به نقل از «عصر ایران»

رفتار اجتماعی ما در پساکرونا

تاریخ انتشار: ۲۳ مرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۹۵۰۸۵۳

توجه و تمرکز بر جنبه‌های علمی، سیاسی و اقتصادی شیوع ویروس کرونا نباید موجب شود از تغییرات احتمالی که کرونا در زندگی اجتماعی ما در آینده به وجود خواهد آورد، غافل شویم.

روزنامه ایران نوشت: «ترس از دیگران و حفظ فاصله‌گذاری اجتماعی ممکن است بعد از اتمام همه‌گیری کرونا هم ادامه پیدا کند. توجه و تمرکز بر جنبه‌های علمی، سیاسی و اقتصادی شیوع ویروس کرونا نباید موجب شود از تغییرات احتمالی که کرونا در زندگی اجتماعی ما در آینده به وجود خواهد آورد، غافل شویم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

تغییر در نوع تفکر و رفتار نسبت به دیگران، تغییراتی آگاهانه یا ناخودآگاه که بعضی موقتی و گذرا هستند و بقیه پتانسیل ماندگار شدن را دارند، تغییراتی که این روزها هم در زندگی روزمره شاهدشان هستیم.

با مطالعه الگوهای مشخص از چگونگی رفتار مردم در جوامعی که به مدت طولانی در شرایط قرنطینه و انزوای اجتماعی بوده اند، می‌توان به چشم‌اندازی از آن چه در آینده انتظارمان را می‌کشد، دست یافت. در دهه ۱۹۹۰ میلادی شهر سارایوو در بوسنی برای مدت چهار سال در محاصره نظامی بود و مردم تجربه‌های مشابه با شرایط حال حاضر دنیا (در دوران کرونا) را شاهد بودند و حالا بعد از سال‌ها، بازماندگان آن فاجعه انسانی، پژواکی ملایم از شرایط مرگبار آن دوران را تجربه می‌کنند. یکی از بازماندگان جنگ سارایوو در تشریح تأثیر تغییرات بنیادی در ماندگاری عادات می‌گوید: در زمان محاصره شهر، منطقه نزدیک خانه من مورد هدف تک‌تیراندازها قرار می‌گرفت و من در تمام طول مدت جنگ هرگز از آن خیابان عبور نکرده بودم، حتی تا مدت‌ها بعد از پایان محاصره هم من ناخودآگاه از عبور از آن خیابان اجتناب می‌کردم و با علائم روانی و استرس شدید درگیر بودم.

دوری از غریبه‌ها، ترس از شرکت در اجتماعات و وسواس‌های فکری و رفتاری ما در زمان بیماری‌ها می‌تواند ادامه دار شود. تحقیقات روی تأثیرات بیماری‌های اپیدمیک که قابلیت همه‌گیری سریع را دارند، نشان می‌دهد که ماه‌های آینده با وجود شیوع ویروس کرونا، چطور سپری خواهد شد. توانایی‌های ما در داشتن احساس آرامش در حضور دیگران با ادامه این شرایط بحرانی احتمالاً به خطر خواهد افتاد. این روزها سلامتی و حفظ جان، تبدیل به چالشی بزرگ برای همه ما شده و داشتن ارتباط بی‌دغدغه با دیگران برایمان به آرزو تبدیل شده است. زمانی که به اجبار و برای پیشگیری از شیوع بیشتر بیماری، محدودیت‌هایی نظیر ممنوعیت اجتماعات و تعطیلی‌های گسترده اعمال می‌شود و همه وجوه زندگی اجتماعی تحت کنترل قرار می‌گیرد، طبیعی است که فشار روانی ناشی از کنترل ارتباطات روزمره، وضعیت نرمال و طبیعی زندگی را به سرعت دستخوش تغییر خواهد کرد.

بر اساس مطالعات دانشگاه‌ هاروارد، زمان لازم برای ساخت واکسن ویروس کرونا یا مهار آن در جهان حدود دو سال تخمین زده شده است و تا آن زمان، زندگی روزمره باید به شکلی در تعامل با کرونا مدیریت شود. انسان ذاتاً به طرز غیر قابل باوری توانایی کنار آمدن با هر شرایطی را دارد. مهم نیست که اوضاع تا چه میزان سخت و پیچیده باشد زیرا به هر حال انسان همواره راه‌هایی برای سازگاری با شرایط پیدا می‌کند.

