به نقل از «ایرنا»

گاردین: شکست شرم‌آور آمریکا مقابل ایران؛ واشنگتن منزوی‌تر از همیشه

تاریخ انتشار: ۲۵ مرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۹۶۷۵۳۴

به گزارش روز شنبه ایرنا به نقل از گاردین، در حالیکه واشنگتن در پی اقدامات سختگیرانه شدیدتر علیه ایران است، تنها یک کشور برای دادن رای موافق به ایالات متحده پیوست و این انزوای واشنگتن را برجسته‌تر کرد. به عبارتی آمریکا شکستی تحقیرآمیز در سازمان ملل متحد متحمل شده، زیرا پیشنهاد وی برای تمدید تحریم تسلیحاتی علیه ایران در شورای امنیت تنها رای جمهوری دومینیکن را به همراه داشت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

در گزارشی که با عنوان «ایالات متحده شکست شرم آور را در قبال طرح تحریم تسلیحات ایران دریافت» در این روزنامه بریتانیایی درج شده، آمده است: قطعنامه ایالات متحده هرگز در مقابل مخالفت‌های روسیه و چین تصویب نمی‌شد و پیشنهاد واشنگتن برای تمدید تحریم تسلیحاتی ایران درواقع نوعی اقدام از سوی دولت دونالد ترامپ برای اقدامات شدیدتر علیه تهران قلمداد می‌شد.  

اما مقیاس شکست روز جمعه واشنگتن، حاکی از انزوای ایالات متحده در صحنه جهانی پیش از رویارویی بزرگ دیپلماتیک است. ایالات متحده با جنگ لفظی ضدایرانی از زمان آماده کردن پیش نویس قطعنامه به امید جذب هواداران بیشتری بود، اما اصرار آن مبنی بر تحریم نامحدود تسلیحاتی ایران در سازمان ملل، این امر را غیرممکن کرد. کشورهای استونی و تونس در برابر فشار ۱۱ ساعته ایالات متحده برای حمایت از پیش نویس تجدیدنظر شده، ایستادند و این مساله باعث کاهش فشار آمریکا در سازمان ملل شد. روسیه و چین هم این قطعنامه را وتو کردند و ایالات متحده و جمهوری دومینیکن رای موافق و سایر اعضای شورا رای ممتنع دادند.  

«مایک پمپئو» وزیر امور خارجه آمریکا در واکنش به نتیجه این رای گیری سایر کشورها را هدف حملات لفظی خود قرار داد. وی در بیانیه‌ای حتی پیش از اعلام نتیجه رای صادر شده مدعی شد: شکست شورای امنیت در اقدامی عملی برای دفاع از صلح و امنیت بین المللی امری غیرقابل بخشش است.  

مقامات آمریکایی گفته‌اند که در پی شکست قطعنامه تحریم تسلیحاتی ایران، طی چند روز آینده از طریق یک تاکتیک قانونی بحث برانگیز در تلاش برای بازگرداندن تحریم‌های سازمان ملل متحد برداشته شده علیه ایران هستند؛ تحریم‌هایی که در سال ۲۰۱۵ و در پی دستیابی به توافق هسته‌ای با قدرت‌های بزرگ برداشته شده بود.  

این توافق که به عنوان برنامه جامع اقدام مشترک (JCPOA) شناخته می‌شود، دارای سازوکاری است که به هر یک از طرف‌های توافق اجازه می‌دهد تا تحریم‌های سازمان ملل علیه ایران را برگرداند.  

اما ترامپ در سال ۲۰۱۸ ایالات متحده را از برجام خارج کرد. با این وجود، دیپلمات‌های آمریکایی ادعا می‌کنند که ایالات متحده هنوز هم به لحاظ فنی یکی از طرف‌های این توافق است و به همین دلیل این قدرت را دارد که تحریم‌های سازمان ملل را برگرداند. بیشتر کشورهای جهان از جمله نزدیکترین متحدان واشنگتن مخالف این اقدام هستند، اما دولت ترامپ نشان داده که خود به تنهایی حاضر به انجام چنین کاری است.  

