پیرترین بازیگر سینمای ایران کیست؟
تاریخ انتشار: ۳۱ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۶۹۷۲۱۹
به بهانه درگذشت یکی از پیرمردهای جذاب سینما و تلویزیون، بازیگرانی که در سالمندی مشهور شدند را معرفی میکنیم.
احمد پورمخبر
احمد پورمخبر، بازیگر سینما و تلویزیون کشورمان در سال ۱۳۱۹ در محله گلوبندک تهران متولد شد. او پس از گذراندن دوران کودکی، نوجوانی و جوانی، در ارتش جمهوری اسلامی ایران مشغول به کار شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
از فیلمهای سینمایی و ویدئویی که پورمخبر در آن بازی کرده، میتوان به «کباب غاز»، «لیموترش»، «اخراجیهای ۳»، «داماد خجالتی»، «دردسر بزرگ»، «فوتبالیها» و «خروسجنگی» اشاره کرد.
این بازیگر همچنین در سریالهایی، چون «متهم گریخت»، «ترش و شیرین»، «بزنگاه»، «راه در رو» و «همسایهها» ایفای نقش کرده است. با نگاهی به فیلمها و سریالها، بازیگران دیگری، چون پورمخبر را مییابیم که به اصطلاح در دوران پیری و بازنشستگی وارد دنیای بازیگری شده و به شهرت رسیدهاند. در ادامه زندگی حرفهای این ستارگان سالمند را مرور میکنیم.
میگویند پیرترین بازیگر سینمای ایران است
اردشیر کاظمی را با عصا و صورت صامتش به یاد داریم، او که ملقب به پیرترین بازیگر حال حاضر سینمای ایران است. به گفته رسانهها ۹۹ سال دارد و این اواخر هم در تیزر تبلیغاتی یکی از محصولات غذایی حضور داشته است. کاظمی از آن دست هنرپیشههایی است که بدون گفتن کمترین دیالوگ تنها با تیکه بر چهره و نگاههای شیرینش، مورد توجه قرار گرفته است. هر چند مردم او را در مجموعه «پژمان» به یاد دارند، اما او از سال ۱۳۸۰ وارد دنیای بازیگری شده است.
اردشیر کاظمی، بازیگر تلویزیون و سینما، سال ۱۲۹۹ در شهر بندرانزلی به دنیا آمده است. او روزنامهنگار، تاریخدان و بازیگر است. حمید جبلی سال ۱۳۸۰ کاظمی را به عنوان یکی از بازیگران فیلم سینمایی «خواب سفید» انتخاب کرد و موجب ورود او به عالم سینما شد. اردشیر کاظمی همان سال در فیلم «قارچ سمی» به کارگردانی رسول ملاقلیپور حضور داشت و با ایفای نقش در فیلم «دایره زنگی» در کنار بازیگرانی، چون مهران مدیری و امید روحانی، بیشتر شناخته شد. در کارنامه فعالیتهای هنری او نقشآفرینی در ۱۷ اثر سینمایی و چهار نمایش صحنهای به چشم میخورد.
خاله دوستداشتنی تئاتریها که سیمرغ گرفت
شیرین یزدانبخش متولد اصفهان است. پیش از حرفه بازیگری به مدت ۳۲ سال کارمند دولت در اداره دخانیات بود. وی براساس مصاحبههایی که انجام داده است، پس از بازنشستگی یکی از طرفداران پروپاقرص تئاترها و رویدادهای فرهنگی و از علاقهمندان به هنر موسیقی بوده است. تا جایی که هنرمندان تئاتر او را خاله دوستداشتنی تئاتر میخواندند. تا اینکه به طور اتفاقی و بنابر درخواست افشین هاشمی، با ایفای نقش در فیلم «لطفاً مزاحم نشوید» وارد عرصه بازیگری سینما شد و حالا یکی از مادرهای معروف سینمای ایران است. اما بازی متفاوت او موجب شده است که یزدانبخش تنها یک مادر نباشد و موجب شکلگیری نقشهای ماندگاری مانند شخصیت احترامالسادات در فیلم «بوسیدن روی ماه» شده است.
