به نقل از «اقتصاد آنلاین»

جهان در آستانه بیشترین رشد تقاضای گاز طبیعی

تاریخ انتشار: ۱۵ مرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۸۷۱۴۰۶

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از شهروند، بیژن نامدار زنگنه، وزیر نفت کشورمان روز دوشنبه میانگین صادرات روزانه گاز ایران را ٧٥‌میلیون متر مکعب اعلام کرد و محمدرضا جولایی، مدیریت دیسپچینگ شرکت ملی گاز ایران نیز روز گذشته از ثبت رکورد صادرات روزانه ٧٩‌میلیون متر مکعبی گاز به دو کشور عراق و ترکیه خبر داد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

پیش از آنها نیز حسن منتظرتربتی، مدیرعامل شرکت ملی گاز ایران در دهم تیرماه از ثبت جهشی ٢٦‌درصدی در صادرات گاز ایران و افزایش ٣,٦‌میلیارد متر مکعبی در این حوزه خبر داده بود.

اعلام این آمار‌ها در شرایطی است که این مقامات هیچ صحبتی از آمار سالانه صادرات گاز ایران در‌سال ٩٨ حداقل تا به این جای کار مطرح نکرده‌اند. اما آخرین آمار رسمی اعلام شده که مربوط به‌سال ٩٧ است، نشان می‌دهد صادرات گاز ایران در‌سال ٩٧ به صورت تجمیعی برابر با ١٣,٨‌میلیارد مترمکعب بوده که این رقم با احتساب رشد ٢٦‌درصدی اعلام شده باید در‌سال ٩٨ به حدود ١٧.٤‌میلیارد مترمکعب رسیده باشد. این درحالی است که اگر میانگین صادرات روزانه گاز  را که از سوی وزیر نفت اعلام شده در اعداد‌سال ضرب کنیم به عدد ٢٧‌میلیارد متر مکعبی خواهیم رسید، عددی که فاصله آن با صادرات‌ سال ٩٨ نشان می‌دهد روز‌های معدودی از‌ سال خواهد بود که گاز صادراتی به ٧٥‌میلیون متر مکعب برسد و روز‌های بسیاری با اعداد بسیار کمتر از اینها صادرات گاز انجام می‌پذیرد.تمام این گفته‌ها درحالی است که عمده مقاصد صادراتی گاز ایران دو کشور عراق و ترکیه هستند و قراردادهایی تهاتری هم با ارمنستان، نخجوان و جمهوری آذربایجان در جریان است. با این حال و با وجود اعلام تصمیم به کسب «سهم ۱۰‌درصدی از بازار گاز جهان» که از برنامه‌های اعلام شده وزارت نفت بوده است، مذاکره برای صادرات گاز طبیعی به پاکستان و هند در قالب خط لوله صلح، عمان، بحرین و کویت بی‌نتیجه بوده و قرارداد سوآپ با ترکمنستان که منافع بسیاری نصیب کشورمان می‌کرد دیگر از دست رفته است.

مرتضی بهروزی‌فر، کارشناس موسسه مطالعات بین‌المللی انرژی، درباره حال و روز صادرات گاز ایران به دو کشور عراق و ترکیه می‌گوید: «صادرات روزانه گاز ایران به ترکیه ٣٠‌میلیون مترمکعب در روز است و سالانه این کشور باید از ایران حدود ١٠‌میلیارد مترمکعب گاز تحویل بگیرد و براساس قرارداد دو طرف در صورتی که ترکیه این میزان گاز را از ایران تحویل نگیرد، باید پول آن را بپردازد. حال با توجه به اینکه با انفجار خط لوله گاز صادراتی ایران به ترکیه در‌ سال جاری و تعلل ترکیه در ترمیم این خط حدود ٨٠ روز ترکیه سهم ٣٠‌میلیون مترمکعبی گاز را از ایران تحویل نگرفته، احتمال دارد این روزها صادرات روزانه گاز ایران به ترکیه از رقم ٣٠‌میلیون مترمکعب آن هم بنا به درخواست این کشور فراتر رفته باشد و بخشی از این صادرات ٧٥‌میلیون مترمکعبی نیز مربوط به افزایش موقت صادرات گاز ایران به ترکیه برای جبران ٨٠ روز نخریدن گاز توسط ترکیه باشد؛ هر چند به صورت موقت و برای چند روز طی روز‌های اخیر این مبادلات گازی باز هم به صورت موقت با اختلال روبه‌رو می‌شود.»

