به نقل از «شریان»

آقای ماکرون، قُمپز در نکن!

تاریخ انتشار: ۱۹ مرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۹۰۱۰۹۲

نگاهی به تقابل قدرت‌های استکباری با کشورهای دیگر طی سه دهه اخیر بیندازید! چه می‌بینید؟ در گذشته‌ای نه‌چندان دور به آسانی اهداف استکباری خود را با توسل به زور دنبال می‌کردند ولی امروزه فقط ژست می‌گیرند و برطبل تو خالی می‌کوبند.

به گزارش شریان نیوز،حسین شریعتمداری، مدیرمسؤول روزنامه کیهان در یادداشتی به مناسبت اغتشاشات اخیر لبنان و ورود مکرون، نخست وزیر فرانسه به این کشور نوشت: «۱ـ دو سال قبل خبرنگار یکی از روزنامه‌های معروف فرانسه برای مصاحبه به کیهان آمده بود (نام روزنامه را برای حفظ امنیت شغلی خبرنگارش محفوظ نگه می‌دارم).

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نگارنده ضمن گفت‌و‌گو از ایشان پرسید؛ ظاهراً در کشور شما از ژان ژاک روسو، فرانتس فانون، ژان لاک و امثال آنها خبری نیست. خبرنگار باتعجب گفت؛ آنها مدتهاست که از دنیا رفته‌اند، گفتم؛ بله می‌دانم، اگر بودند زمام امور فرانسه در اختیار افراد سطح پائینی نظیر آقای ماکرون قرار نمی‌گرفت. خندید و گفت ایشان یکی از مشکلات کشورمان است.

۲- اظهارات مداخله‌جویانه امانوئل ماکرون رئیس‌جمهور فرانسه در لبنان با اعتراض‌های گسترده‌ای حتی در خود فرانسه رو‌به‌رو شده است. ماکرون که دو روز بعد از انفجار مهیب بندر بیروت به لبنان رفته بود در جمع تعدادی از مردم گفته بود «یک راه‌حل سیاسی (برای تغییرات) در لبنان پیشنهاد خواهم داد»! و تاکید کرده بود «روز اول ماه سپتامبر (۱۱ شهریور) دوباره به لبنان می‌آیم، اگر دولت و جریان‌های سیاسی لبنان در این زمینه، کاری انجام نداده باشند، خودم مسئولیت سیاسی تغییرات را به عهده می‌گیرم»! بیشتر معترضان گنده‌گویی ماکرون و دخالت او در سیاست داخلی لبنان را وقیحانه دانسته و برخی نیز از آن با عنوان استعمار پسا‌مدرن! یا ماوراء نو! یاد کرده بودند. این دیدگاه قابل احترام است و از حق‌طلبی و آزاد‌اندیشی معترضان حکایت می‌کند ولی در کنار آن می‌توان حضور ماکرون در لبنان و اظهارات او را از دریچه دیگری نیز نگاه کرد. بخوانید!

۳- در فرهنگ سیاسی و آموزه‌های استراتژیک از دو‌واژه «عملیات اعلامی» و «عملیات اقدامی» یاد می‌شود. با این توضیح که استراتژیست‌ها معتقدند برخی از اقدامات علیه کشور حریف باید انجام شود ولی نباید اعلام شود. برخی دیگر باید به طور همزمان و یا بافاصله‌ای کوتاه هم اقدام شود و هم اعلام. یعنی در هر دو حالت، عملیات علیه حریف انجام می‌پذیرد، با این تفاوت که برخی از آنها اعلام هم می‌شود -‌‌مثل ترور سردار دل‌ها، شهید سلیمانی- و برخی دیگر اعلام نمی‌شود -مانند حمایت تسلیحاتی و مالی آمریکا از تروریست‌های داعش- شرح این مبحث به درازا می‌کشد و موضوع وجیزه پیش‌روی نیست. اما، امروزه واژه دیگری به آموزه‌های استراتژیک وارد شده که اگرچه موضوع آن سابقه‌ای به درازای تاریخ دارد و تازه و جدید نیست ولی بهره‌گیری کلاسیک از آن چندان هم قدیمی نیست و آن «اعلام بدون اقدام»! است. این حرکت در فرهنگ عمومی همان «لاف‌گزاف» و یا به گونه‌ای عامیانه‌تر همان «قُمپز»! است و شاید «تهدید توخالی» مناسبت بیشتری با آن داشته باشد. اعلام بدون اقدام یا همان تهدید تو‌خالی هنگامی صورت می‌پذیرد که دست دشمن از اقدام عملی خالی است و انتظار دارد حریف را با توسل به تهدید توخالی وادار به پذیرش خواسته خود کند!

