گزارشی از بخش فیلمهای کلاسیک جشنواره ونیز ۷۷ به روایت تصویر
تاریخ انتشار: ۲ مرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۷۲۵۶۹۸
همشهری آنلاین - مهدی تهرانی: امسال بخش کلاسیک جشنواره فیلم ونیز ۷۷ از ٢٥ تا ٣١ اوت برگزار میشود. در این دوره بدلیل شیوع ویروس کرونا و برای امکان تماشای فیلمهای بیشتر با فاصله اجتماعی طبق پروتکل مصوب وزارت فرهنگ ایتالیا، فیلمهای بخش کلاسیک با همکاری سینما ریترواتو شهر بولونیا اکران میشوند.
نمایش شاهکارهای اسکورسیزی، ملویل و آنتونیونی در کلاسیکهای ونیز ۲۰۲۰در هر دوره برای هر فیلم پخش شده در بخش سینمای کلاسیک، کارگاههای فنی و علمی برگزار و نتیجه به صورت کتابچه منتشر میگردید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در ونیز ۷۷، ۱۳ فیلم کلاسیک از شرق و غرب عالم سینما طبق لیست ذیل بر اساس سال ساخت به نمایش در میآید که هرکدام به سبب تاثیرگذاری در تاریخ سینما دارای وپژگیهای خاص خود هستند.
«شما فقط یکبار زندگی میکنید» فریتس لانگ ۱۹۳۷ «داستان یک عشق» میکل آنجلو آنتونیونی محصول ۱۹۵۰ «ریکشاران» هیروشی ایناگاکی ۱۹۵۸ «گمراه و رهاشده» پیترو جرمی ۱۹۶۴ «فصل دیر» زلتان فابری ۱۹۶۶ «دایره سرخ» ژان-پیر ملویل ۱۹۷۰ «سرپیکو» سیدنی لومت محصول ۱۹۷۳ «کلودین» جان بری ۱۹۷۴ «دختر جوان» سلیمان سیسه محصول ۱۹۷۵ «شام آخر» توماس گوتیرز آلئا ۱۹۷۶ «قطعه ناتمام برای پیانوی کوکی» نیکیتا میخالکف ۱۹۷۷ «انتقام از آن من است» شوهئی ایمامورا ۱۹۷۹ «رفقای خوب» مارتین اسکورسیزی ۱۹۹۰ هنری فوندا در نمای مشهور فیلم «شما فقط یکبار زندگی میکنید» محصول ۱۹۳۷این فیلم از مهمترین آثار آمریکایی لانگ است. ژانر نوآر به تعبیری با این فیلم به قواعدش دست یافت. ماسیمو جیروتی و لوچا بوزه در نمایی از فیلم «داستان یک عشق» محصول ۱۹۵۰ ساخته میکل آنجلو آنتونیونی
نمایش داستان یک عشق به سبب درگذشت لوچا بوزه به سبب ویروس کرونا در ۲۳ مارس ۲۰۲۰ برای ایتالیایی ها بسیار نوستالژیک خواهد بود. توشیرو میفونه افسانه بازیگری سینمای جهان در نمایی از فیلم «ریکشاران» ساخته هیروشی ایناگاکی محصول ۱۹۵۸
علیرغم سابقه ممتاز ایناگاکی در سینمای اولیه ژاپن، او بسیار گزیده کار بود. در سینمای کنونی عمدتا او را بدلیل سه گانه فاخر سامورایی به یاد میآورند:
سامورائی ۱: موساشی میاموتو (۱۹۵۴)/ سامورایی ۲: دوئل در معبد ایچیجوجی (۱۹۵۵)
و سامورائی ۳: دوئل در جزیره گانریو (۱۹۵۶) «گمراه و رهاشده» فیلمی در ژانر کمدی به کارگردانی پیترو جرمی است که در سال ۱۹۶۴ اکران شد.
از بازیگران آن میتوان به استفانیا ساندرلی، سارو اورزی، لاندو بوتزانکا، لئوپولدو تریئسته، آلدو پولیزی و اومبرتو اسپادارو اشاره کرد.