او در ادامه و با اشاره به صادرات گاز ایران به عراق می‌افزاید: «این کشور با مشکل تأمین سوخت نیروگاه‌های خود در تابستان مواجه است و با توجه به ظرفیت بالقوه صادرات ٧٠‌میلیون مترمکعبی گاز به عراق و ظرفیت بالفعل‌شده صادرات روزانه ٣٥‌میلیون مترمکعبی گاز به این کشور تا پیش از تابستان، احتمال درخواست این کشور برای افزایش و عبور حجم صادرات گاز به عراق از مرز ٣٥‌میلیون مترمکعب در روز در روزهای میانی تابستان امسال وجود دارد؛ تا بخش دیگری از آمار صادرات ٧٥‌میلیون مترمکعبی گاز که توسط وزیر نفت بیان شده، توجیه‌پذیر شود، اما هر دو این‌ مقاصد صادراتی نشان می‌دهد که صادرات کشورمان به عراق و ترکیه همیشه با اعداد بالایی که اشاره شده ‌است همخوان نیست. این کارشناس انرژی با طرح این سوال که کشورمان به ‌عنوان دومین دارنده ذخایر گاز جهان چرا چنین سهم اندکی از صادرات گاز در جهان دارد، می‌گوید: «مسئولان به جای رویاپردازی بهتر است که شفاف و با اعلام جزئیات پاسخی به این سوال داشته باشند. آنها حتی از اعلام آمار صادرات ‌سال گذشته طفره می‌روند زیرا اگر این آمار‌ها را با جزئیات و شفاف اعلام کنند خواهیم دید که چه میزان در این حوزه و حتی تا چه اندازه از برنامه‌های اعلامی  مسئولان عقب هستیم.»

بهروزی‌فر در ادامه می‌افزاید: «در برنامه‌ای ١٠ ساله در ‌سال ١٣٨٣ مقرر شده بود که مجموع صادرات سالانه گاز ایران در ‌سال ١٣٩٣ به ٥٠٠‌میلیون مترمکعب در روز برسد. همچنین وزیر نفت در ‌سال ٩٦ اعلام کرده بود در طول دولت دوازدهم صادرات گاز کشور به ٧٠‌میلیارد مترمکعب در روز خواهد رسید. اینها مواردی است که دست‌اندرکاران مطرح کرده‌اند و حال اگر اینها را در کنار آمار‌های اعلامی که در خوش‌بینانه‌ترین حالت به سالانه حدودا کمی بیشتر از ١٧‌میلیارد متر مکعب می‌رسد، بگذاریم خواهیم دید آنچه مطرح می‌شود را می‌توان ادعا و نه دستاورد نامید.»

او درنهایت با اشاره به اینکه امروز در باشگاه صادرکنندگان گاز کشور‌مان در اعماق جدول به سر می‌برد، خاطرنشان کرد:   «براساس بسیاری از پیش‌بینی‌ها گاز طبیعی تا‌ سال ٢٠٤٠ بیشترین رشد تقاضا را خواهد داشت؛ این موضوعی است که اگر به آن بی‌توجه باشیم و روند پیشین ادامه یابد غفلت از آن به سبب وجود رقبای بزرگ و قدرتمند  در این حوزه خسران بزرگی را متوجه این صنعت و اقتصاد کشور خواهد کرد.»

پربیننده ترین عراق بیش از گذشته به ایران وابسته می‌شود/ همسایه غربی بر سر دو راهی صندوق دولتی پالایشی‌ها یک قدم به عرضه نزدیک‌تر شد/ سریال واگذاری پالایشگاه‌ها تابستان پایان می‌پذیرد خوراک اتان گران شد/ تاثیر افزایش قیمت بر سود پتروشیمی‌ها سایه خاموشی بر سر تولید رسیدن به ثبات اقتصادی بدون وابستگی به نفت ضروری است

