تاسیس مدارس غیردولتی با نگاه سودآوری، شکاف آموزشی را افزایش می‌دهد
تاریخ انتشار: ۴ مرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۷۳۸۴۶۸
به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، چند سالی است که پاسخ به این پرسش که آیا خصوصی‌سازی مدارس و فعالیت مدارس غیردولتی به نفع آینده حوزه تعلیم و تربیت و گسترش عدالت آموزشی در کشور است یا خیر مورد بحث و چالش کارشناسان حوزه آموزش است. دولت هر سال حدود 10 درصد از آموزش و پرورش را به بخش خصوصی واگذار می‌کند تا تحت عناوین طرح خرید خدمات آموزشی و مدارس غیرانتفاعی فعالیت کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
سجاد صدیقی مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز با بیان اینکه خصوصی‌سازی در حوزه آموزش و پرورش باید بر مبنای مشارکت مردمی باشد، گفت: نگاه سرمایه‌ای و بازار آزاد به حوزه تعلیم و تربیت باعث ایجاد شکاف اجتماعی بین مردم می‌شود. مشروح این گفت‌و گو به شرح زیر است:
چرخه فرآیند تعلیم و تربیت زمانی که درگیر نگاه سرمایه داری شود دچار اختلال‌های جدی خواهد شد، بی‌عدالتی یا نا عدالتی آموزشی جدی‌ترین این اختلال‌ها است.موضوع خصوصی‌سازی بخشی از آموزش‌وپروش به ویژه مدارس غیردولتی سال‌هاست که مورد نقد و بررسی کارشناسان است، به عقیده شما در نهایت خصوصی‌سازی به برقرای عدالت آموزشی کمکی می‌کند، یا خیر؟
2 تعریف در مبحث خصوصی‌سازی مدارس و حوزه آموزش و پرورش وجود دارد. تعریف اول ناظر بر مردمی‌سازی و توسعه مشارکت‌های مردمی در مدرسه‌سازی یا کمک به آموزش کشور است. تعریف دوم متوجه خصوصی‌سازی بر مبنای اقتصاد آزاد، تولید سود و شرکت‌های سودآور خواهد بود. متاسفانه تعریف دوم در ادبیات خصوصی‌سازی کشور از جمله نظام تربیتی و آموزشی حاکم است. در حال حاضر فضای نظام آموزشی ناظر بر تعریف خصوصی‌سازی بر مبنای اقتصاد آزاد و نگاه سرمایه‌داری بوده و طبیعتا تولید سود به ازای کار(طرح خرید خدمات آموزشی) از پیامدهای آن است.
وزارتخانه آموزش و پرورش زمانی که مدرسه‌ای را به شخصی یا مجموعه‌ای واگذار می‌کند، انتظار اولیه این وزارتخانه یا اشخاص ذی‌ربط این است که به ازای فعالیت آموزشی در آن مدرسه، سود دهی مالی نیز حتما وجود داشته باشد. از سوی دیگر چرخه سودآوری و خدمات بی‌انتها است در نتیجه باعث خواهد شد که ناخودآگاه عوارض نگاه سرمایه‌ای و بازار آزاد بر مسئله آموزش و تربیت تاثیرات منفی بگذارد.
چرخه فرآیند تعلیم و تربیت زمانی که درگیر نگاه سرمایه‌داری شود دچار اختلال‌های جدی خواهد شد که بی‌عدالتی یا ناعدالتی آموزشی از جدی‌ترین این اختلال‌ها به شمار می‌رود. ایجاد فاصله بین مدارس خصوصی با تعریف بازار و سرمایه و مدارس دولتی‌ساز از عوارض ابتدایی نبود عدالت آموزشی در کشور خواهد بود.
خصوصی‌سازی مدارس غیر دولتی و بخشی از آموزش و پرورش در چه حالتی به نفع جامعه و دانش‌آموزان است؟
اگر مفهوم خصوصی‌سازی بر مبنای توسعه مشارکت مردمی و توسعه نظام تربیتی مردم‌پایه باشد، از نظر کارشناسان آموزشی و بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان بسیار پسندیده است. چراکه بر مبنای ارزش‌های انقلاب از جمله فعالیت‌های جهادی و مشارکت مردمی است. در سال‌های اول پیروزی انقلاب اسلامی خصوصی‌سازی براساس مفهوم مشارکت مردم وجود داشت و مدارس غیرانتفاعی یا غیردولتی با تفکر کمک‌های مردمی تشکیل شد.
