کیانوش رستمی و باز شدن یک زخم کهنه
تاریخ انتشار: ۱۳ مرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۸۵۰۰۶۸
رضا پورعالی: 13 مرداد ماه هشت سال پیش، سالن اکسل شهر لندن شاهد هنرنمایی وزنه بردار کرمانشاهی کشورمان بود. کیانوش رستمی در المپیک 2012 لندن با مهار وزنههای 171 کیلوگرم در یکضرب و 209 کیلوگرم در دوضرب، در حالی که فاصله چندانی با کسب مدال طلا نداشت، روی سکوی سوم المپیک ایستاد و مدال برنز را به گردن آویخت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وقتی با کیانوش رستمی تماس گرفتیم تا با او درباره المپیک لندن و آن مدال خاطره بازی کنیم، حرفهای جالبی به زبان آورد که در زیر می خوانید:
*می دانی امروز چه روزی است؟
نه،اولین مدالم؟
*امروز سالگرد مدال نقره تو در المپیک است.
یادم نبود.
*آن سال باید قهرمان می شدی این را قبول داری؟همه ما می دانیم که اگر 10 بار دیگر هم با زیلنسکی مسابقه بدهی تو برنده می شوی.جه اتفاقی آنجا افتاد؟
من باید طلای المپیک را می گرفتم، اما آن روز، روز خوبم نبود. المپیک را برای من خیلی بزرگ کرده بودند. حذف شدن سهراب مرادی هم استرس من را دوچندان کرد. ما در کنار هم تمرین می کردیم و وقتی دیدم سهراب در همان انتخاب اول اوت کرد، کمی تمرکزم را از دست دادم. با این حال خدا کمک کرد و توانستم با مهار تنها دو وزنه، روی سکوی المپیک بایستم.
در لندن ما را از المپیک ترسانده بودند،آنقدر که فشار و استرس روی ما بود به چیز دیگری فکر نمیکردیم.
*یک مشکل دیگر که وجود داشت این بود که تا قبل از مدال تو هیچ ورزشکاری هم ظاهرا مدال نگرفته بود و این استرس ها را بیشتر می کرد.
برای این المپیک قبلی هم همین طور بود.
*اما آنجا فشارش بیشتر بود.
هر جفتش فشار زیادی بود.آنجا اولین تجربه المپیک من بود و استرس بیش از اندازه بود.اتفاق های زیادی هم افتاد که نشد.
*چه اتفاقی؟
مثلا من ماساژور نداشتم.بروید فیلم ها را ببینید.خودم،خودم را ماساژ می دادم!بعد از وزنه زدن سهراب هم بهم ریختم.یک جورهایی می گفتم پس المپیک این است!
*حالا 8 سال از آن زمان می گذرد.
الان که 8 سال از آن موفقیت می گذرد زیاد هم ناراحت نیستم که چرا طلا نگرفتم. چون حالا فهمیده ام به یک قهرمان جهان و المپیک، زیاد بها داده نمی شود. من هنوز هم پاداش مدال نقره المپیک لندن را نگرفته ام و حالا رسیده ایم به هشتمین سالگرد آن.
*برای این مدال پاداش گرفتی؟
پاداش؟اتفاقی نیفتاده است.
251 251
کد خبر 1417563منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: کیانوش رستمی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۸۵۰۰۶۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
عبدلی: ۳ ملیپوش شنا شانس کسب سهمیه المپیک هستند
سامیار عبدلی دارنده مدال طلای شنای قهرمانی آسیا درخصوص روند یک سال گذشته خود که به قهرمانی آسیا ختم شد، اظهار داشت: اولین رقابتم در سال ۱۴۰۲، مسابقات کسب ورودی جهانی بود که بعد از آن هم در مسابقات قهرمانی جهان در ژاپن شرکت کردم که به علت بالا بودن سطح مسابقات نتوانستم به نتیجه دلخواهم برسم.
وی افزود: مسابقات المپیک و قهرمانی جهان در یک سطح هستند و برترینهای دنیا رقابت میکنند که این مسابقه تجربه خوبی برای من بود. پس از جهانی برای بازیهای آسیایی اعزام شدم و تنها با ۱۲ صدم ثانیه از فینال باز ماندم. به نظرم روند خوبی در پیشرفت داشتم و چیزی را از دست ندادم.