۴- حالا به اظهارات ماکرون برمی‌گردیم. فرانسه مدت‌هاست که جایگاه چند دهه قبل خود را از دست داده است و با بحران‌های فراوان اقتصادی، اجتماعی، بهداشتی و... رو‌به‌روست و لبنان هم لبنان چند دهه قبل و تحت استعمار فرانسه نیست. لبنان اگرچه مجموعه‌ای از قومیت‌ها و مذاهب متفاوت است ولی امروزه به برکت حزب‌الله و سیدحسن نصرالله قومیت‌ها به ملت تبدیل شده‌اند و دشمن بر خلاف گذشته در لبنان با یک ملت طرف است. از سوی دیگر ماکرون به علت همکاری با آمریکا در حمایت‌های بی‌پرده از تروریست‌ها یکی از متهمان اصلی فاجعه عصر سه‌شنبه لبنان است. ادعای رئیس‌جمهور فرانسه که «خودم مسئولیت سیاسی تغییرات در لبنان را به عهده می‌گیرم»! قبل از آنکه قابل اعتناء باشد، یک لاف‌گزاف و قُمپز خنده‌دار است و از خالی بودن دست فرانسه برای دخالت در امور لبنان حکایت می‌کند.

۵- نگاهی به تقابل قدرت‌های استکباری با کشورهای دیگر طی سه دهه اخیر بیندازید! چه می‌بینید؟ در گذشته‌ای نه‌چندان دور به آسانی اهداف استکباری خود را با توسل به زور دنبال می‌کردند ولی امروزه فقط ژست می‌گیرند و برطبل تو خالی می‌کوبند. ترامپ تهدید می‌کند و هیچ غلطی نمی‌تواند بکند، همین دیروز جان بولتون مشاور سابق امنیت ملی کاخ سفید اعلام کرد «باید عراق تجزیه شود و حکومت ایران هم تغییر کند»! و یا برایان هوک برگزیده ترامپ برای مقابله با ایران بعد از ده‌ها برنامه نا‌کام که نشانه شکست طرح فشار حداکثری آمریکا به ایران است، برکنار شد و... به لاف‌های پیوسته مایک پمپئو وزیر خارجه آمریکا و... نگاه کنید. اگر کاری از آنها ساخته بود بدون کمترین تردید انجام می‌دادند. خدای مهربان بر درجات امام راحلمان(ره) بیفزاید که می‌فرمودند آمریکا هر کاری علیه ایران از دستش بر می‌آمد انجام داده است و اگر انجام نداده برای آن است که توانش را نداشته است و ایضاً همین مضمون از حضرت آقا در دست است.

و بالاخره، تهدید‌های ماکرون و ترامپ و پمپئو و برایان هوک و جان بولتون و... نشانه خالی بودن دست آنهاست و نه فقط جای نگرانی ندارد بلکه خوشحال‌کننده نیز هست.

دسته بندیویژه های سیاسی

منبع: شریان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shariyan.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شریان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۹۰۱۰۹۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فیلم‌های دوهفته کارگردانان کن اعلام شد

بخشی جنبی دو هفته کارگردانان کن که از سوی اتحادیه کارگردانان سینمای فرانسه برگزار می‌شود، فهرست آثار این بخش را طی یک نشست خبری در پاریس اعلام کرد.

بخش دو هفته کارگردانان با کمدی درام «زندگی من» ساخته «سوفی فیلرس» کارگردان فرانسوی افتتاح خواهد شد که درست قبل از مرگ نابهنگام او تابستان گذشته فیلمبرداری شد و پس از تولید توسط خانواده‌اش تکمیل شد.