با گذشت زمان مدارس غیردولتی را غیرانتفاعی نامگذاری کردند؛ تا فرد یا افرادی ذی‌نفع به لحاظ سود و سرمایه نباشند.
در سال‌های اول پیروزی انقلاب اسلامی، خصوصی‌سازی براساس خدماتی بود که افراد با نگاه اعتقادی و مذهبی انجام می‌دادند. در اوایل عمر انقلاب اگر فردی سرمایه‌ای را وارد عرصه‌ای خاص از جمله آموزش می‌کرد با هدف و نیت خدمت‌رسانی به مردم کم برخوردار و ثواب خودش بود.
به عنوان مثال اگر فردی مدرسه‌ای را وقف می‌کرد یا کمک هزینه‌ای را در اختیار مدارس قرار می‌داد با هدف گشایش مشکلات عرصه تربیتی بود تا بتواند به نظام تعلیم و تربیت کشور کمک کرده باشد.
خصوصی‌سازی در مدارس تنها زمانی به نفع دانش آموزان و مدارس است که با نیت خدمت‌رسانی به مناطق محروم و توسط خیرین مدرسه ساز باشد.
خصوصی سازی مدارس باید بر اساس توسعه همکاری و مشارکت مردمی باشد تا به برقراری عدالت آموزشی کمک کند.خصوصی‌سازی مدارس و آموزش و پرورش از زمان پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون چه تفاوت‌هایی کرده است؟
قبل از اینکه نظام مدرن بر کشور حاکم شود، مردم با توجه به بافت سنتی و مذهبی خود عمل می‌کردند و نظام تربیتی نیز بر اساس حضور و مشارکت جدی مردم و خیرین در لایههای خرد مانند مکتب خانه و در لایههای جدی‌تر همانند مجموعه‌های دانشگاه‌های انجام می‌شد. برخی از بزرگان مذهبی قبل از پیروزی انقلاب اسلامی در مدرسه سازی یا نوسازی و توسعه مدارس کمک می‌کردند، بدون اینکه سود و انتفاع را در نظر بگیرند.
بعد از اینکه نظام مدرن بر کشور حاکم شد، مدیریت مجموعه مدارس کشور و دانشگاه‌ها نیز با سبک و سیاق مدرن شکل گرفت ولی هنوز مشارکت مردم در حوزه آموزش و پرورش وجود داشت.
در آن زمان خیرین هزینه‌های مالی را در اختیار مدارس قرار می‌دادند و فعالیت‌های آموزشی و تربیتی را افراد متخصص و معلمان همانند شهید آیت الله بهشتی بر عهده داشتند. یعنی مردم نقشی در مسائل آموزشی نداشتند.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی نیز اعتقاد به خصوصی سازی بر پایه توسعه مشارکت‌های مردمی وجود داشت اما رفته رفته خصوصی سازی از شکل کمک‌های مردمی و مالی به سمت واگذاری نظام آموزشی به اشخاص پیش رفت.
مدارس غیر انتفاعی کارکرد مناسبی در پیشبرد عدالت آموزشی ندارند
در حال حاضر مدارس غیر انتفاعی یا غیر دولتی به عنوان بخشی از خصوصی سازی کارکرد مناسبی دارند؟
در چند سال اخیر مدارس غیر انتفاعی با رویکرد خصوصی‌سازی وارد چرخه بازار و سرمایه شدند و به خاطر اینکه مورد نقد کارشناسان قرار نگیرد نام مدارس غیر انتفاعی به مدارس غیر دولتی تغییر یافت تا تعریفش دیگر غیر انتفاعی نباشد.
در حال حاضر مدارس غیر دولتی نقش چندانی در برقراری عدالت آموزشی ندارند زیرا نگاه سرمایه‌ای و سود آفرینی در واگذاری و مدیریت این مدارس حاکم است. متاسفانه سیاست گذاران فعلی حوزه تعلیم و تربیت و وزارتخانه آموزش و پرورش نگاه سرمایه‌ای و نه مشارکت مردم به خصوصی سازی مدارس دارند.
