به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

خداوند چگونه با مخالفان اتمام حجت می کند؟+صوت و تفسیر آیات

تاریخ انتشار: ۲۵ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۶۴۵۳۸۳

به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، قرآن کریم مشتمل بر معانی دقیق، تعالیم و حکمت‌هایی والا درباره حقیقت خلقت و اسرار هستی است که عمده مردم در عصر رسالت از درک آن ناتوان بودند.

از این رو پیامبر اکرم (ص) و پس از ایشان مفسران به تبیین و شرح جزئیات آیات قرآن کریم می پرداختند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ما نیز با هدف آشنایی بیشتر با آیات الهی، هر روز به چند آیه از کلام الله با استناد به تفاسیر معتبر از مفسران قرآن کریم می‌پردازیم.

تفسیر سوره بینه

از پیامبر (ص) نقل شده است «اگر مردم می‌دانستند این سوره چه برکاتی دارد، خانواده و اموال را رها می‌کردند و به آموختن آن می‌پرداختند». مردی از قبیله خُزاعه عرض کرد:‌ای رسول خدا! تلاوت آن چه اجر و پاداشی دارد؟ حضرت فرمود: «هیچ منافقی آن را قرائت نمی‌کند و نه کسانی که شک و تردید در دلشان است. به خدا سوگند فرشتگانِ مُقَرِّب از آن روز که آسمان‌ها و زمین آفریده شده، آن را می‌خوانند و لحظه‌ای در تلاوت آن سستی نمی‌کنند. هر کس آن را در شب بخواند، خداوند فرشتگان را مأمور می‌کند که دین و دنیای او را حفظ کنند و آمرزش و رحمت برای او بطلبند و اگر در روز بخواند به اندازه آنچه روز آن را روشن می‌کند و شب آن را تاریک می‌سازد، ثواب به او می‌دهند».

آثار وبرکات سوره بینه

۱) برطرف کننده لرزش بدن
۲) برای رفع بیماری پیسی و یرقان و مسمومیت غذایی
۳) متفرق ساختن گروه گمراه

فایل صوتی تلاوت سوره بینه با صدای ابوبکر شاطری

کد ویدیو دانلود فیلم اصلی

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان

لَمْ یَکُنِ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ وَالْمُشْرِکِینَ مُنْفَکِّینَ حَتَّى تَأْتِیَهُمُ الْبَیِّنَةُ ﴿۱﴾
کافران اهل کتاب و مشرکان دست‏بردار نبودند تا دلیلى آشکار بر ایشان آید (۱)

رَسُولٌ مِنَ اللَّهِ یَتْلُو صُحُفًا مُطَهَّرَةً ﴿۲﴾
فرستاده‏ اى از جانب خدا که [بر آنان]صحیفه ‏هایى پاک را تلاوت کند (۲)

فِیهَا کُتُبٌ قَیِّمَةٌ ﴿۳﴾
که در آن‌ها نوشته ‏هاى استوار است (۳)

وَمَا تَفَرَّقَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ إِلَّا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمُ الْبَیِّنَةُ ﴿۴﴾
و اهل کتاب دستخوش پراکندگى نشدند مگر پس از آنکه برهان آشکار براى آنان آمد (۴)

وَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِیَعْبُدُوا اللَّهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ حُنَفَاءَ وَیُقِیمُوا الصَّلَاةَ وَیُؤْتُوا الزَّکَاةَ وَذَلِکَ دِینُ الْقَیِّمَةِ ﴿۵﴾
و فرمان نیافته بودند جز اینکه خدا را بپرستند و در حالى که به توحید گراییده‏ اند دین [خود]را براى او خالص گردانند و نماز برپا دارند و زکات بدهند و دین [ثابت و]پایدار همین است (۵)

إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ وَالْمُشْرِکِینَ فِی نَارِ جَهَنَّمَ خَالِدِینَ فِیهَا أُولَئِکَ هُمْ شَرُّ الْبَرِیَّةِ ﴿۶﴾
کسانى از اهل کتاب که کفر ورزیده‏ اند و [نیز]مشرکان در آتش دوزخند [و]در آن همواره مى‏ مانند اینانند که بدترین آفریدگانند (۶)

إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولَئِکَ هُمْ خَیْرُ الْبَرِیَّةِ ﴿۷﴾
در حقیقت کسانى که گرویده و کارهاى شایسته کرده‏ اند آنانند که بهترین آفریدگانند (۷)

جَزَاؤُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ذَلِکَ لِمَنْ خَشِیَ رَبَّهُ ﴿۸﴾
پاداش آنان نزد پروردگارشان باغهاى همیشگى است که از زیر [درختان]آن نهر‌ها روان است جاودانه در آن همى مانند خدا از آنان خشنود است و [آنان نیز]از او خشنود این [پاداش]براى کسى است که از پروردگارش بترسد (۸)

تفسیر آیات و مفاهیم سوره بینه

«بینه» به معنای دلیل روشن است که به واسطه آن حق از باطل آشکار گردد.
آیه اول سوره بینه را دو گونه تفسیر کرده اند:طبق یک تفسیر سخن از بی وفائی و عدم صداقت اهل کتاب و مشرکان است و در تفسیر دیگر سخن از اتمام حجت برای آنان است.ادعای کفار این بود که تا دلیل روشنی به ما نرسد، در راه خود باقی هستیم، ولی بعد از آن که دلیل روشنی رسید، باز هم در راه خود باقی ماندند و جز عده‌ای ایمان نیاوردند. 

پیام آیات سوره بینه

۱- بدون دلیل روشن انتظار نداشته باشید که مردم دست از عقیده و راه خود بردارند.«لَمْ یَکُنِ ... مُنْفَکِّینَ حَتّی تَأْتِیَهُمُ الْبَیِّنَهُ»
۲- در اتمام حجّت، کفّار و مشرکان از یکدیگر جدا نیستند. خداوند برای همه مردم، چه کفّار و چه مشرکان، با فرستادن بیّنه، اتمام حجّت می‌کند. «تَأْتِیَهُمُ الْبَیِّنَهُ»
۳- از اهل کتاب توقع بیشتری است. (با اینکه در آیه اول سخن از اهل کتاب و مشرکان بود، ولی در آیات بعد انتقاد تنها از اهل کتاب است.) «وَ ما تَفَرَّقَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتابَ»
۴- اتمام حجت خداوند از طریق پیامبری آسمانی و کتاب پاک است. رَسُولٌ ...یَتْلُوا صُحُفاً مُطَهَّرَهً
۵-قرآن از هر خطا و انحراف و لغو و باطل وتحریف دور است. «صُحُفاً مُطَهَّرَهً»
۶- در قرآن، دستورات قوام بخش است «فِیها کُتُبٌ قَیِّمَهٌ»
۷- قرآن هم خود کتابی معتدل و دور از اعوجاج است و هم سبب اعتدال و قوام جامعه است. «قَیِّمَهٌ»
۸-با وجود هوای نفس، علم و دانش مشکل گشا نیست.
۹- سلیقه‌ها و هوس‌های دیگران متغیّر است. دین پایدار و ثابت، سرسپردگی خالصانه به خدای ثابت است. «مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ ... ذلِکَ دِینُ الْقَیِّمَهِ»
۱۰- ایمان بدون نماز و زکات استوار نیست. «یُقِیمُوا الصَّلاهَ وَ یُؤْتُوا الزَّکاهَ وَ ذلِکَ دِینُ الْقَیِّمَهِ»
۱۱- توجه به سابقه لجاجت‌ها و تفرقه ها، سبب تسلّی پیامبر و پیروان است. «وَ ما تَفَرَّقَ الَّذِینَ ... إِلاّ مِنْ بَعْدِ ما جاءَتْهُمُ الْبَیِّنَهُ»
۱۲- توحید و پرستش خالصانه خداوند، عامل وحدت است. «وَ ما تَفَرَّقَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتابَ ... وَ ما أُمِرُوا إِلاّ لِیَعْبُدُوا اللّهَ»
۱۳-پیامبران، مردم را به سوی خدا دعوت می‌کردند نه خود. «وَ ما أُمِرُوا إِلاّ لِیَعْبُدُوا اللّهَ»
۱۴- خالص و بی پیرایه بودن، رمز بقاء است. «مُخْلِصِینَ ... ذلِکَ دِینُ الْقَیِّمَهِ»
۱۵- فرمان توحید و نماز و زکات در تمام ادیان آسمانی بوده است. «وَ ما أُمِرُوا إِلاّ لِیَعْبُدُوا اللّهَ»
۱۶- کسی که اسلام را نپذیرد، خواه مشرک باشد، خواه اهل کتاب، کافر است. «إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْکِتابِ وَ الْمُشْرِکِینَ»
۱۷- سرنوشت اهل کتاب و مشرکان یکی است. «أَهْلِ الْکِتابِ وَ الْمُشْرِکِینَ فِی نارِ جَهَنَّمَ»
۱۸- گل سر سبد هستی یعنی انسان، به خاطر پشت پا زدن به منطق و بیّنه، بدترین مخلوقات می‌شود. «شَرُّ الْبَرِیَّهِ»
۱۹- انسان با انتخاب خود جایگاه خود را تعیین می‌کند، یا شرّ البریّه و جهنمی، یا خیر البریّه و بهشتی. «کَفَرُوا ... شَرُّ الْبَرِیَّهِ ... آمَنُوا ... خَیْرُ الْبَرِیَّهِ»
۲۰-مقایسه میان کفر و ایمان و پایان کار آنان، بهترین نوع روشنگری است. «شَرُّ الْبَرِیَّهِ - خَیْرُ الْبَرِیَّهِ»
۲۱- رشد یا سقوط دیگر موجودات، محدود است، ولی رشد و سقوط انسان، بی نهایت است. «شَرُّ الْبَرِیَّهِ - خَیْرُ الْبَرِیَّهِ» (انسان در اثر ایمان و عمل صالح می‌تواند حتی از فرشتگان برتر باشد.)
۲۲- بهترین شدن در گرو ایمان است و بدترین‌ها اهل کفرند. (در کلمه «هُمْ» معنای انحصار است) «أُولئِکَ هُمْ شَرُّ الْبَرِیَّهِ ... هُمْ خَیْرُ الْبَرِیَّهِ»
۲۳-ایمان به شرطی ثمربخش است که همراه با عمل صالح باشد «آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ» (ولی کفر به تنهایی سبب دوزخ است.)
۲۴- بهشت جسم، باغ و نهر و بهشت روح، رضای خداوند است. «جَنّاتُ عَدْنٍ ...رَضِیَ اللّهُ عَنْهُمْ»
۲۵- خشیت الهی، سرچشمه عمل به دستورات الهی است. «آمَنُوا وَ عَمِلُوااَلصّالِحاتِ ... جَزاؤُهُمْ ... جَنّاتُ ... ذلِکَ لِمَنْ خَشِیَ رَبَّهُ»
۲۶- جاودانگی بهشت برای مؤمنان قطعی است. (کلمات «عَدْنٍ»، «خالِدِینَ» و «أَبَداً» همه بیانگر قطعی بودن خلود است.) جَنّاتُ عَدْنٍ ... خالِدِینَ فِیها أَبَداً
انتهای پیام/

