Web Analytics Made Easy - Statcounter

استاد درس خارج فقه و اصول حوزه علمیه کرمان گفت: مسئله زیارت برای ترویج فرهنگ امامت و مسئله وکالت برای اداره شیعیان در جامعه اسلامی که به طور متفرق زندگی می کردند، در دوره امام هادی مورد تاکید است.

آیت الله احمد شیخ بهایی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری شبستان از کرمان، به مناسبت ولادت حضرت امام علی النقی الهادی علیه السلام در خصوص نمونه ای از ویژگی های اخلاقی و شخصیتی آن حضرت، بیان کرد: امام هادی(ع) دو لقب معروف یکی «نقی» به معنای پاکیزه و دیگری «هادی» به معنای هدایت گر دارند؛ پاکیزگی هم پاکیزگی مادی و هم پاکیزگی معنوی را شامل می شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

 

 

استاد درس خارج فقه و اصول حوزه علمیه کرمان با اشاره به اینکه اسلام دین نظافت و پاکیزگی است و روی پاکیزگی تاکید دارد، ادامه داد: امامان ما در پاکیزگی الگو هستند، بدون اینکه اهل اسراف و اهل وسواس باشند اما نظافت و پاکیزگی را در ظاهر و لباس و بدن خود حفظ می کردند.

 

 

وی گفت: نظافت و پاکیزگی جزو لشکریان عقل و پلیدی و آلودگی جزو لشکریان جهل است؛ این معنای نظافت و پاکیزگی روحی و معنوی است؛ آدمی که هیچ شرک و خصلت های بدی در وجودش راه ندارد و اهل کبر و غرور نیست این می شود در حقیقت عنوان نقی که لقب امام علی النقی الهادی است و اشاره به این خصلت ظاهر و باطن حضرت دارد.

 

 

شیخ بهایی در ادامه در خصوص لقب «هادی» به معنای هدایت گر اظهار داشت: یکی از ویژگی های بارز امامان ما این است که هادی هستند اما امام هادی(ع) خصوصیتی در اینجا دارند که از شیوه های مختلف برای هدایت مردم استفاده کردند؛ از یک طرف با کسانی درگیر بودند که اهل غلو بوده، یعنی شیعه بودند اما امامان را در حد خدا بالا می بردند با این ها درگیر شدن و جایگاه پیامبران و امامان را به عنوان بنده خدا مطرح کردن یکی از کارهای عمده حضرت بود.

 

 

 

وی ادامه داد: از طرف دیگر کسانی بودند که به اسم دوری از دنیا، زهد و صوفی گری؛ انحرافاتی داشتند که حضرت با انحرافات این ها نیز برخورد می کرد و بعد به خاطر حصری که در آن زمان بود و اینکه تحت نظر بودند و رابطه ایشان با شیعیان خیلی سخت شده بود با تشکیل سیستم وکالت این رابطه را با شیعیان برقرار کردند.

 

 

استاد درس خارج فقه و اصول حوزه علمیه کرمان در مورد گزیده ای از اخبار غیبی امام هادی(ع) خاطر نشان کرد: ما در روایات معمولاً راجع به معجزات و کرامات ائمه اطهار(ع) در جاهایی که برای هدایت مردم لازم است، داریم که نشان از حقانیت آن ها است؛ از جمله خبرهایی که از آینده می دادند مانند خبر از تولد امام زمان(عج) و گاهی اوقات به طور موردی به افراد مطالبی دارند که اخباری از غیب می دادند اما این اخبار از غیب به اذن الله است؛ در قرآن کریم داریم که خدا می فرمایند «پروردگار عالم غیب را می داند و احدی را بر غیب آگاهی نداده است مگر کسی که خودش بپسندد»؛ یعنی این فرستاده می تواند از ملائک، پیامبران و امامان باشد پس هر کسی را که خدا اراده کند این علم غیب را در اختیار او قرار می دهد.

 

 

وی در ادامه توضیح داد: علم غیب اهل بیت(ع) علمی است که از ناحیه خدا بر آن ها وارد شده و خود پاسخ به سوالات نیز ناشی از این علم است زیرا در زمان امام هادی(ع) و امام جواد(ع) که در کودکی به امامت رسیدند و زمینه تحصیل و مکتب رفتن در کار نبود، نشان می دهد که هر چه دارند از علم غیب الهی است.

