امیراحمدی: ظرف یک ربع برکنارم کردند | اجرایم شبیه فردوسیپور بود
تاریخ انتشار: ۱۵ مرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۸۶۸۲۴۷
به گزارش همشهری آنلاین اظهارات امیراحمدی مجری شبکه یک و واکنش هوداران و مسئولان باشگاه پرسپولیس در نهایت منجر به معلق شدن این مجری باسابقه در صداوسیما شد. ماجرایی که همچنان ادامه دارد.
اما این مجری در مورد زمان بازگشت خود به روزنامه خراسان گفته: «روز دوشنبه جلسهای در سازمان برگزار شد تا درباره ادامه همکاریام با تلویزیون تصمیمگیری شود اما ظاهرا همچنان همه چیز در هالهای از ابهام قرار دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
البته حس شخصی خودم این است که برمیگردم؛ من کارمند رسمی سازمان هستم، حدود 22 سال سابقه کاری دارم و جملهای که گفتم، اصلا چیزی نبود که اینقدر حاشیه داشته باشد. ساعت شش و نیم صبح مگر چند نفر بیدارند که بخواهند مچ من را بگیرند؟ فکر میکردم ظرفیتمان بیشتر از این است و همه به این کری خوانیها میخندیم.
ما قبلا حرفهای خیلی مهمتری زده بودیم و سیاست و آدمها را نقد کرده بودیم اما تا حالا صدای کسی در نیامده بود. با این همه واکنش، خودم هم شوکه شدم».
کنایهام، خلق الساعه بود
مجری تلویزیون به دلخوری هواداران اشاره میکند و میگوید: «همه چیز سر برنامه اتفاق افتاد. برنامهای که اجرا شد نمایشنامه یا تئاتر نبود که همه با هم هماهنگ کرده باشیم که چه چیزی بگوییم. چند جملهای که گفتم خلقالساعه اتفاق افتاد. متاسفانه در ویدئویی که در فضای مجازی بازنشر شد، همه ماجرا وجود ندارد. من قبل از آن، از پیراهن قرمز همکار مجریام تعریف کردم و او هم گفت که قرمز رنگ شادی و نشاط است و آدم، اول صبح باید رنگ هیجانی بپوشد. ما درباره موضوعات خیلی زیادی صحبت کردیم و رسیدیم به همان یکی دو جمله من. متاسفانه در باره چیزی که گفتم مقداری شیطنت شد و جملهام اصلا چیزی نبود که اینقدر واکنش داشته باشد. یک کری ساده بود اما باعث تکدر پرسپولیسیها شد. اعتراض پرسپولیسی ها را وارد میدانم البته در این حاشیهها، نقشههایی از جانب سه نفر از همکاران خودم وجود داشت که آرام آرام مشخص میشود که چرا آنها آتش بیار معرکه بودند. از این سه نفر، یکی مجری است و دو نفر دیگر در بخشهای دیگری از سازمان کار میکنند. البته قصد آنها تخریب خود من یا برنامه نبود. آنها قبلا در جایی سوتی داده بودند و با پخش کردن ویدئوی حرفهای من میخواستند فضا را به سمتی دیگر ببرند. ما هم که زود حواسمان پرت و سرمان گرم میشود. همین جوری سرمان را به دعوای استقلال و پرسپولیس گرم کردند و سکه شد 11 میلیون تومان!»