سارو اورزی جایزه بهترین بازیگر مرد جشنواره فیلم کن سال ۱۹۶۴ میلادی را برای بازی در این فیلم دریافت کرد. آنتال پاگر اسطوره بازیگری سینمای مجارستان در نمایی از فیلم «فصل دیر» ساخته زلتان فابری محصول ۱۹۶۶
در کارنامه زلتان فابری ۲ فیلم مهم دیگر وجود دارد: «پسران خیابان پال»محصول ۱۹۶۹ و دیگری «آمرزش خوانی» محصول ۱۹۸۲ دایره سرخ (به فرانسوی: Le Cercle rouge) فیلمی فرانسوی-ایتالیایی در سبک جنایی به کارگردانی ژان پیر ملویل محصول ۱۹۷۰ است.
در این فیلم بازیگران مشهوری مانند آلن دلون، آندره بورویل، جان ماریا ولونته و ایو مونتان هنرنمایی کردهاند.
این فیلم به خاطر سکانس سرقت پایانی که نیم ساعت به طول میانجامد مشهور است. آل پاچینو در نقش سرپیکو ساخته سیدنی لومت محصول ۱۹۷۳. بازی بی نقص آل پاچینو، کارگردانی ششدانگ لومت وموسیقی متن تاثیرگذار میکیس تئودوراکیس و
فیلمنامه ممتاز والدو سالت که از کتاب پیتر ماس اقتباس کرده بود این فیلم را ماندگار کرد. سرپیکوی لومت در دهه ۷۰ ژانر جنایی نوآر را احیا کرد. جیمز ارل جونز و داین کارول در نمایی از«کلودین» ساخته جان بری محصول ۱۹۷۴.هر ۲ بازیگر این فیلم اکنون نماد بازیگران سیاه پوستی قلمداد میشوند
که در دهه ۷۰ راه را در هالیوود برای دیگران باز کردند و به نوعی راه سیدنی پواتیه را ادامه دادند. داین کارول برای مدتی همسر پواتیه بود.
پواتیه اولین سیاه پوست تاریخ سینمااست که به جایزه اسکار رسید. «دختر جوان» با نام اصلی «دن مووس، یک دختر» ساخته سلیمان سیسه محصول ۱۹۷۵. این فیلم برای سینمای مالی افتخار فراوان به همراه داشت.
سیسه تحصیلکرده دانشگاه مسکو بود و سابقه عضویت در هیات داوران کن و ونیز را در کارنامه حرفه ایاش دارد. «شام آخر» ساخته توماس گوتیرز آلئا محصول۱۹۷۶ . «قطعه ناتمام برای پیانوی کوکی» نیکیتا میخالکف ۱۹۷۷ «انتقام از آن من است» ساخته شوهئی ایمامورا ۱۹۷۹. ری لیوتا در کنار مارتین اسکورسیزی «رفقای خوب» محصول ۱۹۹۰
راجر ایبرت بزرگترین منتقد معاصر آمریکایی به این فیلم چهار ستاره داد و آن را بهترین فیلم جنایی تاریخ سینما معرفی کرد. کد خبر 533634 برچسبها سینما جشنواره ونیز مهدی تهرانی
منبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: سینما جشنواره ونیز مهدی تهرانی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۷۲۵۶۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اکران آنلاین غیرمنصفانه و ناعادلانه است/ چرا «کاپیتان» قربانی شد؟
محمد حمزه ای کارگردان فیلم سینمایی «کاپیتان» در گفتوگو با خبرنگار مهر درباره اکران آنلاین این فیلم و اینکه چرا فیلم اکران فیزیکی نشد، توضیح داد: در مورد فیلم سینمایی «کاپیتان» با توجه به صحبتهایی که با تهیهکننده داشتم و پیشتر نیز با مدیران بنیاد سینمایی فارابی در این مورد صحبت شده بود، بنا بود که در پاییز ۱۴۰۲ اکران شود و حتی با پخشکننده نیز در مورد اکران و زمان مناسب صحبت شده بود اما با توجه به شرایطی که پیش آمد و جابهجایی مدیران بنیاد فارابی، طبیعتاً خبری به ما ندادند جز اینکه از حضور در فستیوالهای خارج از کشور مطلع بودیم، چون «کاپیتان» علیرغم محدودیتهایی که برای بخشی از سینمای ایران اعمال شده است، در پخش بینالملل بسیار خوب پیش میرفت.
