آیا تغییر نظام برنامه‌ریزی شهری ایران امکان‌پذیر است؟
تاریخ انتشار: ۲۹ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۶۷۶۶۸۲
نیاز به تغییر در نظام‌های مدیریتی و برنامه‌ریزی در تمامی ابعاد و سطوح جامعه امروزی احساس می‌شود و نظام برنامه ریزی شهرها نیز از این قاعده مستثنی نیست.
به گزارش خبرنگار ایمنا، توجه به مراحل مختلف برنامه‌ریزی در مفهوم عام آن مشخص می‌کند یکی از مهم‌ترین گام‌ها در ارائه یک برنامه درست و مطلوب، بازنگری در روش و نوع برنامه ریزی است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بازنگری و تغییر در نظام‌های برنامه ریزی امری طبیعی در بسیاری از کشورهای جهان است، در این بین تغییر در نظام برنامه ریزی شهر و مدیریت شهری جایگاه ویژه‌ای دارد، زیرا بنیان شهرهای امروز ما حتی آنهایی که در سطح جهان مطرح نیستند به واسطه تغییرات درونی و بیرونی به شدت در حال دگرگونی است، البته میزان این تغییرات در هر جامعه و در هر کشور نسبت به دیگری تفاوت زیادی دارد، اما آنچه اهمیت دارد این است که نمی‌توان با برنامه‌هایی شهر را اداره کرد که با واقعیت‌های موجود همخوانی ندارد، امیر حسین شبانی، دکترای شهرسازی معتقد است: یکی از مهم‌ترین نکاتی که در برنامه ریزی طرح‌های شهری باید به آن توجه کرد، رابطه بین منطق هرکدام از این طرح‌ها در بررسی مسئله شهر است تا بتوان درک درستی از کارایی این طرح‌ها داشت.
وی می‌افزاید: هرچقدر این منطق، منطقی چند بعدی باشد و در عین حال سعی کند که خودش را با شرایط شهر و زیست شهری منطبق کند با چالش‌های کمتری روبرو می‌شود و می‌تواند به مسائلی که مدنظر بوده است، پاسخ دهد.
این دکترای شهرسازی عنوان می‌کند: چرخش پارادایمی در کشورهای توسعه یافته از سال‌های دهه ۸۰ و ۹۰ میلادی به وجود آمد، این چرخش پارادایمی نقش برنامه ریزی شهری را به عنوان یک مجموعه کامل از همه دستورالعمل‌ها برای پاسخ به مسئله شهر به سطح دیگری منتقل کرد.
شبانی ادامه می‌دهد: از آن زمان به بعد برنامه ریزی شهری به جای اینکه خودش را در قالب مداخله‌گر اصلی همه صحنه‌های شهر مطرح کند، تبدیل به واسطه یا میان جیگر اصلی در روابط شهری می‌شود در حالی که در زمان تسلط نگاه مهندسی، همه پاسخ‌ها مورد انتظار از یک نظام برنامه ریزی بود.
وی تصریح می‌کند: این موضوع به دلیل پیچیدگی‌های موجود در شهرها و شرایط زمانه به شدت مورد سوال قرار گرفت و با چالش‌های زیادی روبرو شد و برنامه ریزان شهری برای پاسخ به این گونه چالش‌ها دست به تغییر نقش خود زدند.
لزوم تغییر نقش برنامه ریز شهراین متخصص شهرسازی خاطرنشان می‌کند: یکی از نکاتی که ما در برنامه ریزی راهبردی باید به آن توجه کنیم، جایگاه برنامه ریز در مناسبات و روابط بین ذی‌نفعان، نیروهای مؤثر در شهر و لایه‌های مختلف اجتماعی، فرهنگی، سیاسی شهر است، انتظار امروز ما از برنامه ریزی شهری تبدیل شدن به یک تسهیلگر روابط میان اجزای مختلف شهر است.
شبانی با بیان اینکه نیاز است درک درستی از مفهوم تسهیلگر یا میان جیگر میان روابط وجود داشته باشد، تاکید می‌کند: در این گونه طرح‌ها برخلاف قبل، در یک طرف برنامه ریز و در طرف دیگر شهر قرار ندارد بلکه برنامه‌های جدید به نحوی طراحی شده است که گویا برنامه ریز بخشی از شهر است که در درون مناسبات شهری قرار دارد.
وی می‌افزاید: تغییر نقش برنامه ریز موجب می‌شود درک درستی از مسئله برای وی ایجاد شود تا بتواند روندهای موجود را تسریع، تسهیل یا برخی مواقع متوقف و بازسازی کند.