منبع: اقتصاد آنلاین

کلیدواژه: گاز طبیعی بیژن نامدار زنگنه صادرات گاز وزیر نفت قیمت گاز نیروگاه گاز طبیعی قیمت طلا قیمت لوازم خانگی سهام عدالت میلیون مترمکعبی گاز صادرات روزانه گاز صادرات گاز ایران میلیارد مترمکعب میلیون مترمکعب مترمکعب در روز ایران به ترکیه ٧٥ میلیون متر گاز ایران گاز ایران عراق و ترکیه میلیارد متر اعلام شده وزیر نفت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۸۷۱۴۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دلایل سرریز کمک‌های غرب به میدان بازی منافعی به نام اوکراین

غرب با ایجاد جنگی فرسایشی و تامین کمکهای مالی و نظامی اوکراین طی پروسه طولانی مدت، قصد برهم زدن استراتژی روسیه در قبال اوکراین را دارد، اما تامین این منابع از سمت غرب تا زمانی که منافع غرب در بحران اوکراین گره خورده باشد صورت خواهد گرفت. - اخبار بین الملل -

به گزارش خبرگزاری تسنیم، اوکراین از سال 2014 به یکی از چالش های مهم در روابط بین ایالات متحده و روسیه تبدیل شده است. با این حال، گذشت زمان کمکی به حل بحران نکرده است. در عوض، به موازات افزایش تنش بین دو کشور و عزم روسیه برای مقابله با گسترش ناتو، بحران اوکراین و متعاقب آن بحران در روابط روسیه و غرب رو به افزایش بوده است.

اوکراین زمین بازی منافع غرب

ایالات متحده نقش بزرگی در تصمیم گیری در مورد نتیجه این جنگ خواهد داشت. تسلیح اوکراین و اعطای بسته های حمایتی غرب برای اوکراین، روسیه را مجبور خواهد کرد تا در نهایت به نوعی توافق دست یابد، به احتمال زیاد آتش بسی که در آن روسیه کنترل بسیاری از سرزمین های اوکراین را حفظ کند.  

اگر اوکراین تسلیحات قابل توجهی از خارج دریافت نکند، ظرفیت صنعتی بیشتر روسیه در نهایت مسکو را پیروز این نبرد می کند و حاصل آن تسخیر اوکراین توسط روسیه خواهد بود. از این رو غرب با ایجاد جنگی فرسایشی و تامین کمک های مالی و نظامی اوکراین طی پروسه طولانی مدت، قصد برهم زدن استراتژی روسیه در قبال اوکراین را دارد.

اما نباید از این نکته غافل شد که تامین این منابع از سمت غرب تا زمانی که منافع غرب در بحران اوکراین گره خورده باشد، صورت خواهد گرفت و در صورت عدم تامین منافع ایالات متحده آمریکا و متحدانش هیچ گونه کمکی را به اوکراین نخواهند داشت.

`پای غلات اوکراین در میان است

از جمله این منافع بخش کشاورزی و غلات اوکراین است که در این نوشتار به اهمیت منافع غرب و دیگر کشورهای به نوعی گره خورده به بحران اوکراین نقش بسزایی را ایفا می کند.

اگر اوکراین قادر به دفاع از خود در برابر تجاوز روسیه به طور کلی نباشد، کمک ایالات متحده به بخش کشاورزی اوکراین معنای کمی خواهد داشت. اوکراین تضعیف شده بیشتر زمین‌های کشاورزی، نیروی کار و زیرساخت‌های اوکراین را در معرض خطر قرار می‌دهد، با این پتانسیل روسیه که از توانایی‌ها و محصولات کشاورزی اوکراین به نفع خود استفاده خواهد کرد.

تامین توان دفاعی اوکراین نه تنها برای بقای اوکراین، بلکه برای بقای بخش کشاورزی و در دسترس بودن صادرات اوکراین به عنوان جایگزینی برای صادرات روسیه مهم است. در حالی که کمک نظامی قوی برای بقای بخش کشاورزی اوکراین اهمیت اولیه دارد، ایالات متحده و سایر اهداکنندگان نیز باید افزایش سرمایه‌گذاری در بهبود کشاورزی اوکراین را با توجه به اهمیت آن برای اقتصاد اوکراین و امنیت غذایی جهانی و کاهش قدرت نرم در نظر بگیرند.