خبر برکناریام با شیطنت یک نفر منتشر شد
عبدالرضا امیراحمدی به خبر برکناریاش اشاره میکند و میگوید: «همان شب که حجم حملات خیلی زیاد بود، ساعت نه و نیم در شبکه جامجم برنامه داشتم و خودم با تهیه کننده برنامه تماس گرفتم و گفتم حجم واکنشها زیاد شده است. پیشنهاد دادم که اگر ممکن است چند روزی نیایم تا اوضاع بهتر شود. البته اگر در مقابل هرچیزی بخواهیم عقب بنشینیم برای سازمان عریض و طویل ما خوب نیست. من نه تهمتی زدم و دروغی گفتم. چند روز قبل از من، یکی از مجریهای شبکه افق هم همین حرف من را گفت و هیچ اتفاقی نیفتاد. خودم خواستم که مقداری استراحت کنم و به زندگیام برسم. تهیه کننده هم قبول کرد اما یکی از دوستان شیطنت میکند و با تهیه کننده تماس میگیرد. تهیه کننده هم از روی دوستی و رفاقت از درخواست مرخصی من خبر میدهد. دوستمان با شیطنت همان جمله تهیه کننده را به تیتر خبری تبدیل میکند که من برکنار شدهام! به فاصله 15 دقیقه از تماس من و تهیه کننده این خبر در سایتها و فضای مجازی پخش شد و همان موقع خودم در سایتها دیدم که نوشتهاند مجری صبح بخیر ایران برکنار شد. البته در این مدت همه همکاران رسانهای از من حمایت کردند. ما یک صنف هستیم و ممکن است فردا برای یک نفر دیگر همین مشکل پیش بیاید. به قول احسان علیخانی آستانه تحملمان پایین آمده است و این جوری دیگر نمیشود شوخی کرد و هر حرفی را زد. البته نمیگویم که همدیگر را مسخره کنیم ولی این شوخیها و کنایه ها فقط برای سرگرمی مردم است».
کریخوانی روی آنتن به 2 شرط درست است
از مجری با سابقه میپرسم رسانه ملی جای کری خوانی است؟ او میگوید: «کری خوانی روی آنتن اگر دو تا پیش شرط را داشته باشد، کار درستی است. اول این که منصفانه باشد و دوم اینکه به تهمت و توهین و هجو و لوده بازی ختم نشود. من از این به بعد پناه میبرم به خدا. نمیتوانم بگویم که دیگر شوخی نمیکنم اما تا جایی که بتوانم رسما اعلام میکنم که هر موقع اسم رنگها و طرفداری بیاید، دست من بالاست. من تسلیم هستم و فقط عاشق تیمملی هستم! البته من بعد از اعتراض پرسپولیسیها عذرخواهی کردم. نمیدانم چرا تازگیها همه اینقدر حساس و ظریف شدند وگرنه به گمان خودم حرفم چیزی نبود که بخواهد دوباره حاشیهساز بشود. به قول حافظ که میفرماید: «من چه گویم که تو را نازکی طبع لطیف/ تا به حدیست که آهسته دعا نتوان کرد» قصه ما هم همینطور است. هرچه می گوییم به عدهای بر میخورد و معترض ما میشوند. من اصلا آبی نیستم. عکسهای اینستاگرامم را ببینید، من با یحیی گلمحمدی عکس دارم، با بچههای تیمهای دیگر هم عکس دارم. ما باید فارغ از رنگها باشیم چون رسانه نماینده یک طیف خاص نیست. صداوسیما ملی است ولی من سعی کردم مثل عادل فردوسی پور عمل کنم. او اگر خطا و اشتباهی را می دید دربارهاش صحبت میکرد. من غرض شخصی با کسی ندارم. فقط چیزی را مطرح کردم که در جامعه فراگیر شده است».
دنبال جمع کردن مخاطب نیستم
امیراحمدی در بخش پایانی صحبتهایش میگوید: «اگرحتی تصمیم مدیران این باشد که دیگر در برنامهای نباشم، آن قدر جای افسوس و حسرت ندارد. شغلهای فراوانی دارم. ما الان در پیش تولید سریال «فی المدت المعلوم» مشغول به کار هستیم. من تدریس شبکههای اجتماعی دارم و ایدههای خلاق تولید میکنم. علاوه بر این ها، مدیر روابط عمومی و رسانه یک شرکت خیلی بزرگ هستم. شما میدانید که در صداوسیما مسائل مالی خیلی مهم نیست. همچنان که همه تهیه کنندهها همیشه از سازمان طلبکارند. بعضیها می گویند این حاشیهسازیام برای بیشتر دیده شدن است ولی هیچ وقت به آن فکر نکردم. حداقل در ایران تا حدودی شناخته شده هستم و معروف شدن بیشتر از این به دردم نمی خورد وگرنه خیلی راحت است که برای خودم فالوئر جمع کنم. صفحه اینستاگرامی دارم ولی درگیر آن نیستم. من بارها گفتم که عاشق مردمم و هنوز هم عاشق آن ها هستم. با این حواشی میدان را خالی نمیکنم. حتی اگر بگویند کار من در تلویزیون تمام شده است من اهداف خودم را دارم. ناامید نمی شوم»
کد خبر 537578 برچسبها تلویزیون - صدا و سیما باشگاه پرسپولیسمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: تلویزیون صدا و سیما باشگاه پرسپولیس تهیه کننده کری خوانی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۸۶۸۲۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مرکز آثار مفاخر و اسناد دانشگاه فردوسی، دیگر دانشگاهها را به تقلید از ما واداشته است
ایسنا/خراسان رضوی عضو پیوسته شورای فرهنگستان زبان و ادب فارسی گفت: مرکز آثار مفاخر به عنوان یک پدیده خاص، دیگر دانشگاهها را به تقلید از ما واداشت و این پیشگامی دانشگاه فردوسی را مدیون سلمان ساکت هستیم.