«ریچارد گووان» مدیر سازمان ملل متحد در گروه بین المللی بحران گفت: هدف ایالات متحده در این هفته با شکست روبرو شد لذا اکنون آن‌ها بهانه‌ای برای اقدام در خصوص تلاش برای بازگشت تحریم‌های سازمان ملل دارند. این خیلی شرم آور است که آن‌ها به این شیوه شکست خورده‌اند.  

«برایان هوک» نماینده ویژه ایالات متحده در امور ایران چند روز پیش از به رای گذاشتن قطعنامه تحریم تسلیحاتی در سازمان ملل استعفای خود را اعلام کرد.  

اگر ایالات متحده از تلاش برای بازگرداندن تحریم‌های سازمان ملل استفاده کند، می‌تواند منجر به وضعیتی شود که در آن هیچ توافقی در خصوص وضعیت تحریم‌های تسلیحاتی سازمان ملل صورت نپذیرد. گوان افزود: صادقانه بگویم باید به زودی با وضعیتی روبرو می‌شویم که در آن شورای امنیت را   «سرزمین عجایب» بنامیم؛ وضعیتی که در آن آمریکا اصرار به بازگرداندن تحریم‌ها علیه ایران دارد و سایر کشورهای عضو امتناع می‌ورزند.  

«ولادیمیر پوتین» رییس جمهوری روسیه پیشنهاد یک ویدئو کنفرانس را در مورد ایران داده و کاخ الیزه در پاریس اعلام کرده که «امانوئل مکرون» برای این پیشنهاد آماده است. دونالد ترامپ هم در خصوص پیشنهاد مسکو گفت که در مورد این پیشنهاد شنیده اما در خصوص جزئیات چیزی به وی گفته نشده است. ترامپ و مکرون روز جمعه به صورت تلفنی با هم صحبت کردند اما در گزارش کاخ سفید در خصوص این نشست پیشنهادی چیزی نیامده است.  

«سوزان دی مجیو» (Suzanne DiMaggio) از اعضای ارشد اندیشکده کارنگی، گفت که تمرکز ایالات متحده بر ساخت ائتلافی در مورد این مساله نیست بلکه برانگیختن رویارویی دیپلماتیک در سازمان ملل برای خشنود کردن هواداران اصلی ترامپ پیش روی انتخابات ریاست جمهوری آمریکا است.  

او گفت هدف نهایی واشنگتن تلاش برای تحریک ایران است تا آن را وادار به واکنش کند که این واکنش می‌تواند خروج از برجام یا اخراج بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی توسط تهران باشد.  

دی مجیو افزود: این یک سیاست زمین سوخته است (یک راهبرد نظامی که به معنی از بین بردن تمامی منابع در دسترس نیروی دشمن است) که با نابود کردن برجام کار را برای دولت «جو بایدن» و ایران در خصوص بازگشت به این توافق هسته‌ای دشوار می‌کند. به عبارتی تنها هدف واشنگتن نه حفظ برجام که نابودی این توافق است.  

برچسب‌ها سازمان ملل متحد دولت ترامپ شورای عالی امنیت ملی

منبع: ایرنا

کلیدواژه: سازمان ملل متحد دولت ترامپ شورای عالی امنیت ملی سازمان ملل متحد دولت ترامپ شورای عالی امنیت ملی تحریم های سازمان ملل سازمان ملل متحد تحریم تسلیحاتی سازمان ملل ایالات متحده علیه ایران تحریم ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۹۶۷۵۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کارشناس مسائل خاورمیانه: بایدن سیاست دودولتی را کنار گذاشت

یک کارشناس مسائل خاورمیانه به خبرآنلاین درباره اقدام آمریکا در وتوی قطعنامه عضویت کامل فلسطین در سازمان ملل گفت: تصور آن‌ها این است که اگر رای مثبت بدهند، مبارزات فلسطینی گسترش پیدا کرده و مبنای سیاسی پیدا می‌کند. چون به عنوان یک دولت دیده می‌شوند و مساله اتهام تروریست بودن به گروه‌های فلسطینی رنگ می‌بازد.