مجلس نمایندگان آمریکا کمک به اوکراین را تصویب کردقصد آمریکا برای اعزام مشاورین نظامی بیشتر به اوکراین

 

هرگونه شکست اوکراین در قبال روسیه دربردانده عواقب سنگین و پرهزینه ای برای منافع غرب است که می توان به مواردی اشاره کرد.

عواقب شکست اوکراین برای غرب

مهاجرت گسترده (میلیون ها نفر) اوکراینی به سمت غرب، که منجر به بحران پناهجویان در اروپا و فراتر از آن خواهد شدبحران در روابط ایالات متحده و اروپاتقابل روسیه و کشورهای اروپای مرکزی، از جمله ترس از حضور روسیه در سیاست داخلی آنها به منظور براندازی حاکمیت‌های آنها یا تحریک جنبش‌های مخالفچین ممکن است جرات بیشتری برای حمله به تایوان پیدا کندبحران اقتصاد و امنیت غذایی

بحران اوکراین، چالش امنیت غذایی جهانی

اوکراین یکی از صادرکنندگان عمده کالاهای غذایی مانند گندم، ذرت و روغن نباتی است. کاهش اجتناب ناپذیر این صادرات در حال حاضر باعث ایجاد شوک در سراسر سیستم غذایی شده است.

تهاجم روسیه به اوکراین بیشترین افزایش بحران نظامی مرتبط با ناامنی غذایی جهانی را در حداقل یک قرن گذشته ایجاد کرده است. اگرچه این موضوع از سرفصل ها کنار رفته است، اما تأثیرات آن همچنان ادامه دارد: سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) پیش بینی می کند که میلیون ها نفر همچنان در سال 2030 به دلیل جنگ روسیه دچار سوء تغذیه مزمن خواهند شد.

در طول مدت جنگ، بخش کشاورزی اوکراین هدف اصلی حملات روسیه بوده است، اتحادیه اروپا و سازمان ملل تخمین زدند که جنگ در مجموع 40.2 میلیارد دلار خسارت به بخش کشاورزی اوکراین داشته است. بانک جهانی و شرکا خسارت وارده به بخش آبیاری را 380.5 میلیون دلار برآورد کردند. خسارات تقریباً مطمئناً از فوریه 2023 افزایش یافته است.

شکستن سد کاخوفکا در 6 ژوئن 2023، زیرساخت های آبیاری را تخریب و زمین های کشاورزی منطقه را غیرقابل استفاده کرد. در ژوئیه 2023، روسیه طرح غلات دریای سیاه را که به صادرات ایمن اکثر غلات اوکراین از طریق سه بندر دریای سیاه اوکراین اجازه داده بود، خاتمه داد و بلافاصله حملات به زیرساخت های صادراتی اوکراین را تشدید کرد. بین ژوئیه تا دسامبر 2023، سازمان ملل 31 حمله را ثبت کرده که به تولید غلات و توانایی صادرات در اوکراین آسیب رسانده یا از بین برده است.

روسیه از حمله به بخش کشاورزی اوکراین سود قابل توجهی می برد. حملات به کشاورزی، حملات گسترده ای به اقتصاد اوکراین است، زیرا کشاورزی منبع اصلی تولید ناخالص داخلی و درآمد صادراتی اوکراین است.

حملات به زیرساخت‌های صادرات دریایی اوکراین، این کشور را مجبور کرده که بخش بیشتری از غلات خود را از طریق همسایگان اروپایی خود صادر کند، که باعث تنش‌های تجاری شده است که حمایت اروپا از اوکراین را تضعیف می‌کند.

علاوه بر این، محدود کردن صادرات محصولات کشاورزی اوکراین، بازارهای کشاورزی را مختل کرده است، کشورهای واردکننده مواد غذایی را تحت تاثیر قرار داده و شکاف هایی را برای روسیه ایجاد کرده تا بتواند از طریق تولید و صادرات محصولات کشاورزی خود آن را پر کند و از آن بهره برداری کند.

اوکراین نسبت به روسیه گندم کمتر و ذرت بیشتری تولید می کند، اما تولید کشاورزی اوکراین و صادرات هر دو کالا به دلیل درگیری کاهش یافته است. در مقایسه با فصل 2020-2021، آخرین فصلی که تحت تأثیر تهاجم روسیه قرار نگرفت، پیش بینی می شود صادرات گندم اوکراین برای سال های 2023-2024 با 11 درصد کاهش و صادرات ذرت اوکراین با 15 درصد کاهش یابد.

