دغدغه‌هایی که والدین دانش‌آموزان ابتدایی چهارمحال و بختیاری دارند
تاریخ انتشار: ۱۹ شهریور ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۲۳۰۴۴۱
همزمان با روزهای نخستین آغاز به کار مدارس، نگرانی اولیاء دانش‌آموزان به خصوص دانش‌آموزان مقطع ابتدایی و در سنین پایین اول ابتدایی و پیش‌دبستانی بیش از دیگران است و خانواده‌ها با توجه به اطلاع‌رسانی آموزش و پرورش در این زمینه ولی همچنان نگران در خصوص سلامت فرزندان هستند.
یکی از اولیاء دانش‌آموزان پایه اول ابتدایی مدرسه دخترانه حجاب شهرکیان در گفت وگو با خبرنگار ایرنا با اشاره به اهمیت استفاده از ماسک در پیشگیری از شیوع کرونا گفت: فرزندم را با ماسک فیلتردار و کلی سفارش در خصوص رعایت بهداشت راهی مدرسه کردم اما موقع برگشت از مدرسه فرزندم ماسک ساده آبی رنگ بر چهره زده بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
زینب هاشمی، با نگرانی زیادی که داشت، در گفت وگو با ایرنا افزود: این رفتار فرزندم در خصوص رعایت اصول بهداشتی باعث نگرانی خانواده شده است.
وی از مسوولان خواست تا در خصوص ارائه آموزش به کودکان تجدید نظر کنند تا سلامت آنها به خطر نیفتد.
پدر یکی از دانش‌آموزان پایه سوم ابتدایی در مدرسه حضرت زهرا شهرکرد نیز با اشاره کم بودن توانایی کودکان در سنین پایین برای رعایت کامل بهداشت فردی و خود مراقبتی، گفت: حضور در کلاس درس برای این دانش‌آموزان هر چند با تعداد کم و رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی باشد، اما همچنان باعث نگرانی خانواده است.
به گفته احمد امیدی، افتادن پاک کن و تراش بچه‌ها بر روی زمین و برداشتن و استفاده مجدد از آن، دست زدن به صورت و چشم یک تهدید جدی برای سلامت دانش‌آموزان است.
وی با اشاره به اینکه معلمان و کادر آموزشی تمام تلاش خود را برای رعایت دستورالعمل بهداشتی در مدرسه انجا می‌دهند، گفت: اما یک اتفاق کوچک مانند برداشتن پاک‌کن امکان انتقال ویروس را دارد.
یکی دیگر از اولیاء که نخواست نامش در خبر ذکر شود، با بیان اینکه ترس از اینکه فرزندم ناقل بیماری باشد،علاوه بر ماسک فیلتردار یک ماسک سه لایه نیز برای او خریداری کرده است، گفت: کاش تصمیم‌گیری بهتری در خصوص برگزاری کلاس درس انجام می‌شد و پیگیری تحصیل دانش‌آموزان از فضای مجازی، تلویزیون انجام می‌شد و در صورت داشتن مشکل تنها همان دانش‌آموان به مدرسه مراجعه می‌کردند.
وی، که خود از بهبودیافتگان این ویروس است، ابراز داشت: به هیچ وجه نمی‌توان رعایت بهداشت را در کودکان سنین پایین به عهده خودشان گذاشت و باید مدام به آنها رعایت بهداشت را گوشزد کرد.
یکی از معلمان پایه اول ابتدایی نیز با اشاره به اینکه ورود به مدرسه همیشه برای دانش‌آموزان و اولیاء یک خاطره خوب و همراه با استرس و دلهره بوده است، گفت: شیوع این ویروس و همچنین رعایت دستورالعمل‌های بهداشتی این استرس را افزایش داده است.
