به نقل از «الف»

غلبه بر کووید-۱۹ با ارزیابی رفتار مورچه‌ها

تاریخ انتشار: ۱۶ مرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۸۸۴۴۱۴

پژوهشگران حوزه زیست‌شناسی در بررسی‌های اخیر خود، به ارزیابی رفتار مورچه‌ها در مقابله با همه‌گیری بیماریها پرداختند تا از آنها در غلبه بر گسترش کووید-۱۹ استفاده کنند.

به گزارش ایسنا و به نقل از وایرد، یکی از پژوهشگران "دانشگاه بریستول"(University of Bristol) انگلستان، با آلوده کردن مورچه‌ها به پاتوژن‌های کشنده و بررسی نحوه واکنش مورچه‌ها به آنها، به بررسی همه‌گیری بیماری در جامعه مورچه‌ها پرداخته است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

"ناتالی استرویمیت"(Nathalie Stroeymeyt)، پژوهشگر بخش علوم زیستی دانشگاه بریستول طی بررسی‌های خود، به ارزیابی رفتار مورچه‌ها در آزمایشگاه پرداخت.

در دوره‌ای که دولت‌ها، رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی را برای پیشگیری از شیوع کروناویروس پیشنهاد می‌کنند، استرویمیت نیز به بررسی رفتار مورچه‌های مورد مطالعه خود پرداخت. وی در این باره گفت: راهنمایی‌های کنونی در مورد فاصله‌گذاری اجتماعی، موثر به نظر می‌رسند زیرا من تاثیر آن را در مورچه‌ها دیده‌ام.

نتایج بررسی‌هایی از این دست می‌توانند به پژوهش‌هایی کمک کنند که دانشمندان در مورد حشرات انجام می‌دهند تا به مقاومت جامعه انسانی در برابر شیوع بیماری کمک کنند. برای بررسی چنین شرایطی، باید حشراتی مانند مورچه، موریانه و زنبور انتخاب شوند که زندگی اجتماعی دارند. معمولا در لانه این گونه از حشرات، سیلی از حشرات کارگر وجود دارند که بسیار نزدیک به هم حرکت می‌کنند. در شبکه اجتماعی این حشرات، جمعیت زیادی در درون و بیرون لانه در حال حرکت هستند. لانه برخی از مورچه‌ها مانند شهرهای بزرگی از جمله نیویورک، شلوغ و پرازدحام است.

"ربکا روزنگاس"(Rebeca Rosengaus)، از پژوهشگران "دانشگاه نورث ایسترن"(NEU) آمریکا که رفتار حشرات اجتماعی را بررسی می‌کند، گفت: این حشرات، در محیط‌های بسیار بسته‌ای زندگی می‌کنند که بار میکروبی بالایی دارند. بسیاری از این میکروب‌ها، پاتوژن‌هایی هستند که در سراسر قلمرو گسترش می‌یابند اما چنین شرایطی به ندرت پیش می‌آید و این گونه حشرات معمولا می‌توانند گسترش میکروب را محدود کنند.

پژوهشگران طی سه دهه گذشته تلاش کرده‌اند تا نحوه کنترل بیماری را در قلمرو حشرات ارزیابی کنند و به بررسی زندگی حشراتی بپردازند که می‌توانند از عهده کنترل شیوع میکروب‌ها برآیند. برخی از این گونه رفتارها، بیگانه به نظر می‌رسند اما رفتارهای دیگر از جمله فاصله‌گذاری اجتماعی، برای ما آشنا هستند. بررسی این رفتارها در کنار یکدیگر می‌تواند بینش‌هایی را برای کمک به جوامع انسانی فراهم کند که پیشتر در این حوزه، توجه زیادی به آنها نشده است.

روزنگاس و پژوهشگران دیگر در حال حاضر به بررسی این بینش‌ها پرداخته‌اند تا بدانند که چگونه یک نفر می‌تواند در معرض قارچ، باکتری، ویروس و یا هر پاتوژن دیگری قرار بگیرد و پس از بازگشت به جامعه، کسی را آلوده نکند.

اگرچه بیش از یک دهه است که حشرات اجتماعی، به موضوع پژوهش‌های علمی تبدیل شده‌اند اما اختصاص زمان بیشتری به بررسی پاتوژن‌ها و انگل‌ها نادیده گرفته شده است. "پاول اشمیت همپل"(Paul Schmid-Hempel)، از پژوهشگران "دانشگاه صنعتی زوریخ"(ETH Zurich) گفت: پژوهشگران در بررسی حشرات اجتماعی، انگل‌ها را برای مدت زیادی نادیده گرفته‌اند.

