به نقل از «جام نیوز»

تیم جدید بیرانوند؛ قدیمی اما کم افتخار

تاریخ انتشار: ۱۰ مرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۸۱۱۸۴۹

 به گزارش جام نیوز، چند روز پیش بود که باشگاه رویال آنتورپ تیمی یک عکس بزرگ تیمی با حضور همه بازیکنان و کادر فنی منتشر کرد تا تیمش را برای فصل آینده فوتبال بلژیک معرفی کند. نکته مهم در این عکس غیبت علیرضا بیرانوند دروازه‌بان جدید و ایرانی این تیم بود. بیرانوند تا ۱۱ تیر عضو باشگاه پرسپولیس بود و بعد از این تاریخ طبق قرارداد عضو آنتورپ محسوب می‌شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

با توجه به این که فصل فوتبالی ایران تمام نشده بود باشگاه پرسپولیس از آنتورپ درخواست کرده بود اجازه بدهد بیرانوند تا پایان فصل در این تیم بماند و در پایان لیگ به بلژیک برود. اما باشگاخ بلژیکی با این درخواست موافقت نکرد و بیرانوند در تاریخ مقرر راهی بلژیک شد. اما غیبت بیرانوند در عکس تیمی آنتورپ هم دلیل داشت. او از روزی که وارد بلژیک شد به قرنطینه رفت تا پس از دو هفته در تمرینات تیم جدیدش شرکت کرد. باشگاه به دلیل توافق با اسپانسر و البته طبق روال همیشه باید در تاریخی مقرر عکس تیمی را منتشر می‌کرد. این تاریخ با دوران قرنطینه بیرانوند همزمان بود و به همین دلیل بیرو نتوانست در روزی که عکس تیمی انداخته شد در کار بقیه حضور داشته باشد. در هر صورت بیرانوند چند روزی است که در کنار بقیه بازیکنان در تمرین آنتورپ شرکت می کند. بد نیست به بهانه حضور بیرانوند در آنتورپ با این تیم بیشتر آشنا شویم.

 

قدمت ۱۴۰ ساله

باشگاه آنتورپ در سال ۱۸۸۰ تاسیس شده و قدمتی ۱۴۰ ساله دارد. به همین دلیل هوادارانش به این تیم لقب «قدیمیِ بزرگ» را داده‌اند. ورزشگاه اختصاصی این تیم به نام «باسویل اشتادیون» در شهر آنتورپ واقع شده و گنجایش آن ۱۶۱۴۴ نفر است. پل ژیسنس نام مالک باشگاه آنتورپ است. سرمربی این تیم ایوان لکو مربی نسبتا شناخته شده کروات است که ۴۲ سال دارد. کیت اول این تیم که در بازی‌های خانگی استفاده می‌شود به رنگ قرمز است. اگر می‌خواهید تصور دقیق‌تری از رنگ پیراهن اصلی این تیم داشته باشد رنگ پیراهن اصلی تیم ملی سوئیس را به یاد بیاورید. کیت دوم آنتورپ هم که برای بازی‌های خارج از خانه است سفید رنگ است. با حاشیه‌های زرد مایل به نخودی. سومین و آخرین کیت آنتورپ مشکی رنگ است. با آستین‌هایی به رنگ زرد مایل به نخودی.  رسانه ها در بلژیک و سایر کشورها معمولا این تیم را با همان نام آنتورپ می‌شناسند و کلمه «رویال» را از آن فاکتور می‌گیرند.