محمّدجعفر یاحقی امروز، ۵ اردیبهشت ماه، در آیین تقدیر از سلمان ساکت، رئیس پیشین مرکز آثار مفاخر و اسناد دانشگاه فردوسی مشهد که در محل باشگاه مفاخر و پیشکسوتان دانشگاه فردوسی مشهد برگزار شد، اظهار کرد: ساختمان مرکز آثار مفاخر قبل از ایجاد، بانک ملی و یک فروشگاه بود لذا تبدیل این ساختمان به این مرکز کار شایسته و قابل تقدیری است.
وی افزود: مرکز آثار مفاخر پیشانی دانشگاه فردوسی است و در واقع ما دانشگاه فردوسی را در این مرکز مجسم میبینیم.
یاحقی در خصوص سابقه آشنایی با سلمان ساکت گفت: من قبل از تولد دکتر ساکت با پدر و خانواده او آشنا بودم و دوران کودکی و نوجوانیاش را به خاطر دارم و بیشتر از هر کسی دیگری او را میشناسم.
عضو پیوسته شورای فرهنگستان زبان و ادب فارسی عنوان کرد: ساکت فرزند عزیز من است و من به چنین شخصیتی افتخار میکنم. ساکت یک پدیده در دانشگاه فردوسی است و باید این پدیده استمرار یابد و این سیره و روش باید تداوم پیدا کند، لذا از مدیریت جدید درخواست میکنم از وجود دکتر ساکت و راهنماییهای ایشان در مدیریت مرکز بهره ببرند.
یاحقی ادامه داد: امیدوارم که مدیریت جدید از وجود دکتر ساکت نهایت استفاده را ببرد؛ چراکه ایشان میتوانند هدایتکننده باشد.
وی بیان کرد: رسالت ما دانشگاهیان این است که به یکدیگر کمک کنیم و این دانشگاه که میراث مشترک مملکت ماست باید اعتلا یابد و برای اعتلای این نام بلند باید همراهی داشته باشیم.
استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فردوسی ادامه داد: همکاری با مدیریت جدید مرکز آثار مفاخر باعث میشود تولید بیشتری از آثار و مفاخر را داشته باشیم و غنای این مرکز را به دنبال خواهد داشت.
آنچه در سلمان ساکت دیدم عشق و کار توامان بود
سعید مرتضوی، استاد پیشکسوت گروه مدیریت دانشگاه فردوسی مشهد در ادامه اظهار کرد: به لحاظ اخلاقی و حس پدرانه که به دکتر ساکت دارم برای ایراد سخن در این جمع حضور یافتم و البته این تکلیفی بود که بر عهده من نهاده شد؛ ضمن اینکه باید بگویم ارتباط نزدیکی با دکتر ساکت نداشتم تا تصویر بهتری را ترسیم کنم اما بر اساس برداشتم آنچه در سلمان ساکت دیدم عشق و کار توأمان بود.
وی ادامه داد: کار باید معنا داشته باشد و به عبارتی به انسانها معنا ببخشد لذا کار معنادار کاری است که در انسان یک حس یگانگی به وجود آورد؛ حس یگانگی یعنی اینکه بگوید ما با هم هستیم، این با هم بودن بعدی از معناداری کار است.