صادرات کالاهای کشاورزی اوکراین از فوریه 2022 توسط عوامل متعددی متوقف و پس از پنج ماه متوالی محاصره صادرات دریایی، با میانجیگری سازمان ملل در ژوئیه 2022 اجرا شد و صادرات دریایی اوکراین را دوباره فعال کرد.

از ژوئیه 2022 تا ژوئیه 2023، اوکراین 32.9 میلیون تن غلات را به 45 کشور در سراسر جهان صادر کرد که شامل 725000 متریک تن غلات به برنامه جهانی غذا (WFP) بود.

در کنار مسیرهای زمینی از طریق «خطوط همبستگی» مورد حمایت اتحادیه اروپا، BSGI به پایداری اقتصاد کشاورزی اوکراین کمک کرد، اگرچه اوکراین را قادر به بازگشت به سطح صادرات دریایی قبل از جنگ نکرد. در نتیجه توقف BSGI، اوکراین یک "کریدور بشردوستانه" یا "کریدور اوکراینی" را اعلام کرد که از طریق آن غلات را از سه بندر دریای سیاه خود صادر می کند، با کشتی هایی که سواحل رومانی و بلغارستان را در آغوش گرفته و به سمت تنگه بسفر می روند.

در دسامبر، اوکراین 4.8 میلیون تن غلات را از طریق کریدور بشردوستانه ارسال کرد که از صادرات هر ماه تحت BSGI بیشتر بود. با توجه به احتمال هرگونه حمله روسیه به کشتی‌های غیرنظامی برای بیگانه‌کردن کشورهای کشتی‌رانی یا واردکننده مواد غذایی از اوکراین، دوام کریدور بشردوستانه اوکراین به تقویت قابلیت‌های دفاعی نیروی دریایی اوکراین و همچنین محاسبات ریسک مسکو بستگی دارد.

در حالی که کریدور بشردوستانه اوکراین به حفظ و حتی افزایش صادرات کشاورزی دریایی این کشور کمک کرده است، درگیری های مداوم در دریای سرخ تهدیدهای جدیدی را به وجود آورده است.

به گفته مؤسسه بین‌المللی تحقیقات سیاست غذایی، اگر خصومت‌های دریای سرخ ادامه یابد، نزدیک به 27 درصد از صادرات گندم دریایی اوکراین تحت تأثیر قرار خواهد گرفت. اختلالات حمل و نقل، هزینه حمل و نقل را برای صادرکنندگان افزایش می دهد، قیمت پرداختی به تولیدکنندگان اوکراینی را کاهش می دهد و قیمت پرداخت شده توسط مصرف کنندگان، از جمله مصرف کنندگان در کشورهای ناامن غذایی را افزایش می دهد.

بر اساس گزارش جهانی شبکه اطلاعات امنیت غذایی در مورد بحران های غذایی، 258 میلیون نفر در سال 2022 با سطوح بالایی از ناامنی غذایی حاد مواجه شدند که بالاترین رقم در تاریخ گزارش است که حداقل بخشی از آن به دلیل تهاجم روسیه به اوکراین و شوک های ناشی از آن است. بازارهای غذا، کود و انرژی در همان زمان، هزینه کمک های بشردوستانه به دلیل تهاجم روسیه به اوکراین به شدت افزایش یافت. امروزه، هزینه های عملیاتی ماهانه 28 میلیون دلار بیشتر از قبل از حمله است.

افزایش قیمت جهانی مواد غذایی هزینه کالاهای خریداری شده و توزیع شده توسط سازمان هایی مانند WFP و یونیسف را افزایش داده است. در عین حال، افزایش قیمت مواد غذایی محلی افزایش ارزش کمک‌های غیرنقدی را ضروری کرده است، در حالی که افزایش هزینه‌های سوخت هزینه ارائه خدمات اضطراری را افزایش داده است. برای کسانی که از ناامنی غذایی حاد رنج می برند، به ویژه کودکان، عدم دسترسی به تغذیه کافی به دلیل تأثیرات حمله روسیه به اوکراین می تواند تأثیرات مادام العمری بر رشد فیزیکی و شناختی داشته باشد.