 

سرمربی؛ آشنای ایرانی‌ها

ایوان لکو را احتمالا علاقمندان به فوتبال در ایران می‌شناسند. آن هم به دلیل این که او فصل گذشته سرمربی العین امارات بوده است. او متولد اشپیلت است و در زمان بازی در پست هافبک فعالیت می‌کرد. حدود ۶ سال در هایدوک اشپیلت بازی کرد و بعد از آن به اسپانیا رفت تا برای مالاگا بازی کند. بعد از ۴ فصل بازی در مالاگا دوباره به هایدوک برگشت. از سال ۲۰۰۵ به فوتبال بلژیک رفت و در مدت ۹ سال برای ۳ باشگاه کلوب بروژ، ژرمینال بیرشوت و لوکرن بازی کرد و سرانجام در سال ۲۰۱۴ بازی فوتبال را کنار گذاشت. لکو ۱۳ بار هم پیراهن تیم ملی کرواسی را پوشید اما موفق نشد گلی برای کرواسی بزند. از همان سال ۲۰۱۴ مربیگری را در باشگاه لوون بلژیک در سطح دوم فوتبال باشگاهی این کشور شروع کرد. سپس به عنوان دستیار سرمربی به تیم «پائوک» یونان رفت. بعد از یک سال سرمربی تیم «سنت ترویدن» بلژیک شد. بعد از یک فصل هدایت کلوب بروژ را بر عهده گرفت و دو سال در این تیم ماند. در سال ۲۰۱۹ سرمربی العین شد و در پایان فصل به تیم آنتورپ بلژیک رفت و الان در آستانه شروع دومین فصل حضورش در این باشگاه است. در فصل ۲۰۱۷ موفق شد با بروخه قهرمان ژوپیر لیگ بلژیک و همچنین سوپرکاپ این کشور شود. در همین سال عنوان مربی سال فوتبال بلژیک را هم از آن خودش کرد.

 

۳ دروازه‌بان جدید!

شاید با خودتان فکر کنید تیمی که علیرضا بیرانوند را می‌خرد احتمالا دیگر نباید دروازه‌بان دیگری را جذب کند. اما آنتورپ چنین کاری نکرده است. این تیم یک دروازه‌بان بلژیکی به نام بیل لاتوورز را در لیست داشت. این دروازه‌بان ۲۰ ساله تا ژوئن سال ۲۰۲۱ با آنتورپ قرارداد دارد. اما آنتورپ علاوه بر بیرانوند دو دروازه‌بان دیگر را هم به فهرستش اضافه کرده است. نفر اول «داوور ماتیاس» کروات بود که او هم ۲۰ ساله است و از همین تیم آنتورپ به صورت قرضی به هایدوک اشپیلت رفته بود و حالا با پایان قرارداد قرضی به آنتورپ برگشته است. دروازه بان جدیدی که آنتورپ به خدمت گرفته، «ژان بوته» فرانسوی است که 25 سال دارد و تا فصل گذشته در تیم موسکرون بلژیک بازی می‌کرد. آنتورپ با او تا ژوئن سال ۲۰۲۴ قرارداد بسته است. بیرانوند هم از پرسپولیس به آنتورپ رفته و قراردادش تا ژوئن سال ۲۰۲۳ است. نکته جالب این است که بیرانوند با ۲۷ سال مسن‌ترین دروازه‌بان آنتورپ است.  باشگاه آنتورپ هنوز مشخص نکرده چه شماره‌ای را به بیرانوند خواهد داد. اما از آنجا که بوته پیراهن شماره ۴۷، ماتیاس ۶۰ و لاتوورز ۴۱ را می پوشند احتمالا پیراهن شماره یک به بیرانوند خواهد رسید.

 