خصوصی سازی مدارس از دهه 70 به سمت بازار سرمایه‌ای رفته است
خصوصی سازی مدارس و حوزه تعلیم و تربیت اگر به درستی انجام نشود منجر به بروز چه مشکلاتی در جامعه می‌شود؟
2 رویکرد نگاه سرمایه‌ای و مشارکت مردمی در خصوصی سازی مدارس و آموزش و پرورش وجود دارد که اولی منجر به بی عدالتی در جامعه می‌شود و رویکرد دیگر عدالت آموزشی را توسعه می‌دهد و به تراز شدن عدالت بین دانش آموزان و مدارس کمک می‌کند. خیرین مدرسه‌ساز زمانی که می‌خواهند در حوزه آموزش و پرورش کمکی کنند قطعا در مناطق محروم و مرزی کشور این کار را انجام می‌دهند در نتیجه به برقراری عدالت در استان‌های محروم کمک می‌شود.
خصوصی‌سازی در آموزش و پروش از دهه هفتاد تا به حال سمت و سوی بازار آزاد و سرمایه‌ای را به خود گرفته است و باعث می‌شود بسیاری از شالوده‌های نظام آموزشی کشور از بین برود و ناخود آگاه یک بی عدالتی وسیع در جامعه رخ دهد.
برخی از کارشناسان اعتقاد دارند که اصل خصوصی‌سازی مدارس و آموزش درست است و دولت باید سطح امکانات آموزشی مدارس دولتی را ارتقا دهد تا به مدارس غیر دولتی برسد، نه اینکه خرده بر مدارس غیر انتفاعی برای امکانات آموزشی بیشتر گرفته شود، عقیده شما چیست؟
اصل دریافت پول در قالب شهریه در حوزه آموزش و پرورش ایراد دارد. شورای عالی انقلاب فرهنگی در مصوبه‌ای تعیین کرده که پروژه‌های بزرگ اقتصادی باید پیوست فرهنگی داشته باشند چرا که این پیوست فرهنگی جزو مطالبات مقام معظم رهبری است. دولت نیز در پروژه‌های گسترده باید این پیوست فرهنگی را رعایت کند. به عنوان مثال پروژه‌ای که منفعت اقتصادی سرشاری دارد اما به لحاظ فرهنگی باعث نابودی بافت فرهنگی اجتماع می‌شود طبق قانون نباید انجام شود.
اگر خصوصی سازی با همان دید بازار سرمایه‌ای و آزاد جهانی اجرا شود یعنی هر دانش آموزی که پول بیشتری داشت امکانات آموزشی بیشتری را برای خود خریداری کند؛ باعث شکاف عمیق طبقاتی بین مدارس دولتی و غیر دولتی خواهد شد و در آینده باز تولید طبقه سازی اجتماعی صورت می‌گیرد. در نهایت این امر مطلوب و شایسته حکومت اسلامی نیست.
نمی‌توان قبول کرد که فردی به علت پول دار بودن هر کاری که دلخواه‌اش بود را انجام بدهد بلکه باید بر اساس سیاست‌های جاری کشور فعالیت و پیشرفت کند.
ایران نیز همانند سایر کشورهای جهان نظام ارزشی خود را دارد و نمی‌توان به واسطه اینکه دولت تحت فشار اقتصادی ناشی از تحریم‌های یکجانبه آمریکا بر علیه ایران است، اقدام به طبقه سازی اجتماعی کند. اگر دولت تحت فشارهای مالی قرار دارد این فشارها باید برای همه افراد جامعه یکسان باشد و نباید برخی از افراد طبقه خاص به علت پول دار بودن از امکانات بیشتری برخوردار باشند.
دولت باید سطح آموزشی و امکانات مدارس دولتی را ارتقا دهد اما این بدان معنا نیست که مدارس غیر دولتی امکانات عالی آموزشی را در اختیار خانواده‌های پولدار قرار دهند.
درآمد حاصل از خصوصی سازی در قیاس با بودجه آموزش و پرورش ناچیز است
آیا آموزش و پرورش به هزینه‌های حاصل از خصوصی‌سازی مدارس نیاز دارد؟
خصوصی سازی در آموزش و پرورش باید پیوست فرهنگی داشته باشد اما این پیوست با عناوینی نظیر ناتوانی مالی دولت یا کمک رسانی به دولت حتی با هدف توسعه عدالت آموزشی امری نکوهیده است.