پریوش نکویی افزود: از بین رفتن فضای شاد و مفرح در مدارس و کلاسهای درس، برقرار کردن فاصله بین دانش‌آموزان و همچنین فاصله بین معلمان و دانش‌آموزان باعث شده است که این استرس افزایش و حضور دانش‌آموزان به خصوص کلاس اولی‌ها به سختی انجام شود.
وی به سن پایین دانش‌آموزان و ناتوانی در رعایت اصول بهداشتی و یا فراموش کردن این اصول از سوی آنها اشاره کرد و گفت: هرچه معلمان و مراقبان سلامت و خانواده‌ها در خصوص رعایت این اصول به این کودکان گوشزد کنند اما کمترین بی‌توجهی منجر به وقوع یک حادثه خواهد شد.
کاهش ارتباط عاطفی موجب افزایش استرس دانش‌آموزان مقطع ابتدایی می‌شود
روانشناسی بالینی و مشاور مدارس چهارمحال و بختیاری نیز با تاکید بر اینکه کودکان، قوه تحلیل و تجزیه رعایت بهداشت و همچنین درک درستی از ویروس را ندارد، گفت:تاب‌آوری و تحمل خردسالان و کودکان در برابر بیماری کمتر است.
ندا خلیلی افزود: کودکان به اندازه بزرگترها تحلیل و تجزیه بیماری را ندارند و ویروس را یک چیز عادی و طبیعی به حساب می‌آورند و به خاطر فشارهای که از طرف بزرگترها، اولیاء،مربیان در زمینه رعایت اصول بهداشتی، استفاده از ماسک و فاصله‌گذاری اجتماعی به آنها وارد می‌شود زمینه بروز استرس را در آنها افزایش می‌دهد.
وی اظهار داشت: با افزایش استرس در گروه سنی کودکان و خردسالان روند آموزشی در مدارس به خصوص برای دانش‌آموزان پایه اول و دوم کاهش پیدا می‌کند.
به گفته وی، در سنین ورود به دبستان به ارتباط عاطفی بین دانش‌آموز و معلم و همچنین خانواده و همچنین ایجاد فضای با نشاط یک اولویت است، اما کم بودن این ارتباط عاطفی در شرایط کرونایی، فاصله‌گذاری اجتماعی، استرس و اضطراب این دانش‌آموزان که بدو ورود به مدرسه هستند، را افزایش می‌دهد.
وی اظهار داشت: این دانش‌آموزان کودکانی پر استرس و اضطراب تبدیل می‌شوند که وسواس فکری نیز همراه آنها خواهد شد.
دستورالعمل‌های بهداشتی به مدارس ابلاغ شده است
رییس اداره سلامت و تندرستی اداره کل آموزش و پرورش چهارمحال وبختیاری با اشاره به اینکه بازگشایی مدارس در این زمان شیوع کرونا، زمینه استرس و نگرانی خانواده‌ها را فراهم کرده است، گفت: فضای مدارس برای حضور دانش‌آموزان ضدعفونی و گندزدایی می‌شود و کلاسهای درس با رعایت فاصله گذاری اجتماعی و تهویه مناسب برگزار می‌شود.
بهنام اسماعیلی افزود: به منظور رعایت اصول و دستورالعمل‌های بهداشتی از سوی دانش‌آموزان، مراقبان سلامت مدارس ابتدایی با حضور کلاس به کلاس، آموزش رعایت اصول خودمراقبتی از جمله نحوه شستن دست‌ها، استفاده از ماسک، ضدعفونی کردن دست‌ها، رعایت بهداشت فردی، استفاده از لوازم التحریر و وسایل شخصی را آموزش می‌دهند.
وی اظهار داشت: ارائه آموزش‌های لازم در فضای مجازی و شبکه شاد برای دانش‌آموزان در قالب محتواهای آموزشی و پوستر نیز در دست اجراست.
به گفته وی، دانش‌آموزان باید دست‌های خود را قبل از ورود به مدرسه و همچنین قبل و بعد از پایان هر کلاس به مدت یک دقیقه با آب و صابون شست و شو دهند و قبل از شستن دست‌ها، از دست زدن به چشم، دهان و بینی خودداری کنند.