ویترین خالی از افتخار

باشگاه آنتورپ اگرچه یکی از باشگاه‌های قدیمی و مطرح بلژیک است اما افتخارات زیادی در کارنامه ندارد. این تیم چهار بار فاتح لیگ حرفه‌ای بلژیک شده است. اما از آخرین قهرمانی‌اش ۶۳ سال می‌گذرد. آنتورپ در فصول  ۱۹۲۸، ۱۹۳۰، ۱۹۴۳، ۱۹۵۶توانسته قهرمان بلژیک شود. دو بار قهرمانس لیگ دسته دوی بلژیک را به دست آورده. در فصول ۱۹۹۹, ۲۰۱۶. دو بار هم در فصول ۱۹۵۴، ۱۹۹۱ قهرمان جام حذفی بلژیک شده است. اما در کارنامه این تیم افتخار قابل توجه هم دیده می‌شود. این تیم در فصل ۱۹۹۲ در مسابقات جام برندگان جام باشگاه‌های اروپا که بین قهرمانان جام حذفی کشورهای اروپایی برگزار می‌شد توانست به فینال برسد. اما در فینال با نتیجه ۳-۱ به تیم پارمای ایتالیا باخت و نایب قهرمان شد. عجیب این که آنتورپ در این فصل از طریق مسابقات پلی آف به مسابقات راه پیدا کرده بود. آنتورپ در این تورنمنت که به صورت حذفی برگزار می شد تیم‌هایی مثل گلناوون ایرلند شمالی، آدمیرا واکر اتریش، استوا بخارست رومانی و اسپارتاک مسکو را شکست داد و به فینال رسید. 

 

فصل خوب؛ فصل ناتمام

فصل ۲۰۱۹ لیگ حرفه‌ای بلژیک «ژوپیر لیگ» به دلیل شیوع ویروس کرونا به پایان نرسید و اتحادیه فوتبال بلژیک تیم کلوب بروژ را به عنوان قهرمان فصل اعلام کرد. آنتورپ هم بعد از خنت و شارلوا در رده چهارم جدول قرار گرفت. به این ترتیب آنتورپ به مرحله سوم پلی آف لیگ اروپا در فصل آینده رسید و اگر موفق شود حریفش را در این مرحله شکست بدهد به مرحله گروهی لیگ اروپا راه پیدا می‌کند. بهترین بازیکن آنتورپ «دیومیر امبوکانی» مهاجم اهل کنگو است که در فصلی که ناتمام ماند با ۱۸ گل زده و به همراه جاناتن دیوید از تیم خنت به عنوان آقای گلی فصل رسید.  یکی از بهترین نتایجی که آنتورپ در فصل گذشته ژوپیرلیگ گرفت پیروزی دو بر یک مقابل قهرمان فصل یعنی کلوب بروژ بود. فصل در حالی به پایان رسید که آنتورپ از ۲۹ بازی، به ۱۵ برد، ۸ تساوی و ۶باخت رسیده بود. ۴۹ گل زده و ۳۲ گل خورده درکارنامه این تیم ثبت شد و آنتورپ فصل را با 53 امتیاز به پایان برد.

 

ایرانی‌های ژوپیرلیگ

در حال حاضر به جز علیرضا بیرانوند چند بازیکن ایرانی دیگر هم در لیگ بلژیک بازی می‌کنند. علی قلی زاده ستاره تیم شارلوا است و فصل قبل ۶ پاس گل به همبازیانش داد. یونس دلفی هم گاهی در این تیم فرصت بازی پیدا می‌کند. کاوه رضایی عضو تیم کلوب بروژ است اما در لیست مازاد قرار گرفته. او فصل قبل را به صورت قرضی در شارلوا بازی کرد و خوش درخشید. کاوه با زدن ۱۲ گل نفر چهارم جدول بهترین گلزنان لیگ شد. در فصل گذشته سعید عزت اللهی و امید ابراهیمی هم در تیم یوپن بازی می‌کردند که در پایان فصل از این تیم جدا شدند. رامین رضاییان هم یک فصل در تیم اوستنده بازی کرده بود. فصل نقل و انتقالات در بلژیک هنوز به طور رسمی آغاز نشده و ممکن است چند بازیکن ایرانی دیگر هم راهی این کشور شوند.

سازندگی 

منبع: جام نیوز

کلیدواژه: بیرانوند علیرضا بیرانوند نیوز بازیکن پرسپولیس جام گزارش فوتبال جام نیوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۸۱۱۸۴۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

10 استادیومی که از آنها یک نام و هزار خاطره مانده!