به گزارش خبرآنلاین، روز ۳۰ فروردین چشم‌ها به شورای امنیت سازمان ملل دوخته شده بود تا فلسطین تبدیل به عضوی دائمی از سازمان ملل شود. رای وتوی ایالات متحده، اما بر روی امید‌ها خط بطلان کشید. در آن روز از ۱۵ عضو شورای امنیت به قطعنامه‌ای که می‌توانست به عضویت فلسطین در سازمان ملل بی‌انجامد، رای مثبت دادند. رای بریتانیا و سوئیس ممتنع بود و آمریکا در نهایت با وتو خود ماجرا را منتفی کرد.

رابرت وود، معاون نماینده دائم آمریکا در سازمان ملل، در این زمینه توضیح داد: ایالات متحده همچنان از راه‌حل دو دولتی به شدت حمایت می‌کند. این رأی مخالفت با حق تشکیل کشور فلسطین را نشان نمی‌دهد، بلکه اذعانی است به این که این امر تنها از طریق مذاکرات مستقیم بین طرفین حاصل خواهد شد. محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین، در بیانیه‌ای وتوی آمریکا را ناعادلانه، غیر اخلاقی و غیرقابل توجیه خواند.

نماینده فلسطین در سازمان ملل، پس از رأی‌گیری به این موضوع اشاره کرد که فلسطینی‌ها با وجود وتو ایالات متحده از حق خود دست نخواهند کشید. او گفت: این واقعیت که این قطعنامه تصویب نشد، اراده ما را نمی‌شکند و عزم ما را سست نمی‌کند. ما در تلاش خود متوقف نخواهیم شد.

ایالات متحده در کنار مقامات اسراییلی معتقد است حضور رسمی فلسطین در سازمان ملل، به روند صلح و دو کشوری آسیب می‌زند. این حرف در شرایطی مطرح می‌شود که راه‌حل دو کشوری و دو دولتی برای کشور‌های مسلمان از جمله ایران راه‌حلی پذیرفته نیست. اما حتی اگر این راه‌حل یکی از گزینه‌های روی میز برای برخی از کشور‌ها باشد، باز هم می‌توان گفت در سال‌ها اخیر گامی به سمت عملی شدن آن وجود ندارد و برخلاف گفته گیلعاد اردان، نماینده اسرائیل در سازمان ملل گفتگوی صلحی وجود ندارد که حالا بخواهد کنسل شده یا غیرممکن باشد.

جعفر قنادباشی کارشناس مسائل بین الملل درمورد هدف آمریکا از وتو قطعنامه پذیرش فلسطین در سازمان ملل و به رسمیت شناختن این کشور گفت: این رای وتو خلاف سیاست رسمی دولت امریکا است. آن‌ها به‌ظاهر از سیاست دو دولتی در فلسطین حمایت می‌کنند. اما دلیل مخالفتشان به نوعی حمایت از اسرائیلی‌هاست. در واقع سیاست‌هایی که اتخاذ می‌شود مبتنی بر اصل حفاظت و سیاست از امنیت اسرائیل است. تصور آن‌ها این است که اگر رای مثبت بدهند، مبارزات فلسطینی گسترش پیدا کرده و مبنای سیاسی پیدا می‌کند. چون به عنوان یک دولت دیده می‌شوند و مساله اتهام تروریست بودن به گروه‌های فلسطینی رنگ می‌بازد.