اشمیت همپل طی پژوهش‌های پیشین خود دریافت که زنبورهای مورد بررسی او، دائما توسط انگل‌ها آلوده می‌شوند.

پژوهش‌های صورت گرفته در مورد حشرات اجتماعی نشان داده‌اند که این موجودات خانه خود را پاک نگه می‌دارند. حشرات کارگر، ضایعات باقیمانده و اجساد را از لانه بیرون می‌برند تا آن را پاکسازی کنند. در هر حال، پژوهش‌های اخیر نشان می‌دهند که این حشرات، اقدامات دیگری نیز برای مقابله با عفونت انجام می‌دهند. برای مثال، برخی از مورچه‌ها، صمغ ضدمیکروبی درختان را به لانه می‌آورند و آن را در سرتاسر لانه پخش می‌کنند. همچنین این حشرات می‌توانند ترکیباتی را به وجود بیاورند که میکروب‌ها را از بین می‌برند و آنها را هم روی بدن خود و هم روی سطوح به کار می‌گیرند.

"سیلویا کرمر"(Sylvia Cremer)، متخصص زیست‌شناسی در پژوهش جدیدی به این نتیجه رسید در حالی که برخی از مورچه‌ها به پاکسازی یکدیگر می‌پردازند، برخی دیگر مقدار بسیار کمی پاتوژن را در اطراف لانه پخش می‌کنند. این مقدار کم از پاتوژن، کشنده نیست و سطح پایینی از عفونت را ایجاد می‌کند که به ایمنی‌سازی محافظتی می‌انجامد. کرمر در پژوهش خود، این روش را با روشی مشابه در درمان انسان‌ها مقایسه می‌کند که طی آن، انسان را در معرض مقدار کمی از مایع عفونی خارج شده از بدن یک فرد بیمار قرار می‌دهند تا بدن او را ایمنی‌سازی کنند.

کرمر و همکارانش طی بررسی‌های خود، شواهدی را یافتند که نشان می‌داد برخی از مورچه‌ها می‌توانند هنگام رو به رو شدن با باکتری‌ها، واکنش ایمنی نشان دهند و این واکنش را با همنوعان خود نیز تقسیم کنند تا همه قلمرو مقاوم شود. این مورچه‌ها، واکنش سیستم ایمنی را به صورت دهان به دهان به همنوعان خود منتقل می‌کنند تا بدن آنها را در برابر عفونت احتمالی مقاوم سازند.

این یافته‌ها، فرضیاتی را که زندگی اجتماعی را یک عامل خودکار برای شیوع بیماری می‌دانند، به چالش می‌کشند. "نینا ففرمن"(Nina Fefferman)، استاد زیست‌شناسی تکاملی "دانشگاه تنسی" (UT) آمریکا گفت: خطر شیوع بیماری و امکان کاهش آن، هر دو از دل جامعه بیرون می‌آیند. بدین ترتیب افرادی که عامل بیماری ما هستند، می‌توانند به مراقبت، تامین غذا و حفظ زندگی ما نیز کمک کنند. همه چیز در همین مجموعه پیچیده محدودیت‌ها و اهداف قرار گرفته است.

یکی از سوالاتی که پژوهشگران هنگام بررسی حشرات اجتماعی از خود می‌پرسند، این است که آیا این موجودات هم مانند انسان‌ها، قوانینی در مورد محدودیت تجمع یا رفت و آمد دارند یا خیر. بررسی‌ها نشان می‌دهند که بیشتر حشرات اجتماعی، سیستم پیچیده‌ای برای تقسیم کار دارند. پژوهشگران طی دهه‌ها بررسی، این تقسیم کار را به عنوان عاملی برای افزایش کارآیی مورد ارزیابی قرار داده‌اند اما مدل‌های ریاضی که از اوایل سال ۲۰۰۰ ابداع شده‌اند، نشان می‌دهند که شاید این تقسیم کار بتواند سرعت شیوع عفونت را نیز کاهش دهد.