اکران آنلاین در ایران مثل یک شوخی است
وی گفت: با توجه به فضای کلی سینما پیش بینی میکردیم که شرایط برای اکران «کاپیتان» در سینماها مناسب نیست و ممکن است فیلمهایی از این دست به زعم دوستان مورد اقبال مخاطب عام به مفهوم کلی قرار نگیرند، چراکه عمدتاً در شرایط فعلی ظاهراً کمدیها خوب فروش میکنند. با این توصیف، تصور میکردیم اکران فیزیکی فیلم قدری به عقب افتاده که به ناگاه و در شب عید (۲۷ اسفند ماه) متوجه شدیم که قرار است فیلم اکران آنلاین شود!
حمزهای تصریح کرد: اکران آنلاین مثل یک شوخی است و به نظرم میتوان آن را یک قاچاق محترمانه دانست، چراکه فیلمی که ساخته میشود، اگر روی پرده نمایش داده نشود و در مقطعی به لحاظ فضای رسانهای نتواند خودش را به مخاطبانش معرفی کند، موفقیتی کسب نمیکند. دوستان عملاً فیلم را در شرایطی قرار دادند که بیش از این در موردش صحبت نشود. از اینکه چرا این اتفاق برای «کاپیتان» افتاد، اطلاعی ندارم و به نظر میرسد باید توضیح فارابی را در مورد این موضوع شنید.
وی همچنین گفت: معتقدم فیلم باید برای مخاطبان در سالن سینما عرضه و نمایش داده شود چون در کشور ما بستر مناسبی برای اکران آنلاین وجود ندارد. فیلم «کاپیتان» هشتم فروردین ساعت هشت شب اکران آنلاین شد و ساعت ۸:۲۰ این فیلم در کانالهای تلگرامی عرضه شد و فکر میکنم سه ساعت بعد هم از کانالهای ماهوارهای پخش شد!
کارگردان «کاپیتان» اظهار کرد: وقتی ما تابع کپیرایت در ایران نیستیم، شرایط برای عرضه آثارمان به صورت برخط فراهم نیست و من فیلمساز کاری جز نظاره کردن نمیتوانم بکنم!؟ وقتی با فیلمی که با خون دل و دقت و وسواس تولید کردیم تا اینکه یک اثر استاندارد در مدیوم سینما به مخاطبان عرضه شود، به این شکل برخورد میشود، چه کاری میتوان انجام داد!
«کاپیتان» میتوانست مخاطب خودش را پیدا کند
وی بیان کرد: خیلی خیلی دوست داشتم فیلمم در سالنهای سینما نمایش داده شود. هیچ ادعایی بر فروش شگفت انگیز «کاپیتان» نداشتم اما برای اکران این نوع از فیلمها، راهکارهای متعددی وجود دارد که میتوانست به لحاظ زمانی و با سانسهای کمتر اکران طولی داشته باشد. با این شیوه، میتوانست مخاطب خودش را پیدا کند و ارتباط بگیرد اما الان هیچ اتفاقی جز این نیفتاده که محصول تولیدشده در چارچوب تولیدات سینمای ایران را در اختیار شبکههای ماهوارهای و کانالهای تلگرامی که بخش عمدهای از محصولات سینمایی را قاچاق میکنند، قرار دادهایم!
حمزهای تاکید کرد: به نظرم «کاپیتان» قربانی اختلاف سلیقه تعدادی از مدیران سینمایی شد که قصد داشتند با بستن پرونده این فیلم با هم تسویه حساب کنند که علت آن را متوجه نمیشوم چرا من و فیلمم در این کشمکشها قرار گرفتهایم.
مخاطبان خاموش سینما «کاپیتان» را میبینند؟
وی در پاسخ به پرسشی درباره موثرتر بودن مخاطبان آنلاین با توجه به اینکه تعداد آنها به مراتب بیشتر از مخاطبان سینمارو نیز است، گفت: به هر صورت منِ فیلمساز باید از ارایه و نمایش فیلمم، بازخوردی بگیرم اما وقتی تبلیغی برای ارایه و معرفی فیلم صورت نمیگیرد و فیلم به شکل غیرقانونی عرضه میشود، آمار دقیقی از میزان مخاطبی که توانسته جذب کند، در دسترس نیست. قطعاً فیلم در اکران آنلاین میتواند با طیف گستردهای از مخاطبان ارتباط برقرار کند اگر پیش شرایطی برای اکران یا معرفی فیلم فراهم میشد. مخاطبان نسخه وی او دی فیلمها، مخاطبان خاموش سینما هستند، چون شرایط عرضه، شرایط استاندارد و متعادلی نیست و من خیلی موافق این نیستم که فیلمی برای پرده سینما تولید میشود، به شکل ناگهانی سر از پلتفرمهای نمایش فیلم در بیاورد. به اعتقاد من، نمایش آنلاین میتوانست گزینه مکمل برای فیلم باشد نه گزینه اصلی! در این صورت میشد خیلی دقیقتر در مورد افزایش مخاطب یک فیلم صحبت کرد.