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: تفسیر قرآن سوره بینه قرآن کریم تلاوت ل ی ع ب د وا الل ا أ م ر وا إ ل ال م ش ر ک ین اهل کتاب سوره بینه ال ک تاب ال ب ر ی ک ف ر وا آم ن وا ال د ین وا الص

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۶۴۵۳۸۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تخریب بقیع؛ اهانت به آیات الهی

هشتم شوال مصادف است با سالروز تخریب قبور ائمه بقیع(ع) توسط گستاخ‌ترین مردم و کژفهم‌ترین افراد بشر که با این کار، آیه شریفه «فِی بُیُوتٍ أَذِنَ اللهُ أَنْ تُرْفَعَ وَ یُذْکَرَ فِیهَا اسْمُهُ یُسَبِّحُ لَهُ فِیهَا بِالْغُدُوِّ وَ الْآصَالِ» را هتک و به حریم بهترین بندگان خداوند اهانت کرده و اجر رسالت را که براساس آیه شریفه «قُلْ لَا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبَی» مودت و دوستی آل‌پیامبر(ع) بود، پایمال کردند.

این روز تاریخی، هرگز نباید فراموش شود. در چنین روزی، مظلومیت شیعه و ائمه آن(ع)، دوباره به جهانیان نشان داده شد و باید به همه بشریت فهماند همواره حق و حقیقت، مورد هجوم و تعدی باطل‌پرستان قرار دارد و اهل باطل تمام سعی خود را در نابودی حقیقت حتی در آثار تاریخی‌شان خواهند داشت؛ ولی زهی خیال باطل، چرا که خداوند اراده کرده است: «أَنْ یُتِمَّ نُورَهُ وَ لَوْ کَرِهَ الْکافِرُونَ».

40 چهارشنبه را میهمان کلمات گهربار و حیات‌بخش حضرت علی بن موسی‌الرضا(ع) هستیم و همراه خوانندگان، شرح یک حدیث رضوی را در گفت‌وگو با اساتید حوزه و دانشگاه بررسی خواهیم کرد. شرح حدیث این هفته را در محضر فقیه عالیقدر و استاد دروس خارج حوزه علمیه قم آیت‌الله حاج شیخ محسن فقیهی هستیم تا از جام معرفت کلمات رضوی، جان تشنه خویش را سیراب کنیم.