به گفته پژوهشگران، بررسی این نظریات در قلمروی واقعی حشرات، کار دشواری است اما سیستم‌های ردیابی خودکار، قابلیت‌های جدیدی را فراهم کرده‌اند و به پژوهشگران امکان می‌دهند تا تعامل حشراتی مانند مورچه‌ها را در قلمروی زندگی آنها بررسی کنند.

اگرچه یافته‌های پژوهشگرانی مانند استرویمیت هنوز مورد بحث و بررسی پژوهشگران دیگر قرار دارد اما او معتقد است که رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی میان مورچه‌ها به این معناست که انسان‌ها در رویارویی با همه‌گیری بیماری‌ها تنها نیستند.

استرویمیت افزود: موفقیت مورچه‌ها در مقابله با همه‌گیری بیماری‌ها می‌تواند اعتبار و منبع الهامی برای انسان‌ها در دوره درگیری با شیوع بیماری‌هایی مانند کووید- ۱۹ باشد. بخش‌های سلامت عمومی انسانی‌ در مقایسه با تکامل چند میلیون ساله جامعه مورچه‌ها، قدمت زیادی ندارند. به ندرت می‌توان قلمرویی از مورچه‌ها را یافت که تحت فشار ناشی از شیوع پاتوژن از هم بپاشد. ما می‌دانیم که مکانیسم‌های قلمرو مورچه‌ها، تاثیر قابل توجهی دارند.

پژوهشگران باور دارند که حشرات اجتماعی می‌توانند سیستم خوبی برای نمونه بررسی باشند. آنها جامعه کوچکی با محدودیت‌های اخلاقی مخصوص به خود هستند که می‌توان نحوه انتقال بیماری را در آنها بررسی کرد.

منبع: الف

کلیدواژه: فاصله گذاری اجتماعی همه گیری بیماری رفتار مورچه ها حشرات اجتماعی شیوع بیماری مورچه ها انسان ها بررسی ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۸۸۴۴۱۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فرهنگ برهنگی از مظاهر جاهلیت مدرن/ با سخنرانی، معضل حجاب رفع نمی‌شود 

 مرکز اطلاع رسانی پلیس پایتخت معاونت اجتماعی فرماندهی انتظامی تهران بزرگ اعلام کرد، این که کلیسا گالیله را مجبور کرد از حرف خودش مبنی بر گرد بودن زمین دست بکشد، متعلق به قرون تاریک اروپا نیست؛ یا زنده به گور کردن دختران در دوران پیش از طلوع اسلام در صحرای عربستان و یا از این دست موارد، جزو اعمال عصر جاهلیت نیستند، بلکه امروز نیز رفتار‌هایی را در قرون جدید مشاهده می‌کنیم که اگر گذشته را ندیده و نشنیده باشیم، گمان می‌بریم که هم اکنون در عصر جاهلیت به سر می‌بریم.

رفتار‌هایی که انتظار می‌رود در قرن بیست و یکم شاهد آنها، نباشیم، چراکه به نظر می‌رسد دیگر مدت هاست که از جهالت بشر گذشته و با افزایش علم و آگاهی، ریشه جهل و بی سوادی و هر آنچه که باعث می‌شود تا بشر در ندانستن‌ها غوطه ور باشد، خشکیده شده است.

جاهلیت، حالتی فکری است که ریشه در ناآگاهی افراد دارد، این آگاهی است که جهل، را می‌راند، چیزی که احتمالا انتظار می‌رود با گسترش پیشرفت‌ها در دنیای مدرن دیگر اثری از آن نباشد، اما باید گفت این انتظار، وهمی کودکانه است چراکه تا بشر در زمین زندگی می‌کند جهل و آگاهی، چون دو جبهه حق و باطل همواره در جنگند، فقط شکل و ظاهر آن تغییر می‌کند.

امروزه، جاهلیت بار دیگر خود را در رفتار‌های بشر قرن بیست و یکم به شکلی نو و در پوششی مدرنیته به رخ می‌کشد و «جاهلیت مدرن» عنوانی است که می‌توان بر آن نهاد چرا که مجموعه‌ای از رفتار‌ها را شامل می‌شود که نشانه‌ای از جاهلیت مدرن راه همراه خود دارد، رفتار‌هایی که در همان قرون جاهلی نیز مورد شماتت و تبری بودند.