وی ادامه داد: در آلمان سکونت دارم و عضو تیمی در بوندسلیگا هستم و پس از بازیهای آسیایی در همان لیگ موفق به کسب رکورد سریعترین شناگر ایران شدم. پس از آن نیز به قهرمانی جهان قطر اعزام شدم و از رکوردم راضی بودم، زیرا هدف اصلی من، اوج آمادگی در رقابتهای آسیایی فیلیپین بود و از مسیری که برای خودم ترسیم کرده بودم، بیرون نرفتم. اگر بخواهم به المپیک وارد شوم باید ۵۰ متر را زیر ۲۲ ثانیه و ۷ صدم ثانیه شنا کنم.
ملیپوش شنای کشورمان خاطرنشان کرد: پیشرفت در رشته شنا به یکباره رخ نمیدهد و نیازمند زمان طولانی است. پس از جهانی قطر هم به قهرمانی آسیا قطر رفتم و موفق شدم سریعترین شناگر آسیا شوم و مدال طلا را بدست بیاورم.
سریعترین شناگر آسیا با اشاره به طی کردن مسیر پیشرفت در طول یک سال عنوان کرد: من برای نتیجه خیلی تلاش نمیکنم، زیرا دست ما نیست، بیشتر برای روند و مسیر درست زحمت میکشم و همیشه سعی دارم بهترین شنای خودم را داشته باشم و پس از آن اگر موفقیت هم کسب نکنم دلم نمیسوزد که کم گذاشتم.
عبدلی بیان داشت: من به همراه مهرشاد افقری و هومر عباسی شانسهای ایران برای کسب ورودی المپیک هستیم. هر کسی میتواند با رسیدن به رکورد تعیین شده، ورودی المپیک را کسب کند و ممکن است که به یکباره شگفتی رخ دهد، زیرا شانس ورود برای همه وجود دارد.
وی افزود: تمرین در آلمان خیلی به من کمک کرد و جای پای شناگران خیلی بزرگی گذاشتم. علم مربیگری، بدنسازی، تجهیزات، سختافزار و. در آلمان سطح بسیاری بالاتری از ایران دارد و همین تفاوت، باعث پیشرفت بیشتر من شده است.
دارنده طلای قهرمانی آسیا گفت: باید بپذیریم که در این رشته کشورهای اروپایی از ما جلوتر هستند. شنا یک پروسه تمرینی بسیار طولانی دارد و نمیشود با یک اردوی کوتاه مدت، تفاوت زیادی ایجاد کرد. در تمام ایران فقط استخر آزادی استاندارد است و در هیچ استان دیگری سختافزار استاندارد وجود ندارد. فکر میکنم اول باید در همه نقاط کشور استخرهای خوب و استاندارد داشته باشیم.
عبدلی درمورد هزینههای ورزش حرفهای خاطرنشان کرد: بخش زیادی از هزینههای من به پای خانواده و بخش دیگری را هم خودم با کار نیمه وقت تامین میکنم. من قهرمان آسیا شدم ولی هیچ تشویق و پاداشی درکار نبود به جز هدیه فدراسیون که به اندازه پول یک مایو بود. مسئولان هم کاری نکردند و حتی یک تبریک ساده به من نگفتند؛ دلم شکست، زیرا این دستاورد چیز سادهای نبود و انتظار بیشتری داشتم.
وی تصریح کرد: خواسته من تنها پاداش نیست، زیرا به قهرمانها جایزه میدهند که انگیزه بگیرند ولی بچههای ما سراسر انگیزه هستند و فکر میکنم به یک حمایت بلند مدت نیاز دارند نه آنکه فقط با یک جایزه همه چیز تمام شود.
وی تاکید کرد: این که ورزشکار را اعزام کنند تا مدال بیاورد و بعد از آن حمایت کنند، روش درستی نیست ولی همین کاروانی که برای رقابتهای آسیایی اعزام شد، بهترین نتیجه ادوار گذشته را گرفت. ما ۱۲ مدال آسیایی کسب کردیم و دیگر وقت آن است که حمایت درستی از شنا انجام شود و این حمایت باید ادامه دار باشد که این نسل طلایی را از دست ندهیم و در مسیر قهرمانی بماند.
منبع: ایرنا
باشگاه خبرنگاران جوان ورزشی پایه و آبی