 

 

شیخ بهایی در پاسخ به این سوال که امام هادی(ع) در برابر حکومت عباسیان بیشتر از چه روشی استفاده می کردند و چگونه از نهضت علویان پشتیبانی می کردند؟ گفت: امام هادی(ع) یک حمایت پشتیبانی از محتوای دین داشتند؛ در ترویج معارف دین به خصوص در مسئله امامت و ولایت و پرهیز از غلو در این مسئله و پرهیز از انحراف برنامه های زیادی دارند.

 

 

 

وی بیان کرد: زیارت جامعه کبیره یکی از گنجینه هایی است که از حضرت رسیده است؛ به طور کلی زیارت های فراوانی از امام هادی(ع) رسیده که خواستند توجه دهند به اینکه ائمه اطهار(ع) و شهدا با مرگشان کارشان تمام نشده و شما با حضور بر مزار آن ها و با سلام دادن از راه دور می توانید ارتباط روحی و معنوی خود را برقرار کنید و کماکان از هدایت ها و برکات وجودی آن ها بهره مند بشوید و این مسئله زیارت، مسئله ای است که در زمان امام هادی(ع) روی آن تأکید می شود.

 

 

استاد درس خارج فقه و اصول حوزه علمیه کرمان ادامه داد: با توجه به اینکه عید غدیر نیز در پیش است یک زیارت مخصوص روز عید غدیر است که از امام هادی(ع) روایت شده و  معتبر است و مضمون این زیارت بسیار عالی است و شاید بیش از 200 فضلیت از فضائل امیرالمومنین(ع) در این زیارت است و مرحوم حاج شیخ عباس فرموده این زیارت را هر روز از راه دور و نزدیک هم می توان خواند؛ بنابراین حضرت با یاد دادن این زیارت در حقیقت ولایت و امامت واقعی را به دور از افراط و تفریط به مردم یاد می دهند و کسانی که این زیارت را هر روز می خوانند، یک دور این معارف را دارند مرور می کنند.

 

 

وی خاطر نشان کرد: با انتشار مسئله زیارت، هم تجمع شیعیان حول مزار امامان معصوم(ع) باعث تقویت رابطه بین خودشان است؛ شیعیانی که در مصر، خراسان، یمن و ... هستند، زمانی که همه مانند راهپیمایی اربعین بیایند دور مزار امام حسین(ع) و یا امام علی(ع) طبیعتاً با هم ارتباط می گیرند و مشکلات هم را با هم حل می کنند و این مکان ها مرکز علوم شیعه می شود؛ همانطور که می دانید نجف سابقه هزار سال مرکزیت پرورش مجتهدین، فقها و مفسرین را دارد.

 

 

شیخ بهایی به گرد مزارهای ائمه جمع شدن با تعلیم زیارت توسط امام هادی را مورد توجه قرار داد و گفت: بنابراین یکی از راه های ترویج دین، تبلیغ زیارت است و زیارت نامه های بسیار پر محتوا که متاسفانه در بین ما مرسوم نیست و خبر نداریم و در مفاتیح ببینید چقدر زیارت است که هر جمله ی از این زیارت ها سرشار از معارف دین است.

 

 

وی در خصوص اقدامات دوره امام هادی علیه السلام به ترویج زیارت، تفسیر قرآن(آیاتی که ممکن است دیگران از آن غفلت داشته باشند) مبارزه با جریانات انحرافی اشاره و تصریح کرد: همچنین از نظر تشکیلات سیاسی، جمعیت شیعه پراکنده در اطراف دنیا را با شاگردان و وکلای خود اداره می کردند و در همان شرایط اختناق، نامه نگاری ها به طور مخفیانه برقرار بود و نامه ها رد و بدل می شد و اغلب به وسیله تُجاری بود که در بین شهرها در تردد بودند و این نامه ها داخل قوطی روغن، تکه های چوب جاسازی و منتقل می شد لذا این وکالت به عنوان یک نهاد مدیریتی جامعه متفرق شیعه از برکات وجودی امام هادی(ع) است.

 

 

استاد درس خارج فقه و اصول حوزه علمیه کرمان در خصوص چگونگی شرایط سیاسی، اجتماعی و فرهنگی دوران امامت امام هادی(ع) بیان کرد: اولاً قدرت خلفا مانع بود از اینکه ائمه بتوانند به صراحت و روشنی فعالیت داشته باشند اما آن ها در هیچ شرایطی مبارزه را ترک نکردند بلکه شیوه های مبارزه را عوض می کردند که خود نشان می دهد مسئله زیارت برای ترویج فرهنگ امامت و مسئله وکالت برای اداره شیعیان است در جامعه اسلامی که به طور متفرق زندگی می کردند؛ وجوهات جمع می شد و دست نمایندگان امام بود و آن ها طبق اجازه ای که از امام داشتند برای شیعیان هزینه می کردند.