بدن نمایی، ازدواج با حیوانات (زوفیلیا)، ازدواج با خود (سولوگامی)، همجنس یا دوجنس گرایی، خودفروشی و روسپیگری و شیطان پرستی (ساتانیسم)، تنها نمونه‌هایی از این بی سر و سامانی اخلاقی و اجتماعی جدید است؛ هرچند بشر امروز عینک علم و پیشرفت بر چشمان به ظاهر بینای خود زده و سرمست از موفقیت‌های خود، مغرورانه زمین را به دهکده‌ای برای خود تبدیل کرده که می‌تواند هر تغییری در آن ایجاد نماید، اما باید دانست که همان زمان که متکبرانه گام برمی داریم و از معنویات و دستورات و منطق الهی روی بر می‌گردانیم، همان، لحظه سقوط در هلاک «جاهلیت مدرن» است.

از نمود‌های دیدنی و قابل لمس منجلاب جاهلیت مدرن، که متاسفانه چندیست گریبان گیر کشور اسلامی ما نیز شده، می‌توان به بدن نمایی، اشاره کرد که حتی در قرآن نیز به آن اشاره شده است، این شکل از رفتار در لغت به معنای «خودنمایی و آشکار ساختن بخش‌های مختلف بدن به بهانه‌های مختلف در برابر مردم» است و اساسا به چیز‌هایی گفته می‌شود که زودتر دیده می‌شوند و به چشم می‌آیند.

اگر در زمان جاهلیت بدوی، زنان روسری‌های خود را طوری روی سر می‌گذاشتند که گردن و زیورآلاتشان هویدا بود، در این عصر و با ادعای تمدن و فرهنگ، نه تنها عفاف و حجاب را امری طرد شده، موضوعی پوسیده و مانع پیشرفت و تعالی می‌دانند بلکه به برهنه بودن خود می‌بالند و مروج فرهنگ برهنگی هستند و درواقع امروز شخصیت والای زن زنده به گور می‌شود.

دشمنان، آزادی‌های یواشکی به راه می‌اندازند، زنان و دختران را تهییج کرده و در بوق و کرنا می‌کنند و متاسفانه تیر زهرآگین تبلیغات قوی آنها نیز خوب بر سینه مخاطبان هدف این کمپین‌ها نشسته، عده‌ای مهندسی شده مبلغ این پویش‌ها می‌شوند و عده‌ای هم فریب خورده تنها با هدف برداشتن حجاب و رسیدن به آزادی واهی که روز و شب تبلیغات آن را می‌شنوند و دست به کار شده و به قول خودشان دوربین هایشان را علیه کسانی که قصد امر به معروف و نهی از منکر دارند و یا پلیسی که به حکم وظیفه باید امنیت اجتماعی و روانی دیگر شهروندان را فراهم آورد، تبدیل به اسلحه می‌کنند و با انتشار بعضا تقطیع و مدیریت شده کلیپ‌ها به دنبال رهایی از بند حجاب و خودنمایی در جامعه هستند.

کلام آخر این که، راهکار برون رفت از «جاهلیت مدرن»، بازگشت به دستورات، احکام و منطق الهی است، منطقی که از طرفی حکم می‌کند زنان و مردان حجاب داشته، تبرج و خودنمایی نکنند، آزادی را در بی عفتی و فرهنگ برهنگی نبینند و زیبایی را در ستر و پوشش بخواهند، از طرف دیگر نیز منطق اسلام به مشاوره و برنامه ریزی در امور معتقد است، اگر قرار به امر به معروف و نهی از منکر است ابتدا با رفتار، سپس با گفتاری لین و در نهایت برخوردی سلبی و قهری، همه این موارد نشان می‌دهد که اگر دین به عنوان راه اصیل زندگی بشر به طور دقیق و نه تحریف شده و سلیقه‌ای عملی شود، نه دیگر خبری از خودنمایی و برهنگی در قالب آزادی و رهایی از حجاب است و نه مسئولان و برنامه ریزان خود را راحت کرده و تنها راه را برخورد چکشی می‌دانند و اینجاست که می‌توان «جاهلیت مدرن» در حوزه عفاف و حجاب را ریشه کن کرد، البته این موارد به گفتن و نوشتن آسان به نظر می‌رسد چه اگر این اتفاق بیفتد مدینه فاضله‌ای را خواهیم داشت که همگی منتظر آن هستیم که چه زمانی فرا می‌رسد.

باشگاه خبرنگاران جوان اجتماعی حوادث و انتظامی