به گزارش "ورزش سه"، استادیوم‌های مدرن فوتبال که با طرح‌هایی پیشرفته و نوآورانه برپا شده‌‎اند اما ما نمی‌توانیم حسی که نسبت به گذشته خودمان داریم را فراموشی کنیم. نوکمپ ورزشگاه خانگی بارسلونا آخرین موردی است که به‌طور گسترده بازسازی شده و میلیون‌ها هوادار از دیدن سکوهای قدیمی و شیب‌دار تخریب شده، ناراحت هستند و قرار است دهمین ورزشگاهی باشد که دیگر از آن جز چند عکس و خاطره چیزی وجود نخواهد داشت.

ویسنته کالدرون
خانه سابق اتلتیکومادرید، میزبان مسابقات جام جهانی و محل برگزاری کنسرت‎‌های مایکل جکسون در اسپانیا اولین ورزشگاهی است که مرور خواهیم کرد. اتلتی در طول 51 سال حضور در این ورزشگاه، 5 قهرمانی لالیگا و 7 قهرمانی جام حذفی را به‌دست آورد و سپس به متروپولیتانو رفت. اکنون زمین این ورزشگاه، به اتوبان تبدیل شده است.

نکته عجیب این است که سکوهای شمالی ورزشگاه تخریب نشده و احتمال بازسازی آن وجود دارد. به دلیل عدم تخریب سکوهای شمالی ورزشگاه و فرم قرارگیری رمپ بزرگراه در کنار این سکوها، گمانه زنی‌هایی مبنی بر استفاده از این ورزشگاه برای برگزاری مسابقات فرمول یک و رقابت‌های جایزه بزرگ موتورسواری در میان کاربران شبکه‌های اجتماعی و مخاطبان ورزشی مطرح شد اما هیچ‌یک از این ادعاها تاکنون ثابت نشده‌است.

ورزشگاه قدیمی ومبلی
استادیومی که پله زمانی آن را «کلیسای فوتبال» می‌نامید در زمان تخریب آن در سال 2003 با اینکه از لحاظ کیفیت افتضاح به نظر می‌رسید اما برای نسل زیادی از هواداران فوتبال بسیار نمادین و خاطره‌انگیز بود. در حالی‌که ومبلی بازسازی شده اما هنوز تصاویر قدیمی آن در ذهن همه ما وجود دارد.

ورزشگاه دل آلپی
استادیوم را استودیوی هاتر در تورین، طراحی کرد. استادیوم آلپ‌ها (استادیوم دل‌آلپی) برای میزبانی از بازی‌های جام جهانی 1990 ساخته شده و میزبان اشک‌های پل گاسکوئین در نیمه نهایی جام جهانی 1990 هم بود؛ دیداری که انگلیس با توقف مقابل آلمان از راهیابی به فینال جام جهانی بازماند. این استادیوم با دیدار منتخب یوونتوس و تورینو با پورتو افتتاح شد که با برتری 4 بر 3 میزبان مقابل تیم پرتغالی همراه شد. بیانکونری در دل آلپی، 7 اسکودتو و 2 جام حذفی ایتالیایی را به ویترین افتخاراتش اضافه کرد. این استادیوم علاوه بر خاطرات خوب برای هواداران یوونتوس، نفرت آن‌ها را هم به دنبال داشت. پیست دوومیدانی اطراف زمین باعث شده بود زمین بازی به وضوح دیده نشود و هواداران همیشه نسبت به این موضوع معترض باشند؛ این در حالی بود که این استادیوم برای هیچ یک از مسابقات دو میدانی مورد استفاده قرار نگرفت.