اسماعیلی گفت: دانش‌آموزان باید برای قطع زنجیره انتقال ویروس در مدارس از ماسک و دستکش استفاده کنند و پس از استفاده ماسک و دستکش آنها را در محیط مدرسه یا کلاس رها نکنند.
وی با تاکید بر اینکه دانش‌آموزان باید بطری آب همراه داشته باشند،گفت: دانش‌آموزان به هیچ عنوان از آبخوری مدارس استفاده نکنند.
به گفته وی، به دانش‌آموزان توصیه می‌شود از لوازم التحریر شخصی خود استفاده و از دیگران ابزاری قرض نگیرند.
رییس اداره سلامت و تندستی اداره کل آموزش و پرورش چهارمحال و بختیاری گفت: هم‌اکنون ۱۲۰ مراقب سلامت در مدارس استان فعال هستند، که به منظور رفع مشکل کمبود مراقب سلامت از معلمان دیگر نیز در این حوزه استفاده شده است.
ارائه آموزش در فضای مجازی برای هم دانش‌آموزان فراهم شده است
معاون آموزش ابتدایی اداره کل آموزش و پرورش چهارمحال و بختیاری از آمادگی این اداره برای ارائه آموزش مجازی به دانش‌آموزان پایه ابتدایی در شبکه شاد و فضای مجازی خبر داد و گفت: درسنامه‌های آموزشی نیز برای دانش‌آموزانی که دسترسی به این فضا ندارند نیز آماده شده است.
محمد محمدی افزود: با توجه به اینکه حضور در کلاس درس اجباری نیست و کلاسهای رفع اشکال به صورتی موردی نیز برای دانش‌آموزان ابتدایی برگزار می‌شود.
به گزارش ایرنا، در سال تحصیلی جدید ۲۱۰ هزار دانش‌آموز در مقاطع مختلف تصحیلی مشغول تحصیل شدند که از این تعداد ۱۹ هزار و ۳۵۱ دانش‌آموز پایه اول ابتدایی است.
ویروس کرونا که منجر به بیماری نوپدید کووید ۱۹ شده است، بسیاری از کشورهای جهان درگیر کرده است و سازمان بهداشت جهانی را برآن داشته تا وضعیت فوق‌العاده اعلام کند.
استفاده همگانی از ماسک، رعایت فاصله ۲ متری از یکدیگر، شست‌وشوی دست‌ها با آب و صابون، رعایت بهداشت فردی، خودداری از دست دادن‌های مکرر و منع سفر و حضور در اجتماعات از جمله نکاتی است که پزشکان متخصص برای پیشگیری از شیوع این ویروس توصیه می‌کنند.
برچسب‌ها ویروس کرونا بازگشایی مدارس چهارمحال وبختیاری پروندهٔ خبری کرونا در ایران؛ آخرین اخبار و گزارشهامنبع: ایرنا
کلیدواژه: ویروس کرونا بازگشایی مدارس چهارمحال وبختیاری ویروس کرونا بازگشایی مدارس چهارمحال وبختیاری فاصله گذاری اجتماعی چهارمحال و بختیاری دانش آموزان پایه برای دانش آموزان آموزش و پرورش رعایت بهداشت ارائه آموزش فضای مجازی رعایت اصول پایه اول دست ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۲۳۰۴۴۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سالارهای کوچک؛ دغدغه‌های بزرگ
آفتاب‌‌نیوز :
روزنامه قدس در گزارشی با این عنوان از چرایی شکل‌گیری «فرزندسالاری» و چگونگی برخورد با آن از زبان کارشناسان نوشت:
به باور کارشناسان، در جوامع امروزی بنیان خانواده دستخوش تغییرات متعددی شده که یکی از این تغییرات، حکمرانی فرزندان بر قلمرو خانواده و شکل‌گیری «فرزندسالاری» است. به‌گونه‌ای که درحال حاضر نه تنها نوجوانان و جوانان، بلکه کودکان نیز در تصمیم‌گیری‌ها و جهت‌دهی به مسیر زندگی نقش بسزایی دارند. برخی معتقدند این پدیده می‌تواند پیامدهایی همچون کمرنگ شدن نقش والدین در خانواده را به همراه داشته باشد که مشکلات و آسیب‌هایی را برای فرزندان رقم می‌زند.
