دیگر و بر اساس تصویبنامه هیات وزیران درسال ۹۵ و با استناد به اصل ۱۳۸ قانون اساسی مقرر شده وزارتخانهها، موسسهها و شرکتهای دولتی و نهادهای عمومی غیردولتی، بانکها، شهرداریها، وظیفه دارند حداقل ۲۰ درصد از برق مصرفی ساختمانهای خود را از انرژیهای تجدیدپذیر تعیین کنند که به طور مثال شهر تهران به دلیل اجماع تمامی وزارتخانه و ارگان های دیگر دولتی و غیردولتی و موقعیت مناسب این شهر جهت استفاده از واحدهای خورشیدی می تواند ظرفیت مناسب برای اجرای این چشم اندازها باشد.
3-ظرفیت موجود و مسئله بازار
بر اساس آمارهای منتشر شده رسمی از سوی «ساتبا»، سهم نیروگاههای خورشیدی نسبت به کل نیروگاههای حوزه تجدیدپذیر با 63 نیروگاه نزدیک 44 درصد است، آماری که با توجه به ظرفیت اسمی حدود 800 مگاواتی انرژی تولیدی از نیروگاه تجدیدپذیر، به عددی نزدیک به 350 مگاوات برای نیروگاههای خورشیدی خواهیم رسید. عددی که به گفته مسئولان وزارت نیرو ظرفیت موجود در آینده نزدیک ، 500 مگاوات افزایش خواهد یافت [1] که این موضوع با توجه به چشم انداز بهره برداری سالیانه نزدیک به هزار مگاوات می تواند ظرفیت قابل توجهی برای سرمایه گذاری در این بازار باشد.
اما با توجه به وضعیت فعلی و ممنوعیت اعلام شده واردات پنل های خورشیدی به ایران، آیا ظرفیت موجود، نیاز بازار را تامین خواهد کرد؟ برای پاسخ به این سوال باید دو نکته را در نظر گرفت، 1- میزان حجم واردات 2- میزان تولید داخل
بر اساس آمار مقدماتی گمرک از تجارت خارجی ۱۲ ماهه سال ۹۶ نشان میدهد که در این مدت بیش از ۱۱ هزار و ۶۳۶ تن پنلهای خورشیدی از کشورهای مختلف جهان وارد ایران شده است. به این معنی که براساس واردات این حجم پانل خورشیدی به کشور، ۷۱ میلیون و ۸۷۳ هزار و ۸۰۸ دلار ارز از کشور خارج شد که بالغ بر ۲۵۱ میلیارد و ۴۵۸ میلیون و ۲۹۴ هزار و ۳۰۲ تومان(بر اساس دلار 20 هزار تومانی) در آمار گمرک به ثبت رسیده است [2]. در این میان بزرگترین صادر کننده پانل خورشیدی به کشور، آلمان بوده است که در طی این مدت با صادرات بیش از ۴ هزار و ۸۰۰ تن، درآمد ۲۸ میلیون و ۸۸۶ هزار و ۱۸۸ دلاری را نصیب خود کرده که آماری قابل توجه است.
در طرف مقابل وضعیت به شکل دیگری است، بر اساس پایش صورت گرفته گرچه تعداد قابل توجهی تولیدکنندگان (مونتاژکار) پنلهای خورشیدی در کشور مشغول به فعالیت هستند اما از بین آنها تنها نزدیک به 3 شرکت هستند که با در اختیار داشتن خط «مونتاژ پنل» میتوانند نیاز بازار را تامین کنند. به طور نمونه شرکت تامین انرژی برق ایرانیان تابان با ظرفیت اسمی 230 مگاوات در سال، شرکت سولار صنعت فیروزه با ظرفیت 60 مگاوات در سال و شرکت صنایع تولید انرژی پاک آتیه با 40 مگاوات در سال بخش مهمی از این بازار را بر عهده دارند، که البته گفته میشود ظرفیت واقعی سالانه نصب پنلهای خورشیدی در کشور ۱۵۰ مگاوات است[3].