نقش و تاثیر ترکیه در امنیت غذایی

ترکیه به‌عنوان یکی از قدرت‌های میانی و نقشی که در رقابت بین روسیه و بلوک غرب (عمدتاً اتحادیه اروپا و ناتو) ایفا می‌کند، تمرکز دارد. ترکیه با وجود عضویت در ناتو و حفظ تراکم روابط اقتصادی با اتحادیه اروپا می تواند به عنوان یک کشور متعادل در نظر گرفته شود. ترکیه با استفاده از «استراتژی واسطه» در رابطه با حمله روسیه به اوکراین استفاده کرده و از هر دو طرف سود می برد.

در جریان تهاجم روسیه به اوکراین، ترکیه در چارچوب اصول، منافع ملی و موازنه های بین المللی جایگاه ویژه ای به سیاست خارجی خود داده و بدین ترتیب نقش خود را به عنوان مرکز صلح و دیپلماسی تقویت کرده است.

به لطف این موقعیت ویژه، انتظار می رود ترکیه در دوره آینده به روند صعودی خود ادامه دهد. این واقعیت که یک مرکز هماهنگی در استانبول برای تامین امنیت محموله های غلات در چارچوب توافق ایجاد خواهد شد، نشان دهنده اعتماد روسیه و اوکراین به ترکیه است.

ابتکار افتتاح یک کریدور غلات در دریای سیاه نشان می دهد که ترکیه در حل بحران جهانی انرژی و غذا بسیار مهم است. از این نظر می توان گفت که ترکیه یکی از معدود بازیگران ژئوپلیتیک و ژئواکونومیک است.

بحرانی ترین مسئله برای ترکیه این است که با ایجاد زمینه سازش در جنگ و قرار گرفتن در میان کشورهای ضامن، تسهیل کننده و در صورت امکان میانجی باشد. در حال حاضر می توان گفت که ویژگی های تسهیل گری ترکیه کارساز بوده و زمینه ای را ایجاد کرده که می توان از آن برای آشتی استفاده کرد.

با این حال، فراتر از میانجیگری، نام ترکیه به عنوان کشوری ضامن در چنین جنگی مطرح می شود که در مقیاس با سایر کشورها تفاوت زیادی دارد. وضعیتی را آشکار می کند که به جرأت بر ذهنیت استراتژیک آن تأکید می کند. ترکیه با باز نگه داشتن کانال‌های گفتگو با دو کشور روسیه و اوکراین، از ابتدای درگیری‌ها به صورت دیپلماتیک تلاش کرده تا صلح را بازگرداند.

به دلیل تحریم ها و سیاست انزوا علیه روسیه، تعداد کشورهایی که می توانند برای حل مشکلات ناشی از جنگ میز دیپلماتیک بچینند محدود است. سیاست خارجی متوازن ترکیه از همان روزهای اول جنگ و تاکید بر این که می تواند ماموریت میانجی گری بین طرفین را بر عهده بگیرد، در کریدور غلات موفقیت را به همراه داشت.

پیش بینی می شود کشتی های غلات همراه با نیروی دریایی ترکیه از طریق ترکیه به بازارهای جهانی عرضه شوند که این موضوع تاثیر مثبتی بر قیمت مواد غذایی هم در جهان و هم در ترکیه خواهد داشت.

امکان افزایش عرضه، یکی از راه حل های بحران جهانی غذا، به لطف موفقیت دیپلماتیک ترکیه محقق شده است. در نتیجه، به عنوان بازتابی از ابتکارات دیپلماتیک ترکیه، کریدور غلات اوکراین می تواند تورم جهانی غذا را کاهش دهد.

در حالی که کشورهای آفریقایی و غرب آسیا به عنوان کشورهایی که بیشتر تحت تاثیر این روند قرار گرفته اند برجسته می شوند، ترکیه می تواند سهم بیشتری در مذاکرات صلح بین طرفین داشته باشد. رویکرد به هم پیوستگی استراتژیک ترکیه نتیجه داده است. مزایای قابل توجهی که به آنکارا اجازه می دهد تا منابع غذایی حیاتی را باز کند و اعتبار دیپلماتیک خود را افزایش دهد.

معصومه محمدی کارشناس مسائل اوراسیا

انتهای پیام/