فرزندسالاری؛ معضل اجتماعی مسری
مهری رحمانی؛ نویسنده و پژوهشگر حوزه روانشناسی در خصوص ریشه‌های فرزندسالاری در ایران به ما می‌گوید: فرزندسالاری در کشور ما ریشه در عوامل مختلفی دارد که مهم‌ترین آنها حمایت نکردن دولت و نظام‌آموزشی از کودکان و انداختن این بار بر دوش خانواده‌هاست. همچنین شکاف طبقاتی عمیق و رشد مدارس غیرانتفاعی را می‌توان از دیگر عواملی دانست که موجب مطالبه‌گری فرزندان از خانواده و شکل‌گیری پدیده فرزندسالاری شده است.
نویسنده کتاب «سالارهای غمگین» بر اساس تحقیقات خود در اوایل دهه۸۰ در این خصوص می‌گوید: فرزندسالاری بیشتر در خانواده‌های متوسط به بالای جامعه مشاهده می‌شد؛ اما امروز پس از گذشت دو دهه، این موضوع به صورت معضلی اجتماعی به تمامی خانواده‌ها سرایت کرده است و با گسترش مدارس غیرانتفاعی، فرزندان خانواده‌های ضعیف و کم‌درآمد نیز حقوقی برابر با فرزندان قشر متوسط و مرفه جامعه از والدین خود مطالبه می‌کنند. به‌گونه‌ای که حتی فرزندان خانواده‌های طبقات پایین جامعه نیز با مطالبه‌گری از والدین خود، طبقه اقتصادی و درآمد اندک آنها را زیرسؤال می‌برند و با بیان اینکه وقتی پول نداشتید چرا بچه‌دار شدید؛ به نوعی آنها را محاکمه می‌کنند.
این دبیر بازنشسته آموزش‌وپرورش ادامه می‌دهد: در خانواده‌های متوسط و ضعیف، یا والدین با تعیین شروطی مانند پذیرفته شدن در رشته‌های پزشکی، آرمان‌های خود را در زندگی فرزندانشان دنبال می‌کنند و یا شهریه نام‌نویسی آنها را در مدارس غیرانتفاعی با منت فراوان و به سختی تأمین می کنند، ازاین‌رو، فرزندان این والدین با آنکه سالارهای خانه محسوب می‌شوند، از وضعیت موجود رضایت ندارند و غمگین هستند؛ درحالی‌که اگر عدالت آموزشی در کشور برقرار بود و کودکان و نوجوانان از سوی دولت مورد حمایت اقتصادی قرار می‌گرفتند، وضعیت این‌گونه نبود.
وی با بیان اینکه والدین بخش کوچکی از نظام تربیتی جامعه محسوب می‌شوند و مسئولیت رسمی تربیت و آموزش کودکان و نوجوانان برعهده آموزش‌وپرورش و وزارت‌علوم است، می‌افزاید: در ۳۰سال گذشته نظام آموزشی ما سیستم تربیتی کارآمدی برای پرورش کودکان و نوجوانانی با شخصیت بالغ نداشته و بیشترین آسیب را به جامعه زده است.