این فیلم داستان زنی میانسال را روایت می‌کند که برای فرار از واقعیت‌های سخت زندگی‌اش به ارتفاعات اسکاتلند سفر می‌کند و در آن بازیگرانی، چون «آگنس ژائوی»، «فیلیپ کاترین»، «والری دونزلی» «ادوارد سولپیس»، «آنجلینا وورث» و «امانوئل سالینجر» نقش آفرینی می‌کنند.

فیلم اختتامیه هم «اسلحه‌های پلاستیکی» ساخته «ژان کریستف موریس» درباره مردی است که در سفری به دانمارک دستگیر می‌شود و متهم به قتل همسر و سه فرزندش است.

فهرست کامل فیلم‌های بخش جنبی دو هفته کارگردانان کن ۲۰۲۴ (Directors’ Fortnight) از این قرار است:

زندگی من– فیلم افتتاحیه (فرانسه)
کارگردان: سوفی فیلیرس

در تصویر خودش (فرانسه)
کارگردان: تیری دی پرتی

شب کریسمس در میلرز پوینت (ایالات متحده آمریکا)
کارگردان: تایلر تائورمینا

صحرای نامیبیا (ژاپن)
کارگردان: یوکو یاماناکا

شرق ظهر (مصر)
کارگردان: سلام الکوسی

وعده شبانه (فرانسه)
کارگردان: کارولین پوگی و جاناتان وینل

ایفوس (ایالات متحده آمریکا)
کارگردان: کارسون لوند

زل زننده (ایالات متحده آمریکا)
کارگردان: رایان جی اسلون

گربه روح آنزو (ژاپن)
کارگردان: یوکو کونو و نوبوهیرو یاماشیتا

خوب (ایالات متحده آمریکا)
کارگردان: هند دونالدسون

مونگرل (تایلند)
کارگردان: چیانگ وی لیانگ و یو کیائو یین

ساعات بازدید (فرانسه)
کارگردان: پاتریشیا مازوی

ساوانا و کوه (پورتوریکو)
کارگردان: پائولو کارنیرو

خواهر نیمه شب (هند)
کارگردان: کاران قندهری

چیزی قدیمی، چیزی جدید، چیزی قرضی (آرژانتین)
کارگردان: هرنان روسلی

آسمان در حال سقوط (برزیل)
کارگردان: اریک روچا و گابریلا کارنیرو دا کونا

هایپربوری (شیلی)
کارگردان: کریستوبال لئون و واکین کاسینا

راه دیگر (اسپانیا)
کارگردان: جوناس تروبا

به سرزمینی ناشناخته (دانمارک)
کارگردان: مهدی فلیفل

زبان جهانی (کانادا)
کارگردان: متیو رنکین

تفنگ‌های پلاستیکی (فرانسه) - فیلم اختتامیه
کارگردان: ژان کریستف موریس

نمایش ویژه:

داستان‌های آمریکایی: غذا، خانواده و فلسفه (بلژیک)
کارگردان: شانتال آکرمن

دو هفته کارگردانان کن که در سال ۱۹۶۹ اتحادیه کارگردان سینمای فرانسه ایجاد شد، بخش جنبی مستقل در جشنواره فیلم کن است که به نمایش منحصر به فردترین اشکال سینمای معاصر اختصاص دارد که بر خلاف بخش رسمی کن، غیر رقابتی است و به نمایش فیلم‌های کوتاه، نیمه بلند و بلند، داستانی و غیرداستانی، اکشن زنده و انیمیشن اختصاص داد.

امسال برای نخستین بار جایزه بهترین فیلم از نگاه تماشاگران در بخش دو هفته کارگردانان کن اعطا می‌شود.

منبع: یسنا

tags # سینما سایر اخبار غذای ویژه انسان‌های اولیه چه بود و چه مزه‌ای داشت؟ | دستور پخت یک غذای مخصوص نئاندرتال‌ها! چه کسی لباس را اختراع کرد؛ آیا انسان‌های اولیه همیشه لخت بودند؟ اولین قتل در جهان چگونه اتفاق افتاد؟! انسان‌های نخستین چگونه صحبت می‌کردند؟