بهصفشدگان انتخابات ۱۴۰۰؛ از جهانگیری تا فتاح
تاریخ انتشار: ۲۳ مرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۹۵۶۷۶۷
رویداد۲۴ آرامآرام بحث کاندیداهای ریاستجمهوری انتخابات ۱۴۰۰ داغ میشود؛ آن هم در شرایطی که نه اصلاحطلبان تشکیلاتی درخور یافتهاند که خروجی تصمیمشان برای انتخابات آتی هماهنگ باشد و نه اصولگرایان در این زمینه به وحدت رویهای رسیدهاند که به اجماع آنها بر سر یک گزینه امیدوار بود. با این حال به نظر میرسد همانقدر که جریانها و احزاب کنشهای انتخاباتیشان را کلید زدهاند، سیاستمداران هم دیگر نمیتوانند تمایلشان برای حضور در این رقابت بزرگ و مهم را پنهان کنند و تلویحا اعلام آمادگی میکنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
کاندیدای حزبی
«به دنبال کاندیدای حزبی هستیم.» این خبر را حسین نورانینژاد، سخنگوی حزب اتحاد ملت ایران در گفتوگو با ایسنا مطرح کرده است. حزب اتحاد ملت از جمله احزاب اصلاحطلبی بود که پس از استعفای عبدالجواد موسویلاری و محمدرضا عارف به عنوان نایب رییس و رییس شورایعالی سیاستگذاری اصلاحطلبان تاکید داشت که این شورا کارکرد خود را از دست داده و اصلاحطلبان باید به فکر تشکیلاتی دیگر با شکل و فرمی متفاوت باشند.
حالا در نبود این تشکیلات منسجم که امیدی نیست تا چندماه آینده هم پا بگیرد، سخنگوی حزب اتحاد گفته که این حزب اصلاحطلب احتمالا با کاندیدای حزبی وارد انتخابات خواهد شد. حسین نورانینژاد در این مصاحبه به خط و نشان جدید عباسعلی کدخدایی، سخنگوی شورای نگهبان در مورد احراز صلاحیتها واکنش نشان داده و گفته است: «با کاندیدای خودمان در انتخابات شرکت میکنیم؛ فعلا در حزب فقط صحبت شده کاندیدای حزبی خودمان را داشته باشیم و فعلا بنایی بر استفاده از کاندیدای نیابتی نداریم. » پیش از این البته گفته شده بود که محسن صفاییفراهانی، محمدرضا خاتمی و مصطفی معین گزینههایی هستند که طیفی از اصلاحطلبان تمایل دارند، آنها کاندیدا شوند.
چنگی به دل نمیزنند
علاوه بر این گزینهها، نام اسحاق جهانگیری و محسن هاشمی نیز میان گمانهزنیهای انتخاباتی برای طیف دیگری از اصلاحطلبان به چشم میخورد اما در اردوگاه اصولگرایی تعداد اسامی و افرادی که سودای «پاستور» در سر دارند، همین اندازه و اندک نیست.
با این حال عباس آخوندی، وزیر راه پیشین که نام او نیز به عنوان کاندیدای انتخابات ریاستجمهوری شنیده میشود، معتقد است هیچ کدام از اسامی مطرح شده چنگی به دل نمیزنند. او در گفتوگویی با خبرآنلاین تاکید دارد: «اینها هیچ کدام چنگی به دل نمیزنند؛ چون هیچ ایدهای برای اداره حکومت در این شرایط ندارند و قاعدتا اگر بخواهد در ۱۴۰۰ اتفاقی رخ دهد باید اجازه دهند که یک ایده جدید بیاید. سال ۷۶ بزرگترین اتفاقی که رخ داد این بود که یک ایده جدید آمد و آن ایده گفت که من میخواهم جامعه را بر مدل جامعه مدنی اداره کنم.»
البته آخوندی در پاسخ به این پرسش که چه ایدهای در حال حاضر میتواند توجه افکار عمومی را به خود جلب کند، توضیحاتی داده که گمانهها برای احتمال حضورش در انتخابات ریاستجمهوری را تقویت میکند. آخوندی گفته «بحث «ایده ایران» را که خود من مطرح میکنم یک ایده جدید است. این ایده عناصر اقتصادی و سیاسی و امنیتی هم دارد. ایده ایران ایدهای است که بنیانهای معرفتی دارد و هم تجربه تاریخی در ایجاد نظم اجتماعی اعم از نظم سیاسی و امنیتی، اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی و حتی دفاعی. مهم این است که از آن خوانش معاصر و جدید داشته باشیم.» این اظهارات نشان میدهد که احتمالا باید منتظر نامنویسی آخوندی برای انتخابات پیشرو باشیم؛ شاید از اینرو است هیچ کدام از اسامی که به عنوان کاندیدا مطرح میشوند، چنگی به دل او نمیزنند.