پیام‌های متناقض و متضاد مقام‌های رسمی در سطح جهان در مورد ویروس کرونا موجب گمراهی و سردرگمی می‌شود و بیشتر بار مسئولیت تصمیم‌گیری در مورد رفتارهای پرخطر متوجه مردم خواهد بود. برای مثال حتی اگر مقامات رسمی کشوری تحت تأثیر فشارهای سیاسی یا اقتصادی، تصمیم به بازگشایی‌های گسترده بگیرند، این مردم هستند که باید تشخیص دهند که این بازگشایی‌ها ایمن است یا خیر. اتخاذ چنین تصمیماتی برای مردم ساده نیست.

سیم کانگ، روانشناس مؤسسه ‌سلامت روان در سنگاپور معتقد است که مطالعات حکایت از زیان‌های روانی در زمان شیوع و همه‌گیری بیماری‌هایی مانند سارس، ابولا و آنفلوانزای خوکی دارد. مشکلاتی مانند استرس، نگرانی، افسردگی، عصبانیت و وسواس فکری از جمله عوارض روانی بعد از گذر از چنین بحران‌هایی است. اما موضوع قابل تأمل در این مطالعات این بود که همزمان تمایل مردم به مراقبت از خود هم افزایش پیدا کرده بود. مردم با وسواس بیشتری مراقب رژیم غذایی و بهداشت خود بودند و جالب این که استفاده از ماسک در جوامعی که سارس و مرس اپیدمی شده بود، تا مدت‌ها بعد از پایان اپیدمی ادامه پیدا کرد و بسیاری حتی برای سرماخوردگی معمولی هم از ماسک استفاده می‌کردند. دکتر کانگ همچنین می‌گوید: در زمان شیوع سارس مردم به شکلی بی‌سابقه مراقب یکدیگر بودند و هوای هم را داشتند.

تغییرات در رفتار مردم تنها در زمان بحبوحه شیوع کرونا انعکاس پیدا نمی‌کند، بلکه احتمال دارد حتی بعد از بحران هم با این تغییرات مواجه باشیم. پیش بینی اتفاقات آینده در خصوص ویروس کرونا کاری دشوار است. با این حال، ارتباطات و رفتار ما با دیگران به طور قطع، حتی بعد از گذار از بحران کرونا، دچار تغییرات شگرفی خواهد شد. بزرگترین تغییر روان‌شناختی در اثنای بحران سراسری ممکن است سمت و سویی مثبت و در راستای هنجارهای اجتماعی داشته باشد؛ هنجارهایی مانند توجه به مشکلات دیگران، کمک به افراد نیازمند و بیمار. انسان‌های اولیه تا مدت‌های مدیدی گرفتار روابط خصمانه با یکدیگر بودند و تنها زمانی که به یاری یکدیگر شتافتند و در گروه‌های چندصد نفره اسکان پیدا کردند، توانستند بر مشکلات فائق آیند. اکنون ما بار دیگر به دست طبیعت محاصره شده‌ایم و مجبوریم که مناسبات اجتماعی خود را محدود کنیم و با رعایت فاصله‌گذاری فیزیکی و اجتماعی، از مهم‌ترین و ارزشمندترین دارایی خود یعنی زندگی دفاع کنیم.

به هر حال باید توجه داشت که عوارض و عواقب روانی معمولاً بعد از گذر از بحران همچنان خودنمایی می‌کنند. در مرحله اول همه‌گیری کرونا، مردم بین مقاومت در برابر واقعیت موجود یا عادت کردن به آن و پذیرفتن واقعیت سرگردان بودند و اغلب خود را عذاب می‌دادند و سعی داشتند اوضاع را عادی جلوه دهند یا با بی‌صبری مشغول شمارش معکوس برای برگشتن به روزهای عادی زندگی بودند. بسیاری از مردم هنوز هم در همان حال و هوا هستند. این در حالی است که آرامش تنها از خلال پذیرش درست مسائل غیر قابل پیش‌بینی به دست می‌آید. ما باید بپذیریم که کنترل کم و محدودی نسبت به شرایط داریم. بهترین گزینه در چنین شرایطی منعطف بودن و سازگاری با شرایط است. ولی آن چه مسلم است، ما باید به شرایط موجود عادت کنیم و یاد بگیریم که حتی با وجود همه‌گیری جهانی کرونا، زندگی ادامه دارد و این می‌تواند تبدیل به الگویی از زندگی در شرایط سخت و برای دوره‌ای طولانی شود.

مسلم است که بعد از گذار از بحران همه ‌ما به شکلی باورنکردنی به سادگی قادر خواهیم بود فعالیت‌های معمولی خود را از سر بگیریم ولی اگر ترس از تماس فیزیکی و حفظ فاصله‌گذاری اجتماعی یک سال یا بیشتر، به طول بینجامد، می‌تواند منجر به تغییرات بنیادین در روابط اجتماعی شود. این تشویش برای مدت‌ها با ما خواهد بود و ممکن است عمیقاً تعامل بین مردم را برای مدت مدیدی تحت تأثیر قرار دهد.»