 

 

وی ادامه داد: بعد از آن، مراقبت از عقاید مردم بود که دچار افراط و تفریط نشوند و نیز مراقبت از اعمال آنان که این ها نشان می دهد شرایط آن زمان که اولاً جامعه، جامعه گسترده ای است و دارای فرهنگ ها و گرایش های مختلف و ثانیاً قدرت مرکزی خلافت نمی گذاشت که صریحاً و آشکارا فعالیت شود، در نتیجه به این شکل با مخفی کاری دین را هم ترویج و هم جامعه شیعه را اداره می کردند.

 

 

 

شیخ بهایی در پاسخ به اینکه امام هادی(ع) در مواجهه با انحرافات فرهنگی چه موضعی داشتند؟ توضیح داد: موضع روشنگری؛ یعنی با انحراف فرهنگی نمی توان چکشی برخورد کرد بلکه باید روشنگری شود، باید در مقابل تحریف ایستاد و شبهه ها را باید پاسخ داد و ذهن ها را باید روشن کرد؛ جنگ نرم در مقابل جنگ نرم و روشنگری در مقابل شبهه افکنی؛ بنابراین امام این شیوه را داشتند و این شیوه، این روزها مخصوصاً در این جنگ نرم رسانه ای، بسیار مورد نیاز جامعه ما است که از این الگو بگیریم.

پایان پیام/667

منبع: شبستان

کلیدواژه: ولادت امام هادی ع گفتگو نظافت و پاکیزگی شیخ بهایی مسئله زیارت امام هادی ع نامه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shabestan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبستان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۸۶۹۹۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ولادت امام حسن مجتبی علیه السلام مبارک باد

به گزارش خبرگزاری صدا و سیمای مرکز اردبیل؛ امام حسن علیه السلام، امام دوم شیعیان و اولین فرزند امام علی (ع) و حضرت فاطمه (س) بنا بر مشهور در پانزدهم رمضان سال سوم هجری در مدینه به دنیا آمد. 

پیامبر خاتم صلی الله علیه و آله وسلم و والدین حضرت نه تنها در نامگذاری آن کودک از خدای متعال سبقت نگرفتند که در انتظار نشستند تا اسم آن مولود مبارک را خداوند بی همتا برگزیند. سرانجام وحی الهی نازل شد و به رسولش خبر داد که: «این نوزاد را حسن بنامید.»

امام حسن علیه السلام هفت سال از عمر شریفش مصادف با حیات پربار خاتم الانبیاء صلی الله علیه و آله وسلم بود. 

تنها کنیه امام مجتبی علیه السلام «ابومحمّد» است. ولی در القاب حضرت تعابیر مختلفی ذکر شده است. مشهورترین القاب حضرتش عبارتند از: مجتبی، تقیّ، زکیّ، سیّد، سبط، ولیّ.

امام مجتبی علیه السلام شباهت بسیاری به رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم داشت. شاید در همان روز‌های آغازین حیات مبارکش بود که پیامبر خاتم صلی الله علیه و آله وسلم با نظاره جمال و کمال او فرمود: «تو از لحاظ آفرینش و خوی (صورت و سیرت) مانند من هستی.» 

امام حسن علیه السلام پس از شهادت پدر بزرگوار خود به امر خدا و طبق وصیت آن حضرت، به امامت و خلافت رسید و نزدیک به شش ماه به اداره امور مسلمین پرداخت و در این مدت معاویه که دشمن سرسخت امام على و خاندان او بود و سال‏ها به طمع خلافت جنگیده بود به عراق که مقر خلافت امام حسن علیه السلام بود لشکر کشید و جنگ آغاز کرد واز سوى دیگر سرداران لشکریان امام حسن را تدریجاً با پول‏هاى گزاف و نویدهاى فریبنده اغوا نمود و لشکریان را بر آن حضرت شورانید. بالاخره آن حضرت به صلح مجبور شده خلافت ظاهرى را با شرایطى (به شرط این‏که پس از درگذشت معاویه دوباره خلافت به امام حسن علیه السلام برگردد و خاندان و شیعیانش از تعرض مصون باشند) به معاویه واگذار نمود. معاویه به این ترتیب خلافت اسلامى را قبضه کرد و وارد عراق شده و در سخنرانى عمومى رسمى شرایط صلح را الغاء نموده و از هر راه ممکن استفاده کرده سخت‏ترین فشار و شکنجه را بر اهل بیت و شیعیان ایشان روا داشت. امام حسن علیه السلام در تمام مدت امامت خود که ده سال طول کشید در نهایت شدت و اختناق زندگى کرد و هیچ‏گونه امنیتى حتى درداخل خانه خود نداشت و بالاخره در سال پنجاه هجرى به تحریک معاویه به ‏دست همسر خود مسموم و شهید شد. 