به گفته این پژوهشگر؛ آموزش‌وپرورش علاوه بر اینکه نتوانسته نظام آموزشی و تربیتی خود را متناسب با گسترش فضای مجازی، برای کودکان و نوجوانان نسل جدید یا نسل «Z» - که ویژگی بارز آنها فردیت‌گرایی و مطالبه‌گری است – به‌روز کند، با گسترش مدارس غیردولتی و مدیریت غلط و سهل‌گیر این مدارس، بر فردیت‌گرایی این نسل دامن زده است. در نتیجه نه تنها جامعه ما در برزخ کمرنگ شدن نقش والدین به‌ویژه نقش پدرها در خانواده قرار گرفته، بلکه در بسیاری از این مدارس، دانش‌آموزان به‌ویژه دانش‌آموزان قشر مرفه، احترامی برای معلمان قائل نیستند و با درنظر گرفتن فردیت خود در کلاس درس حکمرانی می‌کنند.
سبک خانواده سنتی سالم
رحمانی با اشاره به گسترش این پدیده نابهنجار در خانواده‌های ایرانی، اضافه می‌کند: با این حال هنوز در جامعه ما والدین تحصیلکرده‌ای هستند که با کسب مهارت‌های علمی فرزندپروری و به‌کارگیری شیوه‌های تربیتی صحیح، فرزندانی با شخصیت سالم پرورش می‌دهند.
وی ادامه می‌دهد: ساختار خانواده سنتی سالم نیز یکی دیگر از ساختارهای کارآمد و موفق است که بیشتر در قشر متوسط جامعه مشاهده می‌شود و ویژگی بارز این مدل خانوادگی، بلوغ شخصیتی والدین است. در خانواده سنتی سالم با آنکه والدین تحصیلات چندانی ندارند، ارتباط بسیار خوبی با فرزندانشان دارند. از این‌رو با مهربانی، فرزندان را از وضعیت اقتصادی خانواده آگاه می‌کنند و همواره می‌کوشند درحد بضاعتشان، بدون منت یا ایجاد محدودیت‌های غیرمنطقی و یا تحمیل خواسته‌های خود به آنها، نیازهای فرزندان را تأمین کنند. به همین دلیل بیشتر فرزندانی که در این خانواده‌ها پرورش می‌یابند، تحصیلکرده، توانمند و مسئولیت‌پذیرند که در خانواده کمک حال والدین و در جامعه سازنده و تأثیرگذار هستند.
ریشه‌های تاریخی فرزندسالاری در ایران
اما علیرضا عابدین؛ جامعه‌شناس و دکترای روانشناسی بالینی در خصوص ریشه‌های شکل‌گیری پدیده فرزندسالاری به ما می‌گوید: فرزندسالاری و موارد مشابه آن همچون دانشجوسالاری و مشتری‌سالاری پدیده‌ای رو به رشد در جامعه ایران است که با گسترش مطالبه‌گری و توازن قدرت شکل گرفته و تغییراتی را در جامعه به‌وجود آورده است.
این جامعه‌شناس با اشاره به اینکه بزرگ‌ترین دستاورد انقلاب ۵۷ برای مردم ایران استقلال بود، ادامه می‌دهد: چند دهه طول کشید تا توده مردم در اقشار مختلف، آزادی بیشتری را مطالبه کنند و این مطالبه‌گری از قشر کارگر و کشاورز جامعه آغاز شد و به قشر زنان و حتی کودکان نیز گسترش یافت و موجب شد افرادی که پیش از انقلاب۵۷ از قدرت کمتری برخوردار بودند به سازگاری بسنده نکنند و به دنبال بدست آوردن آزادی‌های بیشتری برای افزایش رضایتمندی از زندگی باشند. پدیده فرزندسالاری نیز در طول چندین سال شکل گرفته و ریشه‌های شکل‌گیری آن در تاریخ معاصر ایران، به انقلاب مشروطه برمی‌گردد. بنابراین پدیده حاضر یک رخداد نیست که بگوییم طی یکی دو دهه اخیر در خانواده‌ها و یا موارد مشابه آن در جامعه شکل گرفته و بخواهیم عوامل شکل‌گیری آن را در همین دوره محدود جست‌وجو کنیم، بلکه فرایندی از تحول و رشد است که بر اثر انتقال دستاوردها، آموخته‌ها و تجربه‌های نسل‌های پیشین به نسل‌های بعد شکل گرفته است.