ردیف
نام شرکت
ظرفیت تولید سالیانه(MW)
1
شرکت تامین انرژی برق ایرانیان تابان
2۳۰
2
شرکت سولار صنعت فیروزه
60
3
شرکت برق آفتابی هدایت نور یزد
10
4
شرکت الکترونیک سازان سمنان
10
5
هورسا سولار
25
6
شرکت صنایع تولید انرژی پاک آتیه
40
مهمترین شرکتهای تولید کننده پنل خورشیدی در ایران
4- فرصت و تهدید یک تصمیم
به هر حال ممنوعیت ثبت سفارش پنل های خورشیدی از ابتدای تیرماه سال جاری ابلاغ شده و همین مسئله قطعا با حواشی زیادی روبرو خواهد بود، حواشی که طی چند روز اخیر موافقان و مخالفان جدی به صف کرده که میتوان فرصت ها و تهدیدهای آن را مورد بررسی قرار داد.
الف) فرصت:
دو عامل صیانت از خروج ارز و حمایت از تولید داخلی از مهمترین مزیت های این تصمیم وزارت صمت است، بر اساس آمارهای منتشر شده [4] تنها در سال 96، نزدیک به 72 میلیون دلار (بیش از هزار و ششصت میلیارد تومان) پنل خورشیدی وارد کشور شده که این عدد به معنای آن است که همین میزان ارز از کشور خارج شده است. یا آمار مقدماتی گمرک از تجارت خارجی سال ۹۷ نشان میدهد بیش از ۵ هزار و ۸۱۷ تن پنل خورشیدی از کشورهای مختلف جهان وارد ایران شده است. بر اساس واردات این حجم پنل خورشیدی به کشور ۴۰ میلیون و ۵۸۸ هزار و ۴۲ دلار ارز از کشور خارج شد که ارزش ریالی آن بالغ بر 820 میلیارد تومان است. [5] این آمارها نشان می دهد این صنعت با توجه به برنامه های کلان کشور در توسعه آن می تواند ظرفیت قابل توجهی برای تزریق به تولیدکننده داخلی ایجاد کند، تولید کنندگانی که در بازار فعلی به دلیل حضور رقبای سرسخت خارجی، علی رغم ظرفیت بالای تولید در رکورد به سر می برند.
از سوی دیگر فعال شدن ظرفیت تولید داخل می تواند انگیزه تولید کنندگان را برای صادرات پنل های خورشیدی به کشورهای مختلف و از جمله کشورهای همسایه افزایش دهد. به طور مثال عراق به دلیل ضعف در زیر ساخت های تولید و انتقال نیرو با کمبود انرژی برق مواجه است، بر اساس آمارها [6] این کشور برای پاسخگویی به تقاضای داخلی خود نیاز به بیش از ۲۳ هزار مگاوات برق دارد. اما به دلیل جنگ های اخیر، زیرساختهای برق خود را ازدست داد و با کمبود برق ۷ هزار مگاواتی مواجه شده و کمبود برق در مناطق جنگ زده به خصوص در فصل تابستان بیشتر دیده میشود که منجر بحران ملی تبدیل شده است.
همچنین بر اساس اسناد بالادستی، این کشور یک برنامه جامعی را آغاز کرده که براساس آن، میتواند ۱۰ درصد از نیازهای انرژی خود را تا سال ۲۰۲۸ از طریق نیروگاههای خورشیدی، بادی و زیست توده تأمین نماید. سرمایهگذاری در نظر گرفته در این خصوص بیش از ۵۰ میلیارد دلار میباشد. بر اساس آمارهای منتشر شده [6] پیش بینی می شود این کشور تا سال 2028، 5 گیگاوات ظرفیت نصب شده انرژی از بستر نیروگاه های خورشیدی داشته باشد، آماری که می تواند بازار هدف مناسبی برای تولید کننده داخلی فراهم کند.
ب) تهدیدها
اما ممنوعیت واردات پنل های خورشیدی با نقدهای قابل توجهی نیز روبرو شده است؛ مسئله اول، ابهام در تولید ظرفیت داخل است، به عقیده بسیاری از کارشناسان، شرکت های فعال در حوزه ساخت پنلهای خورشیدی در اصل اقدام به مونتاژ سلول های خورشیدی می کنند و فناوری چرخه تولید، از برداشت سنگ سیلیسیوم تا ساخت پنل های خورشیدی در کشور موجود نیست، و این مسئله به نوعی حمایت از مونتاژ قلمداد می شود.