لینک کوتاه: asriran.com/003759

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: پساکرونا ویروس کرونا همه گیری مدت ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۹۵۰۸۵۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نقش سلبریتی‌ها و فضای مجازی در موج گرایش به جراحی‌ها و خدمات زیبایی

یک روز ابرو‌های پهن مد می‌شود تا نوبت‌های بلندمدت برای جراحی کاشت ابرو شکل بگیرد، البته سال نو می‌شود، ابرو‌های نازک دوباره مد می‌شود. زمانی مو‌های فر ترند می‌شوند تا سالن‌های زیبایی درقیمت‌گذاری ازهم سبقت بگیرند و در کنار هزینه‌های بالای فر کردن انواع و اقسام محصولات بهداشتی‌شان را به مشتری هاشان بفروشند تا مو‌های فر جذاب‌تری داشته باشند. اما زمانی هم مو‌های صاف و شلاقی روی بورس هستند تا کراتین کار‌ها دخل‌های تپل بزنند.

تبلیغات ومدشدن محدود به اینها نیست وبه سایز واندازه بدن هم رسیده تاکار وکاسبی جراحان زیبایی حسابی سکه شود؛ جراحی‌هایی که امروزه بی‌رویه شده‌اند و به‌جرات می‌توان گفت یک اپیدمی خطرناکند. به‌واقع باید گفت درهیچ قرنی به اندازه قرن اخیر، معیار‌های زیبایی متغیر نبودند.

قرن اخیر را می‌توان دوره اپیدمی جراحی‌های زیبایی و دستکاری درظاهر آدم‌ها نامید. تغییراتی که از شکل و ظاهر بینی گذر کرده و به رنگ پوست، سایز بدن، برجسته‌سازی نقاط مختلف بدن وصورت وحتی رنگ چشم‌ها هم رسیده است؛ تجارت کثیفی که جز افسردگی، سرخوردگی و... برای افراد وبی‌هویتی و بی‌اعتبار کردن ارزش‌های واقعی جوامع عایدی دیگری نداشته؛ هرچند سود این تجارت در جیب صاحبان صنایع می‌رود، البته سلبریتی‌ها هم در این تجارت سود می‌کنند، چون همچنان می‌توانند دیده شوند. 

دنیای مجازی وترویج جرای‌های زیبایی جراحی‌های زیبایی دردنیای امروز پدیده‌ای بسیار گسترده و اپیدمیک است که رسانه‌ها، سلبریتی‌ها و دنیای مجازی نقش مهمی درافزایش این پدیده، به‌خصوص دردهه‌های اخیر داشته‌اند. مصطفی آب‌روشن  می‌گویدباپیشرفت فناوری وعلم پزشکی، امکانات متنوعی برای انجام این نوع جراحی‌ها وجود دارد و این امر باعث شده تعداد افرادی که به جست‌وجوی زیبایی و جذابیت هستند، به‌شدت افزایش یابد.

این آسیب‌شناس اجتماعی می‌گوید سلبریتی‌ها به‌عنوان گروه‌های مرجع ومحبوب درجامعه، تأثیر بسزایی بر نگرش افراد دارند و بارفتارو ظاهر خود، الگو و الهام‌بخش بسیاری از افراد هستند، بنابراین بسیاری از جوانان به‌دنبال شباهت به سلبریتی‌ها هستند و تلاش می‌کنند تا ظاهر و سبک زندگی آنها را تقلید کنند. به گفته آب‌روشن، دنیای مجازی نیز نقش مهمی درترویج جراحی‌های زیبایی داردو شبکه‌های اجتماعی مانند اینستاگرام، فضای گسترده‌ای برای نمایش زندگی‌های لوکس و به‌ظاهرمتقاعدکننده فراهم کرده است. او می‌افزاید: افراد دراین فضا با مشاهده عکس‌ها، فیلم‌های سلبریتی‌ها وشخصیت‌های معروف، تحت فشارقرارمی‌گیرندتا به آنچه استاندارد زیبایی تعریف شده، دست یابند. این فضا باعث شده تا جوانان زیادی به جست‌وجوی روش‌های متنوع برای بهبود ظاهر خود باشند. 