مغضوب دوست و دشمن
شرایط در جناح راست هم دستکمی از جریان اصلاحطلبی ندارد. گزینهها متعدد است و طیفها مختلف و همین هم کار را برای انتخابات بعدی سخت کرده است. به خصوص که برخی تحلیلگران معتقدند مردم دیگر به برچسبهای اصولگرایی و اصلاحطلبی علقه و علاقهای ندارند که صرفا به کاندیداهای این جریانها رای دهند.
فارغ از این به نظر میرسد رقابت در جریان اصولگرا کمی جدیتر و تنگاتنگ است؛ چراکه اخیرا پرویز فتاح، رییس بنیاد مستضعفان که از مدتها قبل، از او به عنوان گزینه اصولگرایان برای انتخابات نام برده میشد، بعد از یک برنامه تلویزیونی مغضوب دوست و دشمن شده است.
او که در اعتراض به تصرف ملک بنیاد از چپ تا راست از سیاستمدار تا نظامی را نشانه گرفت با انتقاد بسیاری از دوستان اصولگرایش مواجه شد که شاید در سرنوشت او تاثیرگذار باشد. حسین شریعتمداری، مدیر مسوول روزنامه کیهان اخیرا در سرمقاله این روزنامه، فتاح را به باد نقد گرفته و نوشته بسیاری از اظهاراتش واقعیت نداشته و باعث شده نظام آماج تهمتهای ناروا قرار گیرد.
بیشتر بخوانید: توکلی: برخی از مدیرانی که با حکم رهبری قدرت اجرایی دارند، میخواهند در انتخابات ۱۴۰۰ وارد صحنه شوند
او همچنین به موضع فتاح در مورد نیروهای نظامی ایراد دارد و معتقد است که فتاح طوری صحبت کرده که گویی ارتش و سپاه دشمن هستند. علاوه بر او مهدی نصیری، سردبیر سابق کیهان نیز این اقدام فتاح را مشخصا انتخاباتی میداند که به توصیه مشاوران انتخاباتیاش تلاشی برای جلب و جذب آرای خاکستری بود، اما به تعبیر نصیری این شیوه به دو دلیل بهای این اقدام برای فتاح سنگین است.
اول اینکه این روش دیگر برای جلب مردم کارایی ندارد و دوم آنکه از این پس حضور حداقلی نیز مقبول است. با نگاهی به مخالفان فتاح به نظر میرسد که او نهتنها با این افشاگری تلویزیونی، شانس خود را برای کاندیداتوری جریان اصولگرا تقویت نکرده که حالا با چالشهایی نیز مواجه شده است.
منبع: روزنامه اعتماد لینک کوتاه: کپی در کلیپ بورد کپی لینک خبر های مرتبطمنبع: رویداد24
کلیدواژه: رویداد24 انتخابات 1400 پرویز فتاح کاندیدای حزبی برای انتخابات اصلاح طلبان چنگی به دل ایده ای
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.rouydad24.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «رویداد24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۹۵۶۷۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
عباس عبدی: حباب یکدست شدن حاکمیت ترکید؛ دولت رئیسی سال ۱۴۰۲ را در رویا و خواب گذراند
به گزارش خبرآنلاین ، عباس عبدی با بیان این گزاره معتقد است: این خواب و رویا یک بار دیگر هم در دوره احمدینژاد از سوی اصولگرایان دیده شد و نتایج آن را همه به چشم دیدند.
او در روزنامه اعتماد نوشت: دولتی که در تابستان ۱۳۸۴ آمد و اصولگرایان را چنان به وجد آورد در ادامه مهمترین بحرانهای کشور را رقم زد، در سال ۱۳۹۰ به خانهنشینی اعتراضی رییسش منجر شد و تقریبا اغلب اصولگرایان در بهار سال ۱۳۹۰ روزشماری میکردند که هر چه زودتر دوره آن دولت سرآید و از شرش راحت شوند. آرزوی خلاصی از کس و دولتی که در آغاز، رای دادن به او را ناشی از توصیه امام زمان(عج) میدانستند و از او استقبال فراوانی کردند، در پایان با الصاق مُهر جریان انحرافی بر پیشانی او و طرفدارانش بدرقهاش کردند.