در حال حاضر 10 درصد نظام آموزشی کشور تحت پوشش بخش خصوصی سازی قرار دارد. به عنوان مثال نظام آموزش و پرورش برای سال 99 حدود 64 هزار میلیارد تومان هزینه در اختیار دارد؛ 10 در صد از این بودجه حدود 6 هزار میلیارد تومان می‌شود. با بررسی و تحلیل این ارقام به این نتیجه می‌رسیم که درآمد دولت از بخش خصوصی آموزش و پرورش نسبت به بودجه کل آن تقریبا مبلغ ناچیزی است و تقریبا خصوصی سازی این وزارتخانه دردی از دردهای مالی دولت را حل نمی‌کند.
انتهای پیام/
300 / 31 خصوصی سازی مدارس مدارس غیر دولتی سجاد صدیقی نگاه سرمایه داری به مدارسمنبع: ایسکانیوز
کلیدواژه: خصوصی سازی مدارس مدارس غیر دولتی پیروزی انقلاب اسلامی حوزه آموزش و پرورش حوزه تعلیم و تربیت خصوصی سازی مدارس مدارس غیر انتفاعی نگاه سرمایه داری نگاه سرمایه ای مدارس غیر دولتی مدارس غیردولتی خصوصی سازی خصوصی سازی عدالت آموزشی پیوست فرهنگی مشارکت مردمی نظام آموزشی مشارکت مردم مدارس دولتی حال حاضر نظام آموزش بی عدالتی بر مبنای خواهد شد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۷۳۸۴۶۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
معاون وزیر آموزش و پرورش: بکارگیری معاون پرورشی در مدارس غیردولتی ضروری است
به گزارش سازمان مدارس و مراکز غیردولتی، احمد محمودزاده در جمع روسای ادارات مدارس و مراکز غیردولتی و توسعه مشارکت‌های مردمی وزارت آموزش و پرورش تاکید کرد: امسال به نام «جهش تولید با مشارکت مردم» مزین شده است. این نامگذاری براساس نیاز کشور صورت گرفته است و باید در مجموعه‌های مختلف و حوزه‌های متفاوت از آن بهره گرفت. آموزش و پرورش هم باید به صورت مستقیم و غیرمستقیم در این زمینه تأثیرگذاری خود را داشته باشد. نقش مرجعیتی و آگاهی‌رسانی و تبیین این موضوع بر عهده وزارت آموزش و پرورش است. باید این فرهنگ‌سازی در افکار عمومی شکل گیرد.
وی با بیان اینکه بیشترین، بهترین و مهمترین تولید در همه نظامات، تربیت نیروی انسانی است، افزود: مهمترین سرمایه کشور که در همه اسناد بالادستی به آن اشاره شده، سرمایه نیروی انسانی است. تولید این سرمایه در داخل آموزش و پرورش صورت می‌گیرد. حفظ و گسترش دستاوردها توسط این افراد صورت می‌گیرد.
محمودزاده تصریح کرد: آموزش و پرورش از سال‌های گذشته جهت‌گیری‌هایی را شروع کرده که امسال باید به نتیجه برسد. همه برنامه‌ریزی‌ها برای تحقق و اجرای سند تحول بنیادین، برای مرجعیت معلم و مرجعیت کتاب درسی است.
وی با بیان اینکه باید از ظرفیت شوراهای آموزش و پرورش بیشترین بهره‌مندی را امسال داشته باشیم، گفت: در جلسه‌ای که امسال در ابتدای سال رییس جمهور در جمع مدیران ارشد صحبت می‌کردند، نگاه به ظرفیت آموزش و پرورش خیلی مهم بود به این صورت که به وضع مطلوب دست پیدا کنیم. ایشان به تسهیل و تسریع کار مردم و تکریم مردم تاکید داشتند. باید رضایت مردم جلب شود. همچنین باید تبیین کارها به خوبی صورت گیرد.
محمودزاده از قدردانی وزیر آموزش و پرورش از فعالیت‌های سازمان مدارس و مراکز غیردولتی و توسعه مشارکت‌های مردمی خبر داد و گفت: وزیر آموزش و پرورش همچنین تاکید بر همکاری، انسجام و همکاری در درون وزارت آموزش و پرورش، جلب مشارکت و نظارت داشتند. اینها از توصیه‌های مهم وزیر آموزش و پرورش است که باید محقق شود.
رئیس سازمان مدارس و مراکز غیردولتی و توسعه مشارکت‌های مردمی تاکید کرد: تلاش ما در سازمان باید سازنده باشد.
منبع: خبرگزاری ایرنا
شلیک ضدهوایی از پادگان ابوذر مربوط به رزمایش پدافندی است