این روان‌شناس می‌افزاید: با توجه به اینکه فرزندسالاری و نمونه‌های مشابه آن در جامعه ریشه در مطالبه‌گری و مطالبه‌گری ریشه در استقلال دارد، فرایندی از رشد محسوب می‌شود که پدیده و یا رویه بدی نیست؛ اما از آنجا که برخی والدین مدیریت صحیح امور خانواده را بلد نیستند، یعنی همه چیز را صفر یا ۱۰۰ می‌بینند و روابط خانوادگی را بر مبنای ترس‌محوری پایه‌گذاری کرده‌اند، نگران از دست دادن کنترل فرزندان و قدرت خود هستند. درحالی که برای انتقال رشد و تمدن از یک نسل به نسلی دیگر لازم است فضایی مناسب میان والدین و فرزندان ایجاد شود تا در این فضا شخصیت و هویت فرزندان به صورت مناسب شکل گیرد و اگر این رابطه هیجانی و عاطفی بین والدین و فرزندان نباشد و تعامل میان آنها برقرار نشود، کنترل‌گری خودخواهانه والدین منجر به بروز خشونت در خانواده خواهد شد. این نوع فرزندپروری به‌اصطلاح فرزندپروری استبدادی محسوب می‌شود که در آن از قدرت والدین به صورت کارآمد و مناسب استفاده نمی‌شود و به مرور فرزندان خانواده‌هایی با این ساختار معیوب می‌آموزند چگونه با عصیان‌گری برای کاهش قدرت‌طلبی و کنترل‌گری والدین با آنها مخالفت کنند و در نهایت، انرژی والدین و فرزندان صرف نگه‌داشتن و از بین‌بردن قدرت و یا فرار از خانه می‌شود. ازاین‌رو، در این شیوه فرزندپروری فرصت مناسبی برای رشد شخصیت فرزندان فراهم نیست.
نوع معیوب فرزندسالاری مانع رشد فرزندان می‌شود
عابدین ادامه می‌دهد: در برخی مواقع والدینی که در خانواده‌های سختگیر پرورش یافته‌اند، به دلیل عقده‌های حقارت حل نشده و محرومیت‌هایی که در زندگی فردی خود تجربه کرده‌اند، ناخودآگاه ساختار خانواده را به سمت نوع معیوب فرزندسالاری هدایت می‌کنند و فرصتی برای رشد و بالندگی به فرزندان خود نمی‌دهند. این والدین با توجه بیش از حد به فرزندانشان، سهل‌انگارانه امکانات و آزادی‌هایی فراتر از ظرفیت آنها را در اختیارشان قرار می‌دهند و در واقع انگیزه فرزندپروری این‌گونه والدین به جای تمرکز بر رشد شخصیت سالم فرزندان، بر رفع احساسات نامطلوب ناشی از ناکامی‌های خودشان متمرکز شده است. این سبک فرزندپروری، فرزندان را در معرض آسیب‌های متعدد قرار می‌دهد و می‌تواند به اندازه سبک فرزندپروری استبدادی خطرناک باشد.
به گفته این پژوهشگر اجتماعی و درمانگر خانواده، تنها در صورت ایجاد فضای مناسب دموکراتیکِ اقتدارگرا برای خانواده در سایه رابطه هیجانی و احساسی مناسب، توأم با احترام میان والدین و فرزندان، زمینه رشد شناختی- جسمانی، عاطفی- عقلانی، اجتماعی، روانی، معنوی، اقتصادی و سیاسی فرزندان فراهم می‌شود که این سبک فرزندپروری، دموکراتیک همراه با اقتدار والدین و مراقبت همراهانه و همدلانه با فرزندان است.