این دکترای شهرسازی خاطرنشان می‌کند: با تعریف چنین نقشی از برنامه ریز در نظام‌های برنامه ریزی کشورهای توسعه یافته که نسبت به ما پیشرو بوده‌اند و قبلاً با بسیاری از چالش‌ها مواجه شده‌اند، باید انتظار داشت که طرح‌های راهبردی ساختاری نیز تغییر نقش برنامه ریزی شهری در مراحل تهیه و اجرا را به منظور پاسخ دهی بهتر این طرح‌ها داشته باشند.
شبانی ادامه می‌دهد: در غیر این صورت نمی‌توان انتظار داشت که نظام برنامه ریزی به تنهایی همه مسائل را بشناسد و آنها را به منظور پاسخ دهی و اجرا درک و تحلیل کند، ما نیاز به تغییر نگرش داریم تا بتوانیم به بسیاری چالش‌های پیش رو جواب متناسبی بدهیم.
وی اظهار می‌کند: تغییر نگرش‌ها باید برآمده از بستر فرهنگی اجتماعی جامعه شهری باشد و تبدیل به یک مطالبه شود تا بتواند در ارکان نظام برنامه ریزی و مدیریتی ما رسوخ کند، تا زمانی که توجهی نسبت به بسیاری از مسائل ابتدایی شهر و شهروندی نداشته باشیم و این مسائل تبدیل به مطالبات شهروندی نشود، نمی‌توان انتظار تغییر را در یک نظام متمرکز بالا به پایین داشت.
این متخصص شهرسازی تاکید می‌کند: تغییر در چنین اشکالی از نظام مدیریت و برنامه ریزی خیلی سخت می‌تواند از بالا به پایین رسوخ کند، باید امیدوار بود با ورود جامعه به فصلی جدید و افزایش آگاهی‌های اجتماعی به وسیله ایجاد شبکه‌های گسترده اجتماعی و شبکه‌هایی که نقش آگاهی رسانی دارد، این فرآیند تسهیل شود.
نقش کلیدی رسانه‌ها در ایجاد تغییرات زمینهایشبانی می‌گوید: نقش رسانه‌ها و دیدگاه ما نسبت به نقش رسانه باید پر رنگ‌تر از قبل شود زیرا زمانی که جامعه ما آگاه باشد، خواسته‌های آگاهانه‌ای نیز از نظام‌های تصمیم گیر خواهد داشت.
وی تصریح می‌کند: نظام‌های تصمیم گیری و مدیریتی طی دهه‌ها شکل گرفته‌اند و به راحتی پذیرای تغییر نیستند بنابراین چنانچه قرار باشد تغییری در آنها اتفاق بیفتد، به سرعت ایجاد نمی‌شود؛ اما زمانی که آگاهی‌های عمومی و خواست‌های اجتماعی گسترده و تبدیل به یک جریان شود، می‌تواند آرام آرام خودش را در مجموعه و بدنه برنامه ریزی و مدیریتی رسوخ دهد و در این صورت است که می‌توان انتظار تغییر را داشت.
این متخصص شهرسازی می‌گوید: بسیاری از اسامی در نظام برنامه ریزی و مدیریت شهری ما تغییر کرده‌اند و در آینده نیز تغییر خواهند کرد اما چشم اندازی که از مسائل شهری وجود دارد نسبت به قبل تغییر فعالانه‌ای نکرده است.
شبانی عنوان می‌کند: وجود نیروهای متخصص دانشگاهی و فضای اجتماعی متعامل با رسانه‌ها، امکان تغییر را فراهم می‌کند اما تجربه ما از تغییرات اجتماعی نشان داده است، این تغییرات کوتاه مدت و کوتاه برد نیست و نیازمند صرف زمان است تا به تدریج بتواند اشکال نظام برنامه ریزی و مدیریتی و سپس محتوا را تغییر دهد.
وی ادامه می‌دهد: بررسی سیر تحولات سیاست‌های مداخله و مدیریت در شهرهای کشورهای اروپایی نشان می‌دهد تحولات اجتماعی و تغییر نگرش‌های اقتصادی، این جوامع را به سمت تغییر بنیان‌ها سوق داده است.
این متخصص شهرسازی با تاکید بر اینکه تغییر نقش برنامه ریزی پدیده نوظهوری نیست، عنوان می‌کند: چنانچه به نظام‌های مدیریت سنتی شهرهای کشور و بدنه شهرها توجه کنیم، متوجه می‌شویم رابطه بسیار به هم پیوسته و تنگاتنگی در نظام مدیریت سنتی کشور ما وجود داشته است.