او تاکید کرد: آمریکایی‌ها به‌دلیل اینکه یک همسویی کامل با صهیونیست‌ها داشته باشند، در این شرایط که اسراییل در شرایط بسیار دشواری قرار دارد، این قضیه را وتو کردند که خلاف سیاست‌ها و منافع ملی آمریکا است. چرا که هر حمایتی از رژیم کودک‌کش و اشغالگر که جولان و کرانه‌باختری را طبق قطعنامه‌های سازمان ملل اشغال کرده، به‌طور کلی خلاف منافع آمریکا است و موجب خشم و نفرت عمومی و بدبینی جهانی علیه ایالات متحده می‌شود.

این دیپلمات سابق ادامه داد: همه جهان می‌داند که رژیم صهیونیستی یک مجرم بین‌المللی است و حمایت آمریکا از آن‌ها که کودک‌کشی و نسل‌کشی و پاکسازی قومی و اشغال را در پرونده خود دارند، به ضرر واشنگتن است. در کرانه باختری ما هر شب کشته داده‌ایم. در نابلس در شب یکشنبه ۱۳ جوان کشته شدند و ۲۷ نفر به اسارت برده شدند. در این مناطق اشغالی طبق اصول سازمان‌ملل همه جهان باید کمک کنند تا منطقه از اشغال خارج شود.

منافع آمریکا این نیست که چهره خشن و ضدحقوق بشری از این کشور در دنیا ترسیم شود؛ بنابراین تصمیم اخیر هم مخالف دو دولتی است که بسیاری از کشور‌ها مانند ما آن را قبول نداریم و هم علیه منافع کشورشان. چون اگر این وتو انجام نمی‌گرفت گامی به سوی سیاست دو دولتی هم برداشته می‌شد. این تصمیم بسیار عجیب است. حتی امنیت ملی امریکا نادیده گرفته شده است.

وقتی سرباز آمریکایی به خاطر فلسطین خودش را آتش می‌زند یعنی پای امنیت ایالات متحده در میان است. بعید نیست در کنار کسی که خودش را آتش می‌زند کسانی هم پیدا شوند که به تجهیزات آمریکایی حمله کنند. ایالات متحده نگران شکست اسراییل و نگران موفقیت جبهه مقاومت است. برای این مساله است که آن‌ها دست به اقدامی ضد امنیت و منافع ملی امریکا و سیاست رسمی خود زده‌اند.

جعفر قنادباشی در مورد اینکه موضوع دو دولتی که مورد قبول امریکا است با وتوی این کشور در چه وضعیتی قرار می‌گیرد گفت: سیاست آمریکا در حدود ۴۰ سال پیش و زمانی که انورسادات در مصر صلحی با اسرائیل داشت و بعد مذاکراتی که کارتر و کلینتون با یاسر عرفات داشتند، این بود که صلحی بین اسراییلی‌ها و فلسطینی‌ها برقرار کنند. عرفات هم بر اثر این میانجیگری‌ها تشکیلات خودگردان را ایجاد کرد که معتقد بودند مقدمه تشکیل دولت فلسطین است.

حتی به عرفات گفته شد که رام‌الله پایتخت فلسطین خواهد بود. سیاست دو دولتی سیاست جدیدی نیست و در قالب یک راه‌حل است که امریکایی‌ها برای فلسطین در نظر گرفته‌اند. اسرائیلی‌ها پیوسته خواسته‌اند این سیاست را از دستورکار ایالات متحده خارج کنند و مدتی هم ترامپ با طرح معامله قرن و کوچاندن فلسطینی‌ها به صحرای سینا را پیگیری کرد. وگرنه سیاست دو دولتی سیاست سنتی این کشور است.

اما اسراییلی‌ها نتوانستند با وجود راه انداختن معامله قرن به‌جایی برسند. اتفاقی که افتاد این بود که با آمدن باید دوباره دستورکار آمریکا به سمت سیاست دو دولتی رفت. اما دولت بایدن با وتوی خود سیاست دو دولتی را به دست خود کنار گذاشت که اتفاق غیرمعمولی است.