یوسا با صداقت یک منتقد ادبی از بورخس نوشت/ انتشار کتاب جدید
تاریخ انتشار: ۱۹ مرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۹۰۷۶۳۳
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از الپایس، زمانی که خورخه لوییس بورخس در آمریکای لاتین فقط به عنوان یک آرژانتینی عجیبوغریب شناخته میشد، همه در فرانسه او را به عنوان بزرگترین نویسنده قرن بیستم میشناختند. سال ۱۹۶۳ ماریو بارگاس یوسا در پاریس بود، برای همین او توانست در مراسم بینالمللی ثبت اثر دست نویسنده «ویرانههای مدور» و «الف» شرکت کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
آن موقع، این نویسنده ۲۷ ساله اهل پرو کتاب «شهر و سگها» را سال ۱۹۶۲ منتشر کرده بود و تازه داشت اوجگیری ادبی خود را آغاز میکرد، برای همین او هنوز مشغول کار به عنوان خبرنگار برای آرافآی بود. بنابراین وقتی کتابخانهدار نابینا ۶۴ ساله وارد پاریس شد، یوسا توانست با او مصاحبه کند.
او با احساسات غیرقابل انکار اما با رفتار رسمی یک خبرنگار از بورخس درباره یکی از ملاقاتهایش در برلین پرسید و بورخس هم با مزاح معمول خود پاسخ داد: «از این نظر خوشایند بود که توانستم با بسیاری از همکارانم صحبت کنم. اما در مورد نتایج آن کنگرهها، به نظرم کاملاً منفی هستند. به نظر میرسد زمانه باعث میشود اینطور باشیم. باعث تعجب و اندوه من بود که در ملاقات با جمعی از نویسندگان تا این حد کم درباره ادبیات صحبت شود و این همه به سیاست؛ موضوعی که خستهکننده است، پرداخته شود.»
این مصاحبه به یادماندنی بخشی از «نیم قرن با بورخس» است، کتابی جدید توسط ماریو بارگاس یوسا که در آن او تمام نوشتههای خود از دو مصاحبهاش (آخری در سال ۱۹۸۱ در بوینوس آیرس بود که بورخس خیلی از آن بدش آمد چون یوسا جرات کرد بگوید کسی در خانهاش خبررسانی میکند) و سخنرانیها، نقدها و مقالههایش درباره آثار نویسنده آرژانتینی را گرد هم آورده است. با وجود تمام تفاوتهای شخصی و ایدئولوژیکی که یوسا با بورخس داشت، او در این کتاب کیفیت یک منتقد ادبی را حفظ میکند و به آثار این نویسنده میپردازد که تا زمان مرگش در سال ۱۹۸۶ همیشه کاندیدای دریافت جایزه نوبل ادبیات بود.
نباید فراموش کرد که وقتی گابریل گارسیا مارکز در سال ۱۹۸۲ و یوسا در سال ۲۰۱۰ جایزه نوبل ادبیات خود را دریافت کردند، هر دو در سخنرانیشان از بورخس یاد کردند و گفتند تعجبآور است که این نویسنده آرژانتینی نوبل نگرفته چون میتوان از او برای هر چیزی نقد کرد غیر از قابلیتهایش در نویسندگی.
صداقت یک منتقد ادبی که همیشه میداند چطور باید فراتر از تفاوتها حرکت کند، که در عین حال نشانی از علاقه و احترام بین نویسندگان هم هست، در شعری نمایان است که یوسا در ابتدای کتاب خود به بورخس تقدیم میکند. او همچنین مینویسد: «او زبان اسپانیایی پرتلاطم را که پر از صدا و خشم است، تبدیل به زبانی دقیق، ظریف و شفاف کرد. او از ظریفترین و شکیلترین نویسندگان دورانش بود.»
خواندن آثار نقد ادبی یوسا همیشه جالب است و میتواند تعجبآور باشد که وی تا چه حد میتواند کار حرفهایاش را فراتر از ایدههای سیاسی حفظ کند. این مسئله را میتوان آشکارا در نقدهایش از آثار گابریل گارسیا مارکز، فردی که با او دعوا کرده بود، یا مقالههایش درباره آثار خوان کارلوس اونتی دید.
یوسا رماننویس تمهای موضوعی عظیم و بورخس شاعر، مقالهنویس و داستانسرای دنیاهای خیالی و کتابخانههای بیپایان است. آثار آنها نمیتواند دیگر بیش از این متفاوت باشند، اما یوسا که کار نقد ادبی را از دوران دانشگاه آغاز کرد، در کتابش تفاوتها را کنار میگذارد.