عابدین ادامه می‌دهد: در سبک فرزندپروری دموکراتیک همراه با اقتدار، والدین با استفاده از شیوه تربیتی مراقبت همراهانه و همدلانه با فرزندان، علاوه بر اینکه فرصت اظهار نظر را به فرزندانشان می‌دهند، در مواردی نیز از آنها مشورت می‌گیرند تا اعتماد به نفس فرزندانشان افزایش یابد. به این‌ترتیب، در این سبک فرزندپروری، والدین در زندگی قاطع هستند و کودک می‌داند پدر و مادر تصمیم نهایی را می‌گیرند اما او حق دارد در مسائلی که مربوط به خودش است نظر بدهد. در این ساختار خانوادگی، والدین همواره باب گفت‌وگوی محبت‌آمیز همراه با احترام را با فرزندان خود باز نگه می‌دارند تا خانه، محلی امن و عاری از خشونت برای فرزندان باشد و با تعیین مرزهایی مشخص – مرزهایی که موجب ایجاد محدودیت‌های غیرمنطقی برای فرزندان نشود و همچنین ملزم کردن خود به پیروی از این مرزها - فرصت یادگیری اصول زندگی، نهادینه‌شدن ارزش‌ها و تمرین مسئولیت‌پذیری، خودمختاری، وجدان، تلاش و پیشرفت را به فرزندانشان می‌دهند.
فرزندان از والدین خود قواعد زندگی را می‌آموزند
وی همچنین می‌گوید: فرزندان زیر سقف خانه از والدین خود قواعد زندگی را می‌آموزند و یاد می‌گیرند چگونه تعارض‌های فردی و بین‌فردی را حل کنند تا بتوانند به نظرهای متفاوت و متضاد دیگران در محیط‌های مختلف اعم از خانه، مدرسه، دانشگاه و دیگر محیط‌های اجتماعی گوش دهند، پردازش کنند و حتی اگر نظر آنان را قبول ندارند فقط آنها را بپذیرند تا بتوانند حل تعارض کنند. زیرا فرایند رشد، محصول حل موفقیت‌آمیز تعارض‌هاست. بنابراین، باید در خانواده ضمن ایجاد فضاهایی برای طرح تعارض‌ها، به فرزندان آزادی بیان برای پرداختن به تعارض‌ها و حل آنها داده شود.
عابدین با اشاره به اینکه سبک فرزندپروری دموکراتیک و پایش آگاهانه والدین همراه با مراقبت همراهانه و همدلانه با فرزندان، بهترین سبک فرزندپروری است و نباید والدین به دلیل ترس از فرزندسالاری، مانع کودک‌محوری – رشد استعدادها و استقلال فرزندان - در خانواده شوند، اضافه می‌کند: پذیرش کورکورانه و از روی ترس نظرات والدین توسط فرزندان، نه تنها بر قدرت والدین و احترام فرزندان به آنها نمی‌افزاید، بلکه موجب پرورش فرزندانی با عقده‌های حقارت می‌شود. درحالی‌که در ساختار خانواده دموکراتیک و سبک فرزندپروری پایش آگاهانه همراه با مراقبت همراهانه و همدلانه؛ فرزندان در فضای امن و پرمهر خانواده در سایه «تفاهم سالاری» پرورش می‌یابند و از آنجا که جایگاه و نظر همه اعضای خانواده محترم شمرده می‌شود، سکان مدیریت خانواده دست والدین است.