شبانی می‌افزاید: این نظام‌ها در چهارچوب عرف، شرع و قوانین حاکم در طول تاریخ شهر شکل گرفته است، اما نظریه پردازی در این زمینه و تبدیل نظریه به یک مکتب فکری، آن چیزی است که در کشورهای غربی اتفاق افتاده و دقیقاً برآمده از تحولات و تغییر نگرش‌ها در بسترهای اجتماعی جامعه است.
وی خاطرنشان می‌دهد: در این کشورها مشارکت اجتماعی تنها یک شعار و شو تبلیغاتی نیست بلکه مردم با تمام وجود درخواست‌های خود را از نظام مدیریتی شهری مطالبه می‌کنند و بر این اساس نمایندگانی وارد انجمن‌های شهری، مجلس و سایر نهادهای قانون گذار و تصمیم گیر می‌شوند.
این دکترای شهرسازی می‌گوید: نبود ثبات در مقیاس مدیریت و برنامه‌ریزی شهری، چالش اساسی برای اعمال تغییرات است، چنانچه ثباتی در نظام‌های اقتصادی و اجتماعی وجود نداشته باشد، جامعه تبدیل به یک جامعه کوتاه برد می‌شود که قابلیت برنامه‌ریزی در آن به شدت از نظر زمانی کوتاه مدت است و اعمال تغییرات اساسی دور از دسترس به نظر می‌رسد.
شبانی می‌افزاید: در حال حاضر جامعه ما در شرایطی قرار دارد که تحولات بسیار سریع و بدون برنامه‌ریزی‌های لازم در حال وقوع است، در عین حال نیاز است برای چنین تحولاتی در آینده و در بازه‌های بلند مدت یا میان مدت برنامه ریزی شود اما زمانی که نوسانات جدید از نظر اقتصادی و اجتماعی در کشور رخ می‌دهد، امید به تحولات بنیادین بسیار کاهش پیدا می‌کند.
وی تصریح می‌کند: ما در دورانی به سر می‌بریم که میزان سوالات و ابهامات به حداکثر رسیده است، چنانچه این دوره را بستر شکل گیری سوالات، پرسش‌ها و ابهامات نسبت به ساختارها در نظر بگیریم می‌توان انتظار بهره بردن از چنین شرایطی را نیز داشت، اما باید توجه داشت که وقوع تحول و تثبیت آن نیازمند وجود شرایطی خاص است.
کد خبر 434229منبع: ایمنا
کلیدواژه: برنامه ریزی شهری مدیریت شهری شهرهاي ايران تغییرات ساختاری جامعه ما رسانه رسانه ها مشارکت شهروندان شهر سازی شهر زیست پذیر مشکلات اقتصادی قدرت تصمیم گیری نظام برنامه ريزي شهري شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق برنامه ریزی و مدیریت متخصص شهرسازی برنامه ریزی شهری نظام برنامه ریزی برنامه ریزی شهر دکترای شهرسازی توان انتظار تغییر نگرش چالش ها طرح ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۶۷۶۶۸۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
برنامه‌ریزی برای تولید ۱۰۰ هزار تن گوشت مرغ در لرستان
به گزارش خبرنگار مهر، سید عماد شاهرخی روز چهارشنبه در گفت‌وگو با رسانه‌ها، اظهار داشت: با فعال‌شدن ۱۶ واحد مرغداری حدود هشت هزار تن گوشت مرغ در استان تولید شد که حدود پنج هزار تن برای مصرف استان و سه هزار تن برای صادرات به سایر استانها در نظر گرفته شده است.
وی بیان کرد: در ابتدای ۱۴۰۲ تولید گوشت مرغ استان حدود ۷۳ هزار تن بوده که طی یک برنامه مدون دوساله سعی داریم این عدد را به ۱۰۰ هزار تن افزایش دهیم، در پایان سال ۱۴۰۲ این مقدار به بیش از ۹۰ هزار تن تولید رسیده و در تلاشیم آن را در سال جهش تولید به بیش از ۱۰۰ هزار تن تولید برسانیم.
رئیس سازمان جهاد کشاورزی لرستان، گفت: با پیگیری صورت‌گرفته از اول فروردین تا ۲۹ فروردین‌ماه حدود ۳.۹ میلیون قطعه جوجه‌ریزی صورت‌گرفته و پیش‌بینی می‌شود که این مقدار تا پایان ماه به حدود چهار میلیون برسد.
کد خبر 6081594
فوری/ انفجار در مناطق مرکزی ایران / اسرائیل به ایران، عراق و سوریه حمله کرد