این جراحی‌ها مد و پرستیژ اجتماعی تلقی می‌شود

این جامعه‌شناس با تاکید براین مسأله که زیبایی ظاهری با جلوه‌های مختلف و متنوع آن یکی از ارزش‌های مهم اجتماعی درهمه جوامع دنیا به‌شمار می‌آید ودرتعاملات اجتماعی تاکید زیادی برآن می‌شود، به شکلی که عدم مدیریت بر بدن یا محرومیت فرد از زیبایی، به شکل ضمنی ممکن است باعث طرد اجتماعی فرد شود وتسری وپیامد این افکار از منظر روان‌شناختی اشخاص را دچار انزوا، پریشانی و ناکامی کند، می‌گوید: هرقدر فاصله وضعیت موجود چهره با وضعیت مطلوب و آرمانی بیشتر باشد، شخص دچار اختلال ذهنی شده و اعتمادبه‌نفس خود را ازدست می‌دهد، براین مبناجوان امروزی میل شدیدی دارد تامتمایزو پسندیده‌تر در جامعه ظاهر شود. 

بنا برنظر این آسیب‌شناس هرقدر فراوانی افرادی که به جراحی‌های زیبایی روی می‌آورند، بیشتر می‌شود، به همان اندازه انگیزه برای افرادی که تمایلی به این کار نداشته‌اند نیز بیشتر می‌شود؛ زیرا در وضعیت یادشده، این الگوی رفتاری به‌عنوان یک مد و پرستیژ اجتماعی تلقی می‌شود و با توجه به آنچه در جامعه ما در حال رخ‌دادن است، درمی‌یابیم که افراد ناخواسته این الگوی تقلیدی رادرذهن‌شان ضرورت‌انگاری می‌کنند و جراحی زیبایی را جزو اولویت‌های زندگی قرار می‌دهند.

جامعه ایران تمایل دارد در هر حوزه‌ای قالب‌های سطحی مدرنیته را به‌عنوان سبک زندگی انتخاب کند. در جامعه ما شکل طبیعی بدن نه‌فقط از تاثیرپذیری مدرنیته بی‌نصیب نمانده، بلکه رکورددار بالاترین عمل‌های زیبایی در جهان شده که این الگوی رفتاری جمعی معیاری برای بازنمایی وضعیت اجتماعی و فرهنگی جامعه است. به گفته آب‌روشن جامعه توده‌وار ایران تمایل دارد تا درهر حوزه‌ای قالب‌های سطحی مدرنیته را که بیشتر جنبه نمایشی دارد، به‌عنوان سبک زندگی انتخاب کند.

 افراد در دنیای مدرن، به‌خصوص در شبکه‌های اجتماعی به علت شناخت‌های سطحی و گذری، ناگزیر بر مبنای وضعیت ظاهری‌شان مورد قضاوت و انتخاب قرار می‌گیرند؛ بر این اساس افراد می‌کوشند که فرم طبیعی بدن خود را به شکل پذیرفته شده اجتماعی تغییر دهند؛ چراکه از منظر افرادِ جامعه، این تلقی وجود دارد که زیبایی ظاهری با ویژگی‌های شخصیتی شایسته و مطلوب رابطه معناداری دارد، به عبارتی چهره زیبا نشان از شخصیت زیبا دارد.

زنان برای بالا بردن شانس دیده‌شدن دست به جراحی می‌زنند 

بنابرنظر این آسیب‌شناس اجتماعی کسانی که باور‌های سنتی زیباشناختی دارند، تصویری کاملا پسندیده ازظاهر خوددارند و برعکس کسانی که اندیشه‌های مدرن را در سر می‌پرورانند، تصویری غیرقابل تحمل از فرم بدن خود دارند. با توجه به الگو‌های پذیرفته‌شده مدرن، فرم بدن باید لاغر، جذاب، متناسب وجوان به نظر برسدکه درجامعه ما به علت باور‌های فرهنگی، دینی و عرفی این‌گونه خصوصیت‌ها کمتر قابل عرضه در حوزه عمومی است.

در نتیجه جوانان و دختران در واکنش به این محدودیت‌های قانونی که هر نوع کام‌جویی زن و مرد رادرچارچوب نظام خانواده تعریف کرده، به جراحی‌های مختلف بدن، به‌خصوص جراحی بینی و صورت جهت تاثیرگذاری بیشتر روی آورده‌اند. به عبارتی در جامعه‌ای که به علت منعیات اجتماعی و فرهنگی زن به‌طور آزادانه قدرت انتخاب در همسریابی ودوستی با جنس مخالف را نداشته و نگاهی شیءواره درمورد زنان حاکم بوده، بدیهی است که زنان تلاش می‌کنند به اشکال مختلف خود راعرضه کنند. براین اساس تنها عضوی ازبدن که امکان وقابلیت عرضه درحوزه عمومی را دارد، مورد توجه افراطی قرارمی‌گیرد، بنابراین زنان سعی می‌کنند بیشترین تغییرات ومدیریت را درقرص صورت اعمال کنند تا شانس دیده‌شدن و مورد انتخاب قرار گرفتن را به شکل معناداری افزایش دهند.

منبع:جام جم

باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی وبگردی