او به خاطر ایفای نقش در فیلم «ابد و یک روز»، نامزد دریافت جایزه سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش دوم زن از سی و چهارمین دوره جشنواره فیلم فجر شده است. همچنین وی به خاطر ایفای نقش در فیلم «لطفاً مزاحم نشوید» برنده جایزه سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش دوم زن از بیست و هشتمین دوره جشنواره فیلم فجر شده است. دیپلم افتخار بهترین بازیگری در بخش جلوگاه شرق - سینمای آسیا از سیامین جشنواره فیلم فجر برای بازی در فیلم «بوسیدن روی ماه» اشاره کرد. از آخرین نقشآفرینیهای او میتوان به بازی در فیلم «آشغالهای دوستداشتنی» اشاره کرد.
از خاله فروغ تا مادربزرگ دوستداشتنی «وضعیت سفید»
همبازی دوستداشتنی شیرین یزدانبخش در فیلم «بوسیدن روی ماه» رابعه مدنی بود که در آن فیلم با شخصیت خاله فروغ او را همراهی میکرد. همراهی این دو بازیگر در آن فیلم لحظههای به یاد ماندنی را ساخت. رابعه مدنی درباره بازی دراین فیلم گفته است: «بوسیدن روی ماه» خیلی فیلم احساسی برای من بود و برایم فقط بازیگری نبود. برایم با فیلمهای دیگری که بازی کرده بودم، تفاوت داشت. زمانی که فیلمنامه را خواندم عنوان شد که این فیلم بیان احساسات است و تأکید کردم که از این لحاظ وحشت دارم که نتوانم از پس نقش بربیایم. امیدوارم توانسته باشم این کار را به درستی انجام دهم. روزی که من رفتم ستاد معراج بازی کردم، فردای آن روز زیر سرم بودم، زیرا با تمام وجود بازی کردم و مدام حس میکردم که خاله فروغ قصه هستم».
وی، یکی از سالمندان شیرین سینمای ایران است که دیر به سینما وارد شده است. رابعه مدنی در سال ۱۳۲۰ در همدان متولد شده و پیش از آنکه بازیگر شود، مهمترین ارتباطش با دنیای سینما مربوط به پسرش امیر شهاب رضویان یکی از کارگردانان سینمای ایران است. رابعه مدنی به مدت ۳۰ سال معلم پیشدبستانی و کارمند آموزش و پرورش بود و پس از بازنشستگی وارد عرصه بازیگری شد. او فعالیت سینمایی خود را از سال ۱۳۸۰ با فیلم سفر مردان خاکستری آغاز کرد. رابعه مدنی در سریالهایی نظیر «وضعیت سفید»، «بوسیدن روی ماه» و «پایتخت ۲»، بازی کرده است. او تندیس حافظ بهترین بازیگر زن را برای بازی در فیلم «برف» در کارنامه دارد. مخاطبان تلویزیون مدنی را به عنوان مادربزرگ مهربان و صبور و خوشلهجه سریال «وضعیت سفید» به یاد دارند.
«بیبی» سینمای ایران
مادر دیگری که به واسطه پسر کارگردانش وارد دنیای بازیگری شد، «بیبی» معروف سریال «قصههای مجید» است. پرویندخت (فاطمه) یزدانیان متولد ۱۳۰۶در نجفآباد و مادر کیومرث پوراحمد، کارگردان مطرح سینمای ایران بود. او از سال ۱۳۷۰ با ایفای نقش بیبی در سریال تلویزیونی قصههای مجید به کارگردانی فرزندش کیومرث پوراحمد، وارد دنیای بازیگر شد و سپس در سال ۱۳۷۱ با بازی در فیلمهای صبح روز بعد و شرم به کارگردانی پسرش وارد سینما شد.