در دومین مصاحبهای که یوسا در سال ۱۹۸۱ با بورخس انجام داد، کاملاً مشخص است که بورخس مصاحبه را جدی نگرفت. در کتاب یوسا، مخاطب میخواند که نویسنده پرویی به این نکته اشاره میکند که نام گربه بورخس، بِپو است. نویسنده آرژانتینی به یوسا گفت این نام را به افتخار گربه لرد بایرون انتخاب کرده است. اما آدولفو بیوی سزارس در کتاب خاطراتش میگوید: «میدانم که گربه بورخس (که واقعاً متعلق به دختر فنی، کارمندش است)، پپو نام داشت و بورخس به خاطر اینکه از آن اسم خوشش نمیآید آن را بپو، قهرمان شعر بایرون صدا میکرد.
شاید بخشش معجزهای باشد که نویسندگان بزرگ میتوانند ارایه کنند. همانطور که دبلیو. اچ. آدن نویسنده گفت، آثار نویسندگان میتواند بخشش آنها باشد. یوسا هم با جدیدترین کتاب خود بورخس را میبخشد و احتمالاً خوانندگان یوسا هم همین کار را خواهند کرد.
این کتاب در ۱۱۲ صفحه از سوی انتشارات آلفاگورا به زبان اسپانیایی منتشر شده است.
کد خبر 4994217منبع: مهر
کلیدواژه: ماریو بارگاس یوسا نویسنده جهانی ادبیات جهان ترجمه ادبیات کودک و نوجوان ویروس کرونا کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان رایزنی فرهنگی خانه کتاب ادبیات داستانی معرفی کتاب انقلاب مشروطه ادبیات جهان رمان ایرانی تجدید چاپ انتشارات سروش انتشارات نگاه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۹۰۷۶۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
خدمات محمود نجمآبادی به علم پزشکی
در یازدهمین جلسه از سلسله جلسات "صد کتاب ماندگار" از خدمات محمود نجمآبادی به علم پزشکی تجلیل به عمل آمد. - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرگزاری تسنیم، یازدهمین جلسه از مجموعه نشستهای « صد کتاب ماندگار قرن» به منظور پاسداشت نگاشتههای برتر ایرانیان در یک قرن اخیر، با بررسی کتابِ «تاریخ طب ایران» تالیف محمود نجمآبادی، با سخنرانی محمدحسین عزیزی عضو هیئت علمی فرهنگستان علوم پزشکی و محمد صدر عضو هیئت علمی دایرةالمعارف اسلامی به میزبانی سازمان اسناد وکتابخانه ملّی ایران برگزار شد.
امین متولیان استادیار پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگیکه دبیری این نشست را به عهده داشت؛ ضمن خوشآمدگویی به حاضران گفت: برپایی نشستهای « صد کتاب ماندگار قرن» و معرفی آثار ماندگارِمکتوب، ایده اصیل و ماندگار فرهنگی است که در مسیر معرفت و دانش کشور گام بر میدارد. با نگاهی به عناوین کتابهای معرفی شده در این سلسله نشستها، میتوان به حُسن انتخاب و عمقِ نگاه فرهنگی میزبانان پی برد.
وی ادامه داد: کتابِ « تاریخ طب ایران» حاصل 40 سال تحقیق، تفحص و تخصص محمود نجمآبادی در عرصه تاریخ طب است. بخش مهمی از این کتاب به اخلاق پزشکی، تاریخ پرستاری و پیراپزشکی اختصاص دارد که به واقع نگارش آن نقطه عطفی در حوزه پزشکی، پرستاری، و پیراپزشکی است. این کتاب کلاس درس معرفتی است که امروز کمتر در دپارتمانهای پزشکی ارائه میشود. بخش دوم شرح کاملی از تاریخ علم طب در قبل از اسلام، بررسی مراکز طب هندی و جندی شاپور، طب در بعد از اسلام تا حمله مغول را در بر میگیرد.
استادیار پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی اظهار داشت: کتابِ « تاریخ طب ایران» در سیر مکتوبات تاریخ علم یک اثر ارزشمند است، زیرا این کتابِ تالیفی به عنوان یک نوشته مکتوبِ برجسته و الگوساز قابل تقدیر است و توسط یک طبیب و متخصص در حوزه تاریخنگاری به رشته تحریر در آمده است.
تاریخنگاری پزشکی با تأکید بر خدمات ارزنده نجمآبادی شکل گرفت
محمدحسین عزیزی، عضو هیئت علمی فرهنگستان علوم پزشکی، با اشاره به ویژگیهای کتابِ « تاریخ طب ایران» گفت: تاریخنگاری پزشکی معاصر ایران با تاکید بر خدمات ارزنده دکتر نجم آبادی شکل گرفته است؛ زیرا تاریخ پزشکی بخشی از تاریخ علم است. وی در تاریخنگاری طبابت سراغ نسخههای خطّی، چاپی، مقالههای معتبر و دیگر منابع رفته است.