اگرچه یوونتوس، حمایت فوق‌العاده‌ای را در ایتالیا به خود جلب کرده بود اما استادیوم دل آلپی به ندرت پر می‌شد و میانگین تماشاگران آن همیشه از عدد 38 هزار بالاتر نمی‌رفت؛ عددی که فاصله بسیاری با 67 هزار و 299 نفر ظرفیت استادیوم داشت. علاوه بر این در دیدار یوونتوس مقابل سامپدوریا در جام حذفی ایتالیا در سال 2002، تنها 237 تماشاگر نظاره‌گر بازی بودند. هواداران یوونتوس در سراسر ایتالیا پراکنده هستند و اگرچه یوونتوس پرببینده‌ترین تیم ایتالیا به‌شمار می‌رفت اما کمبود تماشاگر باعث شد آن‌ها به فکر این بیفتند که برخی بازی‌های خانگی خود را در شهرها و استادیوم‌های دیگر برگزار کنند.

ورزشگاه هایبری
استادیوم آرسنال که در زبان عامیانه با نام هایبوری شناخته می‌شود، بین سال‌های 1913 تا 2006 میزبان آرسنال بود و بدون شک یکی از نمادین‌ترین ورزشگاه‌های تاریخ فوتبال انگلیس است. این استادیوم که میدانی بود برای نبرد افسانه‌های توپچی‌ در سال 2006 میلادی به مجتمع مسکونی تبدیل و استادیوم اختصاصی تیم فوتبال آرسنال به استادیوم امارات تغییر یافت. آرسنال از زمان رفتنش از استادیوم قبلی هنوز لیگ را نبرده و شاید این طلسم هایبری است.

وایت هارت لین
شگفت انگیز است که تاتنهام 118 سال در وایت هارت لین بازی کرد؛ بدون اینکه کسی به دنبال جام باشد. این باشگاه در سال ۲۰۰۸ میلادی تصمیم به ساخت یک ورزشگاه جدید به نام ورزشگاه تاتنهام هاتسپر کرد که گنجایش آن ۶۲٬۰۶۲ نفر است. ورزشگاه جدید در واقع در دل وایت هارت لین بنا شد؛ به گونه‌ای که تکمیل مراحل پایانی ساخت ورزشگاه مستلزم تخریب وایت هارت لین بود. وایت هارت لین ۱۴ مه ۲۰۱۷ بسته  و در همان سال تخریب شد.

استادیوم دی‌ساریا
یکی از بهترین مسابقات فوتبال تمام دوران، پیروزی ایتالیا مقابل برزیل در جام جهانی 1982 در زمین قدیمی اسپانیول برگزار شد. مشکلات مالی اسپانیول باعث شد تا ورزشگاه را به یک گروه معماری بفروشند و حالا هیچ اثری جز چند ساختمان از آن باقی نمانده است.

آپتون پارک
ورزشگاه قدیمی وستهام که در سال 2015/16 به پایان راه رسید. این ورزشگاه همیشه برای تیم مقابل ترسناک بود. ورزشگاه لندن از لحاظ کیفیت نمی‌تواند با آن مقایسه شود اما هواداران وستهم همچنان برای خروج از خانه اصلی خود ناراحت هستند. اکنون این ورزشگاه تبدیل به یک مجتمع مسکونی شده که با آه و افسوس لندنی‌ها همراه است.

ورزشگاه داس آنتاس
استادیوم قدیمی پورتو که قرار بود پرتغال افتتاحیه یورو 2004 را در آن برگزار کند اما پیش از آن تخریب شد و ورزشگاه فعلی پورتو جایگزین آن شد.

مین رود
هنوز مین رود رکورددار بیشترین تعداد تماشاگر برای یک باشگاه انگلیسی به‌شمار می‌رود. زمانی که 85000 نفر برای تماشای بازی استوک سیتی و منچسترسیتی در سال 1934 به ورزشگاه رفتند و از منچسترسیتی حمایت کردند. اکنون 20 سال از زمان سفر به اتحاد می‌گذرد و پپ در آرزوی این است که هواداران تیمش را به مانند یک قرن پیش کامل و همیشه حاضر ببیند!