پرویندخت یزدانیان در فعالیت کوتاهمدت خود در سینما پس از این دو فیلم، حضور در فیلمهای نان و شعر -۱۳۷۲، خواهران غریب -۱۳۷۴ و شب یلدا -۱۳۷۹ را به کارگردانی فرزندش کیومرث پوراحمد و ایفای نقش در فیلم مهریه بیبی- ۱۳۷۳ ساخته اصغر هاشمی را تجربه کرد. حاصل این حضور هم دو دیپلم افتخار و یک نامزدی در جشنواره فیلم فجر بود. وی همچنین در سریال سرنخ بازی کرده بود. با این همه مخاطبان سینما و تلویزیون او را با نام بیبی به خاطر داشتند. کیومرث پوراحمد در مصاحبههای بسیاری در مورد بازی بیبی گفته است: او در مجموعه قصههای مجید همان کاری را میکرد که همیشه در خانه خودش انجام میداد، همان لباسها را میپوشید و همان رفتار را داشت. پرویندخت یزدانیان پس از ابتلا به بیماری آلزایمر، در ۵ فروردین ۱۳۹۱ درگذشت.
«خالهقزی» پیرزن شیرینی که در نقش طنز درخشید
بیشتر او را با دیالوگ معروفی که میگفت: «تو جیب ما رو نزن» میشناختند. حلیمه سعیدی (زاده ۱۳۱۳ در ضیاآباد قزوین) بازیگر سینما و تلویزیون ایران است. او بیشتر در آثار طنز تلویزیونی حضور داشته است. اولین حضور او جلو دوربین در فیلم دکتر «قریب» در نقش مادر علی بوده است. اما پیشنهاد رضا عطاران برای بازی و بردنش مقابل دوربین سریال تلویزیونی موجب شهرت او شد. بیشتر او را با نقش «خاله قزی» در سریال خوشنشینها به خاطر دارند. حلیمه سعیدی علاوه بر بازی در سریالهای «متهم گریخت» و «بزنگاه» به کارگردانی رضا عطاران و «عید امسال» و «زنبابا» به کارگردانی سعید آقاخانی، در فیلمهای سینمایی «اخراجیها» و «طلا و مس» و... هم بازی کرده است.
منبع: قدس آنلاین
منبع: فرارو
کلیدواژه: بازیگری احمد پورمخبر وارد دنیای بازیگر ایفای نقش در فیلم سینما و تلویزیون سینمای ایران جشنواره فیلم فجر کیومرث پوراحمد بوسیدن روی ماه بهترین بازیگر بازیگر سینما بازی در فیلم دوست داشتنی رابعه مدنی بازیگری شد بازی کرده سریال ها فیلم ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۶۹۷۲۱۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اکران آنلاین غیرمنصفانه و ناعادلانه است/ چرا «کاپیتان» قربانی شد؟
محمد حمزه ای کارگردان فیلم سینمایی «کاپیتان» در گفتوگو با خبرنگار مهر درباره اکران آنلاین این فیلم و اینکه چرا فیلم اکران فیزیکی نشد، توضیح داد: در مورد فیلم سینمایی «کاپیتان» با توجه به صحبتهایی که با تهیهکننده داشتم و پیشتر نیز با مدیران بنیاد سینمایی فارابی در این مورد صحبت شده بود، بنا بود که در پاییز ۱۴۰۲ اکران شود و حتی با پخشکننده نیز در مورد اکران و زمان مناسب صحبت شده بود اما با توجه به شرایطی که پیش آمد و جابهجایی مدیران بنیاد فارابی، طبیعتاً خبری به ما ندادند جز اینکه از حضور در فستیوالهای خارج از کشور مطلع بودیم، چون «کاپیتان» علیرغم محدودیتهایی که برای بخشی از سینمای ایران اعمال شده است، در پخش بینالملل بسیار خوب پیش میرفت.
اکران آنلاین در ایران مثل یک شوخی است
وی گفت: با توجه به فضای کلی سینما پیش بینی میکردیم که شرایط برای اکران «کاپیتان» در سینماها مناسب نیست و ممکن است فیلمهایی از این دست به زعم دوستان مورد اقبال مخاطب عام به مفهوم کلی قرار نگیرند، چراکه عمدتاً در شرایط فعلی ظاهراً کمدیها خوب فروش میکنند. با این توصیف، تصور میکردیم اکران فیزیکی فیلم قدری به عقب افتاده که به ناگاه و در شب عید (۲۷ اسفند ماه) متوجه شدیم که قرار است فیلم اکران آنلاین شود!