مرتضوی خاطرنشان کرد: دومین بعد معنادار بودن این است که حس برای هم بودن را در ما رقم میزند و ما را به سمت خدمت میبرد و ما خود را خدمتگذار میدانیم. سومین عنصر در کار معنادار این است که باعث میشود انسان تمام قابلیت خود را به کار گیرد. عمر مدیریت کوتاه است اما دکتر ساکت از همه قابلیتها برای این امر استفاده کرد. این یعنی کار سخاوتمندانه که تحسین برانگیز است.
وی تصریح کرد: این معنا داری در کار برای همه افراد فعال در عرصههای خدمت انگیزهبخش بوده و این سخاوت در کار بسیار خوب است که در دانشگاه باشد؛ چراکه یکی از آفتهای عالمان حسادت است. کار معنادار انسان را ارتقا میدهد اما درباره عشق باید گفت که عشق مسئولیت آفرین و زاییده معرفت، مسئولیت و مراقبت است، عشق معرفت آفرین است.
وی بیان کرد: در ادبیات امروز سلسله مراتبی برای ظرفیت سازمانی جهت توانمندی فراهم شده که دارای ۶ سطر است و شامل احترام به قانون، سختکوشی، تخصص، پیشگامی، خلاقیت و اشتیاق است به عبارتی بالاترین ظرفیت در یک سازمان اشتیاق است.
مرتضوی اظهار کرد: دکتر ساکت یک کارآفرین نهادی است. نهادها هویتبخش و انسجام بخش هستند و گسستها را از بین میبرند و به این مرکز باید به عنوان یک مزیت رقابتی نگاه کنیم؛ البته میتوان گفت که شخص دکتر ساکت یک مزیت رقابتی است و ویژگی مزیت رقابتی این است که ارزش افزوده ایجاد کرده و چیزی را به سیستم میافزاید.
کیفیت مرکز آثار مفاخر و اسناد دانشگاه فردوسی را مدیون خدمات دکتر ساکت هستیم
همچنین علی حائریان اردکانی، پژوهشگر ایرانی و استاد بازنشسته دانشگاه فردوسی مشهد گفت: صحبت درباره دکتر ساکت بسیار سخت است، چراکه ایشان کاری سترک کردند. علت این دشواری سخن گفتن در وصف ایشان این است که دکتر ساکت یک نفر نیست برای اینکه ایشان همزمان در ۲ حرفه کاملآ متفاوت دندانپزشکی و تدریس ادبیات فعالیت داشته و در هر ۲ استاد هستند.
وی افزود: مرکز مفاخر و موزه دانشگاه فردوسی دارای ۲ رکن ارزشمند در دانشگاه است، این ۲ مرکز در واقع پنجره دانشگاه محسوب میشود، از طرفی جمعآوری این همه سند و مدرک کاری بس دشوار است. موزه فقط قرار دادن چند شی در کنار هم نیست؛ اینکه اشیائی جمع کنیم و در یک ویترین بچینیم و انتظار داشته باشیم اثری داشته باشد بلکه باید با یک فرهنگ، نظم و هدف خاصی چیده شود.
استاد بازنشسته دانشگاه فردوسی مشهد ابراز کرد: دانشگاهی با قدمت ۷۰ ساله نیازمند چنین موزهای بوده است، اما اگر دکتر ساکت نبود شاید شکل و شمایل موزه در وضعیت فعلی خود قرار نداشت.
وی در خصوص ویژگیهای دکتر ساکت اظهار کرد: چند ویژگی بسیار ارزشمند دکتر ساکت ایشان را مناسب ریاست موزه مفاخر دانشگاه فردوسی کرده بود. به عنوان مثال درایت و دقت ایشان مثال زدنی است، همین دقت و درایت بود که این موزه را با چنین کیفیتی ساماندهی کرد؛ از طرفی متانت و بردباری او مثالزدنی و برای این مرکز بسیار ضروری است. مهمتر از این موارد پشتکار ایشان در پیگیری اسناد و مدارک بسیار اهمیت دارد، لذا اگر کیفیت کار و پیگیری دکتر ساکت نبود این کار با این ویژگیها انجام نمیگرفت.
اردکانی بیان کرد: حاصل تلاشهای دکتر ساکت و اقدامات ایشان ایجاد چنین موزهای با این کیفیت است و ما چنین مرکزی را مدیون خدمات ۱۰ ساله او هستیم.
انتهای پیام