امام حسن هفت سال از عمرش را در دوران پیامبر سپری کرد. امام حسن علاوه بر درک محضر پیامبر در بسیاری از حوادث دوران هجرت همراه ایشان بود، مانند حادثه مباهله. آن حضرت مشمول حدیث کسا و آیه تطهیر شد که از دلایل مهم بر عصمت آن حضرت است. 


روش، منش، رفتار و کردار امام مجتبی علیه السلام نمونه روزگار بود. تاریخ نویسان مهم‌ترین برجستگی‌های اخلاقی آن حضرت را «بخشنده ترین، بزرگمنش ترین، با سخاوت ترین، حلیم ترین، زاهدترین، راستگوترین، پارساترین، عابدترین، گرامی ترین، پرگذشت‌ترین و دارای گشاده‌ترین سینه در میان مردم» ثبت و ضبط کرده اند.

امام مجتبی علیه السلام از خیل ستارگان پرفروغ است. او به «کریم اهل بیت» شهرت دارد. رفتار کریمانه او در سینه تاریخ موج می‌زند و جهانیان سرگشته درهم و دینار را به تحیّر وامی دارد. فردی از چادر نشینان خدمت امام مجتبی علیه السلام شرفیاب شد. قبل از آنکه اظهار نیاز کند، حضرت امر فرمود که هرچه در خزانه هست، به او بدهند. وقتی به سراغ خزانه رفتند، مبلغ بیست هزار درهم یافتند و همه را به سائل نیازمند دادند. مرد سائل که از رفتار سخاوتمندانه امام به شگفت آمده بود، عرض کرد: آقای من! چرا به من فرصت ندادید تا نیاز خود را بیان کنم و در مدح شما سخن بگویم؟ امام در پاسخش فرمود:
«ما گروهی هستیم که بخششهایمان تازه و بی درنگ صورت می‌گیرد.» امام مجتبی علیه السلام در جود و کرم از همگان سبقت گرفته بود؛ آن چنان که با بذل و بخشش‌های خداپسندانه، دست از دارایی‌های خویش می‌کشید و همه را در راه خشنودی خدا تقدیم می‌کرد.

اظهار محبتّهای پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم به حسنین و علاقه وافر او به آن دو، قابل بیان و بررسی نیست. پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله وسلم در روایتی فرمود: «حسن منّی و انا منهُ، احبَّ اللّهُ مَن احبّهُ...؛ حسن از من است و من از حسن؛ کسی را که من دوست دارم خدا نیز دوست دارد.»

و نیز فرمود: «احبُّ اهل بیتی الیّ الحسن و الحسین...؛ محبوب‌ترین فرد از خاندانم، حسن و حسین است.» 

نیز می‌فرماید: «و هما خیر أهل الأرض؛ و آن دو (حسنین) بهترین فرد روی زمین هستند». «و هما سیّدا شباب اهل الجنّة؛ و آن دو سرور جوانان اهل بهشتند». «لو کان العقل رجلاً لکان الحسن؛ اگر عقل به شکل مردی مجسّم می‌شد؛ همانا حسن بود».

 

دیگر خبرها

  • حدیث امام حسن علیه السلام درمورد ماه مبارک رمضان
  • اهمیت فرهنگ و هنر در ترویج ارزش‌های اسلامی
  • سفره افطاری ۲۰۰ متری در اهواز
  • جشن میلاد کریم اهل‌بیت در سومین حرم اهل‌بیت + تصاویر
  • جشن میلاد کریم اهل بیت علیه السلام در اروندکنار
  • جشن میلاد کریم اهل بیت علیه السلام در اروند کنار
  • طرح «زندگی با آیه‌ها»زمینه ساز ترویج فرهنگ قرآنی است
  • چرا به امام حسن(ع)، کریم اهل بیت گفته می‌شود؟
  • ولادت امام حسن مجتبی علیه السلام مبارک باد
  • چرا امام حسن (علیه السلام) را مجتبی و کریم اهل بیت می‌گویند؟