زدن همین مهر انحرافی موجب شد که اصولگرایان به غلط خیال خود را راحت کنند که اگر منحرف نشویم و یکدست بمانیم، حتما میتوانیم موفق شویم؛ پس درسی را که باید از آن دوره میگرفتند، نگرفتند. از این رو با آمدن روحانی اسب خود را زین کردند که در نوبت بعدی دوباره یکدستی و خالصسازی را بهصورت جدیتر تجربه کنند که از ۱۳۹۸ آغاز کردند و به خیال خود فرآیند خالصسازی را در ۱۴۰۰ به پایان رساندند.
چرا خیال؟ چون تصور نمیکردند که خالصسازی توقفناپذیر است و این را در انتخابات اسفند ۱۴۰۲ به خوبی دیدند که هنوز گروههایی از خودشان هستند که باید همچنان مشمول پاکسازی و خالصسازی شوند. در هر حال ۱۴۰۰ جریان یکدستسازی کامل و همزمان وعدههای رنگارنگ به مردم داده شد. قطعا در دادن این وعدهها دروغ نمیگفتند. یعنی اینگونه نبود که بدانند انجام این وعدهها شدنی نیست و آگاهانه برای فریب دادن مردم چنین وعدههایی میدهند.
آنان اصلا درکی از ضرورتهای این وعدهها و توان خودشان نداشتند. به صورت سادهانگارانهای گمان میکردند که پیشینیان یا نمیخواستند مسائل را حل کنند یا نمیتوانستند و راهحل مسائل خیلی ساده است و ما چون یکدست شویم فوری آنها را حل میکنیم. ماجرای واکسن که زمینه واردات آن پیشتر آماده شده بود، به آنان کمک کرد که در پاییز ۱۴۰۰ موفقیتی ناخواسته و در ابتدای دولت به نامشان ثبت شود. کسانی که اصولا میانهای با واکسن هم نداشتند!! ولی گذشت زمان نشان داد وعدههای اصلی آنان نه تنها محقق نمیشد که از وضعیت موجود هم دورتر میشدند.
هنگامی که مردم اعتراض میکردند که آن وعدهها چه شد؟ گفتند: صبر کنید. بادنجان هم هفت ماه طول میکشد تا کاشته و به بار برسد. البته خدا پدرشان را بیامرزد که به پسته استناد نکردند که حدود ۷ سال لازم است تا به بار برسد. ۷ ماه که سهل است ۲۰ ماه تا سال ۱۴۰۱ هم گذشت و خبری از تحقق وعدهها نشد که نشد.
فشار به زندگی مردم و روند کاهشی نمودارهای رفاهی در گزارشهای رسمی ثبت شده است. پس سال ۱۴۰۲ آخرین سال این خواب شیرین یکدستی بود که نه تنها هیچ تحول مثبتی را شاهد نبودیم، بلکه انتخابات اسفند ماه نیز نشان داد که مردم ناامیدند و اصولا امیدی به تحقق هیچ وعدهای باوجود سیاستهای اصولگرایانه ندارند و این نتیجهای بدیهی نه فقط برای مردم، بلکه برای عموم نخبگان و حتی بسیاری از دولتیهاست. برای دولت فرصتی جهت ادامه سیاستهای سه سال اخیر باقی نمانده است. به طور قطع سال آینده هم به دلایلی که روشن است جرات اتخاذ تصمیمات مهم ندارند. هم به علت انتخابات امریکا و هم به دلیل وارد شدن به انتخابات سال ۱۴۰۴ و هم وضعیت فشار اجتماعی و بیاعتمادی که اکنون نزد مردم وجود دارد.
روشن است که این رویا فاقد واقعیت بود. خیال یکدستی مثل یک حباب کنار دریا ترکید. پس میتوان سال ۱۴۰۳ را سال ضرورت بیداری از خواب گران و پذیرش تغییر دانست. کلیت سیاستهای جاری باید در سه عرصه داخلی، اقتصادی و بینالمللی تغییراتی جدی را به اجرا بگذارد. مقدم بر هر چیز در حوزه داخلی است. البته نیروهای داخلی نیز باید همراهی کرده و مطالبات خود را با واقعیات و نیز خیر عمومی سازگار کنند. به نظرم سال ۱۴۰۳ شاید یکی از آخرین فرصتها برای بیدار شدن و بازگرداندن امور جامعه به ریل وحدت و پیشرفت است.
21302
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1885447