وی ادامه داد: منابعی که در تاریخ پزشکی موجود است به سه قسمتِ منابع اولیه، منابع ثانویه، و منابع ثالث تقسیم میشود. منابع اولیه آن دسته از منابع ارزشمندی است که بدون واسطه و همزمان با رویداد نوشته شده است؛ منابع ثانویه مجموع آثاری است که درباره یا در تفسیر و تحلیل منابع اولیه نوشته شده است و منابع ثالث یک موضوع ویژه ای را بر میگیرند و درباره آن صحبت میشود که زنده یاد نجمآبادی از منابع اولیه و ثانویه استفاده میکرد و از این حیث کتابِ ارزشمندی است. علاوه بر این، کتابِ « تاریخ طب ایران» از بُعد جامعهشناسانه و باستانشناسانه نیز به تاریخ علم پزشکی نگاه ویژهای داشته است؛ بنابراین موظف هستیم اندیشمندان و پیشکسوتانی را که باعث تحول در جامعه شدهاند، ارج نهیم و به نسلهای آینده بشناسانیم که چه افرادِ ارزشمندی برای این سرزمین تلاش کردند.
آثار نجمآبادی در زمره بهترین آثار پزشکی است
عضو هیئت علمی فرهنگستان علوم پزشکی با بیان اینکه محمود نجمآبادی انسان تک بُعدی نبوده است؛ گفت: وی علاوه بر فعالیت در عرصه تاریخنگاری پزشکی، در حوزههای نگارش آثارِ پیرامونی نیز تبحر ویژهای داشت و مجله «جهان پزشکی» را منتشر کرد. یکی از آثار تحقیقاتی و تالیفی نجمآبادی نگارش کتاب «طبقه بندی پزشکان و مجلس مشاوره طبی و حقالزحمه پزشکان در ایران باستان» بود که دوران حکومت ساسانیان را در بر میگرفت.
کتاب دعای محبوب ایرانیهاوی تصریح کرد: نجمآبادی علاوه بر کتابِ «تاریخ طب در ایران»، آثار مکتوب دیگری چون «تعالیم پزشکی صدساله فرانسویان در ایران»، «فهرست کتابهای چاپی فارسی طبی»، «بلای عظیم نسل بشر، سیفیلیس و سوزاک» و غیره را به رشته تحریر در آورده که هر یک از این کتاب ها در زمره بهترین آثار علمی پزشکی بوده است.
توجه نجمآبادی به نسخ خطّی پزشکی اهمیت دارد
محمد صدر، عضو هیئت علمی دایرةالمعارف اسلامی، دیگر سخنرانِ یازدهمین جلسه از مجموعه نشستهای « صد کتاب ماندگار قرن» صحبتهای خود را در سه بخشِ سابقه فرهنگی و علمی خانواده، مروری بر فعالیت و زندگی و اهمیت دکتر نجمآبادی و آرای او در زمینه تاریخ پزشکی دستهبندی کرد و گفت: نجمآبادی در خانوادهای اهل فرهنگ بزرگ شده است. جدّ مادری او شیخ هادی نجم آبادی از علما و جدّ پدری او محمد نجم آبادی متولی مدرسه سپهسالارقدیم یا مدرسه عالی شهید مطهری فعلی است.
وی ادامه داد: نجمآبادی در سال 1282 در تهران متولد شد و در مدرسه آلمانیها تحصیل کرد و با شروع جنگ جهانی دوم در مدارس دارالفنون، دار المعلمین درس خواند و وارد مدرسه طب شد. وی به دلیل علاقه بسیاری که به علم طب داشت، قبل از پایان دوره مدرسه، کتابی درباره بیماری سیفیلیس و سوزاک نوشت. در سال 1309 به قوچان و بعد از آن به سبزوار رفت و در نهایت راهی فرانسه شد و در سال 1952 از دانشگاه پاریس فارغ التحصیل شد.
علم پزشکی هم در حیطه سنتی و هم مدرن برای تأمین سلامت انسان است
صدر با طرح این سوال که چرا نجمآبادی برای تاریخ علم ایران و به خصوص پزشکی اهمیت دارد؛ گفت: وی با تسلط بر زبانهای آلمانی و عربی به خوبی توانست آثار تحقیقی درباره رازی تحریر کند. در واقع آنچه در مجموع این تحقیقات حائز اهمیت است، توجه نجمآبادی به نسخ خطّی منسوب به این دانشمند و ترجمه آن به فارسی است.
وی با اشاره به آرای محمود نجمآبادی گفت: پزشکی سنتی و مدرن در طول تاریخ پزشکی همواره مقابل یکدیگر گذاشته شدهاند اما نجمآبادی با این رویارویی به شدت مخالف بود و معتقد بود علم پزشکی هم در حیطه سنتی و هم مدرن برای تأمین سلامت انسان است.
در پایان این نشست تخصصی پرسش و پاسخ برگزار شد و از کارشناسان به سئوالات حضّار پاسخ دادند.
انتهای پیام/