حمزهای تصریح کرد: اکران آنلاین مثل یک شوخی است و به نظرم میتوان آن را یک قاچاق محترمانه دانست، چراکه فیلمی که ساخته میشود، اگر روی پرده نمایش داده نشود و در مقطعی به لحاظ فضای رسانهای نتواند خودش را به مخاطبانش معرفی کند، موفقیتی کسب نمیکند. دوستان عملاً فیلم را در شرایطی قرار دادند که بیش از این در موردش صحبت نشود. از اینکه چرا این اتفاق برای «کاپیتان» افتاد، اطلاعی ندارم و به نظر میرسد باید توضیح فارابی را در مورد این موضوع شنید.
وی همچنین گفت: معتقدم فیلم باید برای مخاطبان در سالن سینما عرضه و نمایش داده شود چون در کشور ما بستر مناسبی برای اکران آنلاین وجود ندارد. فیلم «کاپیتان» هشتم فروردین ساعت هشت شب اکران آنلاین شد و ساعت ۸:۲۰ این فیلم در کانالهای تلگرامی عرضه شد و فکر میکنم سه ساعت بعد هم از کانالهای ماهوارهای پخش شد!
کارگردان «کاپیتان» اظهار کرد: وقتی ما تابع کپیرایت در ایران نیستیم، شرایط برای عرضه آثارمان به صورت برخط فراهم نیست و من فیلمساز کاری جز نظاره کردن نمیتوانم بکنم!؟ وقتی با فیلمی که با خون دل و دقت و وسواس تولید کردیم تا اینکه یک اثر استاندارد در مدیوم سینما به مخاطبان عرضه شود، به این شکل برخورد میشود، چه کاری میتوان انجام داد!
«کاپیتان» میتوانست مخاطب خودش را پیدا کند
وی بیان کرد: خیلی خیلی دوست داشتم فیلمم در سالنهای سینما نمایش داده شود. هیچ ادعایی بر فروش شگفت انگیز «کاپیتان» نداشتم اما برای اکران این نوع از فیلمها، راهکارهای متعددی وجود دارد که میتوانست به لحاظ زمانی و با سانسهای کمتر اکران طولی داشته باشد. با این شیوه، میتوانست مخاطب خودش را پیدا کند و ارتباط بگیرد اما الان هیچ اتفاقی جز این نیفتاده که محصول تولیدشده در چارچوب تولیدات سینمای ایران را در اختیار شبکههای ماهوارهای و کانالهای تلگرامی که بخش عمدهای از محصولات سینمایی را قاچاق میکنند، قرار دادهایم!
حمزهای تاکید کرد: به نظرم «کاپیتان» قربانی اختلاف سلیقه تعدادی از مدیران سینمایی شد که قصد داشتند با بستن پرونده این فیلم با هم تسویه حساب کنند که علت آن را متوجه نمیشوم چرا من و فیلمم در این کشمکشها قرار گرفتهایم.
مخاطبان خاموش سینما «کاپیتان» را میبینند؟
وی در پاسخ به پرسشی درباره موثرتر بودن مخاطبان آنلاین با توجه به اینکه تعداد آنها به مراتب بیشتر از مخاطبان سینمارو نیز است، گفت: به هر صورت منِ فیلمساز باید از ارایه و نمایش فیلمم، بازخوردی بگیرم اما وقتی تبلیغی برای ارایه و معرفی فیلم صورت نمیگیرد و فیلم به شکل غیرقانونی عرضه میشود، آمار دقیقی از میزان مخاطبی که توانسته جذب کند، در دسترس نیست. قطعاً فیلم در اکران آنلاین میتواند با طیف گستردهای از مخاطبان ارتباط برقرار کند اگر پیش شرایطی برای اکران یا معرفی فیلم فراهم میشد. مخاطبان نسخه وی او دی فیلمها، مخاطبان خاموش سینما هستند، چون شرایط عرضه، شرایط استاندارد و متعادلی نیست و من خیلی موافق این نیستم که فیلمی برای پرده سینما تولید میشود، به شکل ناگهانی سر از پلتفرمهای نمایش فیلم در بیاورد. به اعتقاد من، نمایش آنلاین میتوانست گزینه مکمل برای فیلم باشد نه گزینه اصلی! در این صورت میشد خیلی دقیقتر در مورد افزایش مخاطب یک فیلم صحبت کرد.