مسئله دوم، عنوان ممنوعیت است، آنچه که وزارت صمت به آن اشاره کرده، ممنوعیت پنلهای فتوولتائیک و نه سلول خورشیدی است (پنل های خورشیدی تجمیعی از سلول های خورشیدی هستند)؛ به این معنی که راه مونتاژکاران این صنعت را برای واردات سلولهای خورشیدی باز کرده که در نهایت مسئله صیانت از خروج ارز در ابهام قرار خواهد گرفت.
مسئله سوم، خطر ایجاد انحصاری همچون انحصار خودروسازهای داخلی و تبعات آن است، بدون شک اگرچه این محدودیت باعث رونق گرفتن توان تولیدی چند شرکت محدود در این حوزه خواهد شد (که قطعا قابل تقدیر و توجه است) اما اتفاقی که در این بین ممکن است به وقوع بپیوند، نگرانی بابت کاهش کیفیت و راندمان(efficiency) پنلهای تولید شده حتی از وضعیت فعلی است.
به هر حال به نظر میرسد این تصمیم وزارت صمت نیاز به یک پیوست اقتصادی و فنی دارد چرا که عدم وجود چنین پیوستی نه تنها گامی مثبت برای صیانت از خروج ارز و حمایت از تولیدکننده نخواهد بود، بلکه یک بازار آشفته را روی دست کارفرمایان و سرمایهگذاران خواهد گذاشت.
https://www.irna.ir/news/83075298/ https://www.mizanonline.com/fa/news/446408/ https://www.irna.ir/news/83832749/ https://www.mizanonline.com/fa/news/446408/ https://www.mizanonline.com/fa/news/543344/ http://iusnews.ir/fa/news-details/359512/انتهای پیام/4141
منبع: آنا
کلیدواژه: پنل خورشیدی ثبت سفارش واردات پنل خورشیدی نیروگاه های خورشیدی انرژی های تجدیدپذیر پنل های خورشیدی سلول های خورشیدی خورشیدی به کشور بر اساس آمارهای سرمایه گذاری هزار مگاوات پنل خورشیدی خروج ارز قابل توجهی ظرفیت اسمی انرژی برق قابل توجه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۶۲۵۰۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ژاپن برق خورشیدی را از فضا تامین میکند
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از اینترستینگ انجینرینگ، ماموریت مذکور بخشی از پروژه ای به نام OHISAMA (خورشید در زبان ژاپنی) به حساب می آید که در ۲۰۲۵ میلادی پرتاب می شود.
کیوچی ایجیچی، مشاور در انستیتو تحقیقات سیستم های فضایی ژاپن جزییاتی درباره برنامه های کشور جهت ساخت یک واحد برق خورشیدی فضایی کوچک را اعلام کرده است. این واحد به طور بی سیم انرژی دریافتی را از مدار پایین زمین منتقل می کند. او در این باره گفت: یک ماهواره کوچک با حدود ۱۸۰ کیلوگرم وزن حدود یک کیلووات برق را از ارتفاع ۴۰۰ کیلومتری زمین انتقال می دهد.
البته مقیاس آزمایش برنامه ریزی شده هیچ شباهتی به اندازه تجاری نخواهد داشت اما در هر حال گامی در جهت پیشرفت به حساب می آید. به عنوان مثال یک کیلووات برق می تواند ابزارهای کوچک خانه مانند ماشین ظرفشویی را به مدت یک ساعت روشن نگه دارد.
به گفته ایجیچی فضاپیمای مذکور از یک پنل فتوولتائیک ۲متر مربعی برای شارژ باتری استفاده می کند. انرژی ذخیره شده در باتری به امواج مایکروویو تبدیل و به آنتنی روی زمین فرستاده می شود.
با توجه به این واقعیت که ماهواره مذکور بسیار سریع و با سرعت حدود ۲۸ هزار کیلومتر برساعت حرکت می کند، آنتن روی زمین باید در مسافت حداقل ۴۰ کیلومتر گسترده شود. چنین آنتن هایی باید در فاصله ۵ کیلومتری یکدیگر قرار داده شوند تا میزان انرژی کافی منتقل شود.
محققان هم اکنون به طور موفقیت آمیز انتقال انرژی خورشیدی به زمین را از یک منبع ثابت نشان داده اند. آنها تصمیم دارند فرایند انتقال انرژی از هواپیما را در ماه دسامبر اجرا کنند.
کد خبر 6086216 شیوا سعیدی قوی اندام