پیامدهای منفی توجه افراطی به فرزندان
مهری رحمانی؛ دکترای روانشناسی بالینی نیز در خصوص نقش والدین در شکل‌گیری پدیده فرزندسالاری به ما می‌گوید: کودکان و نوجوانان نسل امروز یا نسل «زد»، ساکنان فضای مجازی هستند که به لحاظ ویژگی‌های شخصیتی تفاوت‌های بارزی با کودکان و نوجوانان نسل‌های قبل یعنی والدین خود دارند. بیشتر والدین این کودکان نیز متولدان دهه‌های ۵۰، ۶۰ و یا ۷۰ هستند که در خانواده‌هایی پدرسالار یا پرجمعیت پرورش یافته و سختی‌ها و محدودیت‌های متعددی را تجربه کرده‌اند، از این‌رو، برخی از این والدین می‌کوشند سخت‌گیری‌های مشابه آنچه تجربه کرده‌اند را از مدل فرزندپروری خود حذف کنند و همواره سعی در برآورده کردن تمام نیازها و خواسته‌های فرزند خود دارند و در واقع شیوه تربیتی سهل‌گیرانه را برای پرورش فرزندشان در پیش می‌گیرند، غافل از اینکه در این مدل تربیتی، با توجه افراطی به فرزندان و قدرت دادن به‌آن‌ها، از میزان اقتدار والدین کاسته می‌شود و فرزندسالاری در خانواده شکل می‌گیرد و زمانی که فرزندان به سن بلوغ می‌رسند والدین از این وضعیت اظهار نارضایتی می‌کنند.
وی در خصوص پیامدهای منفی و مثبت فرزندسالاری اظهار می‌کند: هنگامی که فرزندان نقش «سالار» را در خانواده ایفا می‌کنند، تصمیم‌گیری‌های زندگی بر پایه احساسات می‌چرخد و در آن خانواده نمی‌توان به دنبال عقل و منطق بود. ضمن آنکه این سبک تربیتی آسیب‌هایی همچون کم‌توجهی به حفظ حرمت بزرگترها، فردیت‌گرایی، بی‌مسئولیتی و اهمال‌کاری را به همراه دارد که این ویژگی‌ها مانع شکل‌گیری شخصیت سالم در فرزندان خواهد شد.
سالارهایی که توان مقابله با سختی‌های زندگی را ندارند
این درمانگر خانواده ادامه می‌دهد: لطف بیش‌از حد والدین به کودکان و نوجوانان، از آنها افرادی خودشیفته، پرتوقع و پرخاشگر می‌سازد که توانی برای مقابله با سختی‌ها و تحمل شنیدن «نه» در زندگی را ندارند و در مواجهه با مشکلات، ناکارآمد و ناتوان خواهند بود و اگر عملی برخلاف میلشان انجام شود، سرخورده خواهند شد.
به گفته رحمانی، در ساختار خانواده فرزندسالار به دلیل توجه بیشتر به آموزش و تأمین امکانات رفاهی فرزندان اعتمادبه‌نفس آنها نسبت به کودکان و نوجوانان نسل‌های گذشته افزایش یافته است که برخی، این ویژگی را نکته مثبت فرزندسالاری می‌دانند.
این متخصص روانشناسی با اشاره به اینکه اگر والدین به موقع متوجه این اشتباه نشوند، درآینده فرزندانی کم‌توان و پرتوقع تحویل جامعه خواهند داد، ادامه می‌دهد: این مسئله باید به شکل اصولی حل شود و با توجه به اینکه تغییرپذیری کودکان با افزایش سن آنها دشوار می‌شود، ضرورت دارد از سن قبل از پیش‌دبستانی از شکل‌گیری این پدیده در خانواده‌ها پیشگیری شود.
رحمانی می‌افزاید: نقش رسانه‌ها به‌ویژه صدا و سیما در آموزش شیوه‌های صحیح فرزندپروری به والدین بسیار حائز اهمیت است. ضمن آنکه ضرورت دارد آموزش‌وپرورش از طریق انجمن اولیاومربیان با برگزاری کارگاه‌های علمی، مهارت‌های والدگری و شیوه‌های صحیح فرزندپروری را به والدین آموزش دهد تا کودکان امروز که آینده‌سازان فردا و سرمایه‌های کشور هستند در خانواده‌هایی محبت‌سالار، کودک‌محور و آینده‌نگر پرورش یابند.
واشنگتن پست: نتانیاهو از ارتش خواست گزینههای حمله به ایران را ارائه کند