«کاپیتان» حلقه مفقوده زندگی امروز در کشور است
حمزهای با بیان اینکه تلاشهایی را برای به تعویق انداختن تاریخ نمایش آنلاین داشته است، گفت: در این ارتباط، حتی با آقای خزاعی رییس سازمان سینمایی صحبت کردم اما آقای زین العابدین مدیرعامل فارابی را نتوانستم ببینیم یا صحبت کنم و به هر کسی که در دسترسم بود، پیام دادم اما ظاهراً عزمی جزم شده بود که زودتر پرونده «کاپیتان» بسته شود! «کاپیتان» در حوزه بینالمللی با توجه به محدودیتهای سینمای ایران، خیلی خوب در حال دیده شدن بود و به گواه طیف محدودی از مخاطبان که پیشتر موفق به تماشای «کاپیتان» شده بودند اثری استاندارد، گرم و مناسب خانوادهها بود. مضامینی که در «کاپیتان» مطرح میشود، حلقه مفقوده زندگی امروز در کشور است؛ یعنی امید، عشق، رویا و تلاش برای زندگی در شرایط سخت. در شرایط فعلی امروز، که جامعه با آنها دست به گریبان است، این موضوعات میتواند قابل توجه باشد.
چه فیلمهایی در سبد اکران جریان رسمی جا دارند؟
این کارگردان سینما بیان کرد: «کاپیتان» به هیچ وجه صرفاً یک فیلم کودک نیست و مخاطب آن، بزرگسالانی هستند که باید قصه امروز زندگی خود را از زبان کودکان بشنوند. به اعتقاد من، اینکه چه رویکرد و هدفی را در سینما دنبال میکنیم اهمیتی ندارد اما وقتی با فیلمی که از بیت المال با رویکردی خاص و برای ارتباط با خانوادهها به عنوان مخاطبان گمشده سینمای ایران تولیدشده، برخورد میکنیم به نظرم نه تنها سینماگر را سرخورده و پشیمان میکنیم، بلکه یک سوال بزرگ و جدی برای طیفی از سینماگران مطرح میشود؛ اینکه وقتی با فیلمی که در چارچوب جریان رسمی با مجوز و بودجه دولتی تولید میشود، اینگونه برخورد میشود و از اساس در سبد اکران جریان رسمی جایی ندارد! پس مجوز و پروانه ساخت و نظارت دیگر چه مفهومی میتواند داشته باشد!؟
به تعامل و دریافت پروانه کار از مدیران سینما خوشبین نیستم
حمزهای در پایان گفت: منِ فیلمساز اگر بنا نیست با پروانه ساخت و پروانه نمایش هم فیلمم نمایش داده شود چرا باید نسبت به تعامل و دریافت پروانه ساخت فیلم از مدیران سینما خوشبین باشم. به نظرم رفتارهای بسته و یک طرفه با سینماگران جز اینکه به جریان سینمای زیرزمینی (به قول خود آقایان) رسمیت ببخشد و فیلمسازان را بیشتر از گذشته به این سمت هدایت کنند، هدف دیگری ندارد. امیدوارم دوستان و مدیران سینمایی پاسخ قابل توجه و منطقی را به ما بدهند، چراکه شرایط را غیرمنصفانه، ناعادلانه و شبهه برانگیز میدانم. با این برخورد دو گانه عملاً سینمای ایران را دچار رخوت و سکون و تبدیل به یک سینمای تک محصولی میکنند. تردیدی نیست وقتی من به عنوان فیلمسازی که شغل دیگری ندارم در این مخمصه قرار میگیرم، برای بقا چارهای جز تن دادن به جریان حاکم بر اکران سینما نمیبینم.
کد خبر 6080150