با عرض تسلیت هشتم شوال، سالروز تخریب قبور ائمه بقیع(ع)؛ بفرمایید آیا در سیره امام رضا(ع) درباره اهمیت قبرستان بقیع و زیارت آن، روایاتی وارد شده است؟

روز هشتم شوال که توسط برخی از بزرگان به نام روز جهانی بقیع نام‌گذاری شده است، یادآور حمله وحشیانه وهابیان کورباطن به قبور مظلوم ائمه بقیع(ع) است که بحق، روزی فراموش‌نشدنی و غمبار برای شیعه است. در همین ابتدا از همه حوزه‌های علمیه، مردم شریف و شیعیان در سراسر جهان درخواست دارم در این روز بزرگ و جهانی، یاد ائمه مظلوم بقیع(ع) را گرامی بدارند و در فضائل آن‌ها مجلس وعظ، خطابه و سخنرانی تشکیل دهند و صدا و سیما و رسانه‌های دیگر نیز این روز را تعظیم کنند و به همه بگویند تخریب قبور ائمه بقیع(ع)، اهانت به آیات شریفه الهی در ضرورت مودت و احترام و اطاعت اهل‌بیت پیامبر(ع) است و تاریخ هرگز این هتک حرمت را فراموش نخواهد کرد.

اما اینکه پرسیدید در سیره امام رضا(ع) آیا بقیع مورد عنایت بوده و سخنی در کلمات آن حضرت در این باره آمده؛ عرض می‌کنم بله. همان‌طور که در سیره سایر ائمه(ع) درباره این قبرستان مطهر توصیه‌هایی شده، در سیره امام رضا(ع) نیز در چند موضع، سفارش و توصیه‌هایی درخصوص این قبرستان مقدس وجود دارد.

یک مورد اینکه آن حضرت با تأسی به اجداد و پدران طاهرشان، به بقیع می‌رفتند و بر مدفونان بقیع سلام می‌دادند و از خداوند متعال برای اهل آن طلب مغفرت می‌کردند. ابن‌حمزه طوسی در کتاب «الثاقب فی المناقب» از علی بن اسباط نقل می‌کند: ذهبت إلی الرضا(ع) فی یوم عرفة. فقال لی: «اسرج لی حماری» فأسرجت له حماره، ثمّ خرج من المدینة إلی البقیع یزور فاطمة(س)، فزار و زرت معه. فقلت: سیدی علی کم أسلّم؟ فقال لی: سلّم علی فاطمة الزهراء البتول، وعلی الحسن والحسین، وعلی علی بن الحسین، وعلی محمّد بن علی، وعلی جعفر بن محمّد، وعلی موسی بن جعفر علیهم أفضل الصلاة وأکمل التحیّات. فسلّمت علی ساداتی ورجعت.

علی بن اسباط می‌گوید: در روز عرفه، خدمت امام رضا(ع) رفتم. حضرت به من فرمود: مرکبم را آماده کن. پس آماده کردم. حضرت به سمت بقیع رفتند تا فاطمه(س) را زیارت کنند. آن حضرت زیارت کردند و من هم زیارت کردم. پس پرسیدم: آقای من! بر کدام یک از مدفونان سلام دهم؟ فرمود: سلام کن بر فاطمه زهرا(س) و بر حسن و حسین و بر علی بن الحسین و محمدبن علی و جعفربن محمد و موسی بن جعفر(ع)، پس سلام دادم بر سروران خودم و بازگشتم.

یا در روایت دیگری آن حضرت به خاطر عظمت و احترامی که بقیع در نزد ایشان داشت، دوستداران و شیعیان خود را امر کردند دوستان و پیروان خود را در این مکان دفن کنند.

محدث نوری در خاتمه مستدرک الوسائل روایتی را نقل می‌کند: «قال أبو النضر: سمعت علی بن الحسن یقول: مات یونس بن یعقوب بالمدینة فبعث إلیه أبوالحسن الرضا(ع) بحنوطه وکفنه وجمیع ما یحتاج الیه...» یونس بن یعقوب در مدینه از دنیا رفت، علی بن موسی‌الرضا(ع) افرادی را برای غسل و حنوط و کفن وی فرستادند و به دوستان خود و پدرشان امر فرمودند بر جنازه یونس بن یعقوب حاضر شوند و به آن‌ها فرمود: این شخص از دوستداران امام صادق(ع) و از شاگردان آن حضرت است که در عراق زندگی می‌کرده و اکنون در مدینه از دنیا رفته است و فرمود: قبرش را در بقیع حفر کنید. پس اگر اهل مدینه گفتند او عراقی است و در بقیع دفنش نمی‌کنیم، به آن‌ها بگویید او از شاگردان و یاران امام صادق(ع) است که در عراق ساکن بوده، اگر مانع ما شوید و نگذارید او را در بقیع دفن کنیم، ما هم نخواهیم گذاشت دوستداران و یاران خود را در بقیع به خاک بسپارید. سپس امام رضا(ع) به یکی از شاگردان خود، محمد بن حباب فرمان داد به بقیع برود و بر جنازه یونس بن یعقوب نماز بخواند.