«کاپیتان» حلقه مفقوده زندگی امروز در کشور است
حمزهای با بیان اینکه تلاشهایی را برای به تعویق انداختن تاریخ نمایش آنلاین داشته است، گفت: در این ارتباط، حتی با آقای خزاعی رییس سازمان سینمایی صحبت کردم اما آقای زین العابدین مدیرعامل فارابی را نتوانستم ببینیم یا صحبت کنم و به هر کسی که در دسترسم بود، پیام دادم اما ظاهراً عزمی جزم شده بود که زودتر پرونده «کاپیتان» بسته شود! «کاپیتان» در حوزه بینالمللی با توجه به محدودیتهای سینمای ایران، خیلی خوب در حال دیده شدن بود و به گواه طیف محدودی از مخاطبان که پیشتر موفق به تماشای «کاپیتان» شده بودند اثری استاندارد، گرم و مناسب خانوادهها بود. مضامینی که در «کاپیتان» مطرح میشود، حلقه مفقوده زندگی امروز در کشور است؛ یعنی امید، عشق، رویا و تلاش برای زندگی در شرایط سخت. در شرایط فعلی امروز، که جامعه با آنها دست به گریبان است، این موضوعات میتواند قابل توجه باشد.
چه فیلمهایی در سبد اکران جریان رسمی جا دارند؟
این کارگردان سینما بیان کرد: «کاپیتان» به هیچ وجه صرفاً یک فیلم کودک نیست و مخاطب آن، بزرگسالانی هستند که باید قصه امروز زندگی خود را از زبان کودکان بشنوند. به اعتقاد من، اینکه چه رویکرد و هدفی را در سینما دنبال میکنیم اهمیتی ندارد اما وقتی با فیلمی که از بیت المال با رویکردی خاص و برای ارتباط با خانوادهها به عنوان مخاطبان گمشده سینمای ایران تولیدشده، برخورد میکنیم به نظرم نه تنها سینماگر را سرخورده و پشیمان میکنیم، بلکه یک سوال بزرگ و جدی برای طیفی از سینماگران مطرح میشود؛ اینکه وقتی با فیلمی که در چارچوب جریان رسمی با مجوز و بودجه دولتی تولید میشود، اینگونه برخورد میشود و از اساس در سبد اکران جریان رسمی جایی ندارد! پس مجوز و پروانه ساخت و نظارت دیگر چه مفهومی میتواند داشته باشد!؟
به تعامل و دریافت پروانه کار از مدیران سینما خوشبین نیستم
حمزهای در پایان گفت: منِ فیلمساز اگر بنا نیست با پروانه ساخت و پروانه نمایش هم فیلمم نمایش داده شود چرا باید نسبت به تعامل و دریافت پروانه ساخت فیلم از مدیران سینما خوشبین باشم. به نظرم رفتارهای بسته و یک طرفه با سینماگران جز اینکه به جریان سینمای زیرزمینی (به قول خود آقایان) رسمیت ببخشد و فیلمسازان را بیشتر از گذشته به این سمت هدایت کنند، هدف دیگری ندارد. امیدوارم دوستان و مدیران سینمایی پاسخ قابل توجه و منطقی را به ما بدهند، چراکه شرایط را غیرمنصفانه، ناعادلانه و شبهه برانگیز میدانم. با این برخورد دو گانه عملاً سینمای ایران را دچار رخوت و سکون و تبدیل به یک سینمای تک محصولی میکنند. تردیدی نیست وقتی من به عنوان فیلمسازی که شغل دیگری ندارم در این مخمصه قرار میگیرم، برای بقا چارهای جز تن دادن به جریان حاکم بر اکران سینما نمیبینم.
کد خبر 6080150