این روایات نشان می‌دهد قبرستان بقیع از تقدس خاصی نزد حضرت رضا(ع) برخوردار بوده است و متأسفانه در زمان ما، قومی خشن و جاهل به نام وهابی‌ها، بدون توجه به سابقه بقیع نزد پیامبر و اهل بیت طاهرین آن حضرت(ع)، اینچنین لکه ننگی بر صفحه تاریخ ایجاد و این قبرستان مقدس و مطهر را هتک کردند.

به سیره پیامبر و اهل بیت آن حضرت(ع) در اهمیت بقیع اشاره فرمودید. اگر امکان دارد مواردی از این روایات را برای خوانندگان رواق ذکر کنید.

معاویه بن وهب گوید: پیامبر خدا(ص) همواره به بقیع می‌رفتند و برای دفن شدگان در آن طلب مغفرت می‌کردند...». (آقا رضا همدانی، مصباح الفقیه، ج۲، قسمت ۲، ص۴۷۱)

یا روایتی که علامه بزرگوار مجلسی(ره) از اهتمام حضرت صدیقه طاهره(س) به زیارت مدفونان در بقیع نقل می‌کند: «زهرا(س) به قبرستان بقیع می‌رفت و بر سر قبر شهدا و سربازان فداکار اُحد می‌نشست و اشک می‌ریخت. علی بن ابیطالب(ع) هم برای آسایش فاطمه زهرا(س) سایبانی در بقیع بنا کرد که بعدها بیت الأحزان نامیده شد.(مجلسی، بحارالأنوار، ج۴۳، ص۱۷۷)

امام صادق(ع) نیز با تأسی به پدران بزرگوارشان، در بقیع حضور می‌یافتند. سمهودی می‌گوید: «جعفر بن محمد این محل را محل استجابت دعا می‌دانست و فرموده است: در تمام اماکنی که پیامبر خدا دعا می‌کرد و محل آمد و شد آن حضرت بود، برای دعا شایسته و به استجابت نزدیک است». (قاضی سمهودی، وفاء الوفاء باخبار دار المصطفی، ج2، ص218)

به نظر حضرت‌عالی، علاوه بر اهمیت بقیع از نظر اینکه قبور چهار تن از ائمه بزرگوار شیعه(ع) در آنجا مدفون هستند، چه چیز دیگری می‌تواند این اهمیت را آشکار سازد؟

بقیع، شامل بخش‌های مهمی از تاریخ صدر اسلام است. در طول بیش از 14 قرنی که از هجرت می‌گذرد، همیشه یادآور روزهای بزرگی بوده که هرکدام، از اسناد اساسی تاریخ در معرفی اسلام و رسالت حضرت رسول(ص) است.

حفظ آثار موجود در بقیع، حفظ مبانی توحیدی و قرآن کریم است و از صدر اسلام تا زمان تخریب این قبور، همیشه میان مسلمانان، با عظمت، قداست و اعتبار خاصی بوده است. واقعاً باید غصه خورد و سوگوار بود که این مشاهد توسط جاهلان روزگار تخریب و خسارات بزرگی به تاریخ اسلام به واسطه‌ تخریب این اسناد تاریخی وارد شد.

هدف شوم و خبیثانه دشمنان در این اهانت بزرگ، از بین‌بردن پشتوانه‌های تاریخ اسلام و اسناد و آثار خارجی و عینی تاریخ بود؛ آثار و مشاهدی که تا دنیا برقرار است باید محفوظ بماند و در پاسداری و حفاظت از حریم آن‌ها، نهایت اهتمام مبذول شود. هیچ کدام از ادیان، افتخار این پشتوانه‌ها را نداشت و این اماکن مقدس، حصار محکم و استواری بود که در حقیقت، حافظ سوابق صدر اسلام است.

به هر حال این جنایت، فراموش‌شدنی نیست و همه مسلمانان باید بکوشند این واقعه دلخراش را همه ساله، روز مصیبت اعلام و اهتمام کنند این آثار نوسازی شود. به‌خصوص حرم ائمه طاهرین؛ امام حسن مجتبی، امام زین‌العابدین، امام محمد باقر و امام جعفر ‌صادق(ع)؛ این مفاخر بی‌نظیر اسلام و بشریت.

مریم احمدی شیروان